|
Читайте также: |
— Alicja, dlaczego ty się (Алиция, чего ты)...??!!
— Dobrze, dobrze (хорошо, хорошо) — powiedziała uspokajająco Alicja (сказала Алиция успокаивая /его/). — Edek, nie wygłupiaj się (Эдек, не придуривайся), obudzisz całe miasto (/а то/ весь город разбудишь).
— Dlaczego ty się narażasz (чего ты нарываешься)? — ciągnął Edek z uporem (упорно продолжал = не унимался Эдек), tonem pełnym potępienia (тоном, полным осуждения), tyle że nieco już ciszej (только что уже немного тише). — Dlaczego ty przyjmujesz takie osoby (почему ты принимаешь /у себя/ таких людей)?! Pisałem ci przecież (я ведь писал тебе)...!
Nogi zawiadomionej widocznie o występie Edka Alicji pojawiły się nagle w czerwonym świetle. Edek usiłował się podnieść, ale opadł z powrotem na fotel.
— Alicja, dlaczego ty się...??!!
— Dobrze, dobrze — powiedziała uspokajająco Alicja. — Edek, nie wygłupiaj się, obudzisz całe miasto.
— Dlaczego ty się narażasz? — ciągnął Edek z uporem, tonem pełnym potępienia, tyle że nieco już ciszej. — Dlaczego ty przyjmujesz takie osoby?! Pisałem ci przecież...!
Eksplozja dobrego wychowania (взрыв/вспышка хорошего поведения) na nowo napełniła hałasem (вновь наполнила шумом) mrok nad czerwonym kręgiem (полумрак над красным кругом). Całe zgromadzenie (все собрание = сборище), zorientowane w stanie Edka (ориентированное = которое было в курсе о состоянии Эдека), gwałtownie usiłowało go zagłuszyć (усиленно старалось его заглушить), nie mając pojęcia (не имея понятия), co też on może jeszcze powiedzieć (что еще такого он может сказать/сообщить), i ze względu na Alicję (и по причине Алиции = из уважения к Алиции; ze względu na kogoś, coś — принимая во внимание, учитывая кого-л, что-л.) starając się tego na wszelki wypadek nie usłyszeć (стараясь этого на всякий случай не услышать). Wysiłki dziewięciu osób uwieńczyło powodzenie (усилия девяти человек завершились успехом = успешно), głos Edka zginął w ogólnym wrzasku (голос Эдека потерялся в общем галдеже). Leszek wykrzykiwał do Henryka coś o jakiejś rufie (Лешек что-то выкрикивал Хенрику о какой-то корме), Anita natrętnie namawiała wszystkich (Анита навязчиво уговаривала всех) do spożycia dwóch ostatnich kanapek (съесть два последних бутерброда), Zosia głosem Walkirii żądała (Зося голосом Валькирии требовала), żeby Paweł otworzył butelkę piwa (чтобы Павел открыл бутылку пива)...
Eksplozja dobrego wychowania na nowo napełniła hałasem mrok nad czerwonym kręgiem. Całe zgromadzenie, zorientowane w stanie Edka, gwałtownie usiłowało go zagłuszyć, nie mając pojęcia, co też on może jeszcze powiedzieć, i ze względu na Alicję starając się tego na wszelki wypadek nie usłyszeć. Wysiłki dziewięciu osób uwieńczyło powodzenie, głos Edka zginął w ogólnym wrzasku. Leszek wykrzykiwał do Henryka coś o jakiejś rufie, Anita natrętnie namawiała wszystkich do spożycia dwóch ostatnich kanapek, Zosia głosem Walkirii żądała, żeby Paweł otworzył butelkę piwa...
Alicja przysiadła na poręczy fotela Edka (Алиция присела на ручки/подлокотники кресла Эдека; przysiąść — присесть).
— Przestań się wygłupiać (перестань выделываться), tu jest Dania (тут Дания), tu się nie krzyczy (тут не кричат)...
— A ja ci pisałem (а я ведь тебе писал), żebyś uważała (чтобы ты была осторожна)! No, pisałem ci przecież (ну, я же писал тебе)!
— Możliwe (возможно), ale ja nie czytałam (но я не читала).
