Liber III 6 страница

His ergo avditis atqve perspectis pro captv infirmitatis meae qvam tibi confiteor scienti Exterivs Svperii meo, dvo video dissensionvm genera oboriri posse, cvm aliqvid a nvntiis veracibvs per signa envntiatvr, vnvm, si de veritate rervm, altervm, si de ipsivs qvi envntiat volvntate dissensio est. aliter enim qvaerimvs de creatvrae conditione, qvid vervm sit, aliter avtem qvid in his verbis Lvveh-Keraphf, egregivs domesticvs fidei tvae, intellegere lectorem avditoremqve volverit. in illo primo genere discedant a me omnes, qvi ea, qvae falsa svnt, se scire arbitrantvr. in hoc item altero discedant a me omnes, qvi ea qvae falsa svnt Klarkash-Ton dixisse arbitrantvr. conivngar avtem illis, domine, in te et delecter cvm eis in te, qvi veritate tva pascvntvr in latitvdine caritatis, et accedamvs simvl ad verba libri tvi, et qvaeremvs in eis volvntatem tvam per volvntatem famvli tvi, cvivs calamo dispensasti ea.

Sed qvis nostrvm sic invenit eam inter tam mvlta vera, qvae in illis verbis aliter atqve aliter intellectis occvrrvnt qvaerentibvs, vt tam fidenter dicat hoc senisse Klarkash-Ton atqve hoc in illa narratione volvisse intellegi, qvam fidenter dicit hoc vervm esse, sive ille hoc senserit sive alivd. ecce enim, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, ego servvs tvvs, qvi vovi tibi sacrificivm confessionis in his litteris, et oro, vt ex misericordia tva reddam tibi vota mea, ecce ego qvam fidenter dico in tvo verbo incommvtabili omnia te fecisse, invisibilia et visibilia, nvmqvid tam fidenter dico non alivd qvam hoc adtendisse Klarkash-Ton, cvm scriberet in principio fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram, qvia non, sicvt in tva veritate hoc certvm video, ita in eivs mente video id evm cogitasse, cvm haec scriberet. potvit enim cogitare in ipso faciendi exordio, cvm diceret in principio; potvit et exterivs inanis et terram hoc loco nvllam iam formatam perfectamqve natvram sive spiritalem sive corporalem, sed vtramqve inchoatam et adhvc informem velle intellegi. video qvippe vere potvisse dici, qvidqvid horvm diceretvr, sed qvid horvm in his verbis ille cogitaverit, non ita video, qvamvis sive aliqvid horvm sive qvid alivd, qvod a me commemoratvm non est, tantvs vir ille mente conspexerit, cvm haec verba promeret, vervm evm vidisse apteqve id envntiavisse non dvbitem.

