Студопедия
Случайная страница | ТОМ-1 | ТОМ-2 | ТОМ-3
АрхитектураБиологияГеографияДругоеИностранные языки
ИнформатикаИсторияКультураЛитератураМатематика
МедицинаМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогика
ПолитикаПравоПрограммированиеПсихологияРелигия
СоциологияСпортСтроительствоФизикаФилософия
ФинансыХимияЭкологияЭкономикаЭлектроника

Дилам чун мавҷи баҳр туғён дорад, Умед аз раҳмати Раҳмон дорад. Ба кори нек ҳамеша ҷаҳд созед, Ки рӯзе умри мо поён дорад. 1 страница

ЗОЛОТЫЕ СЛОВА ‘УМАРА о величии общины Ислама | Сунна относительно краев одежды для мужчин | Не ищите того, что отвернулось от вас, и не оставляйте без внимания то, что повернулось к вам». Лукман аль-Хаким | Шахсе, ки Худованд бар ӯ Қуръон иноят намудааст ва ӯ Қуръонро шабу рӯз тиловат менамояд. | Для меня Процветающий и развивающийся Таджикистан, это значит процветающий и развивающийся Афганистан! Шах Масуд. | Qur'an Сура «аль-Хадж» 22:1-2 | ХВАТИТ СЛУШАТЬ МУЗЫКУ !!! !!! !!! | За 1400 лет, пали цивилизации, происходили стихийные бедствия, двигались континенты, и погибали люди, но одно не изменилось - слова Корана! | Релакс» — это не музыка и даже не сигарета, а чтение Корана | Кто-то хочет отца олигарха,а кто-то просто,чтобы он жил |


Читайте также:
  1. 1 страница
  2. 1 страница
  3. 1 страница
  4. 1 страница
  5. 1 страница
  6. 1 страница
  7. 1 страница

Выходить замуж или нет? Приводится риваят от Али ибн Абу Талиба (р.а). В один день к Посланнику Аллаха (саллалЛаху алейхи ва саллям) пришла женщина и сказала: - «Я хочу выйти замуж за одного мужчину. Что вы скажете?». Улыбаясь, Пророк (саллалЛаху алейхи ва саллям) ответил: - «Прав у мужчин над женщиной много. Сможешь ли ты их выполнить?». Женщина: - «Что за права у мужчин?». - «Если ты его обидишь, то выйдешь против Аллаха, и твой намаз не примется». - «Еще есть?». - «Если женщина выйдет без разрешения мужа на улицу, то каждый шаг запишется как грех». - «Еще есть?». - «Если жена скажет мужу плохое слово, то в Кыямате будет повешана языком за затылок». - «Еще есть?». - «Если у жены есть имущество и она не поможет мужу, то в Ахирате ее лицо будет черным». - «Еще есть?». - «Если жена украдет из имущества мужа и даст кому- то другому, и не попросит прощения, то Аллах не примет ее садака и закят. - «Еще есть?». - «Кто из женщин наругает мужа или скажет слово против него, то в аду будет повешана за язык. И если пойдет туда, где музыка или даст деньги на эти места, то все савабы сгорят и одежды, которые были на ней, будут жаловаться: «Нас в благословенные дни и перед мужем не носила, а одевала в места, где харам» Таких женщин Аллах прикажет сжигать 1000 лет». После того, как женщина услышала все это, сказала: - «О, Посланник Аллаха! До этого момента я не выходила замуж и теперь не пойду». На что ответил Пророк (саллалЛаху алейхи ва саллям): - «Рассказать ли тебе, сколько савабов получишь, если выйдешь замуж? Слушай: Если муж скажет «Пусть Аллах будет тобой доволен», то это лучше, чем 60 лет поклонения. И если ты дашь один глоток воды ему, то это лучше, чем держать уразу один год. Как только встанешь с постели мужа взять гусль, то за это получишь саваб, как если бы ты зарезала 1000 курбанов. Если не сделаешь хитрость мужу и умрешь, то ангелы на небе будут делать тасбих. И за то, что будешь заигрывать с мужем, это лучше, чем освободить 60 рабов. За то, что будешь сохранять имущество мужа и относиться хорошо к его родственникам, делать пятикратный намаз, держать уразу, то это лучше, чем 1000 раз обойти Каабу».

Мой Таджикистан, ты край суровый, ты мудрый седовласый "дед" и непокорный, как юнец, ты горд и смел, традиций и обычаев ты чтец, ты величавый и красивый, а горы, оценить можно лишь с высоты орлиного полёта - тебя любить я вечно буду, ты в чем-то беден, а чем-то ты богаче всех... (sh).