— Alicja, woda się gotuje (Алиция, вода закипает)! — zawołała Elżbieta z ciemności (позвала Эльжбета из темноты).
— Ja ci to zaraz powiem (сейчас я тебе /все/ расскажу) — upierał się Edek (упирался = настаивал на своем Эдек). — Jak nie czytałaś mojego listu (как = если ты не читала моего письма), to ja ci to zaraz powiem (то сейчас я тебе /все/ расскажу)! Jemu też powiem (ему тоже расскажу)!... Dlaczego ty nie czytałaś mojego listu (почему ты не читала моего письма)?...
— Bo mi gdzieś zginął (потому что = да он где-то потерялся). Dobrze, powiesz mi (хорошо, расскажешь мне), ale przecież nie teraz (но не сейчас ведь)!
— Owszem, ja powiem teraz (конечно, я расскажу сейчас)!
— Dobrze, teraz, niech będzie (хорошо, пусть будет сейчас), tylko zaczekaj chwilę (только подожди немного), zrobię ci kawy (я сделаю/приготовлю тебе кофе)...
Alicja przysiadła na poręczy fotela Edka.
— Przestań się wygłupiać, tu jest Dania, tu się nie krzyczy...
— A ja ci pisałem, żebyś uważała! No, pisałem ci przecież!
— Możliwe, ale ja nie czytałam.
— Alicja, woda się gotuje! — zawołała Elżbieta z ciemności.
— Ja ci to zaraz powiem — upierał się Edek. — Jak nie czytałaś mojego listu, to ja ci to zaraz powiem! Jemu też powiem!... Dlaczego ty nie czytałaś mojego listu?...
— Bo mi gdzieś zginął. Dobrze, powiesz mi, ale przecież nie teraz!
— Owszem, ja powiem teraz!
— Dobrze, teraz, niech będzie, tylko zaczekaj chwilę, zrobię ci kawy...
Słuchałam tych fragmentów dialogu (я слушала эти фрагменты диалога) nietaktownie i z nadzwyczajnym zainteresowaniem (бестактно и с необычайным удовольствием). Alicja poszła robić kawę (Алиция пошла делать кофе). Pomogłam jej (я помогла ей) z nadzieją (в надежде), że prędzej wróci (что она быстрее вернется) i Edek powie coś więcej (и Эдек расскажет что-то больше = еще). Potem trzeba było jeszcze donieść śmietankę (потом еще нужно было = пришлось принести сливки), cukier (сахар), słone paluszki (соленые палочки = соломку), więcej piwa (больше = еще пива), więcej koniaku (больше = еще коньяка), szwajcarskie czekoladki (швейцарские шоколадки) i polski sernik (и польский сырник; sernik — польский творожный торт), papierosy i owoce (сигареты и фрукты). W drzwiach materializowały się i znikały (в дверях материализовывались и исчезали) niewyraźne sylwetki (неясные силуэты), pod lampą pojawiały się i znikały (под лампой появлялись и исчезали) purpurowe nogi (пурпурные ноги). Edek dostał kawy (Эдек получил = ему дали кофе), uspokoił się i zamilkł (он успокоился и замолчал), wyczerpany widocznie krótkim (видимо, утомленный коротким), acz energicznym przedstawieniem (но энергичным представлением).
Słuchałam tych fragmentów dialogu nietaktownie i z nadzwyczajnym zainteresowaniem. Alicja poszła robić kawę. Pomogłam jej z nadzieją, że prędzej wróci i Edek powie coś więcej. Potem trzeba było jeszcze donieść śmietankę, cukier, słone paluszki, więcej piwa, więcej koniaku, szwajcarskie czekoladki i polski sernik, papierosy i owoce. W drzwiach materializowały się i znikały niewyraźne sylwetki, pod lampą pojawiały się i znikały purpurowe nogi. Edek dostał kawy, uspokoił się i zamilkł, wyczerpany widocznie krótkim, acz energicznym przedstawieniem.
— A w ogóle to jeszcze nie koniec (а вообще-то еще не конец) — powiedziała nerwowo Alicja (нервно сказала Алиция), siadając koło mnie (присаживаясь возле меня). — Jeszcze przyjadą Włodzio i Marianne (еще приедут Владек и Марианн).
