Сан және сапа әдіс тәсілі арқылы ұйымды басқару тиімділігін бағалау.

Менеджмент - кәсіпорынды ұйымдастырудың принциптері (заң жағынан) туралы оны дамытудың стратегиясы (идеологиялық болігі) туралы, қызметкерлерді іріктеу (әлеуметтік жағы) туралы және олардың жұмысын оңтайландырудың тәсілдері (психологиялық бөлігі) туралы ілімдерді қамтитын кәсіпорынды тиімді басқару ғылымы.

Менеджментте басты нәрсе кез-келген адамдық қарым - қатынастарға жарайтын баршаға ортақ басқару принңиптерін іс жүзінде бөлу, анықтау және қолдану болып табылады.

Менеджмент тұра мағынасында «адамдарды басқару» үғымын білдіреді. Менеджменттің отаны болган АҚШ-та корпаративтік бизнес пен мүлікке билік

жүргізуді жүзеге асыру бойынша міндетті заңға сәйкес өз мойнына алатын түлғаны менеджер деп атайды. «Менеджмент» термині американдықтар үшін фирманың алға қойған мақсаттарына қол жеткізудегі материалдық жэне адамдық ресурстарды әлдеқайда тиімді пайдалануды және интеграцияны қамтамасыз ететін процесті білдіреді.

Басқаша айтқанда, менеджмент - бүл нарық жағдайында фирманы және оның қызметкерлерін басқарудың теориясы мен іс-тәжірибесі.

Менеджмент - нарықтық экономиканың қажеттіліктері мен жағдайына толығырақ жауап бере алатын басқару типі.

Менеджмент еркін кәсіпкерлік, бәсекелестік, экономикалық уәждеме (мотивация) жағдайларында туған нақты басқарудың өзінше түжырымдамасында пайда болып, ресімделеді. Әміршілдік -әкімшілік ₅ технократиялық, жоспарлы- директивтік, өктемшілік (авторитарное) басқарулар оның қарсы түрлері болуы ықтимал.

Басқару типі ретінде менеджменттің негізгі белгілеріне мыналарды жатқызуға болады:

1. Адам, оның қажеттіліктері, мүдделері, уэждері (мотивы), қүндылықтары, нүсқамалары (установки) басқаруды үйымдастырудың бастапқы сэті мен оны жүзеге асырушысы болып табылады.

2. Басқарудың тәсілдемесінде, принциптерінде жэне эдістерінде экономикалық қүралдар мен басқару әдістеріне артықшылықтар беріледі.

3. Менеджер мен қызметкерге қойылатын басты талап ретінде көрінетін кәсіби тұрғыдан басқару менеджментке тән. Менеджер экономикалық жэне әлеуметтік - психологиялық білімдерді игеріп оқуы керек.

4. Үйымдастыру ісінде менеджментке жағдайдын өзгеруіне қарай және инновациялық типті үйымдастыруда, яғни жаңашылдыққа жылдам бейімделе алатындай басқаруды икемді ұйымдастыру тән.

5. Менеджмент менеджменттің жеке басына қойылатын талаптардың кешенін танытуы керек. Олардың ішіндегі негізгілері - тапқырлық, байланысқа бейімділік (коммуникабельность), сенімділік. Бұл сапалар басқару өнерін танытуда маңызды рөл ойнайды. Менеджменттің басқару өнерімен қатар қойылатыны кездейсоқ емес.

Менеджменттің мыналарды қамтамасыз ететін ең маңызды саналатын сәттерін бөліп көрсетуге болады:

- еңбек өнімділігін арттыру,

- бәсекеге жарамдылық;

- тұтынушыга бағдарлану (маркетинг);

- іс-әрекетке еркін болу әрі ереже бойынша жүмыс істеу.

Басқару процесі кез келген ахуалға гылыми тэсілдемені қолдану өнері болып табылады. Менеджмент эрдайым жагдайларга қарай басқаратын ахуалдық басқаруды білдіреді.

Менеджментте бастысы - ең алдымен кэсіпорынның мүддесін көздейтін нақты мақсаттарды (ұзақ мерзімді, алдагы кезеңдік жэне ағымдық) белгілейді.

Ескі стилді ұстанатын кэсіпорын басшыларынан менеджерлердің басты, яғни принңиптік айырмашылығы, міне, осында.

Жеке кэсіпорын мен тұтас экономиканың экономикалық жағдайы түпкі есебінде үш негізгі факторлармен анықталады:

- техника мен технологияның деңгейі;

- жүмысшы күшінің сапасы және еңбек уэждемелерін (мотиваңия) кеңінен пайдаланылуы;

-өндірісті үйымдастыру жэне басқару (менеджмент).

Менеджменттің жағдайы техника мен технологияның деңгейіне, жүмысшы күшінің сапасына әсер етеді. Осы заманғы менеджмент - бұл экономикалық қатынастардың ерекше саласы. Аса көрнекті экономист Альфред Маршалл (1842-1924 ж.ж.) басқаруды үш дәстүрлі капиталмен, еңбекпен жэне жермен қатар өндірістің жеке факторы ретінде бөліп көрсетуі тегін болмаса керек.

Техника мен жаңа технологяның дамуы өндіріс ауқымының өсуі басқаруды қиындатып, оны арнайы білімді талап ететін ерекше қызмет түріне бөлді.

Дата добавления: 2015-08-13