Студопедия
Случайная страница | ТОМ-1 | ТОМ-2 | ТОМ-3
АрхитектураБиологияГеографияДругоеИностранные языки
ИнформатикаИсторияКультураЛитератураМатематика
МедицинаМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогика
ПолитикаПравоПрограммированиеПсихологияРелигия
СоциологияСпортСтроительствоФизикаФилософия
ФинансыХимияЭкологияЭкономикаЭлектроника

ywych, martwych i poszkodowanych 8 страница



Читайте также:
  1. 1 страница
  2. 1 страница
  3. 1 страница
  4. 1 страница
  5. 1 страница
  6. 1 страница
  7. 1 страница

— Ależ, moja droga, mąż-morderca to przecież jest coś szalenie atrakcyjnego!

 

Z dostrzeżonego w ciemnościach błysku oka wywnioskowałam (по замеченному в потемках блеску в глазах я сделала вывод; wywnioskować — сделать вывод, заключить), że chyba Ewa zacznie nie lubić Anity (что Эва, наверное, начнет не любить = невзлюбит Аниту). Anita pławiła się w sensacji z wyraźną lubością (Анита купалась в сенсации с явным удовольствием; pławić się — купаться, плескаться), jak salamandra w ogniu (как саламандра в огне). Zosia przyglądała się jej (Зося наблюдала за ней) z wyrazem twarzy pełnym tłumionej odrazy (с выражением лица, полным сдержанного отвращения; tłumić — тушить, сдерживать), co wydało mi się ze wszech miar zrozumiałe (что казалось мне в полной мере = вполне понятным; miara — мера). Paweł miał osiemnaście lat (Павел имел = ему было восемнадцать лет), metr osiemdziesiąt wzrostu (метр восемьдесят роста), uprawiał sporty (занимался спортом) i dysponował pełnią sił młodzieńca w rozkwicie (и обладал изобилием сил молодого человека в расцвете = был в полном расцвете сил; pełnia — изобилие, избыток). Pomyślałam sobie (я подумала), że Zosia chyba pierwszy raz w życiu żałuje (что Зося, пожалуй, первый раз в жизни жалеет), iż nie jest matką wątłego i niemrawego dziecka niedojdy (что не является матерью хилого и вялого ребенка-недотепы; wątły — хилый, чахлый; niemrawy — вялый, нерасторопный)...

 

Z dostrzeżonego w ciemnościach błysku oka wywnioskowałam, że chyba Ewa zacznie nie lubić Anity. Anita pławiła się w sensacji z wyraźną lubością, jak salamandra w ogniu. Zosia przyglądała się jej z wyrazem twarzy pełnym tłumionej odrazy, co wydało mi się ze wszech miar zrozumiałe. Paweł miał osiemnaście lat, metr osiemdziesiąt wzrostu, uprawiał sporty i dysponował pełnią sił młodzieńca w rozkwicie. Pomyślałam sobie, że Zosia chyba pierwszy raz w życiu żałuje, iż nie jest matką wątłego i niemrawego dziecka niedojdy...

 

Czarowny wieczór wreszcie się skończył (очаровательный вечер наконец-то закончился; czarowny — волшебный, очаровательный). Pan Muldgaard wśród tysięcznych przeprosin (пан Мульгор среди тысячных = тысячи извинений), ale bardzo stanowczo (но очень решительно) uszczęśliwił nas informacją (осчастливил нас информацией; szczęście — счастье), że chwilowo nikomu nie wolno opuszczać Allerød (что временно никому не разрешено = никто не может покидать Аллеред; opuszczać — покидать, уезжать) bez porozumienia się z nim osobiście (без согласования лично с ним), Ewa, Roj i Anita otrzymali zezwolenie na mieszkanie we własnych domach (Эва, Рой и Анита получили разрешение на проживание = жить в собственных домах = у себя дома), ale im z kolei (но им, в свою очередь) zabroniono na tych samych warunkach opuszczać Roskilde i Kopenhagę (запрещено на тех самых условиях уезжать из Роскилля и Копенгагена). Opuszczanie granic Danii było kategorycznie wykluczone (выезд за пределы границ Дании был исключен = исключался категорически). Pełnią wolności zostali obdarzeni tylko Leszek i Henryk (полнотой = полной свободой оказались наделены только Лешек и Хенрик; obdarzyć kogoś czymś — преподнести что-л. кому-л. в подарок, наделить).

