Размежаванне мовы и маулення. Структура и класификация мауленчых актай. Виды выказванняу, их интэрпрытацыи.

Паняцце аб стылiстыцы мовы, стылiстыцы маулення i стылiстыцы мастацкай лiтаратуры.

Стылістыка-вывучае спосабы выкарыст моўных сродкаў у залежнасці ад мэты і хар-ру выказвання. ў стылістыцы - вялікай, мала даследаванай і нават выразна не аддзеленай ад іншых філалагічных дысцыплін - вылучаецца тры колы даследаванняў стылістыка мовы, стылістыка маўлення і стылістыка мастацкай літаратуры.Стыль мовы – “функцыянальная разнавіднасць літаратурнай мовы, якая адрозніваецца адборам моўных сродкаў і ўжываннем у адпаведнасці са зместам, задачамі і сітуацыяй маўлення.Стыль маўлення – “выкарыстанне моўнага стылю ў канкрэтнай сітуацыі маўлення. Стылістыка маўлення вывучае любыя ўстойлівыя формы, спосабы, прыёмы выкарыстання мовы ў вусным і пісьмовым маўленні, іншымі словамі, вывучае маўленчыя жанры, ці маўленчыя стыл. Стыль мовы” звычайна выкарыстоўваецца для падкрэслення ўласна структурна-моўнай прыроды функцыянальнага стылю.Мастацкая літаратура — від мастацтва, які выкарыстоўвае ў якасьці адзінага матэрыялу словы і канструкцыі натуральнае мовы.

Размежаванне мовы и маулення. Структура и класификация мауленчых актай. Виды выказванняу, их интэрпрытацыи.

Мова- арганізаваная па пэўных правілах знакавая сістэма, сродак,інструмент выказвання думак у вуснай ці пісьмовай форме. Маўленне -моўная дзейнасць чалавека, працэс выражэння пэўнага зместу з дапамогай мовы, канкрэтная праява мовы.Інакш кажучы, мова – гэта сродак зносін, а маўленне – працэс зносін.Паміж моваю і маўленнем існуе двухбаковая дыялектычная сувязь. Усё, што у мове, можа ўжывацца як факт маўлення, але не ўсё, што ёсць у маўленні, можа стаць фактам мовы; асобныя з’явы маўлення могуць “знікнуць” ужо на ўзроўні маўлення.

4.Нормы. выпрацав грамадствам, прынятыя,прызнаныя і замацаваныя правілы вымаўл і напісання слоў, ужыв іх грам форм, пабудовы словазо і сказаў. Моўная норма – катэгорыя гістарычная, адносна ўстойлівая і адначасова зменлівая. Яна не з’яўляецца пастаяннай, яна змяняецца, удасканальваецца, развіваецца, мае варыянты.Аднак змены павінны адпавядаць агульным заканамернасцям моўнай сістэмы, тэндэнцыям яе развіцця. Нормы- выпрацав грамадствам, прынятыя,прызнаныя і замацаваныя правілы вымаўл і напісання слоў, ужыв іх грам форм, пабудовы словазо і сказаў.Сучаснай беларускай літаратурнай мове ўласцівы Арфаэпічныя нормы -- гэта правілы вымаўлення галосных і зычных гукаў, гукавых спалучэнняў, правілы інтанацыі. Акцэнталагічныя нормы – гэта сістэма націску ў сучаснай беларускай мове. Марфалагічныя нормы -- гэта правілы формаўтварэння і словазмянення ў галіне самастойных часцін мовы. Сінтаксічныя нормы рэгулююць правільнае спалучэнне лексем у словазлучэнні, у сказы і вынікаюць як з граматычных асаблівасцяў асобных беларускіх слоў, так і з прыдатных беларускай мове мадэляў словазлучэнняў і сказаў

Дата добавления: 2015-08-17