Раушан. Иә, тәте, керемет екен!

Иә, тәте, керемет екен!

Фарида.

Бұл кереметті “ағайың” не үшін жіберді екен? (Өзіне өзі) Іскерлік кездесу ме, тағы сондай бірдеңесі бар-ау, сірә?..

Раушан.

Ағай сізді жақсы көреді ғой.

Фарида (кекесінмен).

Қойшы-ей! Оны қайдан біле қойдың, келмей жатып?

Раушан.

Кеше ол кісінің өзі “Алтын балығым” деп еркелеткен жоқ па сізді?

Фарида.

Еркелеткені ме, басқасы ма, кім біліпті? Бірақ, “алтын балығы” екенім рас... Осы тұрғанның өзінде “алтын балық” емеспін бе? “Алтын балық”!.. (Мұңайып қалады).

Раушан.

Киіп көрсеңізші, тәте!..

Фарида.

Киіп көретін несі бар, тұп-тура қона түсері анық. Өйткені (астарлы) Асылхан Байгелович қа-те-лес-пей-ді!

Раушан.

Сонда да киіп көру керек. Апам: “Жаңа киімді өз денеңе бір тигізіп алу қажет. Әйтпесе, шайтан киіп қояды” деп айтатын. Киіп көрсеңізші, тәте!..

Фарида (ренжи).

Сен өзің немене маған!.. (Раушанға көзі түсіп кетіп, оқыс өзгереді) Сіңілім сияқтысың ғой тіпті!.. (Раушанды иығынан құшақтайды).

Раушан.

Шынында сіңіліңмін ғой, тәте.

Фарида.

Солай ма? Жарайды. Бірақ...

Раушан.

Түсіндім, тәте. Жұрт бар кезде... (Ауызын алақанымен жаба қояды).

Фарида.

Өзіңді аңқау ма десем, әжептәуір қулығың бар екен-ау!..

Раушан.

Қыз емеспіз бе, тәте!..

Фарида (күліп).

Рас, рас-ей. (Салмақтанып) Шынымды айтсам, көптен бері дәл осылай рахаттанып сөйлеспеп едім ешкіммен. Сен жақсы болдың ғой. Мені шынымен-ақ тәтеңдей көр, жарай ма?

Раушан.

Жарайды, тәте. (Көйлекті меңзей) Киіп көрсеңізші, тәте! Керемет құлпырар едіңіз!

Дата добавления: 2015-07-16