Perfect Light

There you are, in all your innocence,

Sitting among your daffodils, as in a picture

Posed as for the title: “Innocence”.

Perfect light in your face lights it up

Like a daffodil. Like any one of those dafodils

It was to be your only April on earth

Among your daffodils. In your arms,

Like a teddy-bear, your new son,

Only a few weeks into his innocence.

Mother and infant, as in a Holy portrait.

And beside you, laughing up at you,

Your daughter, barely two. Like a daffodil

You turn your face down to her, saying something.

Your words were lost in the camera.

And the knowledge

Inside the hill on wich you are sitting,

A moated fort hill, bigger than your house,

Failed to reach the picture. While your next moment,

Coming towards you like an infantryman

Returning slowly out of no-man’s-land,

Bowed under something, never reached you –

Simply melted into the perfect light.

НАТАТКІ НА ПАЛЯХ: Кароткая гісторыя кахання з дрэнным канцом.

Яны ўпершыню сустрэліся 26 лютага 1956 году; наступны раз – праз месяц у сакавіку, і ўжо ў чэрвені ажаніліся. Па легендзе, яшчэ первая іх сустрэча скончылася тым, что Х’юз парваў рукаў сукні на Сільвіі, а Сільвія пракусіла яму вуха да крыві. Наколькі гэта праўда, мне невядома, але гэта добрая метафара ўсяго іх сумеснага жыцця – такога ж жарснага і няроўнага. Менавіта Плат умовіла Х’юза даслаць падборку вершаў на конкурс для маладых паэтаў; гэтая падборка выйграла і пераўтварылася ў дэбютны зборнік з такімі знакавымі вершамі, як “Thought-Fox” і “Hawk in the Rain”; менавіта Х’юз як мог дапамагаў такой жа неўпэўненай у сабе Сільвіі пісаць. Непасрэднай сувязі паміж іх вершамі няма, але бясспрэчная сувязь псіхалагічная. Так яны сталіся самай вядомай літаратурнай парай англафоннага свету у дваццатым стагоддзі – не ў апошнюю чаргу дзякуючы нешчаслівай развязцы іх рамана: хутка пачаліся сваркі, Сільвія, якая пакутавала ад маніякальна-дэпрэсіўнага псіхоза, ужо праз некаторы час пачала падазраваць Тэда ў тым, што ён ёй здраджвае; напачатку гэта не было праўдай, пасля сталася ёй – Тэд сустрэў Асю Ўювіл, і сышоў да яе напрыканцы лета 1962га. У лютым наступнага году Сільвія скончыла з сабой.

Нешчаслівым апынуўся і шлюб Тэда і Асі – Х’юз адрэдагаваў і выдаў іканічны зборнік Плат “Арыэль”, але ўсё роўна быў закляймёны “забойцам Сільвіі” і трапіў пад шквал абвінавачанняў, збольшага ад феміністак і ўсіх, хто неяк раптоўна палюбіў Сільвію. Пад раздачу з ім трапіла і Ася; да таго ж яна пачала раўнаваць яго да памяці Сільвіі і ўрэшце таксама скончыла самагубствам у сакавіку 1969га.

Афіцыйна Тэд Х’юз ніколі сябе не абараняў ад любых абвінавачанняў і зласлоўя, звязаных з Сільвіяй ці Асяй. Толькі нашмат пазней, у канцы жыцця, ён, ужо ведаючы пра тое, што смяротна хворы, наважыўся выдаць поўнасцю прысвячоныя іх памяці зборнікі інтымнай лірыкі,– інтымнай у самым літаральным сэнсе. Больш вядомы з іх “Birthday Letters” (пра Сільвію), які стаўся бэстсэлерам; на некалькі год раней быў выдадзены і прысвячоны зборнік, цалкам прысвячоны яго адносінам з Асяй, “Capriccio”.

Што цікава, Х’юз ажаніўся і ў трэці раз – яшчэ ў траўні 1970га, на Кэрал Орчард, з якой пражыў шчасліва аж да самай сваёй смерці ў 1998м – не напісаўшы пра яе ніводнага верша.

[1] Гэтая частка цалкам прысвечаная інтымнай лірыцы Х'юза, у якой ён згадвае свае каханні-жарсці да Сільвіі Плат і Асі Ўюіл; пісаліся яны на працягу больш за трыццаці гадоў, але надрукаваць іх Х’юз вырашыўся толькі напрыканцы жыцця, таму яны – храналагічна яго апошнія выдадзеныя пры жыцці творы.

[2] У вершы мова ідзе пра Асю Ўювіл, другую жонку Х’юза, да якой ён сышоў ад Сільвіі Плат, што, уласна, і сталася адной з прычын яе самагубства; праз некалькі год Ася сама скончыць жыццё самагубствам, не вытрымаўшы ні вонкавага прэсу на сям’ю з боку усіх, хто вінаваціў у смерці Плат Тэда і яе, ні ўнутрысямейных канфліктаў, якія вынікалі збольшага на глебе рэўнасці Асі да памяці Сільвіі.

У астатніх вершах мова ідзе пра Сільвію.

[3] У гэтым кантэксце раю паглядзець верш Сільвіі Плат “Татка” (Daddy)

Дата добавления: 2015-11-14