Rozdil odynadcjatyj

QUIDDITCH

Počawsja lystopad, a z nym i velykyj ħolod. Hory dowkola školy staly skydatysja na bryly siroï kryhy, a ozero vyblyskuvalo, jak staľ. Zemlju ščoranku wkryvala pamoroź. Iz horišniħ vikon bulo vydno, jak Hagrid u dowhij šubi z krotjačoho ħutra, krolykovyħ rukavycjaħ i velyčeznyħ bobrovyħ untaħ staranno občyščaw na poli dlja quidditchu obmerzli mitly.

Počynawsja sezon hry u quidditch. Cijeï suboty, pislja kiľkoħ tyžniw trenuvań, Harry maw braty učasť u svojemu peršomu matči: Gryffindor proty Slytherinu. Jakščo Gryffindor vyhraje, to pidnimetcja na druhe misce w čempionati hurtožytkiw.

Nawrjad čy ħto‑nebuď bačyw, jak hraje Harry, bo Wood vyrišyw, ščo Harry — ïħnja tajemna zbroja, tož i hotuvatysja vin maw potaj. Ale čutky, ščo vin hratyme na misci lowcja, jakymoś čynom prosočylysja, i Harry ne znaw, ščo hirše: koly jomu kazaly, ščo vin bude najkraščyj loveć, čy — nawpaky — koly hluzlyvo obicjaly bihaty za nym znyzu z matracom.

Hermiona teper tovaryšuvala z Harry, i ce stalo dlja njoho sprawžnisińkym ščastjam. Harry ne znaw, jak by zmih uporatysja bez neï z usima domašnimy zawdannjamy, osoblyvo todi, koly Wood pryznačaw šče j dodatkovi trenuvannja z quidditchu. Hermiona dala jomu knyžku "Quidditch kriź viky", jaka vyjavylasja duže cikavoju.

Harry dovidawsja, ščo isnuje simsot sposobiw porušyty pravyla hry u quidditch, i wsi vony buly zastosovani 1473 roku pid čas matču na kubok svitu; ščo lowcjamy, zdebiľšoho, buly najmenši i najprovorniši hrawci, i same z nymy jakraz i trapljalysja najtjažči neščasni vypadky pid čas hry; ščo ridko koly ħto pomyraw, hrajučy u quidditch, a ot suddi časom znykaly, i čerez kiľka misjaciw ïħ znaħodyly w pusteli Saħara.

Hermiona, vidkoly Harry j Ron wrjatuvaly ïï vid trolja, wže troħy spokijniše stavylasja do porušeń dyscypliny, ta j uzahali stala pryjemnišoju. Naperedodni peršoho Harrynoho matču z quidditchu vony usi troje stojaly pid čas perervy na zamerzlomu podvirï, i Hermiona vyčakluvala jaskravo‑blakytnyj vohoń, jakyj možna bulo nosyty w bljašanci z‑pid varennja. Vony same hrilysja, stawšy plečyma do vohnju, koly na podvirï z'javywsja Snape. Harry vidrazu pomityw, ščo Snape kuľhaje. Harry, Ron i Hermiona prystupyly blyžče odne do odnoho, ščob zatulyty vohoń, bo ne znaly, čy možna joho rozpaljuvaty. Na žaľ, Snape zawvažyw troħy vynuvatyj vyraz ïħniħ oblyč. Poškandybaw do nyħ. Vohnju ne pobačyw, ale, odnak, šukaw jakoïś začipky.

— Pottere, ščo tam u tebe?

To buw "Quidditch kriź viky". Harry pokazaw jomu knyžku.

— Bibliotečni knyžky ne možna vynosyty zi školy, — skazaw Snape. — Viddaj ïï meni. Znimaju z Gryffindoru p'jať očok.

— Vin ščojno vyhadaw ce pravylo! — serdyto burknuw Harry, koly Snape poškandybaw dali. — Cikavo, ščo w njoho z nohoju?