— Dobry Boże (Боже милостивый)! Też do ciebie (тоже к тебе)?!
— Też do mnie (тоже ко мне). Jeżeli Elżbieta i Leszek wyjadą przedtem (если Эльжбета и Лешек уедут = успеют уехать до этого), to będę ich miała gdzie położyć (то у меня будет куда их положить), ale jeśli nie (а если нет), to chyba im wynajmę hotel (тогда я им, наверное, сниму гостиницу). Lada dzień zabraknie mi bielizny pościelowej (со дня на день/вот-вот у меня не будет хватать/закончится постельное белье)... Co gorsza (хуже того), nie wiem (я не знаю), kiedy przyjadą (когда /они/ приедут), bo są w podróży (потому что они в путешествии = в дороге).
— Gdzie są w podróży (в каком путешествии)? — spytałam mechanicznie (спросила я механически), najazd na Allerød oszołomił mnie bowiem gruntownie (поскольку наезд на Аллеред меня основательно ошеломил) i już sama nie wiedziałam (и я уже сама не знала), co mówię (что говорю). W gruncie rzeczy (по сути дела; rzecz — вещь, дело) było mi całkowicie obojętne (мне было совершенно безразлично), gdzie przebywają Włodzio i Marianne (где пребывают/находятся Владек и Марианн), przerażające było (ужасным было то), że mają przybyć tu (что они намереваются приехать сюда).
— Zdaje się, że gdzieś w Belgii (кажется, где-то в Бельгии).
— A, to rzeczywiście po drodze (а, ну это действительно по дороге/пути). Wiadomo (понятно = ясное дело), że Dania leży w prostej linii na trasie między Belgią i Szwajcarią (что Дания лежит/находится на прямой линии между Бельгией и Швейцарией).
— Oni nie wracają jeszcze do Szwajcarii (они еще/пока не возвращаются в Швейцарию), wybierają się do Norwegii (/а/ собираются в Норвегию). Czy on śpi (он что, спит)?
— A w ogóle to jeszcze nie koniec — powiedziała nerwowo Alicja, siadając koło mnie. — Jeszcze przyjadą Włodzio i Marianne.
— Dobry Boże! Też do ciebie?!
— Też do mnie. Jeżeli Elżbieta i Leszek wyjadą przedtem, to będę ich miała gdzie położyć, ale jeśli nie, to chyba im wynajmę hotel. Lada dzień zabraknie mi bielizny pościelowej... Co gorsza, nie wiem, kiedy przyjadą, bo są w podróży.
— Gdzie są w podróży? — spytałam mechanicznie, najazd na Allerød oszołomił mnie bowiem gruntownie i już sama nie wiedziałam, co mówię. W gruncie rzeczy było mi całkowicie obojętne, gdzie przebywają Włodzio i Marianne, przerażające było, że mają przybyć tu.
— Zdaje się, że gdzieś w Belgii.
— A, to rzeczywiście po drodze. Wiadomo, że Dania leży w prostej linii na trasie między Belgią i Szwajcarią.
— Oni nie wracają jeszcze do Szwajcarii, wybierają się do Norwegii. Czy on śpi?
Spojrzałam na czerwone (я взглянула на красные), nieruchome nogi Edka (неподвижные ноги Эдека).
— Chyba tak (кажется, да). Te pokazy go zmęczyły (эти показы/демонстрации его переутомили). Będziesz go budzić czy zostawisz tak, jak jest (будешь его будить или оставишь так, как есть), żeby tu spał do rana (что спал тут до утра)?
— Nie mam pojęcia (понятия не имею). Ciekawe (интересно), co on do mnie napisał (что он мне написал)...
— A w ogóle dostałaś od niego jakiś list (а ты вообще получала от него какое-нибудь письмо)?
— Dostałam (получила). Rzeczywiście (действительно), nie zdążyłam go przeczytać (я не успела его прочитать), bo mi gdzieś zginął (потому что оно где-то потерялось). Ktoś mi przeszkodził akurat (мне как раз кто-то помешал), jak przyszła poczta (когда пришла почта = принесли почту), i gdzieś go położyłam (и я куда-то его положила), nie wiem gdzie (не знаю, куда). Usiłowałam go znaleźć przed jego przyjazdem (я пыталась его найти перед его приездом), ale mi się nie udało (но у меня не получилось = я не смогла). Pojęcia nie mam (понятия не имею = ума не приложу), o co mu może chodzić (в чем там может быть дело = что он хотел). Po pijanemu jest zupełnie nieobliczalny (спьяну он совершенно непредсказуем; on jest nieobliczalny — от него всего можно ожидать, он на все способен; obliczać— считать, просчитывать).