Поистине Всевышний Аллах любит такого отца, который терпелив к своим дочерям и знает о награде за это». «Кому будет даровано 4 вещи, то это будет лучшим благом этого мира и мира вечного: благородное сердце; язык занятый поминанием Аллахa; терпеливое на бедствие тело; жена - не предающая мужа ни телом, ни его имуществом». «Рай находится под ногами ваших матерей». «Радость родителей – радость Аллаха. Гнев родителей – гнев Аллаха!». «Аллах запретил вам непослушание, непочтение и чёрствость по отношению к вашим матерям». «Та женщина, которая умрет, будучи беременной, будет в числе шахидов». «Если у супругов взгляд друг к другу с любовью, то Аллах смотрит на них с милостью». «Ешьте, пейте, носите одежды и подавайте милостыню с одним только условием: не тратьте излишне деньги и не занимайтесь расточительством». «У кого в сердце есть чувство превосходства над людьми даже с размером семечко, он никогда не войдет в рай!». «Не пропускайте 2 ракаатов сунны утреннего намаза, даже при особо чрезвычайных обстоятельствах». «Аллах запретит Адский огонь для того, кто регулярно выполняет 4 ракаата сунны до и после обязательного намаза Зухр (дневного)». «О душа обретшая покой! Вернись к своему Господу удовлетворенной и снискавшей довольство! Войди в круг моих рабов! Войди в мой рай!»

Шахада: Ашхаду алля иляха илляллах – я свидетельствую, что, поистине, нет никакого божества, которому следует поклоняться и который достоин поклонения, кроме одного единого Бога – Аллаха, ва ашхаду анна Мухаммада-р-расулюллах – я также свидетельствую, что, поистине, Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха)– Посланник Аллаха.

Религия Ислам целиком основывается на формуле Единобожия - шахаде. Если кто-либо, желающий принять Ислам, искренне произнесет шахаду, то он становится мусульманином. Шахада является свидетельствованием о Единственности Аллаха и истинности пророческой миссии Мухаммада (мир ему и благословение Аллаха). Выражение «Ля иляха илляллах» содержит в себе все 20 необходимых атрибутов (сыфатов) Аллаха и сто Его имен-эпитетов, а также то, что Он пречист от всех недостойных и не присущих Ему качеств.

Шахада содержит в себе всю информацию, касающуюся веры в Аллаха, поэтому описать всю ценность выражения «Ля иляха илляллах» невозможно. В одном из хадисов Посланника Аллаха (мир ему и благословение Аллаха)приводятся слова Всевышнего Аллаха, обращенные к пророку Мусе (мир ему): «О Муса! Если на одну чашу весов положить семь небес и земель, а на другую выражение «Ля иляха илляллах», то последняя перевесит».

Вторая часть шахады – выражение «Мухаммаду-р-расулюллах» (Мухаммад – Посланник Аллаха) включает в себя все, что довел до людей Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха), т.е. истинность всего, что имеет отношение к шести столпам веры (имана), пяти столпам Ислама, а также истинность содержимого Корана и хадисов. Следовательно, вера (иман) не считается действительной без убежденности во второй части шахады. أَشْهَدُ اأَلاّ إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ

Мусалмон зодаему бе вафоем,Бадаст Куръону дар рохи хатоем.

Чаро дар дил намеруяд мухаббат.Гунахкор гаштаву аз Хак чудоем.

Бисанчад рузи махшар неку бадро,Намепурсад,ки мо шоху гадоем.

Дар Русия, байни мардум зору хайрон, точикам. Нест чои кору хобат - кучасарсон, точикам. Шахр рафтию ба ногах хуччататпурсад касе. Хотири ошуфтаат гардадпарешон, точикам. Аз сахар то шом мехнат мекуни мардонавор. Мондагиатро. нафахми, оханинчон, точикам. Дар хама объектхо ашки чабинат рехти. Музди коратро надодандат, пушаймон, точикам. Бигзарад умри азизат аз зану фарзанд дур. Хоби шабхоят парад бо ёди онон,точикам. Сар ба оташ мезани хох оташ асту хох об. Бо машакатхо биёби бурдаи нон,точикам. Тирамох вакти сафар ояд туро суи Ватан. Мепари бе болу пар бар Точикистон, точикам. Нести танхо бародар гам махур монанди ту. Ман яке аз мардикоронигазалхон, точикам. Хам нагардад коматат аз корубори зиндаги. Ай Худо, ояндаат гардаддурахшон, точикам. Рафта бар дархои хар як кордоре ноилоч. Мекуни кори варо бо нархиарзон, точикам. Гарчи монанди ту бошад узбаку турку хахол. Ту намеёби миёни чумла армон,точикам. Дар сарат фикри падар, модар, бародар, хонаат. Сарфи корат тую хам гахворабандон, точикам. Мехури ин чо ту танхо равгану тухму хлеб. То пули худро расони бар зимистон, точикам. Чун расиди бар Ватан бо маблаги русии худ. Курси русият шавад бар хокяксон, точикам. Ман намедонам, ту хам, охир намедонад хама. То ба кай бошем гарибу зорусарсон, точикам. Хонда ин шеъри ману ту хар касе дар сайтхо. Мешавад гах шоду хандон, гоххайрон, точикам.