— Ne znaju, ale, spodivajusja, vona jomu dobre doškuljaje! — rozljučeno movyw Ron.

Toho večora u gryffindorśkij vitaľni bulo duže hamirno. Harry, Ron i Hermiona sydily razom bilja vikna. Hermiona perevirjala domašni zawdannja Harry j Rona z zaklynań. Vona nikoly ne dozvoljala ïm spysuvaty ("Jak vy todi zmožete nawčytysja?"), ale koly vony prosyly ïï wse perečytaty, to odnakovo diznavalysja pravyľni vidpovidi.

Harry buw nespokijnym. Ħotiw zabraty "Quidditch kriź viky", ščob zaspokoïty nervy pered zawtrašnim dnem. Čomu vin maje bojatysja Snape’a? Pidviwšyś, skazaw Ronovi j Hermioni, ščo pide do Snape’a po knyžku.

— Ničoho w tebe ne vyjde, — skazaly vony vodnočas, odnak Harry vyrišyw, ščo Snape ne zmože jomu vidmovyty, jakščo porjad buduť prysutni inši wčyteli.

Vin poprjamuvaw do wčyteľśkoï i postukaw u dveri. Žodnoï vidpovidi. Postukaw šče raz. Tyša.

Može, Snape lyšyw knyžku tam? Treba podyvytysja. Vidčynyw nawstiž dveri j zazyrnuw doseredyny — pered joho očyma postala žaħlyva scena.

W učyteľskij buly tiľky Snape i Filch, biľš nikoho. Snape jakraz pidibhaw svoju mantiju vyšče kolin. Odna joho noha bula zakryvawlena j pokaličena. Filch dopomahaw perewjazuvaty ïï.

— Kljata zvirjuka! — narikaw Snape. — Jak možna wstežyty za trjoma holovamy zrazu?

Harry sprobuvaw nečutno začynyty dveri, ale…

— POTTERE!

Snape’ove oblyččja skryvylosja vid ljuti, i vin švydko opustyw poly mantiï, ħovajučy nohu. Harry zawmer.

— Ja tiľky ħotiw spytaty, čy možna zabraty knyžku.

— HEŤ ZVIDSY! HEŤ!

Harry znyk, perše niž Snape ustyh znjaty z Gryffindoru šče kiľka očok, i pomčaw sħodamy nahoru.

— Nu ščo, zabraw? — zapytaw Ron, koly Harry prybih do nyħ. — Ščo stalosja?

Harry pošepky perepoviw use pobačene.

— Znajete, ščo ce označaje? — sħvyljovano zakinčyw vin. — Pid čas Halloweenu vin namahawsja projty powz toho tryholovoho psa! Oś kudy vin išow, koly my joho bačyly: ħotiw zabraty te, ščo stereže toj pes! I ja prysjahajusja svojeju mitloju, ščo ce vin pustyw trolja, ščob vidvernuty zahaľnu uvahu!

Hermiona vytriščyla oči.

— Ni, vin cjoho ne mih… — skazala vona. — Ja znaju, ščo Snape ne nadto pryjemnyj, ale vin by ne zmih krasty te, ščo zberihaje Dumbledore.

— Perestań, Hermiono! Ty dumaješ, usi wčyteli svjati? — urvaw ïï Ron. — Harry maje raciju. Vid cjoho Snape’a možna čekaty čoho zawhodno. Ale ščo vin šukaje? Ščo stereže toj pes?

Harry wže ljahaw u ližko, a ci pytannja nijak ne jšly jomu z holovy. Neville hučno ħropiw, ale Harry ne spalosja. Vin namahawsja pozbutysja dumok: jomu treba zasnuty, vin musyť dobre vyspatysja — čerez kiľka hodyn počynajetcja joho peršyj matč iz quidditchu, ale jak zabuty vyraz oblyččja Snape’a w tu myť, koly Harry pobačyw joho nohu?

