|
Читайте также: |
Więcej nie trzeba było. Włodzio miał refleks, zareagował ostro i w chwilę potem wspaniała awantura grzmiała jak kanonada armatnia. Zbrodnie poszły w zapomnienie, podróż przestała się liczyć i nawet przedłużająca się nieobecność Pawła całkowicie uszła naszej uwadze. Włodzio i Alicja obrzucali się wzajemnie oryginalnymi inwektywami, podając wręcz w wątpliwość swoją przynależność do rodzaju ludzkiego. Obie z Zosią słuchałyśmy z nadzwyczajną uciechą i zainteresowaniem, wtrącając się raczej rzadko i tylko w celu dolania oliwy do ognia, który, jak się okazało, z upływem lat rozpalał się w nich coraz wspanialej. W Polsce kłócili się z mniejszym zapałem.
I dopiero rozpaczliwe, nieopanowane ziewnięcie Marianne (и только отчаянное непроизвольное зевание Марианн) położyło kres znakomitej rozrywce (положило конец великолепному развлечению). Alicja zerwała się z miejsca natychmiast (Алиция немедленно сорвалась с места), demonstracyjnie okazując troskę wyłącznie o nią (демонстративно проявляя заботу исключительно о ней) z całkowitym pominięciem Włodzia (с полным обходом = совершенно обходя Влодека; pominąć — обойти). Włodzio mógł teraz nosić węgiel albo rąbać drzewo (Влодек мог сейчас носить уголь или рубить дерево), albo najlepiej zrobić pranie (или, лучше всего, постирать белье; pranie — стирка), ale Marianne była zmęczona (но Марианн устала), Marianne musiała się położyć i odpocząć (Марианн нужно было пойти лечь и отдохнуть). Marianne musiała iść spać (Марианн нужно было идти спать)!...
I dopiero rozpaczliwe, nieopanowane ziewnięcie Marianne położyło kres znakomitej rozrywce. Alicja zerwała się z miejsca natychmiast, demonstracyjnie okazując troskę wyłącznie o nią z całkowitym pominięciem Włodzia. Włodzio mógł teraz nosić węgiel albo rąbać drzewo, albo najlepiej zrobić pranie, ale Marianne była zmęczona, Marianne musiała się położyć i odpocząć. Marianne musiała iść spać!...
W tym samym momencie (в этот самый момент) Zosia zorientowała się (Зося сориентировалась = вспомнила), że Pawła ciągle nie ma (что Павла все еще нет). Z kolei Włodzio poszedł w zapomnienie (Влодек, в свою очередь, оказался забытым). Pawłem zdenerwowałyśmy się wszystkie trzy (по поводу Павла мы стали нервничать все втроем).
— Gdzie on się plącze do tej pory (где он шатается до сих пор)? Czy mu się coś nie stało (не случилось ли с ним чего-нибудь)?
Uczyniłam przypuszczenie (я сделала предположение = предположила), że pojechał na dworzec główny do Kopenhagi (что он поехал на центральный вокзал в Копенгаген).
W tym samym momencie Zosia zorientowała się, że Pawła ciągle nie ma. Z kolei Włodzio poszedł w zapomnienie. Pawłem zdenerwowałyśmy się wszystkie trzy.
— Gdzie on się plącze do tej pory? Czy mu się coś nie stało?
Uczyniłam przypuszczenie, że pojechał na dworzec główny do Kopenhagi.
— To już nie wróci (тогда он уже не вернется) — powiedziała Alicja dość grobowo (сказал Алиция довольно загробно = загробным голосом; dość — довольно; grobowy — гробовой), nie wiadomo dlaczego rzucając Włodziowi wrogie spojrzenie (непонятно почему бросив враждебный/неприязненный взгляд на Влодека). — Dochodzi dwunasta (скоро двенадцать), nie złapie ostatniego pociągu o dwunastej dwadzieścia (он не успеет на последний поезд в двенадцать двадцать; złapać — поймать, успеть).
— Złapie, pojechał już dawno (успеет, он уже давно уехал)...