Як марди Англиси аз як олими ислом пурсида аст: -Чаро дар Ислом даст додани зан бо марди номахрам (яьне бо даст салом кардан) харом аст?! Олим гуфт: -Оё метавони ту хамрох бо Малика Элизабет даст бидихи?! Марди Англис гуфт: -Албатта ки не, факат чанд нафари махдуд аст ки метавонад бо Малика (Принцесса) даст диханд. Олим гуфт: -Занхои мо (мусалмонон) Маликахо хастанд ва маликахо бо мардони бегона даст намедиханд!! Марди Англис суол кард: -Чаро занхои шумо бадани худро мепушонанд ё ки хичоб мекунанд?! Хамоно Олим табассум кард ва ду Бесквет (Печенки) ро гирифт, якеро боз кард ва дуввумиро хамон тавр баста гузошт ва баъдан хардуи онро ба замини хоколуд андохт (гузошт) ва ба марди Англис гуфт: -Агар ман бигуям яке аз онхоро бардор кадом якеро интихоб мекуни?! Марди Англис гуфт: -Хамон Бескветро ки пушиш дорад!! Олим гуфт: -Ба ин Далил аст ки занхои мо Хичоб мекунанд!!! Ва Дар охир: Хохари Азизам ба суханони баъзе аз Мунофикони Бехирад ки бо фиребу найранг мехоханд туро мисли лухтаки урён ё конфети хоколуд созанд фирефта нашав ва сухани Аллохро мадди назари худ бидор ва бо Хичобу Сатр ва Хаёву Имони худ бифахр то Аллох туро дар дунёву Охирад саъодатманд бигардонад!!!

7 чудес света: 1 — видеть, 2 — слышать, 3 — чувствовать, 4 — говорить, 5 — думать,

6 — радоваться, 7 – любить — и все это с дозволения Господа миров! (sh).

Ад имеет семь ступеней. В самый верхний бросают верующих грешников, которым Аллах не простил грехи. На других ступенях Ада будут неверные, которые останутся там навсегда.

Самый верхний слой называется Джаханнам, ниже располагаются Лазза, Хутамат, Саир, Сакар, Джахил. Самый нижний — Хавият — предназначен лицемерам. В Коране и хадисах рассказано об Аде.

В Аду подвергнут наказанию и сильным морозом, и эта кара будет более мучительна, чем наказание огнем. Да убережет Всевышний Аллах всех мусульман от Ада по Своей милости!

Ахмад, ат-Табарани, ибн Хиббан в «Сахихе» и аль-Хаким рассказали: «Воистину, в аду есть змеи размером с шею верблюда. И если одна из них ужалит, то боль от укуса её будет чувствоваться в течение семидесяти осеней (т.е. лет). И, воистину, в аду есть скорпионы размером с мулов. Если один из них ужалит, то боль от укуса его будет чувствоваться сорок лет».

Ассаляму алейкум✋ дорогие братья и сестра💂🙋 как вы? АльхамдулиЛлах, за еще один прекрасный день🙏💕 Поздравляю всех вас с Священным Днём Джума🌸☺ Желаю всем Баракат✨ Риск🍬 Сабр🌱 и Благополучия💐🌺 успехов во всем, здоровья и Крепкого Имана🙏🙌 Улыбайтесь - это Сунна ☺ и еще раз Джума Мубарак

