ХІХ ғ. - ХХ ғ. басындағы, І дүниежүзілік соғыс жылдарындағы дипломатиялық қатынастардың тарихы.

1. І Дүниежүзілік соғысының алғышарттары. Әскери-саяси блоктар: мақсаттар мен мәндеттер.

2. Балкан соғыстары және халақаралық аренада күштердің қайта топтастыруы.

3. І дүниежүзілік соғысы жылдарындағы дипломатиясы. Версаль-Вашингтон жүйесі.

1 ДС кейін ХҚ-ң Версальдық – Вашингтондық жүйесі орнықтырылды – күш балансының\теңдігінің жаңа нұсқасы. 19 ж. – Парижде Версаль келісіміне қол қойылды. Азиаттық – тихоокеандық аймақта – Вашингтондық конференция.

1 ДС кейін Еуропадағы күш балансының\теңдігінің өзгеруі:

1. Г. Жеңіліске ұшырады. 1 ДС дейін ол жетекші мемлекеттердің бірі болды, гегемонияға үміттенді, ал енді – жоқ.

2. АВ құлады\ыдырады, “тюрьма народов” (“халықтар түрмесі”) және енді оның орнында бірқатар тәуелсіз мемлекеттер пайда болды: Венгрия, Чехославакия, Югославия (29 жылға дейін ол СХС корольды деп аталды), Польша.

3. Батыс Еуропада озаттық ұстанымға Англия мен Франция шықты.

4. АҚШ–ң біртіндеп еуропалық істерге араласуы, жетекші орынға үміттенді, әлемдік кредитор\несие беруші.

5. Кеңестік Ресейдің, принципиалды жаңа саяси режимнің пайда болуы.

Осы іс жүзіндегі жағдайдан шыққанда Еуропада күштердің жаңа балансы\теңдігі салынуы керек еді.

Олар оны істей алды ма?

Версаль 2 ДС үшін негіз қалады. Жеңіске жеткендер, саяси іс жүзіндегі жағдайға қарамастан, жеңіліске ұшырағандармен шынайы демократиялық қатынастар орнатуға ұмтылмады. “Біз қалғандардаң күштеріміз – біздің мүдделеріміз еске алынады”. Соғыстан кейінгі жайластырушылық барлық ауыртпалықтар жеңіліске ұшырағандарға түсті.

ЛН жарлығына қол қойылды: ЛН мақсаты – мемлекеттер арасында соғыстардан бас тартудың негізінде қатынастар орнықтыру, бірақ ол жүзеге асырылмады, жеңілгендермен жасасқан шартта бұл көрсетілмеді. Кеңестік Ресей әлемдік қоғамдастықтан тыс қалды. Антанта үшін Ресей жаумен сепаратты келісімге келген сатқын болды. Бірақ, екінші жағынан Ресей өзіде кінәлі болды. 17 жылғы қазан төңкерісі марксистік дәстүрге сәйкес өткізілмеді – Ресей халқының басым бөлігі – еңбекші тап болған индустриалды дамыған ел болмады. Ресейде еңбекші тап төңкерісіне – 3000000 (халықтың 2%, дворяндардан кем). Ленин теория еңгізді: “Индустриалды дамыған елде төңкеріс буржуазиялық үкіметтердің кең мүмкіндіктерінен басылады (басылып тасталады). Индустриалды төмен дамыған елдерде төңкеріс болуы мүмкін, алайда социализм құру мүмкін емес, сондықтан Ресейдегі төңкерістен кейін бірдеп әлемдік төңкеріс жасау керек.

Дата добавления: 2015-08-10