 

Czarowny wieczór wreszcie się skończył. Pan Muldgaard wśród tysięcznych przeprosin, ale bardzo stanowczo uszczęśliwił nas informacją, że chwilowo nikomu nie wolno opuszczać Allerød bez porozumienia się z nim osobiście, Ewa, Roj i Anita otrzymali zezwolenie na mieszkanie we własnych domach, ale im z kolei zabroniono na tych samych warunkach opuszczać Roskilde i Kopenhagę. Opuszczanie granic Danii było kategorycznie wykluczone. Pełnią wolności zostali obdarzeni tylko Leszek i Henryk.

 

— Przykro mi, moja droga (мне очень жаль, моя дорогая), że cię porzucam w takiej idiotycznej sytuacji (что я тебя покидаю в такой дурацкой ситуации; porzucić — покинуть, бросить) — powiedział Leszek ze smutkiem (сказал Лешек с грустью) i lekkim zakłopotaniem (и легким смущением). Ale jednak muszę odpłynąć (но все-таки я должен = мне нужно уплывать/отчаливать). Wątpię zresztą (впрочем, сомневаюсь), czybym się na coś przydał (что я бы в чем-нибудь пригодился), a im mniej będziesz miała tych przymusowych gości (а чем меньше у тебя будет этих = таких вынужденных гостей), tym lepiej dla ciebie (тем лучше для тебя).

Alicja melancholijnie pokiwała głową (Алиция меланхолично покивала головой).

 

— Przykro mi, moja droga, że cię porzucam w takiej idiotycznej sytuacji — powiedział Leszek ze smutkiem i lekkim zakłopotaniem — Ale jednak muszę odpłynąć. Wątpię zresztą, czybym się na coś przydał, a im mniej będziesz miała tych przymusowych gości, tym lepiej dla ciebie.

Alicja melancholijnie pokiwała głową.

 

— Przyjadą następni (приедут следующие) — powiedziała z westchnieniem (сказала она со вздохом). — Kiedy chcesz jechać (когда ты хочешь ехать/уезжать)?

— Jeszcze dzisiaj, ostatnim pociągiem (еще/уже сегодня, последним поездом). Jutro o świcie odbijamy (завтра на рассвете отплываем/отчаливаем). Załoga czeka tylko na mnie (экипаж ждет только меня), nie mogę ich dłużej trzymać (я не могу их дольше держать/задерживать).

— A Elżbieta (а Эльжбета)? Nie poczekasz na nią (не подождешь ее)?

— Po pierwsze nie wiadomo (во-первых, неизвестно), jak długo (как долго), ona należy do podejrzanych (она принадлежит = входит в число подозреваемых). A po drugie Elżbieta już dawno jest całkowicie samodzielna (а во-вторых, Эльжбета уже давно полностью самостоятельна) i robi, co chce (и делает, что хочет). I tak by ze mną nie wróciła (она и так бы со мной не вернулась). Mam tylko nadzieję (я только надеюсь; mieć nadzieję — надеяться: «иметь надежду»), że to nie ona zamordowała tego Edka (что это не она убила/прибила этого Эдека)...

 

— Przyjadą następni — powiedziała z westchnieniem. — Kiedy chcesz jechać?

— Jeszcze dzisiaj, ostatnim pociągiem. Jutro o świcie odbijamy. Załoga czeka tylko na mnie, nie mogę ich dłużej trzymać.

— A Elżbieta? Nie poczekasz na nią?

— Po pierwsze nie wiadomo, jak długo, ona należy do podejrzanych. A po drugie Elżbieta już dawno jest całkowicie samodzielna i robi, co chce. I tak by ze mną nie wróciła. Mam tylko nadzieję, że to nie ona zamordowała tego Edka...