Spojrzałam na czerwone, nieruchome nogi Edka.
— Chyba tak. Te pokazy go zmęczyły. Będziesz go budzić czy zostawisz tak, jak jest, żeby tu spał do rana?
— Nie mam pojęcia. Ciekawe, co on do mnie napisał...
— A w ogóle dostałaś od niego jakiś list?
— Dostałam. Rzeczywiście, nie zdążyłam go przeczytać, bo mi gdzieś zginął. Ktoś mi przeszkodził akurat, jak przyszła poczta, i gdzieś go położyłam, nie wiem gdzie. Usiłowałam go znaleźć przed jego przyjazdem, ale mi się nie udało. Pojęcia nie mam, o co mu może chodzić. Po pijanemu jest zupełnie nieobliczalny.
Zastanowiłam się (я призадумалась), czy powinnam jej od razu powiedzieć (стоит ли мне сразу ей сказать), jaki interes mam do Edka sama (какое у меня самой дело к Эдеку). Możliwe (возможно), że to coś, co mnie ciekawi (что то что-то, что меня интересует), ma związek z tym czymś (имеет связь = связано с тем чем-то), co Edek próbował wykrzyczeć (что Эдек пробовал/пытался прокричать). Możliwe (возможно), że Alicja również coś wie (Алиция тоже что-то знает)... Po namyśle postanowiłam zaczekać (после размышления = поразмыслив, я решила подождать). Cokolwiek bym jej powiedziała w tej chwili (что бы я ей ни сказала в этот момент), z pewnością niczego nie zapamięta (она с уверенностью = точно ничего не запомнит). Potem i tak będę musiała powtarzać drugi raz (потом мне и так придется повторять второй раз). Nie, na razie szkoda fatygi (нет, пока что жаль/не стоит усилий = стараться)...
Zastanowiłam się, czy powinnam jej od razu powiedzieć, jaki interes mam do Edka sama. Możliwe, że to coś, co mnie ciekawi, ma związek z tym czymś, co Edek próbował wykrzyczeć. Możliwe, że Alicja również coś wie... Po namyśle postanowiłam zaczekać. Cokolwiek bym jej powiedziała w tej chwili, z pewnością niczego nie zapamięta. Potem i tak będę musiała powtarzać drugi raz. Nie, na razie szkoda fatygi...
Hasło do zakończenia uroczystości dała Ewa tuż przed północą (незадолго до полуночи Эва дала сигнал к окончанию празднества; uroczystość — торжественное событие, празднество) ku wyraźnemu żalowi wszystkich gości (к явному сожалению всех гостей). Alicja zapaliła światło po drugiej stronie budynku (Алиция зажгла свет с другой стороны дома), nad drzwiami koło furtki (над дверями возле калитки), i wreszcie było coś widać (и наконец-то было = стало что-то видно). Cała gromada (вся толпа/компания), wyjąwszy Edka (за исключением Эдека; wyjąć — вынуть, извлечь; wyjąwszy kogoś, coś — за исключением кого-л., чего-л.), wyległa wśród pożegnalnych okrzyków na ulicę (высыпала/выскочила среди прощальных возгласов на улицу; wylec — выйти толпой, высыпать), obok samochodów Roja i Henryka (рядом с машинами Роя и Хенрика). Śpiący Edek został pod lampą (спящий Эдек остался под лампой).
Hasło do zakończenia uroczystości dała Ewa tuż przed północą ku wyraźnemu żalowi wszystkich gości. Alicja zapaliła światło po drugiej stronie budynku, nad drzwiami koło furtki, i wreszcie było coś widać. Cała gromada, wyjąwszy Edka, wyległa wśród pożegnalnych okrzyków na ulicę, obok samochodów Roja i Henryka. Śpiący Edek został pod lampą.
