Студопедия
Случайная страница | ТОМ-1 | ТОМ-2 | ТОМ-3
АрхитектураБиологияГеографияДругоеИностранные языки
ИнформатикаИсторияКультураЛитератураМатематика
МедицинаМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогика
ПолитикаПравоПрограммированиеПсихологияРелигия
СоциологияСпортСтроительствоФизикаФилософия
ФинансыХимияЭкологияЭкономикаЭлектроника

ywych, martwych i poszkodowanych 46 страница



Читайте также:
  1. 1 страница
  2. 1 страница
  3. 1 страница
  4. 1 страница
  5. 1 страница
  6. 1 страница
  7. 1 страница

 

— Nie wiem (не знаю), czy Roj jest mordercą (убийца ли Рой), chociaż to możliwe (хотя это возможно) — wyznała Alicja z niechęcią (неохотно признала Алиция). — Może on się skradał przez ogród (может, он подкрадывался через сад), żeby zobaczyć (чтобы увидеть = посмотреть), czy nie ma tu Ewy (нет ли тут Эвы), a Paweł go spłoszył (а Павел его спугнул).

— I co (и что), miał przy sobie pistolet (он имел = у него был с собой пистолет), którym rzucał w Anitę (которым он бросал в Аниту)?

— Ja się nie znam (я не разбираюсь) — powiedział Paweł niepewnie (неуверенно сказал Павел). — Ale może on chce zastrzelić swoją żonę (но, может, он хочет застрелить свою жену)?

— O rany boskie, dajcie spokój (о, Боже, успокойтесь же вы)! — zniecierpliwiła się Zosia (потеряла терпение Зося). — W końcu gdzie my jesteśmy (в конце концов, где мы находимся)?! W Hiszpanii (в Испании), na Sycylii (на Сицилии)...?! Tu jest Skandynawia (тут Скандинавия), kto tu morduje żony (кто тут убивает жен)?!

— Duńskie żony są na ogół mało podobne do Ewy (датские жоны вообще-то мало похожи на Эву)...

— No dobrze (ну, хорошо), ale to przecież nie o to chodzi (но речь-то ведь не об этом)! Edek nie był niczyją żoną (Эдек не был ничьей женой)! A zaczęło się od Edka (а началось с Эдека)! Opamiętajcie się (опомнитесь)!

 

— Nie wiem, czy Roj jest mordercą, chociaż to możliwe — wyznała Alicja z niechęcią. — Może on się skradał przez ogród, żeby zobaczyć, czy nie ma tu Ewy, a Paweł go spłoszył.

— I co, miał przy sobie pistolet, którym rzucał w Anitę?

— Ja się nie znam — powiedział Paweł niepewnie. — Ale może on chce zastrzelić swoją żonę?

— O rany boskie, dajcie spokój! — zniecierpliwiła się Zosia. — W końcu gdzie my jesteśmy?! W Hiszpanii, na Sycylii...?! Tu jest Skandynawia, kto tu morduje żony?!

— Duńskie żony są na ogół mało podobne do Ewy...

— No dobrze, ale to przecież nie o to chodzi! Edek nie był niczyją żoną! A zaczęło się od Edka! Opamiętajcie się!

 

Spróbowaliśmy się opamiętać (мы попробовали опомниться) i potrwało to prawie dwie godziny (и это продолжилось примерно два часа). Osobliwe poczynania Ewy i Roja (своеобразные поступки Эвы и Роя) uniemożliwiły mi zachowanie pełnej tajemnicy (не позволили мне соблюсти полной тайны). Tak Zosia, jak i Paweł zorientowali się w końcu (как Зося, так и Павел в конечном счете сориентировались = догадались), że istnieje jakiś związek (что существует какая-то связь) pomiędzy Ewą a facetem w czerwonej koszuli (между Эвой и типом в черной рубахе; a — а, и) i na dobrą sprawę (и, коли на то пошло) tylko Ewa mogła mieć jako tako uzasadnione motywy (только Эва могла иметь = у Эвы могли быть более-менее обоснованные мотивы), żeby załatwić awanturującego się Edka (чтобы прикончить буянящего Эдека). Anita poszła w niepamięć (Анита пошла = была забыта; niepamięć — забвение). Jedyne (единственное), co nas odrobinę stopowało (что нас немного останавливало) w snuciu daleko idących podejrzeń (в построении далеко идущих подозрений), to całkowity brak jakichkolwiek wiadomości Alicji na ten temat (это полное отсутствие каких-либо сведений = осведомленности Алиции на эту тему).

