Uczucia Cię zgubią.

Animator czasu wolnego - zawód marzeń?

Pracujesz w ciepłych krajach przez cały rok nie wydając na swój pobyt ani grosza, mieszkasz w luksusowych hotelach, a Twoje życie to ciągła zabawa przez okrągłe 12 miesięcy. Zawód marzeń?- czy na pewno...

Być Animatorem..
Gdy wróciłam po sezonie letnim do Polski, podczas którego pracowałam jako animator czasu wolnego, wielu moich znajomych pytało mnie, w jaki sposób mogą załatwić sobie tego typu pracę. Swoje zainteresowanie tłumaczyli różnie - „chcę spędzić wakacje z chłopakiem w egzotycznych krajach; mam dość ciężkiej pracy w Anglii; chcę pożyć jak król w hotelu; chcę odpocząć w tropikach za darmo; chcę się pobawić." Niestety nikt z nich nie spełni się jako animator.
Bo praca w animacji to nie zabawa i odpoczynek w tropikach: to ciężka praca wymagająca cierpliwości i poświęcenia. Animatorzy z dużym stażem, których miałam zaszczyt poznać, mawiali: tę pracę albo się kocha albo nienawidzi - nie ma uczuć pośrednich...

Nie pracujesz tylko wtedy, kiedy śpisz...

Praca animatora zaczyna się rano i kończy po północy. Są różne dziedziny, którymi zajmuje się animator - zajęcia dla dzieci, kursy fitnessu, nauka salsy, prowadzenie gier zespołowych dla dorosłych, obsługa dźwięku i nagłośnienia połączona z prowadzeniem dyskotek. Dodatkowo nad wszystkimi czuwa Szef Animacji, który odpowiada za wszystko i za wszystkich, i w razie potrzeby robi wszystko i za wszystkich. A więc w ciągu dnia mniej więcej od godziny 10 do 18 animatorzy zajmują się prowadzeniem zajęć w swojej przydzielonej dziedzinie. Oczywiście jest przerwa obiadowa, zazwyczaj dwugodzinna, ale ten czas wykorzystywany jest na próby do wieczornego przedstawienia. Po 18 czas na krótką kolację, Mini Disco dla dzieci, szybki prysznic, zrobienie się na bóstwo i czas na Show Time- codzienne przedstawienie na scenie - występy taneczne, skecze komediowe, konkursy. Po show, które trwa przeciętnie 2 godziny, obowiązkowa wg kontraktu rozmowa z gośćmi na tarasie hotelowym do godziny 24, ewentualnie dyskoteka po północy i pora iść spać. Często w nocy odbywają się jeszcze próby nowych układów tanecznych..i tak 6 dni do następnego dnia wolnego, i tak 6 miesięcy do zmiany następnego hotelu..

Zadziwiające? A może szokujące? A jednak ludzie, z którymi pracowałam wykonują tą pracę 4, 7, 10...lat przez 12 miesięcy i nie rezygnują na rzecz pracy w określonych godzinach. Dlaczego?

Tylko na jeden sezon...

Każda z tych 6 osób, o których napiszę miała taki sam plan- wyjechać na wakacje jako animator na jeden sezon letni, a potem zacząć normalną poważną pracę w zawodzie. Osoby, o których mowa, ukończyły filologię, marketing, zarządzanie itd. Po jednym sezonie zdecydowały przedłużyć kontrakt na kolejne pół roku, potem kolejne. Po dwóch latach pracy stwierdziły, że mają dość obcowania z rozkapryszonymi gośćmi w upale 40- stopniowym (animatorzy mają zakaz wchodzenia do basenu), mieszkania non stop w hotelach, trzymania dobytku w dwóch walizkach i nie widzenia rodzin po 2 lata. A jednak nikt z nich nie zrezygnował...

Uczucia Cię zgubią.

Animator według umowy zawieranej między biurem a nim, ma być kontaktowy ale nie.. łatwy - zakaz bliższych kontaktów z gośćmi, zakaz zapraszania kogokolwiek na teren hotelu, kto nie jest gościem, z drugiej strony brak czasu na poznanie kogoś bliżej - efekt - 90% animatorów nie jest w związkach, nie kocha, bo kochać nie może... a nawet, jeśli ktoś przed wyjazdem kogoś miał - jak znieść rozłąkę trwającą 2 lata?

Dodatkowo trzeba wspomnieć o warunkach kontraktu - w każdej chwili firma ma prawo przenieść pracownika do innego hotelu (tak niestety przenieśli naszą szefową animacji - w ciągu tygodnia została przeniesiona z Tunezji na Dominikanę - były łzy, wielki żal, ale takie są warunki kontraktu...)

Rozmawiaj, słuchaj, daj się lubić, zapamiętaj imiona a po dwóch tygodniach po prostu zapomnij - animator musi pokazać, że każdego gościa traktuje szczególnie, że pamięta o jego przyzwyczajeniach, preferencjach, zna imiona jego dzieci, uśmiecha się i zamieni słowo z każdym i zawsze - nawet, jeśli ma rzekomą przerwę obiadowa lub kończy pracę o 24. Po dwóch tygodniach żegna, widzi płaczące dzieci, nawet dorosłych, podaje swojego maila i przyjmuje następne 5 autokarów gości. Przedstawiać się nie musi, bo każdy z nich czytał o nim na forach w internecie. Uczucia i przywiązanie nie wchodzi tu w grę - tęsknisz - cierpisz. A animator nie może chodzić smutny, nie mieć ochoty na zabawę - przecież to jego praca - uśmiechać się i dawać szczęście innym.

Дата добавления: 2015-10-29