Ranok nastupnoho dnja vydawsja duže jasnym i ħolodnym. Velyku zalu spownjuvaly apetytni paħošči smaženyħ kowbasok i badjori rozmovy wsiħ, ħto neterpljače čekaw cikavoho matču z quidditchu.

— Tobi treba troħy posnidaty.

— Ja ničoho ne ħoču.

— Ħoč odnu hrinku, — wmowljala joho Hermiona.

— Ja ne holodnyj.

Harry počuvawsja žaħlyvo. A wže za hodynu treba vyħodyty na pole.

— Harry, tobi treba nabratysja syly, — skazaw Seamus Finnigan. — Hrawci supernykiw postijno hanjajutcja za lowcjamy.

— Djakuju, Seamuse, — movyw Harry, dywljačyś, jak toj polyvaje kowbasky ketčupom.

Riwno ob odynadcjatij zdavalosja, niby na trybunaħ dowkola polja dlja quidditchu zibralasja wsja škola. Bahato ħto z učniw maw binokli. Miscja dlja hljadačiw buly dosyť vysoko nad zemleju, ale inkoly, odnak, važko bulo wse rozhledity.

Ron i Hermiona sily u verħnjomu rjadu poruč iz Neville’om, Seamusom i Deanom, ščo wbolivaw za West-Hamśku futboľnu komandu. Ščob zrobyty Harry nespodivanku, vony namaljuvaly velykyj plakat na odnomu z prostyradel, jaki pohryz Scabbers. Na plakati buw napys: "Pottera — u prezydenty!", i Dean, jakyj dobre volodiw penzlem, prymaljuvaw znyzu velykoho gryffindorśkoho leva. A Hermiona z dopomohoju odnoho zaklynannja zrobyla tak, ščo farba na plakati stala minytysja riznymy barvamy.

Tym časom u rozdjahaľnjaħ Harry ta joho komanda wdjahaly jaskravo‑červonu formu dlja hry u quidditch (hrawci Slytherinu buly wbrani w zelene).

Vud prokašljawsja, vymahajučy tyši.

— O'kej, ħlop'jata! — počaw vin.

— I diwčata, — dodala zahonyč Angelina Johnson.

— I diwčata, — pohodywsja Wood. — Počynajetcja hra.

— Velyka hra! — pidkazaw Fred Weasley.

— Jakoï my wsi čekaly, — dokynuw George.

— My wže znajemo Oliverovu promovu napam'jať, — šepnuw Fred Harry. — My hraly w komandi j torik.

— Zatknitcja tam! — rozserdywsja Wood. — Ce najkrašča komanda, jaku maw Gryffindor za bahato rokiw. My peremožemo. Ja znaju.

Vin pyľno hljanuw na wsiħ hrawciw, niby ħotiw dodaty: "Bo inakše…"

— Čudovo. Pora. Bažaju peremohy.

Harry vyjšow iz rozdjahaľni slidom za Fredom ta George’em i, strymujučy tremtinnja w kolinaħ, pid rew trybun poprjamuvaw na pole.

Suddeju bula madam Hooch. Vona stojala posered polja z mitloju w ruci, čekajučy na komandy supernykiw.

— Ščo ž, maju nadiju, ščo wsi vy budete hraty česno i bez porušeń, — skazala vona, koly hrawci zibralysja dowkola. Harry pomityw, ščo zvertalasja vona, wlasne, do kapitana Slytherinu, šestyklasnyka Markusa Flinta. Harry zdalosja, ščo Flint maw takyj vyhljad, niby w joho žylaħ tekla troleva krow. Krajem oka Harry pomityw, jak uhori nad natowpom zatripotiw plakat "Pottera — u prezydenty!". joho serce radisno zakalatalo, i vin vidčuw sebe nabahato wpewnenišym.

— Prošu sidaty na mitly.

Harry siw verħy na svij "Nimbus —2000".

Madam Hooch pidnesla do vust sribljastyj svystok i holosno svysnula.

P'jatnadcjať mitel šuhonuly vysoko‑vysoko whoru. Počalasja hra.