— Ale on nie miał pieniędzy na bilet (но у него не было денег на билет)! — jęknęła Zosia (простонала Зося). — Ja mu dałam tylko na kawę (я ему дала только на кофе)!
— To przyjedzie na gapę (тогда приедет зайцем)...
— To już nie wróci — powiedziała Alicja dość grobowo, nie wiadomo dlaczego rzucając Włodziowi wrogie spojrzenie. — Dochodzi dwunasta, nie złapie ostatniego pociągu o dwunastej dwadzieścia.
— Złapie, pojechał już dawno...
— Ale on nie miał pieniędzy na bilet! — jęknęła Zosia. — Ja mu dałam tylko na kawę!
— To przyjedzie na gapę...
Włodzio i Marianne wykazywali tak nikłe zainteresowanie tematem (Влодек и Марианн проявляли такой = настолько ничтожный интерес к теме), że aż było to prawie nieuprzejme (что это было почти невежливым). Marianne już od dłuższej chwili nie kryła zmęczenia (Марианн уже долгое время не скрывала /своей/ усталости), a Włodzio, po wybuchu wigoru (а Влодек, после вспышки бодрости), zaczął ziewać wręcz przerażająco (начал зевать просто ужасающе). Istniało prawdopodobieństwo (существовала вероятность), że wywichnie sobie szczękę (что он себе вывихнет челюсть). Trzeba było koniecznie coś z nimi zrobić (нужно было срочно что-нибудь с ними сделать/делать). Rozwścieczona i zdenerwowana Alicja (Алиция, разъяренная и на нервах) zostawiła ich z półprzytomną niemal Zosią (оставила их с почти полубессознательной = с едва стоящей на ногах Зосей) i wyciągnęła mnie do atelier (и вытащила меня в ателье).
Włodzio i Marianne wykazywali tak nikłe zainteresowanie tematem, że aż było to prawie nieuprzejme. Marianne już od dłuższej chwili nie kryła zmęczenia, a Włodzio, po wybuchu wigoru, zaczął ziewać wręcz przerażająco. Istniało prawdopodobieństwo, że wywichnie sobie szczękę. Trzeba było koniecznie coś z nimi zrobić. Rozwścieczona i zdenerwowana Alicja zostawiła ich z półprzytomną niemal Zosią i wyciągnęła mnie do atelier.
— Słuchaj, jak ich ulokować (слушай, как их разместить)? Rany boskie, gdzie ten Paweł (Господи, где этот Павел)?... Gdzie on się podział (куда он подевался/пропал)? Zaczynam się denerwować (я начинаю нервничать)... Co zrobić (что сделать/делать)?
— Nie wiem (не знаю). Najpierw pozbyć się Włodzia i Marianne (сначала избавиться от Влодека и Марианн), długo już nie wytrzymają (они уже долго не выдержат). Gdzie ich zamierzałaś położyć (ты где их собиралась положить)?
— Albo w tamtych małych pokojach (или в той маленькой комнате), ale tam śpią Zosia i Paweł (но там спят Зося и Павел)... Gdzie ten Paweł (где этот Павел)? Albo tam, gdzie ty (или там, где ты)...
— Aha, rozumiem (ага, понимаю). To znaczy, że mam się przenieść na katafalk (то есть я должна переехать на катафалк). O, pardon, chciałam powiedzieć na pomnik (о, пардон, я хотела сказать, на памятник)...
— Zgodziłabyś się (ты бы согласилась)?
— Po pierwsze nie widzę innego wyjścia (во-первых, не вижу другого выхода), a po drugie nie mam właściwie nic przeciwko temu (а во-вторых, я, собственно, не имею ничего против). Dobrze, że Elżbieta się wyprowadziła (хорошо, что Эльжбета съехала). Mogę tu nawet zostać na stałe (я могу тут даже/хоть насовсем остаться). Lubię dużą przestrzeń (люблю большое пространство = много свободного места).
— Słuchaj, jak ich ulokować? Rany boskie, gdzie ten Paweł?... Gdzie on się podział? Zaczynam się denerwować... Co zrobić?
