Ылмыстың пәні.

65)Қылмыстың салдарының түсінігі және түрлері. Қылмыстық заң қылмыс құрамын белгілі бір әрекеттің (әрекетсіздіктің) өзін тікелей жасаумен, немесе осы жасалған әрекеттің себебінен белгілі бір қылмыстық салдардың болуы-мен байланыстыра алады.

Қылмыстық салдар деп тұлғаның әрекетінің (әрекетсізді-гінің) себебінен қоршаған ортада болған және қылмыс құра-мының объективтік белгілеріне жататын өзгерістер танылады.

Әрбір қылмыстық әрекет (әрекетсіздік) — қылмыстық заң-мен қорғалатын жеке адамның мүддесіне, қоғамның немесе мемлекеттің мүддесіне қиянат келтіріп, қол сүғады. Бірақ, жеке адамның мүддесіне, қоғамның немесе мемлекет мүддесше, яғни озбырлық жасалатын объектіге келтірілген зиян материалдық болып саналмайды, себебі ол заттар жүйесіне емес, адамдар арасындағықатынастарға жатады. Сондықтан да, кылмыс кұра-мын талдағанда қылмыс объектісіне келтірілген залал ұғымын қылмыс заты ұшыраған зиянды салдардан/зардаптан қатаң ажырата білу керек; осыларға байланысты тиісті мүдделер қалыптасады. Егер мүддеге келген залал қол сүғушылық жа-сау объектісінің сипаттамасына жататын болса, онда қол сұғу-шылық ж"асалған затқа келген зиян қылмыс құрамының объективтік жағының қасиетін білдіреді. Қътлмыс объектісіне келген залал қылмыстық қүқық нормасында қылмыс қүрамы-ның белгісі ретінде еш уақытта керсетілмейді. Әрбір қылмыс қүрамы өзіне келтірілген залалдың емес, объектінің сипатта-масын береді. Қол сұғушылық жа~сау затына келетін зиян, көбінесе қылмыс қүрамының объективтік жағының міндетті белгісі ретінде қылмыстық заңның диспозициясында көрсетіледі.

Қол сұғушылык жасау затына келетін зиян әртүрлі нысан-да болуы мүмкін. Олар материалдық залал (бөтеннің мүлюін үрлау, жою, т.б.), денеге (денсаулыққа) зақым келтіру түрінде болуы мүмкін. Материаддық залал, қылмыстық занда, қол сұғу-шылық жасау заттарын қалайда жоюмен немесе бүлдірумен әркез байланысты емес. Үрлау материалдық залал келтіретін болғанымен, бірақ ол мүлікті жоюмен де, бүлдірумен де бай-ланысты емес.

Қылмыстық салдар бейматериалдық сипатта да болуы мүмкін. Мысалы, азаматтардың мүліктік емес субъективтік — саяси, еңбек және басқа да қүқықтарын; занды тұлғалардың қалыпты жүмысын бұзу.

Заң шығарушы зиянды салдарды сипаттаудың әр түрлі тех-никалық амалдарын қолданады. Қылмыстардың қасакана құрамдарының едәуір бөлігі заңда құрам аяқталған болуы үшін белгілі бір қылмыстық салдардың болуы қажет екендігі (мы-салы — қасақана өлтіру, ұрлау және т.б.) көрсетіліп сипаттал-ған. Завда көрсетілген салдардың болмауы мұндай жағдайда тек қылмыс жасауға оқталғандықтың ғана бар екендігін білдіреді. Кей жағдайда қылмыс құрамы ауыр зардапты сал-дардан кейін ғана болады (мьтсалы, орманды ластау, зақымдау немесе жою — ҚК-тің 292-бабы). Қьілмыстардың жекелеген құрамдарында ауыр зардапты салдардың болуы қылмыстық әрекеттің қоғамға қауіптілік деңгейін көтеріп, тиісінше, жасал-ған қылмысты басқаша саралауға әкеліп соғады (мысалы, заң-сыз абортжасау — ҚК-тің 117-бабы).

66) Қылмыстың субъективтік жағының түсінігі және маңызы.

Қылмыстың субъективтік жағы дегеніміз — адамның өзі жасаған қылмыстық іс-әрекетке және оның салдарына/зарда-бына психикалық катынасы.