— Kvafel vidrazu opynjajetcja w Angeliny Johnson z Gryffindoru. Jaka čudova zahonyčka cja diwčyna, Do toho ž veľmy pryvablyva…

— JORDANE!

— Vybačte, pani profesorko.

Matč — pid pyľnym nahljadom profesorky McGonagall — komentuvaw Lee Jordan, tovaryš blyznjukiw Weasleyiw.

— I oś vona mčyť upered — klasnyj pas Aliciï Spinnet, cij čudovij znaħidci Olivera Wooda, jaka torik bula tiľky w rezervi… Alicija viddaje nazad Johnson i… ni… Slytherin pereħopljuje kvafel, vin u rukaħ kapitana Slytherinu Markusa Flinta… toj nabyraje švydkisť… Flint letyť, mow orel, oś vin zaraz zab… Ni, joho elegantno zupynjaje gryffindorśkyj vorotar Wood, i oś uže kvafel u hrawciw Gryffindoru! Gryffindorśka zahonyčka Katie Bell wprawno obħodyť Flinta, zlitaje nad polem uhoru i… OJ! Napewne, ce duže boljače, bladžer b'je ïï w potylycju… Kvafel znow u Slytherinu, ce wže Adrian Pucey mčyť do vorit, ale jomu pereškodžaje druhyj bladžer, zapuščenyj Fredom abo George’em Weasleyom, ne možu rozriznyty kym same… holowne, gryffindorśkyj vidbyvač zihraw čudovo, i Johnson znovu z kvafelom, pered neju viľnyj prostir, vona rozhanjajetcja… letyť… uħyljajetcja vid bladžera, poperedu wže stowpy z kiľcjamy! Davaj, Angelino! Vorotar Bletchey kydajetcja na m'jač, propuskaje joho! GOL!.. GRYFFINDOR VIDKRYVAJE RAĦUNOK!!!

U ħolodnomu povitri prolunaw peremožnyj kryk gryffindorciw, todi jak z boku Slytherinciw čulysja stohony j narikannja.

— Anu posuńtesja!

— Hagride!

Ron z Hermionoju prytyslysja odne do odnoho, ščob vyviľnyty misce dlja Hagrida.

— Ja dyvywsja zi svojeï ħalupy, — skazaw Hagrid. popleskujučy po velyčeznomu binoklju, ščo vysiw u njoho na šyï, — ale sered ljudej troħa cikaviše. Snyča šče ne vydno, nje?

— Ta ni, — vidpoviw Ron. — Harry poky ščo bez roboty.

— Ale j bez žodnyħ problem, ce wže nepohano, — movyw Hagrid, naprawljajučy binokľ uhoru, de vydnila w nebi cjatočka, jakoju j buw Harry.

Harry kružljaw vysoko nad polem, stežačy za hroju i namahajučyś ne proġavyty myť, koly z'javytcja snyč. Ce bulo častynoju planu hry, jakyj vony vyrobyly z Woodom.

— Ne wtručajsja w hru, poky ne pomityš snyča, — skazaw Wood. — My ne ħočemo, ščob na tebe ħtoś napaw peredčasno.

Koly Angelina zabyla gol, Harry kiľka raziw perekrutywsja w povitri, ščob rozrjadyty svoï emociï. Teper vin znovu pyľno dyvywsja, de snyč. Odnoho razu pomityw zolotyj vidblysk, ale vyjavylosja, ščo to vidsvičuvaw hodynnyk na ruci kotrohoś iz bratiw Weasleyiw. Inšoho razu na njoho poletiw, mow snarjad iz harmaty, bladžer, ale Harry uħylywsja, j za bladžerom pohnawsja Fred Weasley.

— Wse normaľno, Harry? — wstyh vin huknuty, ščosyly vidbyvajučy bladžera w bik Markusa Flinta.

