Реформа Киселева. 2)Отмена крепостного права.

1) Пер пол19в выделялась процессом разложения феод-креп системы. Этот кризис проявился в сокращении прироста сельского населения, снижением прибыльности помещичьей и гос деревни, обезземеливанием и обеднением крестьянства, ростам конфликтов между крестьянами и помещиками. Все это вынудило царское правительство принять меры к выходу из кризиса. Инициатором реформы выступил Киселев – министр гос собственности, он осуществил реформу управления гос крестьянами. Целью являлось повышение гос доходов. В гос деревнях были ликвидированы фольварки и панщина, земельные наделы увеличились, была введена денежная рента. Перевод на чинш содействовал сближению крестьян с рынком, развитию домашних промыслов. Таким образом кризис феод-креп отношений в гос деревнях был временно преодолен, но решить эти проблемы помещичьей деревне не удалось.

Экономический потенциал городов был слабым. Промышленность в пер пол19в находилась на стадии ремесленного производства. Таким образом стране был необходим капитализм – первее всего – отмена креп права.

2) Дзве галоўныя прычыны абумовiлi адмену прыгоннага права ў Расii: iснаванне прыгоннiцтва стрымлiвала эканамiчнае развiцце дзяржавы; узрастанне антыпрыгоннiцкага руху, перш за ўсе сярод сялянства, пагражала моцным сацыяльным выбухам. Стала вiдавочна, што прыгоннiцкая сiстэма гаспадаркi значна праiграе капiталiстычнай. Ва ўрадавых колах у рэшце рэшт зразумелi, што час адмены прыгоннага права наспеў. Рэформу вырашана было пачаць з заходнiх губерняў.19 лютага 1861 г. Аляксандр II зацвердзiў заканадаўчыя акты, якiя тычылiся адмены прыгоннага права i звярнўся да народа з “Манiфестам”. У адпаведнасцi з “Манiфестам” селянiн адразу атрымлiваў асабiстую свабоду i шэраг грамадзянскiх правоў.Для непасрэднага правядзення рэформы на месцах стваралiся спецыяльныя органы – павятовыя мiравыя з’езды i губернскiя па сялянскiх справах установы.Калi да рэформы ў селянiна зямлi было звыш вышэйшай нормы, то памешчык меў права адрэзаць лiшак на сваю карысць. Свой палявы надзел зямлi сяляне павiнны былi выкупiць ва ўласнасць. У вынiку сяляне станавiлiся даўжнiкамi дзяржавы i на працягу 49 гадоў павiнны былi выплочваць выкупныя плацяжы разам з працэнтамi за пазыку. Паўстанняе 1863–1864гг. прымусiла ўрад унеслi iстотныя змены ў ажыццяўленне сялянскай рэформы на Беларусi. Тут уводзiўся абавязковы выкуп сялянскiх надзелаў; спынялася часоваабавязанае становiшча сялян, яны станавiлiся ўласнiкамi; выкупныя плацяжы знiжалiся; былi створаны павятовыя паверачныя камiсii для праверкi i выпраўлення ўстаўных грамат; у адпаведнасцi з законам 1867 г. дзяржаўныя сяляне на Беларусi пераводзiлiся з аброку на выкуп i станавiлiся ўладальнiкамi сваiх надзелаў.

Дата добавления: 2015-10-16