Introductory Note

Нягледзячы на тое, што ўся творчасць Тэда Х’юза трымаецца на комплексе ідэй, якія ніколі на працягу ўсяго яго шляху радыкальна не мяняліся, я палічыў патрэбным даць не проста некалькі ўзорных вершаў, якія б лепш за ўсё гэтыя ідэі ілюстравалі, а цэлую падборку, якая паказвала б іх паглыбленне і развіццё цягам доўгага часу, ад самых ранніх вершаў паэта да самых позніх. Чытаць іх усе запар не абавязкова, як, уласна, і чытаць увогуле; можна выбраць некаторыя, якія больш за ўсё спадабаюцца, або самыя кароткія – выбар за вамі; але я спадзяюся, што прачытаўшы гэтую падборку нават па дыяганалі, вы зможаце скласці свае ўласнае ўяўленне пра тое, як пісаў Х’юз і пра што; спадзяюся таксама, што гэтая невялікая частка яго творчасці выкліча ў вас жаданне пазнаёміцца з яго вершамі шырэй.

Нажаль, перакладаў гэтых вершаў не існуе ў прыродзе, і тут я не магу нічым дапамагчы тым, хто не ведае ангельскую дастаткова добра. Магчыма, гэтая падборка абудзіць у вас і жаданне перакласці ўсё гэта, але на гэта я не разлічваю і нават не спадзяюся.

Я не стаў далучаць каментары да вершаў і тлумачыць іх, апроч тых выпадкаў, калі для іх адэкватнага ўспрыняцця трэба было што-кольвечы ведаць з біяграфіі аўтара. І не думаю, што такое ўвогуле патрэбна, больш за тое, было б глупствам замінаць непасрэднаму ўспрыняццю дапамагчы вам самім разабрацца, што тут да чаго.

Зважаючы на ўсё гэта, я паспрабаваў зрабіць гэтую падборку як мага больш інфарматыўнай самой па сабе, пры адборы вершаў прымаючы да ўвагі наступнае: ці быў верш дастаткова рэпрэзентатыўным, наколькі ён увогуле вядомы і ці падабаецца мне самому. Адно што дазволіў сабе крыху падхарашыць усё гэта назвамі частак, на якія адмыслова разбіў вершы для таго, каб лягчэй было ў іх арыентавацца.

Таксама для паўнавартаснага ўяўлення пра творчасць Тэда Х’юза я ўключыў кароткі абрыс таго, чым ён займаўся акрамя паэзіі.

Дзякуй усім.

ЧАСТКА ПЕРШАЯ. Свет крыві

The Hawk in the Rain (The Hawk in the Rain, 1957)

I drown in the drumming ploughland, I drag up

Heel after heel from the swallowing of the earth's mouth,

From clay that clutches my each step to the ankle

With the habit of the dogged grave, but the hawk

Effortlessly at height hangs his still eye.

His wings hold all creation in a weightless quiet,

Steady as a hallucination in the streaming air.

While banging wind kills these stubborn hedges,

Thumbs my eyes, throws my breath, tackles my heart,

And rain hacks my head to the bone, the hawk hangs

The diamond point of will that polestars

The sea drowner's endurance: and I,

Bloodily grabbed dazed last-moment-counting

Morsel in the earth's mouth, strain towards the master-

Fulcrum of violence where the hawk hangs still.

That maybe in his own time meets the weather

Coming the wrong way, suffers the air, hurled upside down,

Fall from his eye, the ponderous shires crash on him,

The horizon trap him; the round angelic eye

Smashed, mix his heart's blood with the mire of the land.

Дата добавления: 2015-11-14