Калимаи «Тоҷик» кай пайдо шудааст ва чӣ маънӣ дорад? Забони мо чаро пеш аз Инқилоби Октябр «форсӣ» номида мешуд? Оё ин маъное дорад, ки тоҷикон форс ҳастанду аз Эрон омада бошанд? Эронинаҷод, яъне чӣ? Оё дуруст аст, ки Тоҷиконро баъзе фарҳангнависон турк меномиданду бархе араб? Сортҳо киёнанд? Дар арафаи тақсимоти миллӣ дар Осиёи Миёна мегуфтаанд, ки «тоҷик» ном халқе умуман мавҷуд нест. Дар маҷаллаи «Раҳбари дониш» (шумораи 11-12, соли 1928) чунин суханони пантуркистон оварда шудааст: «ӯзбекҳо, қирғизҳо, қазоқҳо, туркманҳо ва ғайра миллатҳое, ки ба ирқи муғул тааллуқ доранд ва ҳар якро имрӯз як миллати мустақили ҷудогона мешуморанд, дар ҳақиқат ҷузъҳои як миллатанд, тоҷикзабонон ҳам дар асл турканд, дар зери таъсири адабиёт ва маданияти Эрон забон ва миллати худро гум кардаанд. Бояд онҳоро боз турк кунем ва аз тамоми онҳо як миллати бузурги турк ба вуҷуд орем ва як давлати муаззами турк барпо созем. Дар таҳти таъсири ин мафкура ва барои ба вуҷуд овардани ин мақсадҳо мо душмани забони тоҷикӣ будем». Суханони мутлақо беасос дар бораи турк будани тоҷикҳо нав нест. Дар «Қомус-ул-аълом»-и туркии Шамсиддини Сомӣ, ки таълифаш дар охирҳои асри ХIХ анҷом ёфтааст, гуфта мешавад: «тоҷик» дар асл номи як қавмест аз туркҳо. Дар замони ҳозира ин ном ба як тоифаи аҳолии эрониасли Осиёи Миёна, ки бо забони форсӣ гап мезананд, дода шудааст». Калимаи «тоҷик» ҳанӯз дар асри якуми мелодӣ, яъне қариб ҳазору нӯҳсад сол қабл аз ин дар маъхазҳои таърихӣ бо шаклу талаффузҳои гуногун маълум будааст. Ғаразнокии Шамсиддини Сомӣ бо ҷараёни фикрии ҳамонвақтаи Туркияи Усмонӣ вобаста будааст, ки он вақт чунин «назарияҳои» сохтаю бофта паҳн мешуданд.Чунончӣ, Садриддин Айнӣ дар асари «Маънои калимаи «тоҷик» (нигоҳ кунед ба маҷаллаи «Садои Шарқ», шумораи 8-уми соли 1986) ин тавр навиштааст: «Яке аз шовинистони туркони усмонӣ, ки худ бошандаи Миср буд, як вақт исбот кардан хост, ки Фирдавсии Тӯсӣ, Саъдӣ ва Ҳофизи Шерозӣ аслан турканд». Онҳо ғояи гӯё турк будани яке аз аҷдодони қадимаи халқи тоҷик—турҳо ва Туркистон будани Туронро зӯр зада паҳн карданд. Чунин даъвоҳо имрӯз ҳам идома доранд. Масалан, турҳоро Муҳаммад Алӣ дар мақола—эссеи «Худро бишнос» (рӯзномаи «Ёш ленинчӣ», шумораҳои 30-31 августи соли 1988) турк пиндоштааст. ӯ ба тариқи далел ба «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ истинод менамояд. Мо дар ин ҷо барои нодуруст будани ин ақида метавонистем ҳуҷҷатҳои зиёде оварем, вале овардани фақат як иқтибос аз навиштаҳои академик А.А.Стариков кофист: «Турониён аслан киёнанд ва кишвари онҳо дар куҷост? Бешубҳа, ватани онон дар шимолу шарқи Эрон буда, сарҳадаш ба дурустӣ нишон дода шудааст: Ҷайҳун (Амударё). Аз ин рӯ, Турон—ин Варазрӯд, Мовароуннаҳр! Оё ин маънои онро надорад, ки турониён турканду ба эрониён муқобил гузошта шудаанд? Аммо ин гуна муқоиса ҳеҷ як асос надорад». Баъд Стариков фикрашро давом дода мегӯяд, ки Мовароуннаҳр, ҳамчунин Хоразм, ҳоло асосан территорияҳои туркзабон мебошанд, аммо дар замонҳои қадим сарзаминҳои азалии эрониёни Осиёи Миёна, аҷдодони халқи тоҷик буданд. Аммо ҳангоме ки Фирдавсӣ аз гузаштаи куҳан ва гоҳе асотирӣ сухан мегуфт, вазъи мавҷудаи замонаш, воқеъият бо рӯҳи муосир дар манзумаи вай мунъакис мегардад. Эрони шарқӣ, Хуросон ва махсусан Мовароуннаҳр дар охирҳои асри Х арсаи ҷангҳои амирони Сомонӣ, ҳуҷумҳои дастаҳою қабилаҳои туркон буданд. Аз ин ҷангҳо мардуми меҳнаткаш азобу уқубат мекашиданд, садама ва хисорот медиданд. Зимнан бояд гуфт, ки Фирдавсӣ ва муосиронаш ба ҳамин сабаб туркҳоро ба турониён ташбеҳ кардаанд, вале ин аз лиҳози таърих нодуруст аст. Исми қабилаи тур дар «Авасто» чандин бор омадааст (яшти 13-и бандҳои 113, 123, яшти 17-и бандҳои 55, 56 ва ғайра) ва бо номи Осу-аспа, яъне дорандаи аспи тездав зикр ёфтааст ва душмани эрониёни шаҳрнишин дониста шудааст. Турон дар шакли Турийяна омадааст. Доктор Забеҳулло Сафо (Эрон) пас аз овардани далелу ҳуҷҷатҳо ин тавр маънидод мекунад: «Ҳамин таҳқиқ моро мусоидат мекунад, ки наҷоди турониро шӯъбае аз наҷоди ориёиёни эронӣ бидонем ва хати батлон бар тамоми ишороте, ки… дар бораи турк донистани турониён шудааст, бикашем… Қавми эроние, ки… шаҳрнишин шуда буданд, қабилаҳои ориёни дигареро, ки ҳанӯз чодарнишинӣ мекарда ва ба сарзамини ободи муҷовири худ дар талаби неъмат ҳуҷум меовардаанд, бозпас меронда ва ғайр аз худ мешумурдаанд. Номи шоҳон ва паҳлавонони туронӣ монанди Франграсяна (Фаросиёп, Афросиёб), Карасавазда (Гарсеваз), Ариҷат-аспа (Арҷосп, яъне дорандаи аспи боарҷ), Вандаремайниш (дар «Шоҳнома» Андермон), Ваэсака ва хонадони ӯ ҳама номҳои ориёни эронӣ аст ва ҳеҷ як ба ҳеҷ сурат ба исмҳо ва калимаҳои уралу олтоӣ намемонанд ва мутлақан шабоҳате надоранд ва аслан ориёиёни эронӣ дар давраи тадвини «Авасто» бо қабилаҳои зардпӯсти уралу олтоӣ ҳамсоягӣ ва аз онон иттилооте надоштанд». Турк, яъне Тунга Алп Эр дониста шудани Афросиёб ягон асоси илмӣ ва таърихӣ надорад. Гап дар сари он аст, ки халқи тоҷик низ мисли ҳамаи мардумони ҷаҳон, бо ҳамсоягони дуру наздики худ, аз ҷумла бо мардумони турк робитаҳое дошт в?6?