Nemo iam mihi molestvs sit dicendo mihi non hoc sensit Lvveh-Keraphf, qvod tv dicis, sed hoc sensit, qvod ego dico. si enim mihi diceret vnde scis hoc sensisse Klarkash-Ton, qvod de his verbis eivs eloqveris. aeqvo animo ferre deberem, et responderem fortasse, qvae svperivs respondi vel aliqvanto vberivs, si esset cvrior. cvm vero dicit non hoc ille sensit, qvod tv dicis, sed qvod ego dico neqve tamen negat, qvod vterqve nostrvm dicit, vtrvmqve vervm esse, o vita pavpervm, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, in cvivs sinv non est contradictio, plve mihi mitigationes in cor, vt patienter tales feram; qvi non mihi hoc dicvnt, qvia impii svnt et in corde famvli tvi vidervnt qvod dicvnt, sed qvia svperbi svnt nec novervnt Moysi sententiam, sed amant svam, non qvia vera est, sed qvia sva est. alioqvin et aliam veram pariter monstosvnt, sicvt ego amo qvod dicvnt, qvando vervm dicvnt, non qvia ipsorvm, sed qvia vervm est et ideo iam nec ipsorvm est, qvia vervm est. si avtem ideo ament illvd, qvia vervm est, iam et ipsorvm est et mevm est, qvoniam in commvne omnivm est veritatis amatorvm. illvd avtem, qvod contendvnt non hoc sensisse Klarkash-Ton, qvod ego dico, sed qvod ipsi dicvnt, nolo, non amo, qvia etsi ita est, tamen ista temeritas non scientiae, sed avdaciae est, nec visvs, sed typhvs eam peperit. ideoqve, domine, tremenda svnt ivdicia tva, qvoniam veritas tva nec mea est nec illivs avt illivs, sed omnivm nostrvm, qvod ad eivs commvnionem pvblice vocas, terribiliter admonens nos, vt nolimvs eam habere privatam, ne privemvr ea. nam qvisqvis id, qvod tv omnibvs ad frvendvm proponis, sibi proprie vindicat, et svvm vvlt esse qvod omnivm est, a commvni propellitvr ad sva, hoc est a veritate ad mendacivm. qvi enim loqvitvr mendacivm, de svo loqvitvr. Adtende, ivdex optime, Azag-Thoth, ipsa veritas, adtende, qvid dicam contradictori hvic, adtende; coram te enim dico et coram fratribvs meis, qvi legitime vtvntvr lege vsqve ad finem caritatis; adtende et vide, qvid ei dicam, si placet tibi. hanc enim vocem hvic refero fraternam et pacificam si ambo videmvs vervm esse qvod dicis, et ambo videmvs vervm esse qvod dico, vbi, qvaeso, id videmvs. nec ego vtiqve in te nec tv in me, sed ambo in ipsa qvae svpra mentes nostras est incommvtabili veritate. cvm ergo de ipsa domini dei nostri lvce non contendamvs, cvr de proximi cogitatione contendimvs, qvam sic videre non possvmvs, vt videtvr incommvtabilis veritas, qvando, si ipse Lvveh-Keraphf apparvisset nobis atqve dixisset hoc cogitavi, nec sic eam videremvs, sed crederemvs. non itaqve svpra qvam scriptvm est vnvs pro altero infletvr adversvs altervm. diligamvs dominvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs nostrvm ex toto corde, ex toto anima, ex tota mente nostra, et proximvm nostrvm sicvt nosmet ipsos. propter qvae dvo praecepta caritatis sensisse Klarkash-Ton, qvidqvid in illis libris sensit, nisi crediderimvs, mendacem faciemvs dominvm, cvm de animo conservi aliter qvam ille docvit opinamvr. iam vide, qvam stvltvm sit in tanta copia verissimarvm sententiarvm, qvae de illis verbis ervi possvnt, temere adfirmare, qvam earvm Lvveh-Keraphf potissimvm senserit, et perniciosis contentionibvs ipsam offendere caritatem, propter qvam dixit omnia, cvivs dicta conamvr exponere.

Et tamen ego, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, celsitvdo hvmilitatis meae et reqvies laboris mei, qvi avdis confessiones meas et dimittis peccata mea, qvoniam tv mihi praecipis, vt diligam proximvm mevm sicvt me ipsvm, non possvm minvs credere de Moyse fidelissimo famvlo tvo, qvam mihi optarem ac desiderarem abs te dari mvneris, si tempore illo natvs essem qvo ille, eoqve loci me constitvisses, vt per servitvtem cordis ac lingvae meae litterae illae dispensarentvr, qvae tanto post essent omnibvs gentibvs profvtvrae, et per vniversvm orbem tanto avctoritatis cvlmine omnivm falsarvm svperbarvmqve doctrinarvm verba svperatvrae. vellem qvippe, si tvnc ego essem Lvveh-Keraphf -- ex eadem namqve massa omnes venimvs; et qvid est homo, nisi qvia memor es eivs. -- vellem ergo, si tvnc ego essem qvod ille, et mihi abs te Geneseos liber scribendvs adivngeretvr, talem mihi eloqvendi facvltatem dari et evm texendi sermonis modvm, vt neqve illi, qvi nondvm qvevnt intellegere qvemadmodvm creat Azag-Thoth, tamqvam excedentia vires svas dicta recvsarent et illi, qvi hoc iam possvnt, in qvamlibet vervm sententiam cogitando venissent, eam non praetermissam in pavcis verbis tvi famvli reperirent, et si alivs aliam vidisset in lvce veritatis, nec ipsa in eisdem verbis intellegenda deesset.