 

Spróbowaliśmy się opamiętać i potrwało to prawie dwie godziny. Osobliwe poczynania Ewy i Roja uniemożliwiły mi zachowanie pełnej tajemnicy. Tak Zosia, jak i Paweł zorientowali się w końcu, że istnieje jakiś związek pomiędzy Ewą a facetem w czerwonej koszuli i na dobrą sprawę tylko Ewa mogła mieć jako tako uzasadnione motywy, żeby załatwić awanturującego się Edka. Anita poszła w niepamięć. Jedyne, co nas odrobinę stopowało w snuciu daleko idących podejrzeń, to całkowity brak jakichkolwiek wiadomości Alicji na ten temat.

 

— Po jakiego ciężkiego diabła (какого черта; ciężki — тяжелый) ta Ewa miałaby teraz polować na mnie (этой Эве надо бы было охотиться за мной)! — mówiła zniecierpliwiona (говорила она раздраженно). — Daję wam słowo honoru (даю вам честное слово; honor — честь), że ja o niej nic nie wiem (что я ничего о ней не знаю). Jeśli chce zachować sekret (если она хочет сохранить секрет), to powinna zabić Joannę (то он должна убить Иоанну)!

— Teraz już w ogóle powinna pozabijać nas wszystkich (теперь она уже вообще должна поубивать нас всех) — zauważyłam (отметила я). — Białą Glistę też (Белую Глисту тоже), bo ona ją widziała (потому что она ее видела).

— Najprościej byłoby rozpylaczem (проще всего было бы из пулемета) — wtrącił Paweł (добавил Павел). — Wziąć pepeszę (взять пулемет), ustawić równo i posunąć (ровно поставить и двинуть)...

 

— Po jakiego ciężkiego diabła ta Ewa miałaby teraz polować na mnie! — mówiła zniecierpliwiona. — Daję wam słowo honoru, że ja o niej nic nie wiem. Jeśli chce zachować sekret, to powinna zabić Joannę!

— Teraz już w ogóle powinna pozabijać nas wszystkich — zauważyłam. — Białą Glistę też, bo ona ją widziała.

— Najprościej byłoby rozpylaczem — wtrącił Paweł. — Wziąć pepeszę, ustawić równo i posunąć...

 

— Paweł, miałeś się umyć (Павел, ты собирался умыться) — powiedziała z roztargnieniem Zosia (рассеянно сказала Зося).

— Przecież już się umyłem (я ведь уже умылся)!

— To idź spać (тогда иди спать). Alicja, słuchaj (Алиция, слушай)...

— Kto się teraz idzie myć (кто теперь идет мыться)? Zosiu, ty (Зося, ты)?

— Zaraz (сейчас). Słuchaj, Alicja (слушай, Алиция), ja cię proszę (я тебя прошу), nie śpij dziś we własnym łóżku (не спи сегодня в собственной = своей кровати). Ja nie wiem (я не знаю), nie chcę przesadzać (не хочу преувеличивать), ale ten policjant ma rację (но этот полицейский прав). On się uparł na ciebie (он упорно хочет убить тебя; uprzeć się — упереться). Nie śpij tam (не спи там), przynajmniej dopóki nie będzie tej szyby (по крайней мере, до той поры, пока не будет этого окна)!

— To gdzie mam spać (тогда где мне спать)? W hotelu (в гостинице)?

— Chociażby tu (хотя бы тут), na kanapie (на диване)... Nie, tu ja będę spała (нет, тут я буду спать), a ty u mnie (а ты у меня)!

— Mowy nie ma (и речи быть не может)...!

 

— Paweł, miałeś się umyć — powiedziała z roztargnieniem Zosia.

— Przecież już się umyłem!

— To idź spać. Alicja, słuchaj...

— Kto się teraz idzie myć? Zosiu, ty?

— Zaraz. Słuchaj, Alicja, ja cię proszę, nie śpij dziś we własnym łóżku. Ja nie wiem, nie chcę przesadzać, ale ten policjant ma rację. On się uparł na ciebie. Nie śpij tam, przynajmniej dopóki nie będzie tej szyby!

— To gdzie mam spać? W hotelu?

— Chociażby tu, na kanapie... Nie, tu ja będę spała, a ty u mnie!

