У свеце каля 3-6 тыс моў. Умовазнаўстве існуе шэраг класіфікацый: 1. тыпалагічная: выяўляе асноўныя тыпы грамат ладу мовы.2. Флектыўная -асобная група, да якой належаць слав мовы. 3 .Арэальная (геаграфічная): вывучэнне моўнай карты свету,моўнай хар-кі розных краін, распаўсюджання асобных моў або іх груп. 4. Функцыянальная -улічвае сувязь мовы з народам, якому належыць, функцыі, якія выконвае ў грамадстве, распаўсюдж мовы за межамі этнічнай супольнасці. 5. Генеалагічная: найбольш распрацаваная з класіфік, аб’ядноўвае роднасныя мовы ў вял групы-сем’і. Моўная сям’я- сукуп роднасных моў незалежна ад іх тэрытар змяшчэння, якія паходзяць з агульнай крыніцы, што атрымала назву мовы-асновы/прамовы. Бел мова ўваходзіць у адну з самых вялікіх сем’яў- індаеўрапейскую. Славяне выдзеліліся з індаеўрап адзінства ў 3тыс да н.э. Славянския мовы паходзяць ад праславянскай (агульнаслав), нам якой гаварылі стараж слав плямены. Ва ўсіх слав мовах захавалася каля 2тыс слоў, якія маюць аднольк значэнне але адрознів некат фанет асаблів. Рассяленне славян, якое завярш да 6-7стст, прывяло да аслаблення кантактаў паміж слав плямёнамі і да распаду мовы-асновы, выдзял слав моўных груп, асобных слав моў. Утварыліся 3 групы плямён: усходнія, заходнія, паўднёвыя славяне. 1) усходнеславянская (руская, беларуская, украінская) 2) заходнеславянская (польская, чэская, славацкая, латышская 3) паўдневаславянская (славенская, балгарская, македонская, сербска – харватская.)
М а р ф а л а г і ч н а я к л а с і ф і к а ц ы я аб’ядноўвае мовы свету паводле граматычных значэнняў (будовы слова).
4 класы моваў:
- ізаляцыйныя мовы ( аморфныя) – кітайская, в’етнамская – не маюць словазмянення (канчаткаў), склад толькі з каранёў. - аглютынацыйныя – маюць адно скланенне, адно спражэнне, граматычная адназначнасць афіксаў – угра-фінская, мангольская, татарская. - флексійныя (фузійныя) – белар, руская, украінская – граматычнае значэнне выражана з дапамогай флексій. - інкарпарацыйныя (полісінтэтычныя) – у адзін гукавы комплекс уваходзіць некалькі каранёў – словасказ - заўседы пачын дзейнікам і заканчваецца выказнікам. Індзейскія мовы паўн Амерыкі, чукоцкая, мексіканская.
Германская група (англ, ням, дацкая, фламандская мовы)Раманская група (фр, іспанская, італ, партуг). Да 9 ст. славянская група распалася на 3 падгрупы: усходнія славяне (беларусы, украінцы, рускія)заходнія славяне (польская, сербалужская, славацкая, чэшская)паўдневыя славыне (балгарская македонская, сербахарвацкая, славенская)
Мертвыя славянскія мовы: стараславянская, палабская.
Усходнеславянскія мовы – (руская, беларуская, украінская) – асобная падгрупа ў славянскай групе індаеўрапейскай сям’і моў. У колькасных адносінах, першае месца – руская, 2- украніская, 3 – беларуская. Усходнеславянскія мовы паходзяць з адной крыніцы, старажытнарускай мовы, якая з’явілася ў 8-9 стст. І стала асновай для ўсх.слав. моў. Графіка ўсходнеславянскіх моў заснавана на кірылічнай азбуцы. Паўднёваславянскія мовы - група славянскіх моў, у якую ўваходзяць балгарская, сербахарвацкая, славенская, македонская і шэрах пераходных гаворак. Паходзяць ад стараславянскай мовы. Заходнеславянскія мовы - (польская, мертвая палабская, сербалужыцкія, чэшска, славацкая).
Дата добавления: 2015-08-17; просмотров: 117 | Нарушение авторских прав
| <== предыдущая страница | | | следующая страница ==> |
| Размежаванне мовы и маулення. Структура и класификация мауленчых актай. Виды выказванняу, их интэрпрытацыи. | | | Фанэтыка |