Дарегo тири ишқи ман хато рафт. Кучо буду, кучо шуду, кучо рафт? Чи шуд ишқам, агар аз худ бипурсам. Вафо буду ба суи бевафо рафт.

-Твой муж терорист? -нет!

-А почему ты оделась как терористка? -А что твой муж сутенёр?

-нет! -А почему ты оделась как проститутка?

Это ДуНьЯ как тень, если мы будем стремиться к ней, то она будет бежать от нас и мы ее никогда не догоним, а если пойдем от неё то она будет бежать за нами...☝

Задумайся же человек! Зачем живешь ты этот век? Кем был ты раньше сотворен, И почему ты так умен? Кто создал солнце, небеса, Твои красивые глаза? Быть может, все не просто так, А есть Единый Царь- Аллах?! Он знает все, что мы творим, Когда и что мы говорим. Кому захочет грудь раскрыть, Того прямым путем ведет, Кого захочет заблудить, Того никто уж не вернет! Который нам послал Коран, И свет религию- Ислам. И создал Он нас для того, чтоб жили мы лишь для Него, Его законы соблюдая, И сладость веры ощущая. Но вспоминаешь ты Его, Лишь когда больно, тяжело.. Тогда как птицы и моря, И необъятная земля, Не устают Его хвалить, За все, что дал, благодарить.. Беспомощным ты был рожден, Теперь гордишься, что силен. Но помни, жалкий человек, Что очень короток твой век. Что предадут тебя земле Когда-то близкие тебе. Не все кончается на том, Могила- только новый дом. Настанет страшный День суда, И каждый будет воскрешен. Наказан будет беззаконник, Покорный раб- вознагражден. Узреет тот, кто в этот День не верил, Что в жизни вечной понесет урон. Раскается тогда, но слишком поздно... И будет в жаркий он огонь введен. Спеши же человек, пока есть время, Вернись, покайся Господу миров! Окутай душу чистой веры светом, Сними безверия покров!

Жизнь- это большой супермаркет, бери что хочешь, но не забывай, что касса впереди, за всё придётся платить.