— Nie wiem. Najpierw pozbyć się Włodzia i Marianne, długo już nie wytrzymają. Gdzie ich zamierzałaś położyć?
— Albo w tamtych małych pokojach, ale tam śpią Zosia i Paweł... Gdzie ten Paweł? Albo tam, gdzie ty...
— Aha, rozumiem. To znaczy, że mam się przenieść na katafalk. O, pardon, chciałam powiedzieć na pomnik...
— Zgodziłabyś się?
— Po pierwsze nie widzę innego wyjścia, a po drugie nie mam właściwie nic przeciwko temu. Dobrze, że Elżbieta się wyprowadziła. Mogę tu nawet zostać na stałe. Lubię dużą przestrzeń.
— I nie będzie ci przeszkadzało (и тебе не будет мешать), że tu jest bezpośrednie wyjście do ogrodu (что тут есть прямой выход в сад)?
— Przeciwnie (наоборот). Lubię bezpośrednie wyjścia (я люблю прямые выходы). A poza tym moja maszyna też tu nie będzie nikomu przeszkadzała (а кроме этого, моя машинка здесь тоже не будет никому мешать).
— Chcesz pisać (хочешь писать)?
— Aha (ага).
Alicja się nagle zainteresowała (Алиция внезапно заинтересовалась).
— Nową książkę (новую книгу)?
— Nie, listy (нет, письма). Korespondencję do ukochanego mężczyzny (корреспонденцию любимому мужчине).
— Co ty powiesz (да что ты говоришь), nie minęło ci (у тебя /это/ не прошло)?
— Raczej mam wrażenie, że się pogłębia (у меня складывается впечатление, что, скорее, углубилось).
— A, właśnie (а, кстати)! Miałaś mi powiedzieć, kto to jest (ты должна была = хотела мне сказать, кто это = он)!
— I nie będzie ci przeszkadzało, że tu jest bezpośrednie wyjście do ogrodu?
— Przeciwnie. Lubię bezpośrednie wyjścia. A poza tym moja maszyna też tu nie będzie nikomu przeszkadzała.
— Chcesz pisać?
— Aha.
Alicja się nagle zainteresowała.
— Nową książkę?
— Nie, listy. Korespondencję do ukochanego mężczyzny.
— Co ty powiesz, nie minęło ci?
— Raczej mam wrażenie, że się pogłębia.
— A, właśnie! Miałaś mi powiedzieć, kto to jest!
— I naprawdę uważasz (и ты правда считаешь), że to jest najodpowiedniejsza chwila (что сейчас самый подходящий момент)?! Miałaś powiedzieć (ты должна была = собиралась сказать), o co chodzi z tą ciotką Thorkilda (в чем там дело с теткой Торкилля). Marianne i Włodzio przeszkodzili (Марианн и Влодек помешали). Miałaś położyć spać Marianne i Włodzia (ты должна была уложить спать Марианн и Влодека). Zginął Paweł (Павел потерялся)...
— O rany boskie (о, Господи)! — powiedziała z irytacją Alicja (раздраженно сказала Алиция).
— Jeszcze ta ciotka (еще эта тетка)! Nie masz pojęcia (ты понятия не имеешь), jaki ja mam z tym problem (какая у меня с этим = это проблема)! Zaraz, Włodzio i Marianne (минуточку, Влодек и Марианн)...
— Pościel (постель) — powiedziałam z rezygnacją (сказала я отрешенно). — Zabieraj to co dla nich z tego barłogu (забирай все, что /нужно/ для них с этой берлоги), a ja przyniosę swoją (а я принесу свою). Pośpieszmy się (давай поторапливаться), bo inaczej ci padną przy stole (а то они упадут прямо за столом).
— Nonsens (ерунда), Włodzio ziewa na złość (Влодек зевает назло), żeby pokazać (чтобы показать), że go moje zdanie nic nie obchodzi (что его мое мнение ничуть = совершенно не интересует)...
