Дождж і птах

Вены кахання

Пройгрыш В А Dm Dm -В А А

В

Заўсёды быць з табой.

А Dm Dm

Заўсёды ўдыхаць шалёны вецер з берагоў тваіх.

В

Заўсёды быць з табой.

А Dm Dm

Заўсёды ўдыхаць жалезны вецер з берагоў тваіх.

F С Dm Dm

Прабач мне, неба, што не была вернаю самой сабе.

F С Dm Dm

Прабач, што не была вернаю з табой сабе.

F C Dm Dm

У трыкуткіках зашытае мора.

F C Dm Dm

У трыкутніках зашытае сонца.

F C Dm Dm

Два камяні на сэрцы.

F A A

Камяні на сэрцы.

Ў душу не глядзі, ніколі не пытай

Пра тое, што было і не было.

Ў душу не глядзі, ніколі не пытай

Пра тое, што ня хочацца спыніць.

Паўсюль цякуць рэкі любові.

Паўсюль пульсуюць вены кахання.

Вырываецца зашытае мора.

Вырываецца зашытае сонца.

Лятуць камяні з сэрца.

Ўзлятаюць нават камяні.

Болей ня трэба

Пройгрыш Am C G E E

Am C G E E

Пагарджалі словамі - гэта я.

Am C G E

Ды кідалі палкі ў неба - гэта я.

Прыпеў:

E Am CG E E

Але болей ня трэба.

Am CG E E

Болей ня трэба.

Am C G E E

Мёртвых словаў новы голас – гэта я.

Am C G E E

У сутарэннях рэшткі неба – гэта я.

Страшна падаць, страшна плакаць – гэта я.

Белы колер чорных знакаў – гэта я.

Прыпеў:

E Am

Але болей ня трэба.

C G E

Болей ня трэба, болей ня трэба.

E Am

Болей ня трэба.

C G E E

Болей ня трэба, болей ня трэба.

Зло назначыць цану целу – гэта я.

Птушкі плачуць толькі дома – гэта я.

Недарэчна падпалілі – гэта я.

Птушкі з’елі свае песні – гэта я.

Праўда, праўда знае песню – гэта я.

Поле,поле знае волю- гэта я.

Пазнаём мяне з сабою – гэта я.

Ці не страшна табе грэцца? Гэта я, я.

Прыпеў:

Але болей ня трэба.

Болей ня трэба, болей ня трэба.

Болей ня трэба.

Болей ня трэба, болей ня трэба.

Каменны горад

Пройгрыш Em D G G- 2 раза

Em D G

Я так хачу сустрэцца з Вамі

Em D G

Ў каменным горадзе N.

Em D G

Я так хачу сказаць, што зоркі

Em D G

Вышэйшыя за краты гэтых сьцен.

Прыпеў

G EmDG

Толькі нам гараць ліхтары.

G EmDG

Толькі нам грае ноч.

G EmD G

Толькі нам падае зверху бурштын.

G EmDG

Толькі нас бачыць Бог.

Мы – гіпс, мы – лёгкае віно.

Мы – чыстае сумленьне калодзежу і дна.

Усё пачнецца, і ўсё ўжо было.

Цнатлівая трава, апошняя трава.

Прыпеў

Толькі нам гараць ліхтары.

Толькі нам грае ноч.

Толькі нам падае зверху бурштын.

Толькі нас бачыць Бог.

Знітаваныя

Пройгрыш Am | 4 такта

Am C G Am Am Am Am

Знітаваныя сьледам, заблытаныя размовай,

Am C G Am Am Am Am

Падкрэсьленыя жоўтым жаданнем застацца.

Am C G Am Am Am Am

Адыходзіць ноччу нешта, бязважкія кветкі на стале.

Am C G

Я ведаю, ён хоча малака. Мне трэба чырвоны, ды й табе

Прыпеў

С С

Там…Там…

С G Е Е

Там, дзе час становіцца зернем.

С G Е Е

Там, дзе зерне становіцца шклом.

С G Е Е

Там, дзе шкло прарартае сьвятлом

Am C G

Я ёсьць, ты будзеш.

Am C G Am Am

Cлова ня можа маўчаць, слову трэба гарэць.

Am C G Am Am

Паветра ня можа ляжаць, паветру трэба ляцець.

Am C G Am Am

Пяройдзем на ты, я ўсё аддаю - а ты…ты мне гук.

Am C G Am Am

Пяройдзем на ты, я ўсё пакідаю - а ты мне паветра

Прыпеў

С С С С

Там…Там…

Там, дзе час становіцца зернем.

Там, дзе зерне становіцца шклом.

Там, дзе шкло прарастае сьвятлом

Я ёсьць, ты ёсьць.

Сны

Пройгрыш Em Hm G Hm | 2 такта

Em

Адчыняюцца дзьверы.

Hm

Хтосьці заходзіць у пакой.

G Hm

Ты чакаеш яго. Ты кахаеш яго.

Em

Адчыняюцца дзьверы.

Hm

Хтосьці заходзіць у пакой.

G Hm

Я чакаю цябе. Я кахаю цябе.

Прыпеў

A# Hm

Я чую таго, чыё імя ў мяне на руцэ,

Em Hm

Я чую таго, чыё крылле ў мяне за плячмі.

A# Hm

Я чую таго, чыё імя ў мяне на руцэ,

Em Hm

Я чую таго, чыё сэрца ў мяне ў грудзёх.

Павярнуся тварам да сьцяны.

Было так шмат, цяпер – нічога.

Распавяду ёй свае рэальныя крывавыя сны.

Цвёрдая гліна. Пустая дарога.

Мяккасьць адзеньня была.

Засталіся шнары душы.

Дзе ўзяць мне сілы на новыя словы?

Толькі застацца жывой пасля

гэтай вайны.

Мінулы каханы,

Мінулы анёлак.

Прыпеў

Я чую таго, чыё імя ў мяне на руцэ,

Я чую таго, чыё крылле ў мяне за плячмі.

Я чую таго, чыё імя ў мяне на руцэ,

Я чую таго, чыё сэрца ў мяне ў грудзёх.

Дождж і птах

Дата добавления: 2015-10-29