«Бойтесь ваших грехов больше, чем вы боитесь врага! Потому как ваши грехи более опасны для вас, чем ваш враг» Умар ибн аль-Хаттаб

Зино

Худои таъоло мефармояд: Ба гомҳои (қадамҳои) Шайтои гобеъ нашавед, зеро ӯ барои шумо душмани ошкорост. Ва шуморо ҷуз ба корҳои бад ва бисёр зишту беҳаёӣ амр намекунад. (Бақара: 168-169).

Худои таъоло мефармояд: Ҳар гоҳ аз занони номаҳрам чизеро хостед, дар пушти парда онро бихоҳед. (Аҳзоб: 53).

Худои таъоло мефармояд: Ба мӯъминон бигӯед: Чашмро аз дидани номаҳрам бубанданд ва шармгоҳи худро аз кори ношоиста (зино) маҳфуз бидоранд. (Нур: 30

Худои таъоло мефармояд: Ба таври яқин гӯш ва

чашму дил ҳамаи онҳо мавриди савол ва бозҷӯӣ қарор мегиранд. (Исро: 36).

Худои таъоло мефармояд: Худои мутаъол бар чашми хоин ва он чӣ дар дили инсон пӯшидаву пинҳон аст, огоҳ аст. (Ғофир: 19).

Бидон, ки зино феъли зишту қабеҳ аст ва дар ҳама шариъатҳои гузашта низ ҳаром будааст, ҳамчунон ки дар шариъати мо низ ҳаром аст. Худои таъоло аз ин кори зишт бандагонашро сарзаниш карда, мефармояд: Наздик машавед ба зино, ки зино қабеҳу зишт аст ва бар тариқи мухолифати шариъат ва ақли солим аст.

Ҳамчунон, ки зино ин хилофи қонуни шариъат мебошад, наздикӣ кардан ба ин амал низ ҷоиз нест. Ва бояд бандаи мусалмон аз он ҳолатҳое, ки инсонро ба зино водор менамояд низ дурӣ ҷӯяд. Яъне андешаи занони номаҳрам накунад ва бо забон ҳадиси онҳоро нагӯяд ва ба гӯш овози онҳоро нашнавад ва ба чашм ба зани номаҳрам назар накунад.

 

Пайгамбари Худо (саллаллоҳу ъалайҳи ва саллам) дар Ҳаҷҷул-вадоъ чунин фармуданд, ки: Ҳар кас назари ба шаҳват кунад дар занонн номаҳрам Худои таъоло бифармояд, то ду чашми ӯро пуроташ кунанд, он гоҳ ӯро ба дӯзах андозанд. Ва ҳар кас дасти зани номаҳрамеро гирифта вохӯрдӣ кунад, рӯзи қиёмат ду дасти ӯро бо гарданаш бо занҷирҳо баста ба дӯзах андозанд. Агар касе бӯса кунад зани номаҳрамро, ё калимоти кабеҳ (яъне, суханоне, ки онро мард метавонад фақат бо зани худ бигӯяд) гӯяд, ба ҳар калимае, ки гуфта бошад ҳазор сол дар дӯзах бимонад. Ва ҳамчунин дар китоби «Шариъат-ул-ислом» меорад ин ҳадисро, ки Пайғамбари Худо (саллаллоҳу ъалайҳи ва саллам) фармуданд, ки: Ҳар кас ба ҳавои нафси худ сухан гӯяд бо зани номаҳрам, пас ба ҳар калимае, ки гуфта бошад ҳазор сол ӯро дар дӯзах азоб кунанд. Рубоъй:

Бо дил гуфтам, ки: Эӣ дил, аз нодонӣ, Маҳрум зи хидмат шудаӣ медонӣ?

Дил гуфт: Маро сухан галат мехонӣ, Ман лозими хидматам, ту саргардонӣ.

Пайғамбари Худо (саллаллоҳу ъалайҳи ва саллам) фармуданд, ки: Ҳеч яке аз шумо бо зани бегона хилват накунад, магар он зан ҳамроҳи маҳрамаш бошад. Хилват бо писари соҳибҷамолу зебо монанди хилват бо зани бегонаву номаҳрам аст. (Бухорй ва Муслим).

Пайғамбари Худо (саллаллоҳу ъалайҳи ва саллам) фармуданд, ки: Ба ҳақиқат зани бегона чун бо марде рӯ ба рӯ шавад, ба сурати Шайтон дар дили ӯ васваса меандозад. Ва чун пушт кунад ба сурати Шайтон мардро дар шакку дудилагӣ меандозад. Ҳар гоҳ яке аз шумо занеро дид, ки ӯро ба тааҷҷубу ҳайрат дароварад, пас бо зани худ наздикӣ намояд, то аз васвасаи он халосй ёбад. (Муслим, Абӯдовуд ва Тирмизӣ).