— Mowy nie ma...!

 

Przed domem zatrzymał się jakiś samochód (перед/возле дома остановился как-то автомобиль). W nocnej ciszy (в ночной тиши) wyraźnie to było słychać (это было отчетливо слышно). Ktoś brzęknął furtką (кто-то звякнул калиткой) i zapukał do drzwi (и постучал в дверь).

— Nie (нет)! — krzyknęła Zosia nerwowo (нервно крикнула Зося). — Ja otworzę (я открою)!

— Ale spokojny wieczór (ну и спокойный вечер) — powiedziała Alicja zgryźliwie (желчно сказала Алиция), spoglądając na mnie (поглядывая на меня). — Ciekawe (интересно), jaki jeszcze idiotyzm (какой еще идиотизм) uda ci się wymyślić (тебе удастся придумать)...

 

Przed domem zatrzymał się jakiś samochód. W nocnej ciszy wyraźnie to było słychać. Ktoś brzęknął furtką i zapukał do drzwi.

— Nie! — krzyknęła Zosia nerwowo. — Ja otworzę!

— Ale spokojny wieczór — powiedziała Alicja zgryźliwie, spoglądając na mnie. — Ciekawe, jaki jeszcze idiotyzm uda ci się wymyślić...

 

W przedpokoju ujrzałyśmy Ewę (в прихожей мы увидели Эву), której wygląd mógł wstrząsnąć (вид которой мог потрясти) najbardziej odporną jednostką (/даже/ самого невосприимчивого = непробиваемого человека). W takim stanie (в таком состоянии) jeszcze nigdy jej nie widziałam (я ее еще никогда не видела). Rozczochrana (растрепанная), zapłakana (заплаканная), z rozmazanym makijażem (с размазанным макияжем), w szlafroku (в халате) i narzuconym nań płaszczu (и наброшенном на него плаще), w rannych pantoflach (в утренних тапочках), roztrzęsiona kompletnie (совершенно разбитую) i szczękająca zębami (и стучащую зубами).

 

W przedpokoju ujrzałyśmy Ewę, której wygląd mógł wstrząsnąć najbardziej odporną jednostką. W takim stanie jeszcze nigdy jej nie widziałam. Rozczochrana, zapłakana, z rozmazanym makijażem, w szlafroku i narzuconym nań płaszczu, w rannych pantoflach, roztrzęsiona kompletnie i szczękająca zębami.

 

— Alicja (Алиция) — powiedziała złamanym głosem (сказала она подавленным голосом), opierając się o drzwi pralni (опираясь о дверь прачечной). — Czy możesz mi pożyczyć trochę pieniędzy (ты можешь мне одолжить немного денег)? Nie mam czym zapłacić za taksówkę (мне нечем заплатить за такси)...

— Wejdź i uspokój się (войди и успокойся) — powiedziała Alicja łagodnie (сказала Алиция мягко), ale stanowczo (но решительно). — Zaraz zapłacę (я сейчас заплачу)...

— Nie (нет)! — warknęła z furią Zosia (бешено рявкнула Зося). — Ja zapłacę (я заплачу). Alicja otworzyła usta (Алиция открыла рот), żeby zaprotestować (чтобы запротестовать = возмутиться), spojrzała na nią (взглянула на нее) i posłusznie oddala jej portmonetkę (и послушно отдала ей кошелек). Ewa oderwała się od drzwi pralni (Эва оторвалась от двери прачечной), chwiejnie weszła do pokoju (шатаясь = неуверенным шагом вошла в комнату; chwiejny — неустойчивый, шаткий) i padła na fotel przy stole (и упала в кресло возле стола). Czekałyśmy cierpliwie (мы терпеливо ждали), aż odzyska oddech (пока она восстановит дыхание = отдышится) i coś powie (и что-нибудь скажет).

 

— Alicja — powiedziała złamanym głosem, opierając się o drzwi pralni. — Czy możesz mi pożyczyć trochę pieniędzy? Nie mam czym zapłacić za taksówkę...

— Wejdź i uspokój się — powiedziała Alicja łagodnie, ale stanowczo. — Zaraz zapłacę...

— Nie! — warknęła z furią Zosia. — Ja zapłacę. Alicja otworzyła usta, żeby zaprotestować, spojrzała na nią i posłusznie oddala jej portmonetkę. Ewa oderwała się od drzwi pralni, chwiejnie weszła do pokoju i padła na fotel przy stole. Czekałyśmy cierpliwie, aż odzyska oddech i coś powie.