 

Pan Muldgaard zbierał swoje manatki (пан Мульгор собирал свои манатки) i swoich współpracowników (и своих сослуживцев). Stałam w progu drzwi na taras (я стояла на пороге двери на террасу) i patrzyłam w stronę kuchni (и смотрела в сторону кухни), gdzie Elżbieta zatrzymała Alicję (где Эльжбета остановила Алицию; zatrzymać — задержать, остановить). Powiedziała coś do niej (она что-то ей сказала). Alicja okazała wyraźne zainteresowanie (Алиция проявила явный интерес) i natychmiast, w pół słowa (и сразу же, на полуслове), została oderwana od rozmowy (оказалась оторвана/отвлечена от разговора) koniecznością pożegnania władz (необходимостью попрощаться с властями). Wyszła na taras (она вышла на террасу), przechodząc przez pokój i koło mnie (проходя через комнату и мимо меня). Elżbieta wróciła do kuchni (Эльжбета вернулась на кухню) i zniknęła w drzwiach łazienki (и исчезла в дверях ванной).

 

Pan Muldgaard zbierał swoje manatki i swoich współpracowników. Stałam w progu drzwi na taras i patrzyłam w stronę kuchni, gdzie Elżbieta zatrzymała Alicję. Powiedziała coś do niej. Alicja okazała wyraźne zainteresowanie i natychmiast, w pół słowa, została oderwana od rozmowy koniecznością pożegnania władz. Wyszła na taras, przechodząc przez pokój i koło mnie. Elżbieta wróciła do kuchni i zniknęła w drzwiach łazienki.

 

Uczyniłam krok (я сделала шаг; uczynić — сделать, совершить), żeby również wyjść na taras (чтобы тоже выйти на террасу), i nagle dostrzegłam (и внезапно заметила; dostrzec — заметить, увидеть), że w przedpokoju coś się poruszyło (что в прихожей что-то пошевелилось; poruszyć się — двинуться, шевельнуться). Palące się w kuchni i w pokoju światło (горящий на кухне и в прихожей свет) nie docierało w głąb do małego korytarzyka (не проходило внутрь маленького коридорчика) i w pobliżu drzwi wyjściowych panowały ciemności (и поблизости входных дверей царили сумерки; wejście — вход; wyjście — выход). Ktoś cicho i ostrożnie wyszedł przez te drzwi na zewnątrz (кто-то тихо и осторожно вышел через эту дверь наружу)...

 

Uczyniłam krok, żeby również wyjść na taras, i nagle dostrzegłam, że w przedpokoju coś się poruszyło. Palące się w kuchni i w pokoju światło nie docierało w głąb do małego korytarzyka i w pobliżu drzwi wyjściowych panowały ciemności. Ktoś cicho i ostrożnie wyszedł przez te drzwi na zewnątrz...

 

Kiedy obeszłam dom na dookoła (когда я обошла дом вокруг) i wyjrzałam na ścieżkę (и выглянула на тропинку), stali tam już wszyscy (там уже стояли все). Roj i Ewa, Anita i Henryk, Leszek, Zosia, Alicja i Paweł (Рой и Эва, Анита и Хенрик, Лешек, Зося, Алиция и Павел). Policja właśnie odjeżdżała (полиция как раз отъезжала).

Zatrzymałam się w furtce (я остановилась у калитки), patrząc na nich (глядя на них) i czując się jakoś dziwnie zaskoczona i zaniepokojona (и чувствуя себя как-то странно удивленной и обеспокоенной). Kto z nich wyszedł przed chwilą z ciemnego przedpokoju (кто из них только что вышел из темной прихожей) tak tajemniczo, cicho i ostrożnie (так таинственно, тихо и осторожно)...?

 

Kiedy obeszłam dom na dookoła i wyjrzałam na ścieżkę, stali tam już wszyscy. Roj i Ewa, Anita i Henryk, Leszek, Zosia, Alicja i Paweł. Policja właśnie odjeżdżała.