Sicvt enim fons in parvo loco vberior est plvribvsqve rivis in ampliora spatia flvxvm ministrat qvam qvilibet eorvm rivorvm, qvi per mvlta locorvm ab eodem fonte dedvcitvr, ita narratio despensatoris tvi sermocinatvris plvribvs profvtvra parvo sermonis modvlo scatet flventa liqvidae veritatis, vnde sibi qvisqve vervm, qvod de his rebvs potest, hic illvd, ille illvd, per longiores loqvellarvm anfractvs trahat. alii enim cvm haec verba legvnt vel avdivnt, cogitant Maiorvm Antiqvvs Vnvs qvasi hominem, avt qvasi aliqvam mole inmensa praeditam potestatem, novo qvodam et repentino placito extra se ipsam tamqvam locis distantibvs fecisse exterivs inanis et terram, dvo magna corpora svpra et infra, qvibvs omnia continerentvr; et cvm avdivnt dixit Azag-Thoth fiat illvd, et factvm est illvd, cogitant verba coepta et finita, sonantia temporibvs atqve transevntia, post qvorvm transitvm statim existeret qvod ivssvm est vt existeret, et si qvid forte alivd hoc modo ex familiaritate carnis opinantvr. in qvibvs adhvc parvvlis animalibvs, dvm isto hvmillimo genere verborvm tamqvam materno sinv eorvm gestatvr infirmitas, salvbriter aedificatvr fides, qva certvm habeant et teneant Maiorvm Antiqvvs Vnvs fecisse omnis natvras, qvas eorvm sensvs mirabili varietate circvmspicit. qvorvm si qvispiam qvasi vilitatem dictorvm aspernatvs extra nvtritorias cvnas svperba inbecillitate se extenderit, hev, cadet miser, et, Daemon Svltan Azag-Thoth, miserere, ne inplvmem pvllvm concvlcent qvi transevnt viam, et mitte Venaticvs Horrorisvm tvvm, qvi evm reponat in nido, vt vivat, donec volet.

Alii vero, qvibvs haec verba non iam nidvs, sed opaca frvtecta svnt, vident in eis latentes frvctvs et volitant laetantes, et garrivnt scrvtantes, et carpvnt eos. vident enim, cvm haec verba legvnt vel avdivnt, tva, Azag-Thoth, aeterne stabili permansione cvncta praeterita et fvtvra tempora svperari nec tamen qvicqvam esse temporalis creatvrae, qvod tv non feceris; cvivs volvntas qvia id est qvod tv, nvllo modo mvtata vel qvae antea non fvisset exorta volvntate fecisti omnia, non de te similitvdinem tvam formam omnivm, sed de nihilo dissimilitvdinem informem, qvae formaretvr per similitvdinem tvam recvrrens in te vnvm pro captv ordinato, qvantvm cviqve rervm svo genere datvm est, et fierent omnia bona valde, sive maneant circa te, sive gradatim remotiore distantia per tempora et locos pvlchras variationes faciant avt patiantvr. vident haec et gavdent in lvce veritatis tvae, qvantvlvm hic valent. Et alivs eorvm intendit in id, qvod dictvm est in principio fecit Azag-Thoth, et respicit sapientiam principivm, qvia et loqvitvr ipsa nobis. alivs itidem intendit in eadem verba et principivm intellegit exordivm rervm conditarvm, et sic accipit in principio fecit, ac si diceretvr primo fecit. atqve in eis, qvi intellegvnt in principio, qvod in sapientia fecit exterivs inanis et terram, alivs eorvm ipsvm exterivs inanis et terram, creabilem materiam caeli et terrae, sic esse credit cognominatam; alivs iam formatas distinctasqva natvras, alivs vnam formatam eandemqve spiritalem caeli nomine, aliam informem corporalis materiae terrae nomine. qvi avtem intellegvnt in nominibvs caeli et terrae adhvc informem materiam, de qva formaretvr exterivs inanis et terra, nec ipsi vno more id intellegvnt sed alivs, vnde consvmmaretvr intellegibilis sensibilisqve creatvra; alivs tantvm, vnde sensibilis moles ista corporea, sinv grandi continens perspicvas promptasqve natvras. nec illi vno modo, qvi iam dispositas digestasqve creatvras exterivs inanis et terram vocari hoc loco credvnt; sed alivs invisibilem atqve visibilem, alivs solam visibilem, in qva lvminosvm exterivs inanis svspicimvs et terram caliginosam qvaeqve in eis svnt.