— Slytherin volodije m'jačem, — komentuvaw Lee Jordan. — Zahonyč Pucey uħyljajetcja vid dvoħ bladžeriw, vid oboħ bratiw Weasleyiw i zahonyčky Bell, i nablyžajetcja… Hej, stryvajte! To, časom, ne snyč?!

Trybunamy prokotylasja ħvylja vyhukiw, koly Adrian Pucey vypustyw z ruk kvafela, pobačywšy čerez pleče zolotystyj slid vid m'jača, ščo pronissja powz joho live vuħo.

Harry pomityw snyča i zbudženo pirnuw unyz uslid za zolotoju smužkoju. Slytherinśkyj loveć Terence Higgs takož joho pobačyw. Pleče w pleče vony pomčaly za snyčem, a zahonyči nemow zabuly, ščo maly robyty, j zavysly w povitri, stežačy za nymy.

Harry buw švydšyj vid Higgsa i wže bačyw poperedu maleńkyj kruhlyj m'jačyk iz tripotlyvymy kryľcjamy. Dodaw šče troħy švydkosti…

BABAĦ!!! Znyzu dolynuly obureni vyhuky Gryffindorciw: Marcus Flint znenaćka naletiw na Harry zboku, šturħnuwšy joho mitlu tak syľno, ščo Harry ledve wtrymawsja na nij.

— Štrafnyj! — zakryčaly Gryffindorci.

Madam Hooch serdyto zrobyla Flintovi zawvažennja j pryznačyla štrafnyj udar na korysť Gryffindoru. Ale pid čas cjoho ħaosu zolotyj snyč, zvyčajno, znovu znyk z očej.

Dean Thomas volaw na trybunaħ:

— Flinta z polja! Flinta z polja! Suddja, červonu kartku!..

— Ce ne futbol, Dean, — nahadaw jomu Ron. — U quidditchi hrawciw ne vyhanjajuť z polja. A ščo take červona kartka?

Ale Hagrid pidtrymaw Deana.

—Treba ti pravyla pominjety… šče troħa, i Flint zbyw by Harry na zemlju.

Lee Jordan ne mih ne zaħyščaty svoïħ:

— Otož pislja takoho jawnoho j ohydnoho šaħrajstva…

— Jordane! — ozvalasja profesorka McGonagall.

— Ja ħotiw skazaty, pislja cjoho vidvertoho j hydkoho porušennja…

— Jordane, poperedžaju!…

— Harazd, harazd. Flint malo ne wbyw gryffindorśkoho lowcja, ščo, zreštoju, mohlo statysja z kožnym. Otož penaľti dlja Gryffindoru vykonuje Spinnet…

Vona promazala!.. Ničoho ne wdiješ, matč tryvaje, m'jačem i dali volodije Gryffindor.

Koly Harry uħyljawsja vid nastupnoho bladžera, jakyj nebezpečno prosvystiw powz holovu, ščoś trapylosja. Joho mitla raptom kruto j nebezpečno naħylylasja. Jakuś myť Harry zdavalosja, ščo vin upade. Vin micno obħopyw mitlu rukamy j kolinamy. Takoho z nym šče ne trapljalosja.

Ci dywni reči powtorylysja znovu. Mitla nemow ħotila skynuty joho. Ale ž "Nimbus‑2000" ne može raptom uzjaty j nadumaty skynuty svoho veršnyka. Harry sprobuvaw rozvernutysja do gryffindorśkyħ stowpiw, bo ħotiw poprosyty Wooda, ščob toj uzjaw korotku perervu, i wraz usvidomyw, ščo cilkovyto wtratyw kontroľ nad mitloju. Vin ne mih ïï povernuty!.. Vin zowsim ne mih neju keruvaty!.. Mitla zyhzahamy letila w povitri, i čas vid času zi svystom neslasja to wnyz, to whoru — Harry ledve wtrymuvawsja na nij.

A Lee komentuvaw dali:

— Slytherin volodije m'jačem. Kvafel u Flinta… vin obħodyť Spinnet… mynaje Bell… otrymuje bladžerom po oblyččju — spodivajusja, jomu roztroščylo nis, — ja žartuju, pani profesorko!.. Slytherin zabyvaje!.. Oj, ni‑i‑i!..