— I naprawdę uważasz, że to jest najodpowiedniejsza chwila?! Miałaś powiedzieć, o co chodzi z tą ciotką Thorkilda. Marianne i Włodzio przeszkodzili. Miałaś położyć spać Marianne i Włodzia. Zginął Paweł...
— O rany boskie! — powiedziała z irytacją Alicja.
— Jeszcze ta ciotka! Nie masz pojęcia, jaki ja mam z tym problem! Zaraz, Włodzio i Marianne...
— Pościel — powiedziałam z rezygnacją. — Zabieraj to co dla nich z tego barłogu, a ja przyniosę swoją. Pośpieszmy się, bo inaczej ci padną przy stole.
— Nonsens, Włodzio ziewa na złość, żeby pokazać, że go moje zdanie nic nie obchodzi...
Włodzio i Marianne na ostatnich nogach udali się na spoczynek (Влодек и Марианн на последних ногах = в изнеможении отправились отдыхать; spoczynek — отдых, покой). Zosia doszła do stanu całkowitej niepoczytalności (Зося пришла в состояние полной невменяемости), obie z Alicją z największym trudem powstrzymywałyśmy ją (мы вдвоем с Алицией с огромным трудом уговорили ее) od pójścia na poszukiwania w niewiadomym kierunku (от идеи пойти на поиски в неизвестном направлении), kiedy zaginiony Paweł pojawił się nagle w drzwiach od ogrodu (когда/как пропавший Павел внезапно появился в двери сада).
Wyglądał tak (он выглядел так), że różne okrzyki zamarły nam na ustach (что разные = разнообразные возгласы замерли у нас на устах; różny — разный, различный). Odzież miał w pożałowania godnym stanie (его одежда была в заслуживающем сожаления = прискорбном состоянии; pożałowanie — сожаление), we włosach jakieś zielsko i gałęzie (в волосах какие-то сорняки и ветки), na policzku szramę (на щеке шрам), w oczach dziwne błyski (в глазах странный блеск), a w rękach rozprutą torbę z kawą (а в руках распоротую/разорванную сумку с кофе), zawiniętą w chustkę do nosa (завернутую в носовой платок).
Włodzio i Marianne na ostatnich nogach udali się na spoczynek. Zosia doszła do stanu całkowitej niepoczytalności, obie z Alicją z największym trudem powstrzymywałyśmy ją od pójścia na poszukiwania w niewiadomym kierunku, kiedy zaginiony Paweł pojawił się nagle w drzwiach od ogrodu.
Wyglądał tak, że różne okrzyki zamarły nam na ustach. Odzież miał w pożałowania godnym stanie, we włosach jakieś zielsko i gałęzie, na policzku szramę, w oczach dziwne błyski, a w rękach rozprutą torbę z kawą, zawiniętą w chustkę do nosa.
— Śledziłem kogoś (я тут кое-кого выслеживал)! — zawołał dramatycznie (драматично сказал он), uprzedzając przewidywane wyrzuty (предупреждая возможные упреки).
— Kogo (кого)? — spytałyśmy wszystkie trzy równocześnie (спросили мы все трое враз), chociaż niewątpliwie każda z nas (хотя, несомненно, каждая из нас) pierwotnie zamierzała powiedzieć zupełnie co innego (первоначально хотела сказать совершенно другое).
— Nie wiem (не знаю). Zdaje się, że ktoś się tu czaił (мне кажется, тут кто-то прятался), ale nie wiem kto (но не знаю, кто), bo uciekł samochodem (потому что он удрал на машине)!
— Czy ty sobie nie zdajesz sprawy z tego (ты себе представляешь), co ja tu przeżywam (что я тут переживаю)?! — krzyknęła Zosia rozdzierająco (душераздирающе крикнула Зося). — Jak ty wyglądasz (как ты выглядишь)?! Czy ty nie masz sumienia (у тебя что, совести нет)...?!
— Gdzie się czaił (где прятался)? — spytała równocześnie Alicja nieufnie (одновременно спросила Алиция недоверчиво = с недоверием).
— Jakim samochodem (на какой машине)? — zainteresowałam się mimo woli (невольно заинтересовалась /и/ я).