 

— Uciekłam z domu (я убежала из дома) — szepnęła w końcu rozpaczliwie (наконец-то отчаянно шепнула она), beznadziejnie przygnębiona i znękana (безнадежно подавленная и измученная).

— Na zawsze (навсегда)? — spytała z życzliwym współczuciem Alicja (с доброжелательным сочувствием спросила Алиция).

Ewa pokręciła jakoś niepewnie głową (Эва как-то неуверенно покрутила головой) i wytarła nos w coś (и вытерла нос обо что-то), co wyciągnęła z kieszeni płaszcza (что она вытащила из кармана плаща), a co okazało się ściereczką do naczyń (и что оказалось тряпочкой для посуды).

— Nie wiem (не знаю). Alicja, czy ja bym mogła tu u ciebie (Алиция, а я могла бы здесь у тебя)... Joanna, czy Alicja wie (Иоанна, Алиция знает)...?

— Nie wszystko (не все). Trochę się orientuje (немного ориентируется), ale przecież zabroniłaś komukolwiek mówić (но то ведь запретила кому-либо говорить).

— To jej powiedz (тогда скажи ей). Ja już nie mogę (я уже не могу)! Oni się spotkali w domu (они встретились дома)!... Roj się wyprowadza (Рой съезжает/выселяется)... Giuseppe go okłamał (Джузеппе его обманул)... Ja mu nie umiem wytłumaczyć (я не умею = не в состоянии ему объяснить)!...

 

— Uciekłam z domu — szepnęła w końcu rozpaczliwie, beznadziejnie przygnębiona i znękana.

— Na zawsze? — spytała z życzliwym współczuciem Alicja.

Ewa pokręciła jakoś niepewnie głową i wytarła nos w coś, co wyciągnęła z kieszeni płaszcza, a co okazało się ściereczką do naczyń.

— Nie wiem. Alicja, czy ja bym mogła tu u ciebie... Joanna, czy Alicja wie...?

— Nie wszystko. Trochę się orientuje, ale przecież zabroniłaś komukolwiek mówić.

— To jej powiedz. Ja już nie mogę! Oni się spotkali w domu!... Roj się wyprowadza... Giuseppe go okłamał... Ja mu nie umiem wytłumaczyć!...

 

— Szafa gra (все в порядке; szafa — шкаф; szafa gra — все в порядке) — rzekłam z westchnieniem (сказала я со вздохом = вздыхая) na pytające spojrzenie Alicji (на вопросительный взгляд Алиции). — Wszystko się zgadza (все совпадает). Roj się usuwa (Рой отходит в сторону), a ona go nie chce (а она его не хочет). Tego czarnego nie chce (этого черного не хочет). Przewidziałyśmy wszystko (мы все предусмотрели), aż się niedobrze robi (аж плохо становится).

Alicja zrozumiała w mgnieniu okna (Алиция поняла в одно мгновение).

— Zostań tutaj (останься тут), a do jutra się uspokoisz (а к утру успокоишься) i wszystko się wyjaśni (и все прояснится). Jak chcesz (как/если хочешь), to ja Rojowi wytłumaczę (то я объясню Рою), że wolisz jego (что ты предпочитаешь его). Po duńsku zrozumie (по-датски он поймет). I przestań płakać (и перестань плакать), bo cię żaden nie będzie chciał (а то тебя никто не захочет). Czekaj (подожди), zrobię ci kawy (я сделаю/приготовлю тебе кофе)...

— Daj jej kieliszek czegoś mocniejszego (дай ей рюмку чего-нибудь покрепче) — poradziłam (посоветовала я).

 

— Szafa gra — rzekłam z westchnieniem na pytające spojrzenie Alicji. — Wszystko się zgadza. Roj się usuwa, a ona go nie chce. Tego czarnego nie chce. Przewidziałyśmy wszystko, aż się niedobrze robi.

Alicja zrozumiała w mgnieniu okna.

— Zostań tutaj, a do jutra się uspokoisz i wszystko się wyjaśni. Jak chcesz, to ja Rojowi wytłumaczę, że wolisz jego. Po duńsku zrozumie. I przestań płakać, bo cię żaden nie będzie chciał. Czekaj, zrobię ci kawy...

