Асабл. Скасавання прыгон. Ладу на бел. Рэформа 1861 Г.

1858—1860 гг. на Беларусі больш за 40 сялянскіх выступленняў. Урад Аляксандра II, разумеючы, што ў грамадстве склалася выбуховая сітуацыя і прадухіліць яе можна толькі скасаваннем прыгоннага права, пачаў падрыхтоўку сялянскай рэформы ў заходніх губернях.

19 лютага 1861 г. Аляксандр II падпісаў адобраныя Дзяржаўным саветам заканадаўчыя акты - Палажэнне аб сялянах, якія выйшлі з прыгоннай залежнасці, і Маніфест аб адмене прыгоннага права. У адпаведнасці з законам памешчыкі пазбаўляліся права распараджацца селянінам, які атрымліваў асабістую волю і ўсе правы. У прыватнасці, ён мог сам звяртацца ў дзяржаўныя ўстановы, заключаць гандлёвыя і іншыя здзелкі, пераязджаць у горад, запісвацца саслоўі мяшчан і купцоў, паступаць на службу ці ў навучальную ўстанову.

Паводле актаў ад 19 лютага ўся зямля маёнткаў абвяшчалася ўласнасцю памешчыкаў. Селяніну давалася ў карыстанне пэўная колькасць ворнай зямлі, аднак ён не з'яўляўся яе ўласнікам, а да заключэння выкупной здзелкі знаходзіўся ў стане часоваабавязанага і выконваў на карысць памешчыка вызначаныя павіннасці ў выглядзе паншчыны або аброку.

Пазямельныя адносіны паміж памешчыкамі і часоваабавязанымі сялянамі рэгуляваліся ўстаўнымі граматамі, у якіх указваліся памеры зямельнага надзела і павіннасці за яго.

Набыццё сялянамі зямель ва ўласнасць ажыццяўлялаей праз выкуп. На Беларусі яна были ў 3—4 разы большай, чым сярэдняя рыначная. Неабх. для выкупу грошаў у сялян не было, Пры выкупе сяляне плацілі 20 % адпаведнай сумы, а астатнія 80 % памешчыкам давала дзяржава. Сяляне, рабіліся яе даўжнікамі на 49 гадоў і павінны выплачваць так званыя выкупныя плацяжы.

Умовы адмены прыгоннага права не былі прыняты беларускім сялянствам і паслужылі штуршком да развіцця
шырокага сялянскага руху, кульмінацыяй якога К. Каліноўскага. Такім чынам, у 1863 г. феадальныя адносіны ў Беларуси былі ліквідаваны шляхам спынення часоваабавязанага стану.

Пасля рэформы 1861 г. адбыліся значныя змены ў мяс-цовых органах дзяржаўнага кіравання і самакіравання. У дапаўненне да старога дзяржаўнага паліцэйскага апарату ствараліся новыя органы ўлады і пасады: у губернях — гу-бернскія па сялянскіх справах установы («прйсутствйя»); у паветах— міравыя пасрэднікі і павятовыя міравыя з'езды, з 1874 г. — павятовыя па сялянскіх справах установы і з 1889 г. — земскія ўчастковыя начальнікі і іх павятовыя з'ез-ды; у валасцях — валасныя сходы, валасны старшыня, ва-ласное праўленне, валасны сялянскі суд; у вёсках — сельс-кі сход, сельскі старастат.

45. Адметнасци правядзення рас.судовай бурж.рэф. на бел.

• выборность судей •гласность судопроизводства •отделение суда от администрации •независимость судей •несменяемость судей •законность в деятельности судов •состязательность судебного процесса • всесословность судов •простота системы и структуры судов •наличие института адвокатуры •наличие института судебных следователей •наличие института присяжных заседателей •другие принципы

Дата добавления: 2015-07-19