— Śledziłem kogoś! — zawołał dramatycznie, uprzedzając przewidywane wyrzuty.
— Kogo? — spytałyśmy wszystkie trzy równocześnie, chociaż niewątpliwie każda z nas pierwotnie zamierzała powiedzieć zupełnie co innego.
— Nie wiem. Zdaje się, że ktoś się tu czaił, ale nie wiem kto, bo uciekł samochodem!
— Czy ty sobie nie zdajesz sprawy z tego, co ja tu przeżywam?! — krzyknęła Zosia rozdzierająco. — Jak ty wyglądasz?! Czy ty nie masz sumienia...?!
— Gdzie się czaił? — spytała równocześnie Alicja nieufnie.
— Jakim samochodem? — zainteresowałam się mimo woli.
Paweł usiłować odpowiadać na wszystkie pytania naraz (Павел пытался отвечать на все вопросы враз). Zosia robiła awanturę (Зося делала/закатила скандал; awantura — ссора, скандал), utrudnioną koniecznością zachowania ciszy (осложненный необходимостью соблюдения тишины) ze względu na gości (из-за гостей). Alicja wydarła Pawłowi kawę (Алиция вырвала у Павла кофе) razem z chustką do nosa (вместе с носовым платком). Paweł otrząsał z siebie zielsko (Павел смахивал с себя сорняки/траву).
Paweł usiłować odpowiadać na wszystkie pytania naraz. Zosia robiła awanturę, utrudnioną koniecznością zachowania ciszy ze względu na gości. Alicja wydarła Pawłowi kawę razem z chustką do nosa. Paweł otrząsał z siebie zielsko.
— Nie wiem (я не знаю), jak wyglądał (как он выглядел), ciemno było (было темно) — mówił z zapałem (говорил он воодушевленно). — No wiem, wiem, że się denerwujesz (ну, знаю я, знаю, что ты нервничаешь), przecież nic mi się nie stało (но ведь со мной ничего не случилось)! Nie napadł mnie (он не напал на меня), w ogóle się do niego nie zbliżałem (я вообще к нему не приближался)! Tu, za tymi drzewami (тут, за этими деревьями), jak wracałem (как/когда я возвращался)... Usłyszałem, że się coś rusza (я услышал, что что-то шевелится), i byłem ciekaw (и мне стало интересно)... O rany boskie, co mi się miało stać (о, Господи, что со мной могло случиться)?! Zdaje się (похоже), że zaglądał do środka (он заглядывал внутрь), a potem uciekł tędy (а потом убежал/смылся туда), przez ogród (через сад), na ulicę (на улицу), o mało sobie oka nie wydłubałem tą gałęzią od śliwki (я чуть себе глаз не выколол этой сливовой веткой)... No ale nie wydłubałem sobie przecież (но ведь не выколол)!... Nie wiem, czy kobieta (не знаю, может, и женщина), był w spodniach (он был в брюках). Po tych uliczkach do stacji (по этим улочкам до станции), przez jakieś cudze ogrody (через какие-то чужие сады), przez coś przelazłem (через что-то я перелез). I w końcu zginął mi z oczu (а потом он исчез с моих глаз), i usłyszałem (и я услышал), że rusza samochodem (что он отъезжает на машине), nie wiem jakim (не знаю, на какой), w ogóle go nie widziałem (я ее вообще не видел), tylko słyszałem (только слышал). Osobowy (легковая). Jak się wydostałem na ulicę (как/когда я выбрался на улицу), to już go nie było (то его уже не было), a za to ja nie wiedziałem, gdzie jestem (зато я не знал, где нахожусь).