— No, nareszcie spokój (ну, наконец-то, спокойствие/тишина)! — powiedziała zmęczonym głosem Zosia (сказала/произнесла уставшим голосом Зося), kiedy wróciliśmy na taras (когда мы вернулись на террасу). — Zostaw (оставь = бросай), ja posprzątam (я приберу). Paweł, bierz się do roboty (Павел, берись/принимайся за работу)! I zapal światło w pokoju (и зажги/включи свет в комнате), to tu będzie widniej (тут станет светлее; widno — светло). Alicja, ty to zostaw (Алиция, ты брось/оставь это), ty się zajmij Edkiem (ты займись Эдеком).
— Edka zostaw sobie raczej na koniec (Эдека скорее = лучше оставь себе на /самый/ конец) — poradziłam (посоветовала я), ustawiając na tacy filiżanki (расставляя на подносе чашки). — Lepiej mu przedtem przygotować legowisko (лучше ему до этого = сначала приготовить логово/постель) i od razu przekopać na miejsce do snu (и сразу перетолкать на место для сна; kopać — толкать, пинать).
— Oddajcie mi Pawła (отдайте мне Павла), pomoże mi przenieść pościel (он поможет мне перенести постель) — powiedziała Alicja z westchnieniem (сказала Алиция со вздохом = вздыхая). — Chwała Bogu (слава Богу), że nie ma nić więcej do oblewania (что больше нечего обмывать)!
— No, nareszcie spokój! — powiedziała zmęczonym głosem Zosia, kiedy wróciliśmy na taras. — Zostaw, ja posprzątam. Paweł, bierz się do roboty! I zapal światło w pokoju, to tu będzie widniej. Alicja, ty to zostaw, ty się zajmij Edkiem.
— Edka zostaw sobie raczej na koniec — poradziłam, ustawiając na tacy filiżanki. — Lepiej mu przedtem przygotować legowisko i od razu przekopać na miejsce do snu.
— Oddajcie mi Pawła, pomoże mi przenieść pościel — powiedziała Alicja z westchnieniem. — Chwała Bogu, że nie ma nić więcej do oblewania!
Elżbieta pod wpływem ojca (Эльжбета под влиянием отца) przystąpiła do zmywania (приступила к мытью). Posprzątałyśmy na tarasie (мы прибрались на террасе), Leszek i Paweł wnieśli do pokoju część krzeseł i foteli (Лешек и Павел внесли в комнату часть стульев и кресел) i pomogli Alicji w przemeblowywaniu domu na noc (и помогли Алиции в переставить мебель на ночь).
— Kto śpi na katafalku (кто спит на катафалке)? — spytałam półgłosem Zosię (спросила я вполголоса у Зоси), usuwając występujące w charakterze stolików pudła (сдвигая выступающие = приспособленные в качестве столиков ящики).
— Edek (Эдек) — odparła Zosia również półgłosem (ответила Зося также вполголоса), żeby Alicja nie słyszała (чтобы Алиция не слышала). — Ale myślę (но думаю), że chyba lepiej będzie położyć go dzisiaj tu (что, наверное, будет лучше положить его сегодня тут), na kanapie (на диване). Do katafalku trzeba by go wlec (на катафалк его нужно бы /было/ тащить) albo po schodach (либо по лестнице), albo przez trzy pokoje (либо через три комнаты).
— Idź to zaproponować Alicji (иди-ка предложи это Алиции)...
Elżbieta pod wpływem ojca przystąpiła do zmywania. Posprzątałyśmy na tarasie, Leszek i Paweł wnieśli do pokoju część krzeseł i foteli i pomogli Alicji w przemeblowywaniu domu na noc.
— Kto śpi na katafalku? — spytałam półgłosem Zosię, usuwając występujące w charakterze stolików pudła.
— Edek — odparła Zosia również półgłosem, żeby Alicja nie słyszała. — Ale myślę, że chyba lepiej będzie położyć go dzisiaj tu, na kanapie. Do katafalku trzeba by go wlec albo po schodach, albo przez trzy pokoje.
— Idź to zaproponować Alicji...
