Фанэтыка

Фанетыка- раздзел мовазн, у якім вывуч спосабы ўтвар слоў утвар гукаў мовы, іх акустычныя ўласцівасці, пазіцыйныя і камбінаторныя змены, спалучальнасць, склад, складападзел, націск, інтанацыя, асаблів члянення гукавой плыні на маўленчыя адзінкі.

гук -найменшы членараздзельны элемент вуснай мовы, утвар органамі маўлення за адну артыкуляцыю. фанемы- гукі мовы, якія служаць сродкам адрознення сэнсу слоў. Сінхронная фанетыка -вывучае гукі ў адносінах да пэўнага часу іх выкар. Дыяхронная -вывучае гукі ў адносінах да гістарычна розных прамежкаў часу іх ужывання. Супастаўляльная- калі гукі адной мовы апісваюцца ў параўнанні з гукамі голасу іншай мовы. Агульная -выв асаблів гукаў чалав голасу ўвогуле незалежна ад пэўнай мовы.У залежнасці ад задач вывучэння гукавых сродкаў адрозніваюць фанетыку агульную, прыватную, апісальную,гістарычную, параўнальную. Прадметам даследавання агульнай фанетыкі з'яўляецца тое, што характерна для гукавога боку ўсіх моў. Агульная фанетыка вывучае будову маўленчага апарата чалавека, разглядае заканамернасці змены гукаў ў маўленчай плыні, займаецца класіфікацыяй гукаў, суадносіць гукі і фанемы. Прыватная фанетыкаразглядае задачы фанетыкі, характэрныя для канкрэтных моў. Прыватная фанетыка можа быць апісальнай і гістарычнай. Фанетычная сістэма мовы можа даследавацца ў яе сучасным стане. Вывучэнне гукавой сістэмы на пэўным этапе яе развіцця, г.зн. у сінхронным плане – гэта задача апісальнай фанетыкі. Вывучэнне змен у гукавым ладзе пры развіцці мовы з’яўляецца асноўнай задачай гістарычнай фанетыкі. Пры дапамозе гістарычнай фанетыкі можна больш глыбока зразумець фанетычныя з'явы на сучасным этапе. Пры даследаванні некалькіх моў неабходна параўнаць гукавы бок розных моў, выявіць падабенства і адрозненне паміж імі. Супастаўленне моў патрэбна ў першую чаргу для таго, каб зразумець асаблівасці няроднай мовы. Такое вывучэнне некалькіх моў уваходзіць у задачу параўнальнай (або кампаратыўнай) фанетыкі.

7. Сегментныя фанет адзінкі ( узніклі ў выніку сегментацыі як мінімальныя самастойныя адзінкі): гук -найменшы членараздзельны элемент вуснай мовы, утвар органамі маўлення за адну артыкуляцыю. фанемы- гукі мовы, якія служаць сродкам адрознення сэнсу слоў. Суперсегментныя фанет адзінкі (не маюць самастойнагасэнсавага хар-ру): Склад- найкарацейшая адзінка моўнай плыні, якая ўтвар з галоснага гука/спалуч гал з зыч. Фанетычнае слова- гук,адзінка, аб’ядн адным націскам. Маўленчы такт (сінтагма) (/) – частка фразы з аднаго ці некалькіх слоў, з інтанацыяй незавершанасці і крыху карацейшымі паўзамі, аб’ядноўваецца адным націскам. Фраза - (//) – інтанацыйная і сістэматычна закончаная адзінка маўлення, абмежаваная 2-ма працяглымі паўзамі

Гук -найменшы членараздзельны элемент вуснай мовы, утвар органамі маўлення за адну артыкуляцыю. Фанетыка, як вучэнне пра гукі разглядае насіупныя аспекты: фізічныя/акустычныя ўласцівасці гукаў. Фізіялагічныя/артыкуляцыйныя хар-кі. Функц/лінгвістычную ролю гукаў (фанем) у мове.

Дата добавления: 2015-08-17