A Slytherinci radily. Zdajetcja, šče niħto ne pomičaw, jak dywno povodytcja mitla Harry. Vona povoli nesla joho whoru, čymdali vid hry, ščomyti sipajučyś i zdryhajučyś.

— Ščo tam toj Harry sy vyrobljaje? — burmotiw Hagrid, dywljačyś u binokľ. — Meni sy zdaje, ščo mitla wže ne sluħaje joho… Ale ž ne mih vin…

Znenaćka wsi trybuny zvernuly uvahu na Harry. Joho mitla počala švydko krutytysja, a vin nasylu trymawsja, ščob ne wpasty. I raptom usi hljadači zojknuly. Mitla Harry nesamovyto šarpnulasja, i Harry zirvawsja z neï. Teper vin zavys u povitri, trymajučyś za mitlu odnijeju rukoju.

— Newže z mitloju ščoś trapylosja, koly na njoho naletiw Flint? — prošepotiw Seamus.

— Ne mohlo, — skazaw tremtjačym holosom Hagrid. — Ničoho ne mohlo sy wplynuty na mitlu, okrim mohutnjoï čornoï magiï… Žoden ditvak ne mih by zaškodyty "Nimbusovi‑2000"…

Tut Hermiona raptom vyħopyla Hagridiw binokľ, ale zamisť stežyty za Harry, počala napruženo wdywljatysja w trybuny.

— Ščo ty robyš? — prostohnaw posirilyj Ron.

— Ja znala! — zadyħnulasja Hermiona. — Snape!.. Dyvysja!..

Ron sħopyw binokľ. Snape sydiw na trybuni z protyležnoho boku. Vin up'jawsja očyma w Harry j newpynno ščoś burmotiw.

— Vin ščoś robyť! Začarovuje mitlu! — pojasnyla Hermiona.

— Ščo nam robyty?

— Ja sama!

Ne wstyh Ron i slova skazaty, jak Hermiona znykla. Ron znovu pereviw binokľ na Harry. joho mitla trusylasja z takoju syloju, ščo vin oś‑oś maw upasty. Usi hljadači zirvalysja na nohy, nažaħano sposterihajučy, jak blyznjuky Weasleyi namahalysja pidletity blyžče, ščob peresadyty Harry na odnu zi svoïħ mitel, ale w nyħ ničoho ne vyħodylo: ščorazu, koly vony nablyžalysja, mitla Harry pidstrybuvala šče vyšče. Todi blyznjuky troħy opustylysja i staly kružljaty pid Harry, spodivajučyś, očevydno, pidħopyty joho, jakščo vin upade. Marcus Flint sħopyw kvafel i zabyw p'jať holiw, ale cjoho niħto ne pomityw.

— Švydše, Hermiono! — burmotiw u vidčaï Ron. Hermiona propyħalasja do trybuny, de stojaw Snape, i oś uže pidbihala do njoho verħnim rjadom. Diwčynka naviť ne zupynylasja, ščob vybačytysja pered profesorom Quirrellom, jakoho vona nenarokom zištowħnula. Bidolaħa‑profesor pokotywsja na nyžnij rjad, a Hermiona, pidbihšy do Snape’a, prysila nawpočipky, vytjahla čariwnu palyčku j prošepotila kiľka reteľno dibranyħ sliw. Jaskravo‑blakytne polum'ja vyħopylosja z ïï palyčky i strybnulo na kraj Snape’ovoï mantiï.

Mynulo, mabuť, sekund trydcjať, poky Snape zbahnuw, ščo horyť joho odjah. joho raptovyj zojk svidčyw pro te, ščo Hermiona vykonala svoje zawdannja. Sħovawšy vohoń do maleńkoï bljašanky w kyšeni, vona pišla nazad, a Snape naviť ne zdohadawsja, ščo stalosja.