'Сыртқы керіністі білдіретін қылмыстың объективтік жағына қарағанда субъективтік жағы қылмыстың ішкі мәнін білдіреді. Сонымен қатар, қылмыстың объективтік және субъективтік жақтары өзара тығыз байланыста және олар қандай да бір түтас-тықты қүрайды. Сондықтан да қылмыстың субъективтік жа-ғын зерттеу қылмыстың тиісті құрамыньщ объективтік жағы-на талдау жасаумен тығыз байланыста жүргізіледі.

Қылмыстың субъективтік жағына мыналар жатады: кінә, кылмыс жасаудағы ниет (себеп) жәиемақсат.

Бұл белгілердің барлығы өз жиынтығында қылмыс жасаған адамның психикасында пайда болатын ішкі процесті сипаттай-ды, адамның санасымен еркінің жасалған әрекетпен байланы-сын бейнелейді.

Бүл белгілердің әрқайсысының мәні әртүрлі.

Кінә — қылмыстың кез келген қүрамының субъективтік жағының міндетті белгісі. Кінәсіз қылмыстың күрамы да бол-майды, сәйкесінше қылмыстық жауаптылық та орын алмайды.

Қылмыс жасаудағы ниет пен мақсаттың кінәдан айырма-шылығы, олар бір құрамдар үшін міндетті болып табылса, екіншілері үшін — субъективтік жақтың факультативтік белгілері болып табылады.

Қылмыстың субъективтік жақтарын — кінәнің нысандарын, қылмыс жасаудағы ниет пен мақсаттьт дұрыс анықтаудың ма-ңызы зор; ол қылмыстық іс-әрекетті қылмыстық емес әрекет-тен айырыпалуға, қылмысты дәл саралауға, объективтік жағы бойынша өте ұқсас кылмыс құрамщарын бір-біріңен ажыратуға, қылмыстық әрекет жасаған адамның қауіптілік дәрежесін анықтауға, жазаны жеке-даралауға мүмкіндік береді.

Қылмыстың субъективтік жағының белгілері қылмыстық заңда әрқалай ашылып көрсетілген.

Кей жағдайларда бұл белгілер, заң мәтінінің өзінде көрсетіледі. Мысалы, ҚК-тің 103-бабында денсаулыққа қаса-қана ауыр зиян келтіру тікелей көрсетілсе, КК-тің 188-бабын-да бөтеннің мүлкін жойып немесе бүлдіріп ірі залал келтіру абайсыздык деп сипатталады. ҚК-тің 314-бабында кызметтік жалғандықтың қажетті белгісі ретінде бас пайда және басқа жеке мүдделілік аталған.

Бірақ, көп жағдайларда қылмыстың субъективтік жағын си-паттайтын белгілер заңда тікелей көрсетілмеген. Мүндай жағ-дайларда тиісті белгілер заңда әртүрлі түсініктеме беріліп, объективтік белгілерге талдау жасау арқылы анықталады. Мысалы, үрлыктың қүрамын анықтағанда (ҚК-тің 175-бабы) заң бетеннің мүлкін жасырьш үрлауды сөз қылады. Бүл әрекеттің сипатынан үрлықтек қасақана және бас пайда үшін жасалынады — деген түжырым туындайды.

Қылмыстың субъективтік жағының мазмұнын мүқият зерт-теу қажеттігі Казақстан Республикасы Жоғарғы Соты Плену-мының 1993 жылғы 24 маусымдағы "Жаза тағайындағанда сот-тардың зандылықты сақтауы туралы" Қаулысында көрсетілген: "Жасалған қылмыстың қоғамдық қауіптілік деңгейін анықта-ғанда сол нақты қылмыстық іс-әрекет жасалған барлық мән-жайлардың (кінәнің нысаны, қылмыс жасау себебі, әдісі, мән-жайы, кезеңі, келген зардаптың ауырлығы, әрбір қатысушы-ның қылмысқа қатысу дәрежесі және сипаты, т.б.) жиынты-ғына сүйену қажет".

