Хейти земли

Hver eru jarðarheiti? Hon heitir jörð, sem Þjóðólfr kvað:

243. Jarl lætr odda skúrar
oft herðir gör verða
hrings, áðr hann of þryngvi,
hörð él, und sik jörðu.

Fold, sem Óttarr kvað:

244. Fold verr folk-Baldr,
fár má konungr svá,
örnu reifir Óleifr,
er framr Svía gramr.

Grund, sem Hallfreðr kvað:

245. Grund liggr und bör bundin
breið holmfjöturs leiðar,
heinlands hoddum grandar
Höðr, eitrsvélum naðri.

Hauðr, sem Einarr kvað:

246. Verja hauðr með hjörvi
hart döglinga bjartra
hjalmr springr oft fyr olmri
egghríð, framir seggir.

Land, sem Þórðr Kolbeinsson kvað:

247. En eft víg frá Veigu,
vant er orð at styr, norðan
land eða lengra stundu
lagðisk suðr til Agða.

Láð, sem Óttarr kvað:

248. Heltu, þar er hrafn né svalta,
hvatráðr ertu, láði
ógnar stafr, fyr jöfrum,
ýgr, tveimr, við kyn beima.

Hlöðyn, sem kvað Völu-Steinn:

249. Man ek þat, er jörð við orða
endr myrk Danar sendi
grænnar gröfnum munni
gein Hlöðynjar beina.

Frón, sem kvað Úlfr Uggason:

250. En stirðþinull starði
storðar leggs fyr borði
fróns á folka reyni
fránleitr ok blés eitri.

Fjörgyn, sem hér er kveðit:

251. Örgildi var ek, Eldis,
áls Fjörgynjar, mála,
dyggr, sé heiðr ok hreggi,
hrynbeðs, áar steðja.

[Далее приводятся полустрофы Тьодольва, Оттара, Халльварда, Эйнара, Торда Кольбейнссона, Вёлу-Стейна и Ульва Уггасона, иллюстрирующие хейти земли: «дол», «почва», «твердь земная», «суша», «поле», «Хлодюн», «страна», «Фьёргюн».]

Дата добавления: 2015-07-20