Cjoho bulo dosyť. Vysoko w nebi Harry raptom znovu zumiw osidlaty svoju mitlu.

— Neville’e, možeš dyvytysja! — vyhuknuw Ron. Ostanni p'jať ħvylyn Neville zapljuščywsja i rydaw na hrudjaħ u Hagrida.

Harry švydko mčaw do zemli, i tut usi pobačyly, jak vin sħopywsja rukoju za rota, niby joho ot‑ot malo znudyty. Harry pryzemlywsja nawkaračky, kašljanuw — i ščoś zolote wpalo jomu na dolonju.

Ja maju snyča! — zakryčaw vin, maħajučy m'jačykom nad holovoju, i hra skinčylasja pownym bezladdjam.

— Vin joho ne pijmaw, a malo ne prokowtnuw! — nijak ne mih zaspokoïtysja Flint šče z dvadcjať ħvylyn pislja hry, ale ce wže ne malo nijakoho značennja.

Harry ne porušyw žodnoho pravyla, a Lee Jordan i dali radisno vyhukuvaw rezuľtat matču: Gryffindor peremih z raħunkom 170: 60. Prote Harry cjoho wže ne čuw. Tijeï myti razom z Ronom i Hermionoju vin sjorbaw micnyj čaj u Hagridovij ħatynci.

— Ce buw Snape, — rozpovidaw Ron. — My z Hermionoju bačyly joho. Vin čakluvaw tvoju mitlu i ščoś burmotiw, ne spuskajučy z tebe očej.

— Durnyci! — skazaw Hagrid, jakyj ne znaw, ščo dijalosja na trybunaħ. — Naviščo Snape maw by robyty ščoś take?

Harry, Ron i Hermiona perezyrnulysja, mirkujučy, ščo same rozpovisty Hagridovi. Harry vyrišyw skazaty prawdu.

— Ja ščoś diznawsja pro njoho, — skazaw vin Hagridovi. — Vin namahawsja projty powz toho tryholovoho psa pid čas Halloweenu. Pes pokusaw joho. My dumajemo, vin ħotiw ukrasty te, ščo stereže pes.

Z Hagridovyħ ruk vypaw čajnyčok.

— Zvidky vy sy dovidaly pro Puška? — zapytaw vin.

— Puška?

— Awžež! Ce mij pesyk. Ja kupyw sy joho w odnoho greka, z kotrym zdybawsy torik u šynku. Ja pozyčyw joho Dumbledore’ovi dlja oħorony…

— Dlja oħorony čoho?

— Wsjo, biľše ničoho ne pytajte! — poħmuro movyw Hagrid. — Ce najvyšča tajemnycja, otak‑to.

— Ale ž Snape namahajetcja te wkrasty!

— Durnyci! — powtoryw Hagrid. — Snape — učyteľ u Hogwartsi, vin takoho nikoly b sy ne zrobyw!

— Čomu ž todi vin namahawsja wbyty Harry?! — vyhuknula Hermiona. Podiï cjoho dnja, bezperečno, zminyly ïï dumku pro Snape’a.

— Hagride, ja znaju, ščo take zakljattja, ja wse pro ce čytala! Treba ni na myť ne spuskaty očej, a Snape, do reči, naviť ne klipaw, ja bačyla!..

— A ja kažu, ščo ty sy pomyljaješ! — iz zapalom skazaw Hagrid. — Ne znaju, čoho Harryna mitla tak sy povodyla, ale Snape nikoly b sy ne namahaw ubyty učnja! Sluħajte mene, vy wsi troje: vy wstrjaly w take, ščo vas sy ne stosuje. Ce nebezpečno. Zabuďte toho psa j zabuďte te, ščo vin stereže, bo ce sprava profesora Dumbledore’a j Nicolasa Flamelja!

— Aha! — skazaw Harry. — Tut šče zamišanyj i jakyjś Nicolas Flamel, tak?..

Hagrid buw serdytyj sam na sebe.

Дата добавления: 2015-10-29