AElig;НХЪÆЛМÆ-ИУ КÆС

Я вернусь, когда раскинет ветви

По-весеннему наш старый сад...

С. Есенин

Æнхъæлмæ-иу кæс,

Æз зындзынæн

Тъæнджы мæйы хъызты,

Мæ ном дæр дæ зæрдыл куы нал лæууа, гъе уæд

Фæтæнриу æфсургъыл

Дæ къæсмæ.

Хæхбæсты фыдтымыгъы митæй

Дæ цæсгомæй нал зыны ницы,

Уæддæр-ма

Дæ сидзæр уæрыччытæн

Уазал ыскъæты

Æвæрдзынæ, дзуллаг ыссадау,

Фæтæйнаг лыстæг хос.

Æнхъæлмæ-иу кæс,

Æз зындзынæн,

Куы сфæлмæцон ме ’знæт фæндæгтæй,

Мæ фыддæр ызнæгтæй,

Мæ уарзон сылгоймæгтæй,

Гъе уæд,

Хæтæнхуаг Пер Гюнтау...

Æнхъæлмæ-иу кæс,

Уый, чи зоны,

Иу рæсугъд уалдзыгон райсом

Дæ сабыр, æфснайд кæрты

Ныххойа йæ раззæгтæ байраг —

Тугæвдылд бæх

Ныккæна фæдисон мыр-мыр

Мæ номыл.

Фæлæ ма ’ууæнд: æнхъæлмæ-иу кæс,

Æз зындзынæн!

***

Æз нал уарзын дæу — уый дæ зын у, мæ хъарæг...

Дæ саби — дæ амонд, йæ фæрцы цæрыс.

Фæлæ йæ куы зонын: мæ цинæйдзаг зарæг

Ныры онг дæ зæрдæйы кæмтты нæры.

Æрдæгæхсæв тары æрхуыссыд дæ цырагъ,

Дæ хъæбулы узыс, уæддæр дын кæуы...

— Гъе Уастырджи, фод-иу дæ фæдзæхст мæ зынаргъ!

Кæд йемыйас сæфт у, уæддæр уый мæн у.

Фæкувыс ды афтæ мæ номыл, мæгуырæг!

У рохы мæнæй æмæ зæдтæй дæ рис,

Æмæ ныр дæ къонайы фарсмæ тæдзынæг

Йæ къупп-къуппæй дзуры: «Лæгау лæг кæм ис!»

Фыд нал цæуы фыртмæ — фырт фыды нæ зоны,

Сæ уарзты фæндæгтæ адзалы онг — дих...

Мæ уд мын цымыдис ’мæ катай æвзонынц:

Кæд афтæ у рæстæг — йе цард у, йе сих?!.

Дата добавления: 2015-09-05