Zatrzymałam się w furtce, patrząc na nich i czując się jakoś dziwnie zaskoczona i zaniepokojona. Kto z nich wyszedł przed chwilą z ciemnego przedpokoju tak tajemniczo, cicho i ostrożnie...?

 

* * *

 

W poniedziałek po tak oszałamiająco atrakcyjnym weekendzie (в понедельник после так ошеломляюще привлекательного уик-энда) Alicja uznała za słuszne iść do pracy (Алиция посчитала правильным пойти = сходить на работу). Aresztem domowym nikt się specjalnie nie przejął (домашнего ареста никто особо не принял близко к сердцу; przejąć się — принять близко к сердцу, взволноваться), tyle że zmusiło nas to do wcześniejszego sprecyzowania planów (разве что это заставило нас заранее уточнять свои планы). Uczyniliśmy to poprzedniego wieczoru tuż po rozstaniu się z panem Muldgaardem (мы сделали это предыдущим вечером, сразу после расставания с паном Мульгором; uczynić — сделать, осуществить). Zosia, Paweł i ja postanowiliśmy jechać do Kopenhagi (Зося, Павел и я решили поехать в Копенгаген). Zosia miała się potem spotkać z Alicją (потом Зося собиралась встретиться с Алицией) i razem z nią wrócić do domu (и вместе с ней вернуться домой), my z Pawłem udać się do Tivoli i wrócić później (мы с Павлом — отправиться в Тиволи и вернуться позднее), Elżbieta zaś zamierzała odwiedzić jakichś przyjaciół (а Эльжбета намеревалась навестить каких-то друзей) i wrócić jeszcze później (и вернуться еще позднее). Na wszystko to pan Muldgaard bez oporów (на все это пан Мульгор без сопротивления) udzielił zezwolenia (дал разрешение), nie wyobrażając sobie zapewne (по-видимому, не представляя себе), co potrafimy zrobić z naszymi sprecyzowanymi planami (что мы сумеем сделать с нашими уточненными планами).

 

W poniedziałek po tak oszałamiająco atrakcyjnym weekendzie Alicja uznała za słuszne iść do pracy. Aresztem domowym nikt się specjalnie nie przejął, tyle że zmusiło nas to do wcześniejszego sprecyzowania planów. Uczyniliśmy to poprzedniego wieczoru tuż po rozstaniu się z panem Muldgaardem. Zosia, Paweł i ja postanowiliśmy jechać do Kopenhagi. Zosia miała się potem spotkać z Alicją i razem z nią wrócić do domu, my z Pawłem udać się do Tivoli i wrócić później, Elżbieta zaś zamierzała odwiedzić jakichś przyjaciół i wrócić jeszcze później. Na wszystko to pan Muldgaard bez oporów udzielił zezwolenia, nie wyobrażając sobie zapewne, co potrafimy zrobić z naszymi sprecyzowanymi planami.

 

Wszelkie zapasy spożywcze w domu (все продовольственные запасы в доме) zostały pożarte do ostatniej okruszyny (оказались сожранными до последней крошки), przede wszystkim więc (поэтому прежде всего), przed udaniem się do Kopenhagi (перед тем, как отправиться в Копенгаген), obie z Zosią musiałyśmy zrobić jakieś zakupy (нам обеим с Зосей нужно было = пришлось сделать кое-какие покупки). Zwiedziłyśmy sklepy w Allerød (мы обошли магазины в Аллеред; sklep — магазин; magazyn — склад) i wśród innych artykułów nabyłyśmy winogrona (и среди прочих других товаров приобрели виноград), które stanowiły ulubiony przysmak Alicji (который являлся любимым лакомством Алиции). Co prawda o tej porze roku były jeszcze bardzo drogie (правда, в это время года он был еще очень дорогим; pora — время, пора), ale uznałyśmy (но мы решили), że w takiej sytuacji (что в такой ситуации) coś jej się od życia należy (/хоть/ что-то ей причиталось от жизни), i kupiłyśmy je specjalnie dla niej (и мы купили его специально для нее). Umyte i nader dekoracyjnie ułożone (помытый и весьма декоративно уложенный), zostawiłyśmy je w misce (мы оставили его в миске/тазике) na niskim stole przed kanapą (на низком/маленьком столике перед диваном), po czym opuściłyśmy dom (после чего покинули дом).