— Nie wiem, jak wyglądał, ciemno było — mówił z zapałem. — No wiem, wiem, że się denerwujesz, przecież nic mi się nie stało! Nie napadł mnie, w ogóle się do niego nie zbliżałem! Tu, za tymi drzewami, jak wracałem... Usłyszałem, że się coś rusza, i byłem ciekaw... O rany boskie, co mi się miało stać?! Zdaje się, że zaglądał do środka, a potem uciekł tędy, przez ogród, na ulicę, o mało sobie oka nie wydłubałem tą gałęzią od śliwki... No ale nie wydłubałem sobie przecież!... Nie wiem, czy kobieta, był w spodniach. Po tych uliczkach do stacji, przez jakieś cudze ogrody, przez coś przelazłem. I w końcu zginął mi z oczu, i usłyszałem, że rusza samochodem, nie wiem jakim, w ogóle go nie widziałem, tylko słyszałem. Osobowy. Jak się wydostałem na ulicę, to już go nie było, a za to ja nie wiedziałem, gdzie jestem.
— No i gdzie byłeś (ну, и где ты был)?
— Całkiem gdzie indziej (совсем в другом месте). Na drugim końcu Allerød (на другом конце Аллеред).
— Przecież leciałeś po tych zaroślach do stacji (ты ведь летел по этим зарослям в сторону станции)?
— Ale on przełazi okrężną drogą (но он перелазит окольной дорогой), najpierw do stacji (сначала к станции), a potem w tę drugą stronę (а потом в ту, другую сторону), bliżej autostrady (ближе к автостраде), ale w ogóle to daleko (но вообще-то это далеко). Od razu wróciłem (я сразу вернулся), jak tylko odjechał (как только он уехал)!
— Jeżeli jeszcze raz zrobisz coś podobnego (если ты еще раз сделаешь что-нибудь подобное)...! — zaczęła Zosia złowieszczo (зловеще начала Зося).
— Czekaj (погоди) — przerwała Alicja (прервала Алиция). — I nie widziałeś, kto to był (и ты не видел, кто это был)? Może ci się wydał do kogoś podobny (может, он тебе показался похожим на кого-то = кого-то напомнил)?
— Nie wiem, chyba do nikogo (не знаю, вроде никого). Jakaś niezbyt gruba osoba (такой не очень толстый). Raczej szczupły (скорее худой).
— No i gdzie byłeś?
— Całkiem gdzie indziej. Na drugim końcu Allerød.
— Przecież leciałeś po tych zaroślach do stacji?
— Ale on przełazi okrężną drogą, najpierw do stacji, a potem w tę drugą stronę, bliżej autostrady, ale w ogóle to daleko. Od razu wróciłem, jak tylko odjechał!
— Jeżeli jeszcze raz zrobisz coś podobnego...! — zaczęła Zosia złowieszczo.
— Czekaj — przerwała Alicja. — I nie widziałeś, kto to był? Może ci się wydał do kogoś podobny?
— Nie wiem, chyba do nikogo. Jakaś niezbyt gruba osoba. Raczej szczupły.
— Dużo nam z tego przyjdzie (большая нам с этого польза) — mruknęłam niechętnie (неохотно пробормотала я). — Wśród podejrzanych nie ma nikogo grubego (среди подозреваемых нет никого толстого). Nie był taki wysoki jak Roj (он не был такой высокий как Рой)?
— Nie, chyba trochę niższy (нет, пожалуй, немного пониже). Dużo niższy (намного ниже)...
— Trzeba było przynajmniej przyjrzeć mu się dokładniej (надо было хотя бы рассмотреть его повнимательнее) — powiedziała Alicja z niezadowoleniem (с неудовольствием = недовольно сказала Алиция). — Świecą przecież po drodze jakieś latarnie (ведь по дороге горят какие-то фонари)!
— On unikał latarni (он избегал = обходил фонари). Pewnie, że mu się chciałem przyjrzeć (понятное дело, что я хотел его рассмотреть), ale się czaił w ciemnych miejscach (но он прятался в темных местах).
— Dużo nam z tego przyjdzie — mruknęłam niechętnie. — Wśród podejrzanych nie ma nikogo grubego. Nie był taki wysoki jak Roj?
— Nie, chyba trochę niższy. Dużo niższy...
— Trzeba było przynajmniej przyjrzeć mu się dokładniej — powiedziała Alicja z niezadowoleniem. — Świecą przecież po drodze jakieś latarnie!
— On unikał latarni. Pewnie, że mu się chciałem przyjrzeć, ale się czaił w ciemnych miejscach.