67) Қылмыстың түсінігі және оның белгілері. Қылмыстың түсінігі ҚР ҚК-нің 9-бабында берілген. Осы бапқа сәйкес Қылмыстық кодексте*жазалау қатерімен тыйым салынған айыпты қоғамдық қауіпті әрекет (іс-әрекет немесе әрекетсіздік) қ ы л м ы с деп танылады.

Осы анықтамаданқылмыстың бірқатар міндетті белгілермен сипатталатындығы көрініп тұр. Бұлар — әрекеттің:

қоғамға қауіптілігі;

құқыққа қайшылығы;

кінәлілігі;

жазаланушылығы.

Тек осы белгілердің жиынтығы болғанда ғана әрекет кыл-мыс болып табылуы мүмкін.

Қылмыстың бірінші белгісі — оның қоғамға қауіптілігі. Қоғамға қауіптілік — қылмыстық заңмен қорғалатын қоғамдық қатынастарға нақты қауіп төндіретін немесе зиян келтіретін қылмыстың объективті белгісі (әрекет немесе әрекетсіздік).

Қоғамға қауіптілік қылмыстың нақты түрдегі сапалық белгісі болып табылады, яғни заң шығарушы қылмыстың тек осы — қоғамға қауіптілік белгісін ғана анықтаумен әрекеттің немесе әрекетсіздіктің қылмыс қатарына жататын, жатпайтын-дығын дәлелдеп көрсетеді. Коғамға қауіптілік әрекеттің қоғам-дық қатынастарға зиян келтіруі немесе зиян келтіру қаупін туғызуы белгілерімен сипатталады.

Заң шығарушы Жандай да болмасын бір әрекетке қылмыс-тық заңда тыйым салуды қажет деп тапқан кездің өзінде нақты әрекет немесе әрекетсіздік әрқашан да қылмыс деп таныла бермейді.

ҚК-тің 9-бабының екінші бөлігінде "Осы Кодекстің Ерекше бөлімінде көзделген қайсыбір әрекеттің белгілері формальды болса да бар, бірақ елеулі маңызы болмағандықтан қоғамдық қауіпті емес, яғни жеке адамға, қоғамға немесе мемлекетке зиян келтірмеген және зиян келтіру қаупін туғызбаған іс-әрекет немесе әрекетсіздік қылмыс болып табылмайды" делінген.

Қоғамға қауіптілікті тек қылмысқа ғана қатыстыдеп айтуға болмайды. Әкімшілік қүқық бұзушылық та жеке адамға, қоғамға немесе мемлекетке зиян келтіруі мүмкін. Алайда олар-дың қоғамға қауіптілігі едәуір төмен.

Заң шығарушы қылмысты басқа қүқык бүзушылықтан айы-рып керсетуі үшін, қол сүғушылықтың салдарын сипаттайтын белгілерді ҚК-тің Ерекше бөлімі баптарының диспозиция-сында көрсеткен. Қоғамға қауіптілік зиянды әрекеттің өзінің тікелей ерекшелігіне, яғни оны істеу уақыты, орны, тәсілі, жағда й-ларына байланысты әр түрлі болуы мүмкін. Мысалы: рұқсат етілмеген немесе тыйым салынған жерлерде не тыйым салынған андарға қатысты аң ауланса, оның заңсыз болып табылуы; ҚК-тің 296-бабының біріншібө/іігібойьтнша механикалық көлік құралдарын жүргізуші адамның жолда жүру немесе көлік қүралдарын пайдалану ережелерін бүзуы және оның абайсыз-да адамның денсаулығына ауыр немесе орташа ауырлықтағы зиян келтіруі. Осы бапқа сәйкес адамның денсаулығына кел-ген зиян орташа ауырлықтан төмен болған жағдайда жауапты-лық әкімшілік тәртібімен қарастырылады.