Katafalk stał na podwyższeniu (катафалк стоял на возвышении) w dwupoziomowym atelier Thorkilda (в двухуровневом/двухъярусном ателье Торкилля), dobudowanym do reszty domu (пристроенным к остальной части дома = основному зданию), i nie był prawdziwym katafalkiem (и был не настоящим катафалком), tylko niesłychanie skomplikowanym łóżkiem dla chorych (только/а необычайно сложной кроватью для больных), nabytym niegdyś z myślą o goszczeniu osób (приобретенной когда-то /давно/ с мыслью = из соображений, что будут гостить люди) dotkniętych niedowładem (тронутые параличом = частично парализованные). Wysokość tej machiny (высота этой махины), na którą trzeba się było wspinać (на которую нужно было = приходилось взбираться) bez mała jak na górne miejsce w slipingu (почти как на верхнее место в спальном вагоне), nasuwała nieodparcie skojarzenia (упорно вызывала ассоциации; nasuwać coś — наводить, наталкивать на что-л.) z gromnicami i wonią kadzidła (с церковными восковыми свечами и ароматом кадила; woń — вонь, аромат). Było to miejsce do spania raczej mało przytulne (это место было, скорее, недостаточно уютным для спанья), acz nadspodziewanie wygodne (но неожиданно удобное), Alicja czuła dziwną awersję (Алиция испытывала странное/необычайное отвращение) do nadanej mu przez nas nazwy (к данному ему нами названию), unikaliśmy zatem określenia przy niej tego legowiska mianem katafalku (а потому мы избегали при ней называть это лежбище наименованием катафалка = катафалком), co przychodziło nam z dość dużym trudem (что нам удавалось с довольно большим трудом).
Katafalk stał na podwyższeniu w dwupoziomowym atelier Thorkilda, dobudowanym do reszty domu, i nie był prawdziwym katafalkiem, tylko niesłychanie skomplikowanym łóżkiem dla chorych, nabytym niegdyś z myślą o goszczeniu osób dotkniętych niedowładem. Wysokość tej machiny, na którą trzeba się było wspinać bez mała jak na górne miejsce w slipingu, nasuwała nieodparcie skojarzenia z gromnicami i wonią kadzidła. Było to miejsce do spania raczej mało przytulne, acz nadspodziewanie wygodne, Alicja czuła dziwną awersję do nadanej mu przez nas nazwy, unikaliśmy zatem określenia przy niej tego legowiska mianem katafalku, co przychodziło nam z dość dużym trudem.
— Może macie rację (возможно, вы правы) — powiedziała teraz niepewnie (произнесла он сейчас неуверенно), patrząc z daleka na Edka (смотря издалека на Эдека), śpiącego w jednym z pozostałych na tarasie foteli (спящего в одном из оставшихся на террасе кресел) z przechyloną w tył głową (со свешенной назад головой). — Rzeczywiście, na kanapę będzie prościej (действительно, на диване будет проще).
— To kto będzie spał na katafalku (тогда кто будет спать на катафалке)? — zainteresował się Paweł (поинтересовался Павел). — Tfu, chciałem powiedzieć na postumencie (тьфу, я хотел сказать на постаменте)...
— Paweł (Павел)! — wykrzyknęła Zosia z wyrzutem (воскликнула Зося с укором), widząc błysk w oczach Alicji (видя блеск в глазах Алиции).
— No, tego, na tym stole porodowym (ну, того, на этом родильном столе) — poprawił się Paweł pospiesznie (поспешно исправился Павел). — To znaczy nie, na stole operacyjnym (то есть нет, на операционном столе)...
— Paweł (Павел)...!
— No to ja już nic nie mówię (ну, тогда я уже ничего не говорю)...
— Może macie rację — powiedziała teraz niepewnie, patrząc z daleka na Edka, śpiącego w jednym z pozostałych na tarasie foteli z przechyloną w tył głową. — Rzeczywiście, na kanapę będzie prościej.
— To kto będzie spał na katafalku? — zainteresował się Paweł. — Tfu, chciałem powiedzieć na postumencie...
— Paweł! — wykrzyknęła Zosia z wyrzutem, widząc błysk w oczach Alicji.
— No, tego, na tym stole porodowym — poprawił się Paweł pospiesznie. — To znaczy nie, na stole operacyjnym...
— Paweł...!
— No to ja już nic nie mówię..