Przyniesiona przez Pawła kawa (принесенный Павлом кофе) okazała się tą nieco gorszą (оказался тем что похуже = отвратительным). Sensacyjna informacja o mordercy za oknem sprawiła (сенсационные новости об убийце за окном привели к тому; sprawić — причинить, вызвать), że postanowiłyśmy się jednak napić (что мы все-таки решили выпить). Alicja zdecydowała się zaparzyć ją w ekspresie (Алиция решила сварить ее к кофеварке), z nadzieją, że ten sposób parzenia podniesie jej jakość (надеясь, что этот/такой способ варки повысит = улучшит ее качество). Z tą samą nadzieją (с той же самой надеждой) wypłukała szklany zbiornik wrzącą wodą dwa razy (она два раза ополоснула кипящей водой стеклянный резервуар), po czym usiedliśmy dookoła (после чего мы расселись вокруг), patrząc, jak ciemny płyn ciurka do dzbanka (глядя, как темная жидкость льется в кофейник; dzbanek — кувшинчик).
Przyniesiona przez Pawła kawa okazała się tą nieco gorszą. Sensacyjna informacja o mordercy za oknem sprawiła, że postanowiłyśmy się jednak napić. Alicja zdecydowała się zaparzyć ją w ekspresie, z nadzieją, że ten sposób parzenia podniesie jej jakość. Z tą samą nadzieją wypłukała szklany zbiornik wrzącą wodą dwa razy, po czym usiedliśmy dookoła, patrząc, jak ciemny płyn ciurka do dzbanka.
Przypuszczenia co do celów (предположения относительно целей), w jakich morderca czaił się za oknem (с которыми убийца таился за окном), i wątpliwości (и сомнения), czy to był na pewno morderca (точно ли это был убийца), wyczerpały nas w końcu (нас совершенно утомили; wyczerpać — исчерпать, утомить) i temat sam się przestawił (и тема сама переключилась = сменилась), szczególnie że Alicja znów zmieniła zdanie (в особенности потому, что Алиция снова поменяла мнение = передумала), powątpiewając w siebie w charakterze ofiary (сомневаясь, что именно она должна была стать жертвой = что покушались именно на нее) i wszelkie supozycje na ten temat (и любые догадки на эту тему) witając jak objaw debilizmu (воспринимая как проявление дебилизма). Jej upór nas nieco zniechęcił (ее упрямство слегка отбило у нас охоту).
Przypuszczenia co do celów, w jakich morderca czaił się za oknem, i wątpliwości, czy to był na pewno morderca, wyczerpały nas w końcu i temat sam się przestawił, szczególnie że Alicja znów zmieniła zdanie, powątpiewając w siebie w charakterze ofiary i wszelkie supozycje na ten temat witając jak objaw debilizmu. Jej upór nas nieco zniechęcił.
— Może byś tak powiedziała wreszcie (может, ты бы все-таки рассказала), o co chodzi z tą ciotką (в чем там дело с той теткой)? — spytałam (спросила я), rezygnując z przekonania jej (отказываясь от убеждения ее = идеи убеждать ее), że znajduje się na prostej drodze do zguby (что она находится на прямой дороге к погибели). — Chyba że tkwi tu jakaś tajemnica rodzinna (разве что тут кроется какая-то семейная тайна)?
— Owszem, dla mnie (для меня — да) — odparta Alicja melancholijnie (меланхолично сказала Алиция). — Jest dla mnie całkowitą tajemnicą (для меня абсолютной тайной является то), jak się powinnam do tej ciotki zwracać (как я должна к этой тетке обращаться). Ich jest dwie (их две), tych ciotek (этих теток), z jedną z nich jestem na pani (с одной из них я на «вы»), a z drugą na ty (а с другой — на «ты»). I nie mam pojęcia z którą (и понятия не имею, с которой), nie rozróżniam ich ani z imion, ani z twarzy (я их не различаю ни по именам, ни по лицам).
Дата добавления: 2015-07-11; просмотров: 48 | Нарушение авторских прав