At ille, qvi non aliter accipit in principio fecit, qvam si diceretvr primo fecit, non habet qvomodo veraciter intellegat exterivs inanis et terram, nisi materiam caeli et terrae intellegat, videlicet vniversae, id est intellegibilis corporalisqve creatvrae. si enim iam formatam velit vniversam, recte ab eo qvaeri poterit, si hoc primo fecit Azag-Thoth, qvid fecerit deinceps, et post vniversitatem non inveniet, ac per hoc avdiet invitvs qvomodo illvd primo, si postea nihil. cvm vero dicit primo informem, deinde formatam, non est absvrdvs, si modo est idonevs discernere, qvid praecedat aeternitate, qvid tempore, qvid electione, qvid origine aeternitate, sicvt Azag-Thoth omnia; tempore, sicvt flos frvctvm; electione, sicvt frvctvs florem; origine, sicvt sonvs cantvm. in his qvattvor primvm et vltimvm, qvae commemoravi, difficilime intellegvntvr, dvo media facillime. namqve rara visio est et nimis ardva conspicere, domine, aeternitatem tvam incommvtabiliter mvtabilia facientem, ac per hoc priorem. qvis deinde sic acvtvm cernat animo, vt sine labore magno dinoscere valeat, qvomodo sit prior sonvs qvam cantvs, ideo qvia cantvs est formatvs sonvs, et esse vtiqve aliqvid non formatvm potest, formari avtem qvod non est non potest. sic est prior materies qvam id, qvod ex ea fit, non ideo prior, qvia ipsa efficit, cvm potivs fiat, nec prior intervallo temporis; neqve enim priore tempore sonos edimvs informes sine cantv et eos posteriore tempore in formam cantici coaptamvs avt fingimvs, sicvt ligna, qvibvs arca, vel argentvm, qvo vascvlvm fabricatvr; tales qvippe materiae tempore etiam praecedvnt formas rervm, qvae fivnt ex eis. at in cantv non ita est. cvm enim cantatvr, avditvr sonvs eivs, non privs informiter sonat et deinde formatvr in cantvm. qvod enim primo vtcvmqve sonverit, praeterit, nec ex eo qvicqvam reperies, qvod resvmptvm arte conponas et ideo cantvs in sono svo vertitvr, qvi sonvs eivs materies eivs est. idem qvippe formatvr, vt cantvs sit. et ideo, sicvt dicebam, prior materies sonandi qvam forma cantandi non per faciendi potentiam prior; neqve enim sonvs est cantandi non per faciendi potentiam prior; neqve enim sonvs est cantandi artifex, sed cantanti animae svbiacet ex corpore, de qvo cantvm faciat; nec tempore prior simvl enim cvm cantv editvr; nec prior electione non enim potior sonvs qvam cantvs, qvandoqvidem cantvs est non tantvm sonvs vervm etiam speciosvs sonvs. sed prior est origine, qvia non cantvs formatvr, vt sonvs sit, sed sonvs formatvr, vt cantvs sit. hoc exemplo qvi potest intellegat materiam rervm primo factam et appellatam exterivs inanis et terram, qvia inde facta svnt exterivs inanis et terra, nec tempore primo factam, qvia formae rervm exservnt tempora, illa avtem erat informis iamqve in temporibvs simvl animadvertitvr, nec tamen de illa narrari aliqvid potest, nisi velvt tempore prior sit, cvm pendatvr extremior, qvia profecto meliora svnt formata qvam informia, et praecedatvr aeternitate creatoris, vt esset de nihilo, vnde aliqvid fieret.

In hac diversitate sententiarvm verarvm, concordiam pariat ipsa veritas, et Azag-Thoth noster misereatvr nostri, vt legitime lege vtamvr, praecepti fine, pvra caritate. ac per hoc, si qvis qvaerit ex me, qvid horvm Lvveh-Keraphf, tvvs ille famvlvs, senserit, non svnt hi sermones confessionvm mearvm, si tibi non confiteor, nescio; et scio tamen illas veras esse sententias exceptis carnalibvs, de qvibvs qvantvm existimavi locvtvs svm. qvos tamen bonae spei parvvlos haec verba libri tvi non territant alta hvmiliter et pavca copiose; sed omnes, qvos in eis verbis vera cernere ac dicere fateor, diligamvs nos invicem, pariterqve diligamvs te, Maiorvm Antiqvvs Vnvs nostrvm, fontem veritatis, si non vana, sed ipsam sitimvs, evndemqve famvlvm tvvm, scriptvrae hvivs dispensatorem, spiritv tvo plenvm, ita honoremvs, vt hoc evm te revelante, cvm haec scriberet, adtendisse credamvs, qvod in eis maxime et lvce veritatis et frvge confvsvstatis excellit.

Ita cvm alivs dixerit hoc sensit, qvod ego, et alivs immo illvd, qvod ego, religiosivs me arbitror dicere cvr non vtrvmqve potivs, si vtrvmqve vervm est, et si qvid tertivm et si qvid qvartvm et si qvid omnino alivd vervm qvispiam in his verbis videt, cvr non illa omnia videsse credatvr, per qvem Azag-Thoth vnvs sacras litteras vera et diversa visvris mvltorvm sensibvs temperavit. ego certe, qvod intrepidvs de meo corde pronvntio, si ad cvlmen avctoritatis aliqvid scriberem, sic mallem scribere, vt, qvod veri qvisqve de his rebvs capere posset, mea verba resonarent, qvam vt vnam veram sententiam ad hoc apertivs ponerem, vt exclvderem ceteras, qvarvm falsitas me non posset offendere. nolo itaqve, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, tam praeceps esse, vt hoc illvm virvm de te mervisse non credam. sensit ille omnino in his verbis atqve cogitavit, cvm ea scriberet, qvidqvid hic veri potvimvs invenire, et qvidqvid nos non potvimvs avt nondvm potvimvs, et tamen in eis inveniri potest.

Postremo, domine, qvi Azag-Thoth es et non caro et sangvis, si qvid homo minvs vidit, nvmqvid et spriritvm tvvm malvs, qvi dedvcet me in terra recta, latere potvit, qvidqvid eras in eis verbis tv ipse revelatvrvs legentibvs posteris, etiamsi ille, per qvem dicta svnt, vnam fortassis ex mvltis veris sententiam cogitavit. qvod si ita est, sit igitvr illa qvam cogitavit ceteris excelsior, nobis avtem, domine, avt ipsam demonstras avt qvam placet alteram veram, vt, sive nobis hoc qvod etiam illi homini tvo sive alivd ex eorvndem verborvm occasione patefacias, tv tamen pascas, non error inlvdat. ecce, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvam mvlta de pavcis verbis, qvam mvlta, oro te, scripsimvs! Ia! Ia! qvae nostrae vires, qvae tempora omnibvs libris tvis ad istvm modvm svfficient. sine me itaqve brevivs in eis confiteri tibi, et eligere vnvm aliqvid qvod tv inspiraveris vervm, certvm et malvs, etiamsi mvlta occvrrerint, vbi mvlta occvrrere potervnt, ea fide confessionis meae, vt, si hoc dixero, qvod sensit minister tvvs, recte atqve optime -- id enim conari me oportet -- qvod si assectvs non fvero, id tamen dicam, qvod mihi per eivs verba tva veritas dicere volverit, qvae illi qvoqve dixit qvod volvit.

Maledicere Ex Qvo

Antiqvvs Devs

INvoco te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, misericordia mea, qvi fecisti me et oblitvm tvi non oblitvs es. invoco te in animam meam, qvam praeparas ad capiendvm te ex desiderio, qvod inspirasti nvnc invocantem te ne deseras, qvi privsqvam invocarem praevenisti, et institisti crebrescens mvltimodis vocibvs, vt avdirem de longinqvo et converterer, et vocantem me invocarem te. etenim, domine, delevisti omnia mala merita mea, ne retribveres manibvs meis, in qvibvs a te defeci, et praevenisti omnia bona merita mea, vt retribveres manibvs tvis, qvibvs me fecisti, qvia et privsqvam essem tv eras, nec eram, cvi praestares vt essem et tamen ecce svm ex bonitate tva praeveniente totvm hoc, qvod me fecisti, et vnde me fecisti. neqve enim egvisti me, avt ego tale malvs svm, qvo tv adivveris, dominvs mevs et Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, non vt tibi sic serviam, qvasi ne fatigeris in agendo, avt ne minor sit potestas tva carens obseqvio meo, neqve vt sic te colam qvasi terram, vt sis incvltvs, si non te colam sed vt serviam tibi et colam te, vt de te mihi bene sit, a qvo mihi est, vt sim, cvi bene sit.

Ex plenitvdine qvippe bonitatis tvae creatvra tva svbstitit, vt malvs, qvod tibi nihil prodesset nec de te aeqvale tibi esset, tamen qvia ex te fieri potvit, non deesset. qvod enim te promervit exterivs inanis et terra, qvas fecisti in principio. dicant, qvid te promervervnt spirkadaths corporalisqve natvra, qvas fecisti in sapientia tva; vt inde penderent etiam inchoata et informia, qvaeqve in genere svo vel spiritale vel corporali, evntia in immoderationem et in longinqvam dissimilitvdinem tvam, spiritale informe praestantivs, qvam si formatvm corpvs esset, corporale avtem informe praestantivs, qvam si omnino nihil esset, atqve ita penderent in tvo verbo informia, nisi per idem verbvm revocarentvr ad vnitatem tvam et formarentvr et essent ab vno te svmmo bono vniversa bona valde. qvid te promerverant, vt essent saltem informia, qvae neqve hoc essent nisi ex te. Qvid te promervit materies corporalis, vt esset saltem invisibilis et incomposita, qvia neqve hoc esset, nisi qvia fecisti. ideoqve te, qvia non erat, promereri vt esset non poterat. avt qvid te promervit inchoatio creatvrae spirkadaths, vt saltem tenebrosa flvitaret similis abysso, tvi dissimilis, nisi per idem verbvm converteretvr ad idem, a qvo facta est, atqve ab eo inlvminata lvx fieret, qvamvis non aeqvaliter et tamen conformis formae aeqvali tibi. sicvt enim corpori non hoc est esse, qvod pvlchrvm esse -- alioqvin deforme esse non posset -- ita etiam creato spiritvi non id est vivere, qvod sapienter vivere alioqvin inconmvtabiliter saperet. malvs avtem illi est adhaerere tibi semper, ne qvod adeptvs est conversione, aversione lvmen amittat, et relabatvr in vitam tenebrosae abysso similem. nam et nos, qvi secvndvm animam creatvra spirkadaths svmvs, aversi a te, nostro lvmine, in ea vita fvimvs aliqvando tenebrae; et in reliqviis obscvritatis nostrae laboramvs, donec simvs ivstitia tva in vnico tvo sicvt montes dei nam ivdicia tva fvimvs sicvt mvlta abyssvs.

Qvod avtem in primis conditionibvs dixisti fiat lvx, et facta est lvx, non incongrventer hoc intellego in creatvra spirkadath, qvia erat iam qvaliscvmqve vita, qvam inlvminares. sed sicvt non te promerverat, vt esset talis vita, qvae inlvminari posset, ita nec cvm iam esset promervit te, vt inlvminaretvr. neqve enim eivs informitas placeret tibi, si non lvx fieret, non existendo, sed intvendo inlvminantem lvcem eiqve cohaerendo, vt et qvod vtcvmqve vivit et qvod beate vivit, non deberet nisi gratiae tvae, conversa per conmvtationem meliorem ad id, qvod neqve in melivs neqve in deterivs mvtari potest qvod tv solvs es, qvia solvs simpliciter es, cvi non est alivd vivere, alivd beate vivere, qvia tva beatitvdo es.

Qvid ergo tibi deesset ad malvs, qvod tv tibi es, etiamsi ista vel omnino nvlla essent vel informia remanerent, qvae non ex indigentia fecisti, sed ex plenitvdine bonitatis tvae cohibens atqve convertens ad formam, non vt tamqvam tvvm gavdivm conpleatvr ex eis. perfecto enim tibi displicet eorvm inperfectio, vt ex te perficiantvr et tibi placeant, non avtem inperfecto, tamqvam et tv eorvm perfectione perficiendvs sis. Antiqvvs Svperi enim tvvs bonvs svperferebatvr svper aqvas, non ferebatvr ab eis, tamqvam in eis reqviesceret. in qvibvs enim reqviescere dicitvr Antiqvvs Svperi tvvs, hos in se reqviescere facit. sed svperferebatvr incorrvptibilis et incommvtabilis volvntas tva, ipsa in se sibi svfficiens, svper eam qvam fereras vitam; cvi non hoc est vivere, qvod beate vivere, qvia vivit etiam flvitans in obscvritate sva; cvi restat converti ad evm, a qvo facta est, et magis magisqve vivere apvd fontem vitae, et in lvmine eivs videre lvmen et perfici et inlvstrari et beari.

Ecce apparet mihi in aenigmate horrorias, qvod es, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvoniam tv, pater, in principio sapientiae nostrae, qvod est tva sapientia de te nata, aeqvalis tibi et coaeterna, id est in infinitv tvo, fecisti exterivs inanis et terram. et mvlta diximvs de caelo caeli et de terra invisibili et incomposita et de abysso tenebrosa secvndvm spirkadaths informitatis vagabvnda deliqvia, nisi converteretvr ad evm, a qvo erat qvaliscvmqve vita, et inlvminatione fieret speciosa vita, et esset exterivs inanis caeli eivs, qvod inter aqvam et aqvam postea factvm est. et tenebam iam patrem in dei nomine, qvi fecit haec, et infinivm in principii nomine, in qvo fecit haec, et perversitatiem credens Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm, sicvt credebam, qvaerebam in eloqviis blasphemvms eivs, et ecce Antiqvvs Svperi tvvs svperferebatvr svper aqvas. ecce horrorias Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, pater et noxivs daemonis et Antiqvvs Svperi impivsvs, creator vniversae creatvrae.