— Daj jej kieliszek czegoś mocniejszego — poradziłam.

 

Zosia wróciła po zapłaceniu taksówki (Зося вернулась после того, как заплатила за такси).

— Dobrze (хорошо), że chociaż z tamtymi jest spokój (что хоть с теми все в порядке) — powiedziała ze wstrętem (с отвращением = неприязненно сказала она; wstręt — отвращение, омерзение), wskazując palcem zamknięte drzwi (показывая пальцем на закрытые двери) sąsiedniego pokoju (соседней комнаты). — Chociaż ten spokój ciągle mi się wydaje podejrzany (хотя это спокойствие мне все время кажется подозрительным).

— Ja do nich więcej nie zaglądam (я к ним больше не заглядываю)! — zawołała gwałtownie Alicja (резко воскликнула Алиция). — Nawet gdyby pękli (даже если они бы лопнули)! Z hukiem (с грохотом)!

— Na huk byś zajrzała (на грохот ты бы заглянула). Ewa, zdejmij ten płaszcz (Эва, сними этот плащ), w szlafroku możesz zostać (можешь остаться в халате).

 

Zosia wróciła po zapłaceniu taksówki.

— Dobrze, że chociaż z tamtymi jest spokój — powiedziała ze wstrętem, wskazując palcem zamknięte drzwi sąsiedniego pokoju. — Chociaż ten spokój ciągle mi się wydaje podejrzany.

— Ja do nich więcej nie zaglądam! — zawołała gwałtownie Alicja. — Nawet gdyby pękli! Z hukiem!

— Na huk byś zajrzała. Ewa, zdejmij ten płaszcz, w szlafroku możesz zostać.

 

Ewa wypiła kieliszek koniaku (Эва выпила рюмку коньяка) i filiżankę kawy (и чашку кофе) i nieco chaotycznie (и немного хаотично), popłakując chwilami ze zdenerwowania (иногда всхлипывая от расстройства), opowiedziała nam mniej więcej (рассказала нам более-менее), co się stało (что случилось). Awantura z Rojem (ссора с Роем) wybuchła natychmiast po jego powrocie do domu (разразилась сразу же после его возвращения домой), a sądząc z godziny (а судя по часу), o jakiej to nastąpiło (в котором это произошло), pobił rekord trasy Allerød — Roskilde (он побил рекорд трассы Аллеред — Роскилль). Giuseppe spotkał się z nim wcześniej (Джузеппе встретился с ним раньше), dokładnie wtedy (как раз тогда), kiedy ona była tu (когда она была тут), w Allerød (в Аллеред). Powiedział mu (он сказал ему), że Ewa go kocha (что Эва его любит), że zdecydowała się go porzucić (что она решила его бросить), że on nie ustąpi (что он не уступит) i nie wyrzeknie się jej (и не отречется от нее), że ma większe prawa (что он имеет = у него бóльшие права), że Roj stanowi wyłącznie idiotyczną przeszkodę (что Рой является исключительно дурацкой помехой) na drodze do ich szczęścia (на пути к их счастью), a Ewa trwa jeszcze przy nim (а Эва еще = до сих пор остается с ним) tylko przez litość (только из жалости).

 

Ewa wypiła kieliszek koniaku i filiżankę kawy i nieco chaotycznie, popłakując chwilami ze zdenerwowania, opowiedziała nam mniej więcej, co się stało. Awantura z Rojem wybuchła natychmiast po jego powrocie do domu, a sądząc z godziny, o jakiej to nastąpiło, pobił rekord trasy Allerød — Roskilde. Giuseppe spotkał się z nim wcześniej, dokładnie wtedy, kiedy ona była tu, w Allerød. Powiedział mu, że Ewa go kocha, że zdecydowała się go porzucić, że on nie ustąpi i nie wyrzeknie się jej, że ma większe prawa, że Roj stanowi wyłącznie idiotyczną przeszkodę na drodze do ich szczęścia, a Ewa trwa jeszcze przy nim tylko przez litość.