 

Wszelkie zapasy spożywcze w domu zostały pożarte do ostatniej okruszyny, przede wszystkim więc, przed udaniem się do Kopenhagi, obie z Zosią musiałyśmy zrobić jakieś zakupy. Zwiedziłyśmy sklepy w Allerød i wśród innych artykułów nabyłyśmy winogrona, które stanowiły ulubiony przysmak Alicji. Co prawda o tej porze roku były jeszcze bardzo drogie, ale uznałyśmy, że w takiej sytuacji coś jej się od życia należy, i kupiłyśmy je specjalnie dla niej. Umyte i nader dekoracyjnie ułożone, zostawiłyśmy je w misce na niskim stole przed kanapą, po czym opuściłyśmy dom.

 

Stojąc razem z Pawłem przy stole ruletki w Tivoli (стоя вместе с Павлом возле стола рулетки в Тиволи), nie przestawałam rozmyślać o morderstwie (я не переставала рамышлять об убийстве). Zaczynało mi się coraz bardziej nie podobać (мне /это/ начинало не нравиться все больше).

— Paweł, mów prawdę (Павел, говори правду)! — zażądałam znienacka (потребовала я неожиданно), uznawszy (решив), że pewne kwestie muszę rozstrzygnąć wprost (что некоторые вопросы я должна решить прямо) i bez owijania w bawełnę (и не ходя вокруг да около; owijać — обвивать, завертывать; bawełna — хлопок). — Przeczekuję trzynastkę (переждем тринадцать)... Czy to ty utłukłeś tego Edka (не ты ли это укокошил Эдека)?

— Dlaczego ja (почему я)? — oburzył się Paweł (обиделся Павел), nie odrywając oczu od kręcącego się koła (не отрывая глаз от крутящегося стола). — To ja przeczekuję dziewiątkę (тогда я пережду девятку)...

 

Stojąc razem z Pawłem przy stole ruletki w Tivoli, nie przestawałam rozmyślać o morderstwie. Zaczynało mi się coraz bardziej nie podobać.

— Paweł, mów prawdę! — zażądałam znienacka, uznawszy, że pewne kwestie muszę rozstrzygnąć wprost i bez owijania w bawełnę. — Przeczekuję trzynastkę... Czy to ty utłukłeś tego Edka?

— Dlaczego ja? — oburzył się Paweł, nie odrywając oczu od kręcącego się koła. — To ja przeczekuję dziewiątkę...

 

Mój pociąg do hazardu (моя страсть к азарту) przez całe życie był nie do przezwyciężenia (всю жизнь была непреодолима).

— Który teraz (который сейчас)? — spytałam z zainteresowaniem (спросила я с интересом).

— Teraz będzie ósmy (сейчас будет восьмой).

— To uważaj (тогда осторожнее), bo niedługo może wyjść (скоро может выйти). Nie wiem, dlaczego ty (не знаю, почему ты), jak się okaże, że to ty (как/если окажется, что это ты), to się zacznę dziwić dlaczego (то я начну/стану удивляться, почему). Ja pytam, czy to ty (я спрашиваю, ты ли это).

— Nie (нет) — odparł Paweł dość obojętnie (ответил Павел довольно безразлично) i z lekkim roztargnieniem (и с легкой рассеянностью = слегка рассеянно). — Po diabła miałbym go zabijać (на кой черт мне бы понадобилось его убивать)? I w ogóle żadnego sztyletu, jak żyję (и вообще, как/пока я живу, никакого стилета), nie miałem (я не имел = у меня не было). O rany, będzie trzynastka (о, Господи, будет = выпадет тринадцать)!