Қътлмыстың міндетті белгілерінің бірі құқыққа қаіішылық — яғни қылмыстық заңмен тыйым салынған әрекетті (іс-әре-кет немесе әрекетсіздік) жасау болып табылады. Қылмыстың формальды және материалдық белгілері бір-бірімен тығыз байланыста. Адамның қылмыстық құқықтық норма тыйым салған іс-әрекеттерді істеуі құқыққа қайшылық дептанылады. Қүқыққа қайшылық — қылмыстың формальды белгісі. Қыл-мыстық құқықца қайшьілықтың міндетті белгісі қылмыстық заңда көрсетілген іс-әрекетті істеген жағдайда нақты нормада көрсетілген қылмыстық-құі^ықтық санкция белгілейтін белгілі бір жаза түрінің тағайындалуы болып табылады. Тыйым, тек қылмыстьтқ заңмен салынғанда ғана қылмыс жөнінде сөз бо-луы мүмкін. Мысалы, Қазақстан Республикасы аумағьгнда шет ел валютасымен мәміле жасауға валюталық реттеу заңьгмен тыйым салынса да бірақ мүндай әрекеттер Қылмыстық кодексте қарастырылмаған. Сондықтан, олар қылмыс болып табылмай-ды. Заң шығарушы қазіргі кезеңде қылмыстың формальды белгісінің артуына байланысты болса керек, ҚК-тің 9-бабьт-ның біршшібөлггшекъіяшістықзанды үқсастығы бойынша қол-дануға жол берілмейтіндігі туралы конституция нормасын енгізген (Констатущіяның 77-бабының, 3-тармағының 10) тар-мақшасы). Басқаша айтканда — шлііит сгітеп зіпе Іе^е (зақда белгіленіп көрсетілмесе қылмыс емес) қағидасы конституция-лык деңгейде белгіленген.

Құкыкқа қайшылықпен байланысты қылмыстың екі белгісі: кінәлілік және жазалылық болып табылады. ҚК-тің 19-бабы-ның екінші бөдігіне сәйкес, объективті айыптауға, яғни кінәсіз зиян келтіргені үшін қылмыстық жауаптылыққа тартуға жол берілмейді. Осы баптың ушінші болігіне сәйкес, қасақана неме-се абайсызда әрекет жасаған адам ғана қылмысқа кінәлі деп танылады. Кінәлілік қүкыққа қайшылықтың міндетті шартта-рының бірі. Қьглмыстың зардабы қаншалықты ауыр болғаны-на қарамастан, егер оны істеген адамның әрекетінде кінәнің белгілі бір түрі болмаса, ол қылмыстық жауаптылыкка да, сәйкесінше жазаға да тартылмайды.

Қылмыстың ендігі бір міндетті белгісі — қылмыстық жаза-ланушылык, болып табылады. Қылмыстың өзі қылмыстық заң жазамен қорқытып тыйым салған әрекет немесе әрекетсіздік. Демек, жазалау қатерімен тыйым салу қылмыстың белгісі бо-лады. Адам қылмыстық жазаға өзінің накты қоғамға қауіпті әрекеті (әрекетсіздігі) үшін тартылуға тиісті. Кей жағдайларда жазалау қатерімен тыйым салынған қылмыстық жаза іске ас-пай қалуы да мүмкін (ескіру мерзімінің өтуіне байланысты қыл-мыстық жауаптылыктан босату, рақымшылық ету т.б.). Бірақ мүндай жағдайларда да әрекет өзінің қылмыс екендігін, қыл-мыстык сипатын жоғалтпайды.

68)Медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шаралары.88-бап. Медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шараларын қолдану негiздерi

1. Сот медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шараларын:

а) есi дұрыс емес жағдайда осы Кодекстiң Ерекше бөлiмiндегi баптарда көзделген әрекеттердi жасаған;

б) қылмыс жасағаннан кейiн психикасы жазаны тағайындау немесе орындау мүмкiн емес болып бұзылған;

в) қылмыс жасаған және есiнiң дұрыстығын жоққа шығармайтын психикасының бұзылуынан зардап шегетiн;

г) қылмыс жасаған және алкоголизмнен немесе нашақорлықтан не уытқұмарлықтан емдеуге мұқтаж деп танылған адамдарға тағайындауы мүмкiн.

2. Осы баптың бiрiншi бөлiгiнде аталған адамдарға медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шаралары психикасының бұзылуы бұл адамдардың өзге елеулi зиян келтiру мүмкiндiгiне не өзiне немесе басқа адамдарға қауiп төндiруiне байланысты жағдайларда ғана тағайындалады.

3. Медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шараларын орындаудың тәртiбi Қазақстан Республикасының Қылмыстық-атқарушылық кодексiмен және денсаулық сақтау туралы заңдарымен белгiленедi.

4. Осы баптың бiрiншi бөлiгiнде аталған және өзiнiң психикалық жағдайы бойынша қауiп келтiрмейтiн адамдар жөнiнде сот бұл адамдарды емдеу немесе Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау туралы заңдарында көзделген тәртiппен психиатриялық-неврологиялық мекемелерге жiберу туралы мәселенi шешу үшiн денсаулық сақтау органдарына қажеттi материалдар жiбере алады.

89-бап. Медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шараларын қолдану мақсаттары

Осы Кодекстiң 88-бабының бiрiншi бөлiгiнде аталған адамдарды емдеу немесе олардың психикалық жағдайын жақсарту, сондай-ақ олардың осы Кодекстiң Ерекше бөлiмiндегi баптарда көзделген жаңа әрекеттердi жасауын болғызбау медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шараларын қолданудың мақсаттары болып табылады.

90-бап. Медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шараларының түрлерi

1. Сот медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шараларының:

а) емханалық мәжбүрлеп қадағалау және психиатрда емделу;

б) жалпы үлгiдегi психиатриялық стационарда мәжбүрлеп емдеу;

в) мамандандырылған үлгiдегi психиатриялық стационарда мәжбүрлеп емдеу;

г) интенсивтi қадағаланатын мамандандырылған үлгiдегi психиатриялық стационарда мәжбүрлеп емдеу түрлерiн тағайындауы мүмкiн.

2. Есi дұрыс күйiнде жасалған қылмысы үшiн сотталған, бiрақ алкоголизмнен, нашақорлықтан (уытқұмарлықтан) емдеудi не психикасының есi дұрыстығын жоққа шығармайтындай бұзылуынан емдеудi қажет ететiн адамдарға сот жазамен бiрге емханалық мәжбүрлеп қадағалау және психиатрда емдеу түрiнде медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шараларын тағайындауы мүмкiн.

91-бап. Емханалық мәжбүрлеп қадағалау және психиатрда емдеу

Егер адам өзiнiң психикалық жай-күйi бойынша психиатриялық стационарға орналастырып емдеудi қажет етпесе, осы Кодекстiң 88-бабында көзделген негiздер болған жағдайда емханалық мәжбүрлеп қадағалау және психиатрда емдеу тағайындалуы мүмкiн.

92-бап. Психиатриялық стационарда мәжбүрлеп емдеу

1. Егер адамның психикасының бұзылу сипаты тек психиатриялық стационарда ғана жүзеге асырыла алатын емдеудiң, күтудiң, ұстаудың және қадағалаудың шарттарын талап ететiн болса, осы Кодекстiң 88-бабында көзделген негiздер болған жағдайда психиатриялық стационарда осындай мәжбүрлеп емдеу тағайындалуы мүмкiн.

2. Жалпы үлгiдегi психиатриялық стационарда мәжбүрлеп емдеу өзiнiң психикалық жай-күйi мен жасаған қоғамдық қауiптi әрекетiнiң сипаты бойынша стационарлық емдеу мен қадағалауды қажет ететiн, бiрақ интенсивтi қадағалауды қажет етпейтiн адамға тағайындалуы мүмкiн.

3. Мамандандырылған үлгiдегi психиатриялық стационарда мәжбүрлеп емдеу өзiнiң психикалық жай-күйi мен жасаған қоғамдық қауіпті әрекетiнiң сипаты бойынша тұрақты қадағалауды талап ететiн адамға тағайындалуы мүмкiн.

4. Интенсивтi қадағалайтын мамандандырылған үлгiдегi психиатриялық стационарда мәжбүрлеп емдеу өзiнiң психикалық жай-күйi мен жасаған қоғамдық қауiптi әрекетiнiң сипаты бойынша өзiне немесе басқа адамдарға айрықша қауiптi болған тұрақты және интенсивтi қадағалауды талап ететiн адамға тағайындалуы мүмкiн.

93-бап. Медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шараларын ұзарту, өзгерту және тоқтату

1. Медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шараларын ұзартуды, өзгертудi және тоқтатуды психиатр-дәрiгерлер комиссиясының қорытындысы негiзiнде мәжбүрлеп емдеудi жүзеге асыратын мекеме әкiмшiлiгiнiң ұсынуы бойынша сот белгiлейдi.

2. Медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шарасы белгiленген адам сотқа осындай шараны тоқтату туралы немесе өзгерту туралы ұсыныс енгiзу үшiн негiздердiң бар екенi жөнiндегi мәселенi шешу үшiн кемiнде алты айда бiр рет психиатр-дәрiгерлер комиссиясында куәландырылып отыруға тиiс.

Медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шарасын қолдануды тоқтату немесе өзгерту үшiн негiздер болмаған кезде мәжбүрлеп емдеудi жүзеге асыратын мекеменiң әкiмшiлiгi мәжбүрлеп емдеудi ұзарту үшiн сотқа қорытынды бередi. Мәжбүрлеп емдеудi бiрiншi ұзарту емдеу басталған кезден бастап алты ай өткеннен кейiн жүргiзiлуi мүмкiн, мәжбүрлеп емдеудi одан кейiн ұзарту жыл сайын жүргiзiледi.

3. Медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шарасын өзгертудi немесе тоқтатуды адамның психикалық жай-күйi өзгерiп, бұрын тағайындалған шараны қолдану қажет болмай қалған немесе медициналық сипаттағы өзге мәжбүрлеу шарасын тағайындау қажет болған жағдайда сот жүзеге асырады.

4. Психиатриялық стационарда мәжбүрлеп емдеудi қолдану тоқтатылған жағдайда сот мәжбүрлеп емдеуде болған адам жөнiнде қажеттi материалдарды оны емдеу немесе психиатриялық-неврологиялық мекемеге жiберу туралы мәселенi денсаулық сақтау туралы заңдарда көзделген тәртiппен шешу үшiн денсаулық сақтау органдарына беруi мүмкiн.

94-бап. Медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шараларын қолданғаннан кейiн жаза тағайындау

1. Қылмыс жасағаннан кейiн немесе жазасын өтеу кезiнде өз iс-әрекетi үшiн өзiне есеп беру немесе оларға ие болу мүмкiндiгiнен айыратын психикалық аурумен науқастанған адамға, егер ескiру мерзiмi өтпесе немесе оны қылмыстық жауаптылық пен жазадан босатуға негiз болмаса, ол сауыққаннан кейiн сот жаза қолдана алады.

2. Психикасы қылмыс жасағаннан кейiн бұзылған адам емделген жағдайда жаза тағайындау немесе оны жаңарту кезiнде адамға психиатриялық стационарда мәжбүрлеп емдеу қолданылған уақыт психиатриялық стационарда болған бiр күнi бас бостандығынан айырудың бiр күнi есебiмен жазалау мерзiмiне есептеледi.

ҚР 05.05.00 ж. N 47-II Заңына сәйкес 95-бап өзгертілді

95-бап. Жазаны орындауға қосылған медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шаралары

1. Осы Кодекстiң 88-бабының бiрiншi бөлiгiнің в) және г) тармақтарында көзделген жағдайларда медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шарасы - бас бостандығынан айыру орнында, ал сотталған адам жөнiндегi өзге де жаза түрлерi денсаулық сақтау органдарының емханалық психиатриялық көмек көрсететiн мекемелерiнде орындалады.

2. Сотталған адамның стационарлық емдеудi талап ететiн психиатриялық жай-күйi өзгерген кезде сотталған адамды психиатриялық стационарға немесе өзге де емдеу мекемесiне орналастыру Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау туралы заңдарында көзделген тәртiп пен негiздер бойынша жүргiзiледi.

3. Аталған мекемелерде болған уақыт жазаны өтеу мерзiмiне есептеледi. Сотталған адамның аталған мекемелерде одан әрi емделуi қажет болмай қалған кезде көшiрме Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау туралы заңдарында көзделген тәртiп бойынша жасалады.

4. Жазаны орындауға қосылған медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шарасының қолдануын тоқтатуды жазаны орындаушы органның ұсынуы бойынша психиатр-дәрiгерлер комиссиясының қорытындысы негiзiнде сот жүргiзедi.

Дата добавления: 2015-07-20