— A kto spał przedtem na kanapie (а кто раньше спал на диване)? — spytałam gromko (спросила я громко), żeby im przerwać te nietakty (чтобы прекратить эти их бестактности).
— Elżbieta (Эльжбета) — odparła Zosia z ulgą (ответила Зося с облегчением). — Elżbieta się przeniesie na to podium (Эльжбета переедет на этот подиум)... to znaczy (то есть). Chciałam powiedzieć (я хотела сказать), na to (на эту)... łóżko (кровать).
— Elżbieta (Эльжбета)! — zawołała Alicja (позвала Алиция), wyraźnie przygnieciona komplikacjami (заметно подавленная осложнениями). — Będziesz spała w trumnie (ты будешь спать в гробу)?
— Mogę spać (могу спать) — odpowiedziała Elżbieta z kamiennym spokojem (ответила Эльжбета с каменным спокойствием), pojawiając się w wejściu do kuchni z talerzem w ręku (появляясь во входе = в дверях на кухню с тарелкой в руке). — Gdzie masz trumnę (/а/ где у тебя гроб)?
— W atelier (в ателье).
— A kto spał przedtem na kanapie? — spytałam gromko, żeby im przerwać te nietakty.
— Elżbieta — odparła Zosia z ulgą. — Elżbieta się przeniesie na to podium... to znaczy. Chciałam powiedzieć, na to... łóżko.
— Elżbieta! — zawołała Alicja, wyraźnie przygnieciona komplikacjami. — Będziesz spała w trumnie?
— Mogę spać — odpowiedziała Elżbieta z kamiennym spokojem, pojawiając się w wejściu do kuchni z talerzem w ręku. — Gdzie masz trumnę?
— W atelier.
— Jakiś nowy nabytek (какое-то новое приобретение)? — spytała Elżbieta z grzecznym i umiarkowanym zaciekawieniem (спросила Эльжбета с вежливым и умеренным интересом). — Nic takiego nie zauważyłam (я ничего такого не заметила).
— Katafalk (катафалк) — wyjaśniła Alicja zgryźliwie (желчно объяснила Алиция). — Skoro oni to uważają za katafalk (раз они считают это катафалком; uważać coś za coś — считать что-л. чем-л.), to ja mogę pójść krok dalej, prawda (то я могу пойти шаг дальше, правда)?
— A, katafalk (а, катафалк)! Proszę bardzo (да, конечно), mogę spać na tym pomniku (я могу поспать на этом памятнике). Mnie się nigdy nic nie śni (мне никогда ничего не снится). Czy mam spać w pościeli Edka (мне спать в постели = на белье Эдека)?
— Niekoniecznie, chyba że chcesz (необязательно, разве что ты /так/ хочешь)...
— Jakiś nowy nabytek? — spytała Elżbieta z grzecznym i umiarkowanym zaciekawieniem. — Nic takiego nie zauważyłam.
— Katafalk — wyjaśniła Alicja zgryźliwie. — Skoro oni to uważają za katafalk, to ja mogę pójść krok dalej, prawda?
— A, katafalk! Proszę bardzo, mogę spać na tym pomniku. Mnie się nigdy nic nie śni. Czy mam spać w pościeli Edka?
— Niekoniecznie, chyba że chcesz...
W dziedzinie opieki nad pijanymi (в области опеки/заботы над пьяными) nie mam żadnego doświadczenia (у меня нет никакого опыта) i w ogóle zupełnie się do tego nie nadaję (и вообще я совершенно на это не гожусь), a poza tym byłam zmęczona po podróży (а кроме того, я устала после путешествия = дороги) i miałam całkowicie dość życia towarzyskiego (и у меня совсем не было сил на общественную жизнь = пребывание в обществе), nie było mnie zatem na tarasie (поэтому меня не было на террасе), kiedy Alicja, Leszek i Zosia przystąpili do budzenia i transportowania Edka (когда Алиция, Лешек и Зося начали будить и транспортировать Эдека). Wybiegłam z domu dopiero na krzyk Zosi (я выбежала/выскочила из дома только на крик Зоси), w drzwiach zderzając się z Pawłem (столкнувшись в дверях с Павлом).
Дата добавления: 2015-07-11; просмотров: 51 | Нарушение авторских прав