 

Mój pociąg do hazardu przez całe życie był nie do przezwyciężenia.

— Który teraz? — spytałam z zainteresowaniem.

— Teraz będzie ósmy.

— To uważaj, bo niedługo może wyjść. Nie wiem, dlaczego ty, jak się okaże, że to ty, to się zacznę dziwić dlaczego. Ja pytam, czy to ty.

— Nie — odparł Paweł dość obojętnie i z lekkim roztargnieniem. — Po diabła miałbym go zabijać? I w ogóle żadnego sztyletu, jak żyję, nie miałem. O rany, będzie trzynastka!

 

Wbiłam dziki wzrok (я вперила дикий взгляд) w numery na obwodzie koła (в номера по краю круга).

— Nie, przeskoczyło (нет, проскочило)! Chwała Bogu (слава Богу)! Teraz też nie będzie (сейчас тоже не будет). Obstaw dziewiątkę (обставь = поставь все на девятку), ja ci radzę (я тебе советую).

— Teraz (сейчас)?

— Teraz (сейчас). Na pewno nie ty (точно не ты)?

— Słowo honoru, że nie ja (слово чести, что не я)! No (ну)...?! Jest (есть)?

 

Wbiłam dziki wzrok w numery na obwodzie koła.

— Nie, przeskoczyło! Chwała Bogu! Teraz też nie będzie. Obstaw dziewiątkę, ja ci radzę.

— Teraz?

— Teraz. Na pewno nie ty?

— Słowo honoru, że nie ja! No...?! Jest?

 

— Dziewięć, osiem koron (девять, восемь крон) — powiedział krupier (сказал крупье).

— Postaw jeszcze raz (поставь еще раз), ona wyjdzie parę razy (она выйдет/выпадет пару раз). To słuchaj (тогда слушай), skoro nie ty (раз не ты)...

— To moje (это мое)? — spytał Paweł (спросил Павел), wskazując żetony (показывая на жетоны).

— Twoje, zbieraj (твое, собирай). Słuchaj, skoro nie ty (слушай, раз не ты)...

— Dziewięć, osiem koron (девять, восемь крон) — powiedział krupier (сказал крупье).

— O rany (о, Господи)! — ucieszył się Paweł (обрадовался Павел) i zagarnął następną kupę żelastwa (и загреб следующую кучу железок). — No to teraz znów przeczekam (ну, тогда я и сейчас пережду). Tera powinna być ta trzynastka (щас опять должно быть тринадцать).

— Nie będzie, ale postawię (не будет, но я /все равно/ поставлю). Nie mam zdrowia do tego przeczekiwania (у меня нет здоровья = сил на это пережидание), nerwowa jestem (я нервная). Słuchaj, skoro nie ty (слушай, раз не ты)...

— Pięć i dziewięć, cztery korony (пять и девять, четыре кроны) — powiedział krupier (сказал крупье).

— Cholera (холера) — powiedział Paweł (сказал Павел).

Warunki dla prowadzenia śledztwa (условия для ведения следствия) nie były zbyt sprzyjające (не были слишком благоприятными; sprzyjać komuś, czemuś — способствовать, благоприятствовать).

— Mówiłam żebyś się jej trzymał przez parę obrotów (я /ведь/ говорила, чтобы ты ее держал/оставил на пару оборотов)! Stawiam na trzynastkę (я ставлю на тринадцать)... Albo nie, przeczekam (или нет, пережду).

 

— Dziewięć, osiem koron — powiedział krupier.

— O rany! — ucieszył się Paweł i zagarną następną kupę żelastwa. — No to teraz znów przeczekam. Tera powinna być ta trzynastka.

— Nie będzie, ale postawię. Nie mam zdrowia do tego przeczekiwania, nerwowa jestem. Słuchaj, skoro nie ty...

— Pięć i dziewięć, cztery korony — powiedział krupier.

— Cholera — powiedział Paweł.

Warunki dla prowadzenia śledztwa nie były zbyt sprzyjające.

— Mówiłam żebyś się jej trzymał przez parę obrotów! