Gospodyni

Ot, szaleje!

GOSPODARZ

Wy a wy - co wy jesteście:

wy się wynudzicie w mieście,

to się wam do wsi zachciało:

tam wam mało, tu wam mało,

a ot, co z nas pozostało:

lalki, szopka, podłe maski,

farbowany fałsz, obrazki;

niegdyś, gdzieś tam, tęgie pyski

i do szabli, i do miski;

kiedyś, gdzieś tam, tęgie dusze,

półwariackie animusze:

kogoś zbawiać, kogoś siekać;

dzisiaj nie ma na co czekać.

Nastrój? macie ot nastroje:

w pysk wam mówię litość moję

(pluje).

AKT III

Scena I

GOSPODARZ

(Chodzi tam i sam; zatrzaskując zamyka to jedne, to drugie drzwi, które ktoś od zewnątrz otworzy; wreszcie znużony położył się na zestawionych krzesłach, drzemiący. Pokój jest ciemny).

(Wszystko już odtąd mówione półgłosem).

Scena II

GOSPODARZ, POETA, NOS, PAN MŁODY, GOSPODYNI, PANNA MŁODA

POETA

Spił sie, no!

GOSPODARZ

Zwyczajna rzecz:

powinien mieć polski łeb

i do szabli, i do szklanki

- a tymczasem usnął kiep.

NOS

Do szklanki i do kochanki -

- chociaż nie - chociaż nie; -

rzecz mi się inaczej widzi,

coś mnie tak pod sercem rwie,

może z tego będzie co; -

Wino, wódka - to nie to,

czynnik główny:... miecz.

GOSPODARZ

Miecz - miecz, czynnik główny miecz.

POETA

Dziwna rzecz - dziwna rzecz;

połóżcie go spać.

PAN MŁODY

Szarpie sie.

NOS

Widzi mi się, jestem w lesie;

uciekają drzewa precz...

PAN MŁODY

Czy cię nudzi-

NOS

Wszystko nudzi,

wszystko mi się przykrzy już;

koło serca mi się studzi,

odleciał mnie Anioł stróż;

ino mi się widzi las

i te drzewa lecą precz:

wszystko hula: has, has, has.

Дата добавления: 2015-07-11