Пайғамбари Худо (саллаллоҳу ъалайҳи ва саллам) фармуданд, ки: Бо падаронатон некӣ кунед, фарзандонатон бо шумо некӣ хоҳанд кард. Дар ҳаққи занони номаҳрам иффат ва покдоман бошед, занҳои шумо покдоман хоҳанд буд. Касе, ки маъзаратро напазирад ва қабул накунад бар ҳавзи Кавсар ворид нахоҳад шуд. (Ҳоким).

Пайгамбари Худо (саллаллоҳу ъалайҳи ва саллам) фармуданд, ки: Худои таъоло бандаи худро ороиш додааст ба зиннате волотар чун зӯҳд дар дунё ва камхӯрӣ ва парҳез аз зино. (Абӯнаъим). Ин се хислат болотарин сифатҳои инсон аст.

Пайғамбари Худо (саллаллоҳу ъалайҳи ва саллам) фармуданд, ки: Касе, ки аз чаҳор чиз дурӣ ҷӯяд дохили биҳишт мешавад: Рехтани хуни мусалмон ба ноҳақ. Дуздй. Зино. Хӯрдани шароб. (Базор).

Касе, ки зино кунад ва ё шароб ва чизҳои масткунандаро бинӯшад, имон аз даруни ӯ хориҷ хоҳад шуд, ҳамчунонки пироҳани инсон аз ҷониби сар аз тани ӯ хориҷ мешавад. (Ҳоким).

Ҳар гоҳ дар ҷомеъае рибохӯрй ва зино ошкоро шавад, ба таҳқиқ азоби Худоро бар нафси худ фароҳам сохтаанд. (Табаронй ва Ҳоким).

Зино падидоварандаи фақр (камбағалй, қашшоқй) аст. (Байҳақй)-

Зинои чашмон нигоҳ кардан ба номаҳрам аст. (Табаронӣ).

Пас аз ширк ва куфр дар назди Худо бузургтар аз ин гуноҳе нест, ки касе нутфаи худро дар раҳме резад, ки бар ӯ ҳаром аст. (Ибни Абидунё).

Ҳар касе, ки муртакиби амали зино шавад, аз вай имон хориҷ хоҳад шуд, вале агар тавба кунад, тавбааш мавриди қабули Худои мутаъол хоҳад шуд.

 

Пайғамбари Худо (саллаллоҳу ъалайҳи ва саллам) чунин мефармоянд, ки: Се гурӯҳанд, ки Худои таъоло дар қиёмат бо онҳо сухан нагӯяд ва назари раҳмат ба онхо накунад ва онҳоро аз нопокии гуноҳ пок нагардонад ва онҳоро бошад азоби дарднок. Аввал, подшоҳи дурӯггӯй. Дуввум, пири зинокор. Саввум, факири мутакаббир, яъне гарданкаш аз Ҳақро. Ва дар ҳадиси дигар меояд, ки ҳафт замин бар пири зонӣ меларзад. Ваҳй кард Худои таъоло ба Довуд (ъалайҳис- салом), ки: Эй Довуд (ъалайҳис-салом), ба иззату ҷалоли маи, ки назар мекунам ба раҳмат ҳар рӯз бомдоду шабонгоҳ ба бандаи пири худ, пас мегӯям ӯро, ки: Бандаи ман, бузург шуд синни ту ва тунук шуд пӯсти ту ва суст гашт устухони ту ва заъиф шуд тани ту, шарм дор аз Ҳазрати ман, ба дурустй, ки ман шарм медорам аз он, ки туро азоб кунам. Дар ҳадис меояд, ки як зино бо зани ҳамсоя бадтар гуноҳ дорад бо даҳ зиное, ки бо зани дигар дар ҷои дигар мекунад. Чунончи Пайгамбари Худо (саллаллоҳу ъалайҳи ва саллам) фармуданд, ки: Касе, ки бо зани ҳамсояааш зино кунад, дар рӯзи қиёмат Худои таъоло ба ӯ наменигарад ва ӯро пок намегардонад. Ба ӯ мефармояд, ки: Бо ҷаханнамиён вориди оташи ҷаҳаннам шав (Дайламӣ). Зеро ҳамсоя аз боқии мардум бештар ҳақ дорад. Дар ҳоле, ки мебоист он шахс зани ҳамсояро аз бегона ннгоҳбонӣ кунад, ба ҳуқуқи ӯ таҷовуз кардааст, пас ҳаққи худаш аст, ки дохили оташи ҷаҳаннам шавад. Назм:

Дар китоба «Хоиӣ» омад ин баён,

Ҳолҳои зониёни ин ҷаҳон.

Ибни Аббос он саҳоби покдин,

Кард он ҷо як ривоятро чунин. Гуфт:

Зонӣ гар бимирад бо гуноҳ,

Яьне бетавба, шавад рӯяш сиёҳ.

Дар қиёмат фарҷи зан дар гарданаш,

Риму хуи резад зи фарҷи он занаш.

Қатрае з-он риму хун гар мечакад,

Бай бадй дорад ба халқои мерасад.

Мардумон ҳайрон бимонанд з-ин бало,

Ҷумлагй лаънат фиристаидаш ҳало.

Ва як зино бо зани шавҳардор бадтар аст аз ҳазор зино бо занони бешавҳар. Дар замони мо баъзе аз мардони ишратпараст бо запи бева зино карданро савоб медонанд ва ҳол он, ки зино худ сарбасар гуиоҳп кабпра аст ва наздик шудан ба ин кори ношоисга низ худ гупоҳи

бузург аст. Эй он касоне, кн зинои зани беваро савоб мешуморед, чаро барои Худо дасти беваву ятимони онҳоро намегиред? Агар максади шумо савоб бошад, пас чаро он занро бо никоҳи мусалмонӣ никоҳ карда, ба ятимони вай некӯӣ намекунед? Биёед андеша кунем, ки агар дар ҷои он зани бева модарони мову шумо ва дар ҷои он ятимон худи мову шуморо қарор диҳанд чӣ мекардед?

 

Пайгамбари Худо (саллаллоҳу ъалайҳи ва саллам) чунин мефармоянд, ки: Ҳангоме, ки Худои таъоло хоҳад деҳе ва ё гузареро ҳалоку нобуд гардонад, ошкор мекунад дар миёни онҳо зиноро, то ба шумии зино ҳамаи мардуми он маҳалла ҳалок хоҳанд гашт.

 

Эй мусалмонон, дар маҳалла ва деҳу гузаре, ки зинокоре бошад, ба ҳар гуна азобу шиканҷа сарзаниш ва манъ намоед. Дар ҳар гузару маҳалла калонону мӯсафедони мӯътабар ҳастанд ва суханони онҳо таъсире дорад. Барҳам додаии табаҳгору зиногор ва бенамозу хамрхори ҳар гузару маҳалла ба ҷамъияту диёнати ахолии гузару деҳа осон аст. Ва ҳам ин кор амал ба воҷиботи имон ва сабаби салоҳи фарзандон хоҳад гашт, ки аҷри азим дорад бо ободии ватани шариф. Назм:

Гар ҳалоки деҳе Худо хоҳад,

Бааии эшон зино бигардад фош.

Сахт бадбахт бошад ҳар зану мард,

Талх гардад чу сирка шаҳди маъош.

Эй бузургони аҳли дин, он гоҳ,

Баҳри манъи зино кунед талош.

Ҳар зинокорро ҷазо бидиҳед, Пок созед аз гузар авбош. Пайгамбари Худо (саллаллоҳу ъалайҳи ва саллам) чунин мефармоянд, ки: Ҳангоме, ки фош гардад зино ва рибо дар деҳе ва ё шаҳре, пас ба таҳқиқ, аҳолии он макон' худ воҷиб гардонидаанд азоби Худои таъолоро барои худашон.

Эй гурӯҳи авбоши зиногору рибоатвор, аз барои Худо ва ба ҳурмати Мустафо (саллаллоҳу ъалайҳи ва саллам) аз зинову рибо бигрезед ва бозгардед, то ба шумии шумо мардуми шаҳр ба азоби Худо гирифтор шуда ҳалоку нобуд нашаванд. Илоҳӣ, Қодиро, Парвардигоро, раҳме ба ҳоли бечорагон намуда аҳли зино ва оли риборо инсоф дода роҳ намой, то мардум аз шумии онҳо халосй ёбанд. Назм:

Дар ҳар куҷо зинову рибо гар кунад зуҳур,

Бешк азоби сахти Худо рез мекунад.

Дар ҳар макон, ки ҳаст зинову рибои шум,


Дата добавления: 2015-07-20; просмотров: 937 | Нарушение авторских прав


<== предыдущая страница | следующая страница ==>
Ты хранишь Коран на полке в завернутом виде, думая что это уважение?| Дилам чун мавҷи баҳр туғён дорад, Умед аз раҳмати Раҳмон дорад. Ба кори нек ҳамеша ҷаҳд созед, Ки рӯзе умри мо поён дорад. 2 страница

mybiblioteka.su - 2015-2024 год. (0.022 сек.)