 

Roj honorowo (Рой, по всем правилам чести; honor — честь), ambicjonalnie i z miłości (по соображениям самолюбия и из-за любви) postanowił usunąć się natychmiast (решил уйти в сторону немедленно) i zgłosił pretensje jedynie za łgarstwa (и предъявил претензии только за вранье; jedynie — исключительно, только), był bowiem zdania (поскольку он полагал), że Ewa powinna mu była o tym wcześniej powiedzieć (что Эва должна была раньше рассказать ему об этом), a nie robić z niego balona (а не дурачить его; balon — воздушный шарик; robić z kogoś balon — надуть, одурачить /разг./) w obliczu amanta (перед лицом = в глазах любовника). Zaprezentował upór (он оказал сопротивление), który Ewę doprowadził do ataku szału (который довел Эву до приступа бешенства), na to objawił się czatujący pod domem Giuseppe (на это объвился карауливший под домом Джузеппе). Roj uznał (Рой решил; uznać — признать, решить), że sprawa jest jasna (что дело ясное), że to on powinien ją uspokajać (что это он должен ее успокаивать) i zrealizował zamiar usunięcia się bezzwłocznie (и реализовал = воплотил в жизнь намерение безотлагательно отойти в сторону), wykorzystując w tym celu samochód (воспользовавшись с этой целью автомобилем). Wobec czego (в ответ на это) Ewa uciekła taksówką (Эва убежала на такси), nie życząc sobie pozostawać w towarzystwie Giuseppe (не желая оставаться в обществе Джузеппе) ani jednej minuty (ни на минуту). W ten sposób (таким образом) na ruinach rozbitego domu (на руинах разбитого дома) pozostał natrętny wielbiciel (остался назойливый ухажер) i przerażona gosposia (и перепуганная домохозяйка), skłóceni państwo zaś rozpierzchli się po świecie (поссорившиеся же хозяева разлетелись по миру).

 

Roj honorowo, ambicjonalnie i z miłości postanowił usunąć się natych­miast i zgłosił pretensje jedynie za łgarstwa, był bowiem zdania, że Ewa powinna mu była o tym wcześniej powiedzieć, a nie robić z niego balona w obliczu amanta. Zaprezentował upór, który Ewę doprowadził do ataku szału, na to objawił się czatujący pod domem Giuseppe. Roj uznał, że sprawa jest jasna, że to on powinien ją uspokajać i zrealizował zamiar usunięcia się bezzwłocznie, wykorzystując w tym celu samochód. Wobec czego Ewa uciekła taksówką, nie życząc sobie pozostawać w towarzystwie Giuseppe ani jednej minuty. W ten sposób na ruinach rozbitego domu pozostał natrętny wielbiciel i przerażona gosposia, skłóceni państwo zaś rozpierzchli się po świecie.

 

Wysłuchałyśmy tego (мы выслушали это), z pewnym wysiłkiem (с определенным усилием) starając się nadążyć za jej myślą (стараясь успеть за ее мыслью = мыслями) i zrozumieć (и понять), kto jest kto (кто есть кто), kto komu kogo ustępuje (кто кому кого уступает), kto kogo kocha (кто кого любит) i kto kogo porzuca (и кто кого бросает), Ewa opowiadała bowiem w sposób (поскольку Эва рассказывала таким образом = так) pozwalający mniemać (позволяющим = что можно было полагать; pozwalać — позволять), że to Giuseppe kocha Roja (что это Джузеппе любит Роя), a ona z litości porzuca samą siebie (а она из жалости бросает саму себя). Widziałyśmy jednak obie (однако, мы обе видели), że nie należy od niej w tej chwili wymagać zbyt wiele (что в данный момент не стоит требовать о нее слишком многого).

— Będziemy to wyjaśniać jutro (мы будем выяснять это завтра) — zdecydowała Alicja (решила Алиция). — Pogadam z Rojem (я переговорю с Роем), jeśli chcesz (если хочешь)...

— Och, tak (ох, да)! Proszę cię (прошу тебя = пожалуйста)! Wytłumacz mu to jakoś (объясни ему это как-нибудь) w tym okropnym języku (на этом ужасном языке)!

 

Wysłuchałyśmy tego, z pewnym wysiłkiem starając się nadążyć za jej myślą i zrozumieć, kto jest kto, kto komu kogo ustępuje, kto kogo kocha i kto kogo porzuca, Ewa opowiadała bowiem w sposób pozwalający mniemać, że to Giuseppe kocha Roja, a ona z litości porzuca samą siebie. Widziałyśmy jednak obie, że nie należy od niej w tej chwili wymagać zbyt wiele.

— Będziemy to wyjaśniać jutro — zdecydowała Alicja. — Pogadam z Rojem, jeśli chcesz...

— Och, tak! Proszę cię! Wytłumacz mu to jakoś w tym okropnym języku!

 

— Dobrze (хорошо), a teraz idziemy spać (а сейчас идем спать). Jesteś skonana (ты устала; skonany — измученный), musisz odpocząć (тебе нужно отдохнуть). Czekaj (подожди), dam ci jakąś piżamę (дам тебе какую-нибудь пижаму), mam bardzo piękną (я имею = у меня есть очень красивая), nie używaną (новая; używać — использовать).

— Muszę się przedtem umyć (сначала мне нужно умыться)...

— Dobrze (хорошо), czekaj (подожди), gdzie ty będziesz spała (где ты будешь спать)...? Zgodzisz się spać tu na kanapie (ты согласишься = согласна спать тут на диване)?

— Ależ tak (конечно)! Gdziekolwiek (где угодно)! Proszę cię (пожалуйста), nie rób sobie już więcej kłopotów przeze mnie (не делай себе уже больше хлопот = не беспокойся больше из-за меня; robić kłopoty — беспокоиться)!

 

— Dobrze, a teraz idziemy spać. Jesteś skonana, musisz odpocząć. Czekaj, dam ci jakąś piżamę, mam bardzo piękną, nie używaną.

— Muszę się przedtem umyć...

— Dobrze, czekaj, gdzie ty będziesz spała...? Zgodzisz się spać tu na kanapie?

— Ależ tak! Gdziekolwiek! Proszę cię, nie rób sobie już więcej kłopotów przeze mnie!

 

— Jaki tam kłopot (какое там беспокойство)... — mruknęła Alicja (пробормотала Алиция) i odwróciła się do mnie (и повернулась ко мне). — Sądzisz (ты считаешь), że to już koniec spokojnego wieczoru (что это уже конец спокойного вечера), czy przewidujesz jeszcze coś (или ты предвидишь еще что-то)?

— Wypchaj się (отстань) — odparłam nieżyczliwie (неприязненно ответила я). — Jeszcze tu mogą przyjechać odbydwaj (сюда еще могут приехать оба), Roj i Giuseppe (Рой и Джузеппе), i pojedynkować się w ogródku na szpady (и устроить в саду дуэль на шпагах), ale to już nie będzie wieczór (но это уже будет не вечер), tylko głęboka noc (только/а глубокая ночь)...

 

— Jaki tam kłopot... — mruknęła Alicja i odwróciła się do mnie. — Sądzisz, że to już koniec spokojnego wieczoru, czy przewidujesz jeszcze coś?

— Wypchaj się — odparłam nieżyczliwie. — Jeszcze tu mogą przyjechać odbydwaj, Roj i Giuseppe, i pojedynkować się w ogródku na szpady, ale to już nie będzie wieczór, tylko głęboka noc...

 

Wyczerpana przeżyciami Ewa (изнуренная переживаниями Эва) położyła się i zasnęła natychmiast (легла и сразу же уснула), wzdychając ciężko przez sen (тяжело вздыхая сквозь сон), Zosia gwałtownymi gestami (Зося резкими движениями) wezwała nas obie do pokoju Alicji (позвала нас обеих в комнату Алиции) i zamknęła za nami drzwi (и закрыла за нами дверь).

— Alicja (Алиция), jeśli uprzesz się spać tutaj (если ты заупрямишься и ляжешь спать здесь), oświadczam ci (то заявляю тебе), że ja resztę nocy (что я остаток ночи) przesiedzę na krześle pod oknem (я просижу на стуле под окном) — powiedziała dramatycznie (сказала она драматически). — Nie podoba mi się to wszystko (мне это все не нравится). Bardzo łatwo można się wyłgać w razie czego (в случае чего, можно очень легко отбрехаться), że co znowu, ma się rozstrój nerwowy (что, мол, нервное расстройство) i zbrodnie nie w głowie (и не до преступлений; w głowie — в голове), i kto to widział (и кто это видел = где это видано) podejrzewać osobę w takim stanie (подозревать человека в таком состоянии), a zwłoki leżą (а трупы лежат). Albo tu chodzi o chorą żonę (либо тут дело в больной жене), a zwłoki leżą (а трупы лежат)...


Дата добавления: 2015-07-11; просмотров: 49 | Нарушение авторских прав






mybiblioteka.su - 2015-2024 год. (0.022 сек.)