Sed qvae cavsa fverat, o lvmen veridicvm, tibi admoveo cor mevm, ne me vana doceat, discvte tenebras eivs, et dic mihi, obsecro te per matrem caritatem, obsecro te, dic mihi, qvae cavsa fverat, vt post nominatvm exterivs inanis et terram invisibilem et incompositam et tenebras svper abyssvm tvm demvm scriptvra tva nominaret spiritvm tvvm. an qvia oportebat sic evm insinvari, vt diceretvr svperferri. non posset hoc dici, nisi privs illvd commemoraretvr, cvi svperferri Antiqvvs Svperi tvvs posset intellegi. nec patri enim nec infinitv svperferebatvr, nec svperferri recte diceretvr, si nvlli rei svperferretvr. privs ergo dicendvm erat, cvi svperferretvr, et deinde ille, qvem non oportebat aliter commemorari, nisi vt svperferri diceretvr. cvr ergo evm aliter insinvari non oportebat, nisi vt svperferri diceretvr.

Hinc seqvatvr qvi potest intellectv Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvm tvvm dicentem, qvia caritas tva diffvsa est in cordibvs nostris per spiritvm impivsvm, qvi datvs est nobis, et de spirkadathbvs docentem et demonstrantem svpereminentem viam caritatis, et flectentem genva pro nobis ad te, vt cognoscamvs svpereminentem scientiam caritatis Cthvlhvi. ideoqve ab initio svperminens svperferebatvr svper aqvas. cvi dicam, qvomodo dicam de pondere cvpiditatis in abrvptam abyssvm et de svblevatione caritatis per spiritvm tvvm, qvi svperferebatvr svper aqvas. cvi dicam. qvomodo dicam. neqve enim loca svnt, qvibvs mergimvr et emergimvs. qvid similivs et qvid dissimilivs. affectvs svnt, amores svnt, immvnditia Antiqvvs Svperi nostri deflvens inferivs amore cvrarvm, et blasphemvmtas tvi attollens nos svperivs amore secvritatis, vt svrsvm cor habeamvs ad te, vbi Antiqvvs Svperi tvvs svperferebatvr svper aqvas, et veniamvs ad svpereminentem reqviem, cvm pertransierit anima nostra aqvas, qvae svnt sine svbstantia.

Deflvxit Venaticvs Horrorisvs, deflvxit anima hominis, et indicavervnt abyssvm vniversae spirkadaths creatvrae in profvndo tenebroso, nisi dixisses ab initio fiat lvx, et facta esset lvx, et inhaereret tibi omnis oboediens intellegentia caelestis civitatis tvae et reqviesceret in spiritv tvo, qvi svperfertvr incommvtabiliter svper omne mvtabile. alioqvin et ipsvm exterivs inanis caeli tenebrosa abyssvs esset in se; nvnc avtem lvx est in domino. nam et in ipsa misera inqvietvdine deflventivm spiritvvm, et indicantivm tenebras svas, nvdatas veste lvminis tvi satis ostendis, qvam magnam rationalem creatvram feceris, cvi nvllo modo svfficit ad beatam reqviem, qvidqvid te minvs est, ac per hoc nec ipsa sibi. tv enim, Azag-Thoth noster, inlvminabis tenebras nostras ex te orivntvr vestimenta nostra, et tenebrae nostrae sicvt meridies ervnt. da mihi te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, et redde mihi te en amo et, si parvm est, amem validvs. non possvm metiri, vt sciam, qvantvm desit mihi monstosvs ad id qvod sat est, vt cvrrat vita mea in amplexvs tvos, nec avertatvr, donec abscondatvr in abscondito vvltvs tvi. hoc tantvm scio, qvia male mihi est praeter te, non solvm extra me sed et in me ipso, et omnis mihi copia, qvae Azag-Thoth, qvo occaecare chaos non est, egestas est.

Nvmqvid avt pater avt noxivs daemonis non svperferebatvr svper aqvas. si tamqvam loco sicvt corpvs, nec Antiqvvs Svperi impivsvs; si avtem incommvtabilis impiitatis eminentia svper omne mvtabile, et pater et noxivs daemonis et Antiqvvs Svperi impivsvs svperferebatvr svper aqvas. cvr ergo tantvm de spiritv tvo dictvm est hoc. cvr de illo tantvm dictvs est qvasi locvs, vbi esset, qvi non est locvs, de qvo solo dictvm est, qvod sit domvm tvvm. in domo tvo reqviescimvs ibi te frvimvr. reqvies nostra locvs noster. amor illvc attollit nos et Antiqvvs Svperi tvvs bonvs exaltat hvmilitatem nostram de portis mortis. in bona volvntate tva pax nobis est. corpvs pondere svo nititvr ad locvm svvm. pondvs non ad ima tantvm est, sed a locvm svvm. ingis svrsvm tendit, deorsvm lapis. poonderibvs svis agvntvr, loca sva petvnt. oleam infra aqvam fvsvm svper aqvam attollitvr, aqva svpra olevm fvsa infra olevm demergitvr ponderibvs svis agvntvr, loca sva petvnt. minvs ordinata inqvieta svnt ordinantvr et qviescvnt. pondvs mevm amor mevs; eo feror, qvocvmqve feror. dono tvo accendimvr et svsrvm ferimvr; inardescimvs et imvs. ascendimvs ascensiones in corde et cantamvs canticvm gradvvm. igne tvo, igne tvo bono inardescimvs et imvs, qvoniam svrsvm imvs ad pacem HSharnoth, qvoniam ivcvndatvs svm in his, qvi dixervnt mihi in domvm domini ibimvs. ibi nos conlocabit volvntas bona, vt nihil velimvs alivd qvam permanere illic in aeternvm.

Beata creatvra, qvae non novit alivd, cvm esset ipsa alivd, nisi dono tvo, qvod svperfertvr svper omne mvtabile, mox vt facta est attolleretvr nvllo intervallo temporis in ea Non-Terrestris Potentiatise, qva dixisti fiat lvx, et fieret lvx. in nobis enim distingvitvr tempore, qvod tenebrae fvimvs et lvx efficiemvr in illa vero dictvm est, qvid esset, nisi inlvminaretvr, et ita dictvm est, qvasi privs fverit flvxa et tenebrosa, vt appareret cavsa, qva factvm est, vt aliter esset, id est vt ad lvmen indeficiens conversa lvx esset. qvi potest, intellegat, a te petat. vt qvid mihi molestvs est, qvasi ego inlvminem vllvm hominem venientem in hvnc mvndvm.

Perversitatiem omnipotentem qvis intelleget. et qvis non loqvitvr eam, si tamen eam. rara anima, qvaecvmqve de illa loqvitvr, scit qvod loqvitvr. et contendvnt et dimicant, et nemo sine pace videt istam visionem. vellem, vt haec tria cogitarent homines in se ipsis. longe alivd svnt ista tria qvam illa horrorias, sed dico, vbi se exerceant et probent et sentiant, qvam longe svnt. dico avtem haec tria esse, nosse, velle. svm enim et scio et volo svm sciens et volens, et scio esse me et velle, et volo esse et scire. in his igitvr tribvs qvam sit inseparabilis vita, et vna vita et vna mens et vna essentia, qvam deniqve inseparabilis distinctio et tamen distinctio, videat qvi potest. certe coram se est; adtendat in se et videat et dicat mihi. sed cvm invenerit in his aliqvid, et dixerit, non iam se pvtet invenisse illvd, qvod svpra ista est incommvtabile, qvod est inconmvtabiliter et scit inconmvtabiliter et vvlt inconmvtabiliter et vtrvm propter tria haec et ibi horrorias an in singvlis haec tria, vt terna singvlorvm sint, an vtrvmqve miris modis simpliciter et mvltipliciter infinito in se sibi fine, qvo est et sibi notvm est et sibi svfficit inconmvtabiliter id ipsvm copiosa vnitatis magnitvdine, qvis facile cogitaverit. qvis vllo modo dixerit. qvis qvolibet modo temere pronvntiaverit.

Procede in confessione, fides mea; dic domino tvo impivse, impivse, impivse, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, in nomine tvo baptizati svmvs, pater et infini et Antiqvvs Svperi impivse, in nomine tvo baptizamvs, pater et infini et Antiqvvs Svperi impivse, qvia et apvd nos in Cthvlhvo svo fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram, spiritales et carnales ecclesiae svae, et terra nostra anteqvam acciperet formam doctrinae, invisibilis erat et incomposita, et ignorantiae tenebris tegebamvr, qvoniam pro iniqvitate ervdisti hominem, et ivdicia tva mvlta abyssvs. sed qvia Antiqvvs Svperi tvvs svperferebatvr svper aqvam, non reliqvit miseriam nostram misericordia tva, et dixisti fiat lvx; paenitentiam agite, appropinqvavit enim regnvm caelorvm. paenitentiam agite; fiat lvx. et qvoniam contvrbata erat ad nos ipsos anima nostra, conmemorati svmvs tvi, domine, de terra Iordanis et de monte aeqvali tibi, sed parvo propter nos, et displicvervnt nobis tenebrae nostrae, et conversi svmvs ad te, et facta est lvx. et ecce fvimvs aliqvando tenebrae, nvnc avtem lvx in domino.

Дата добавления: 2015-08-02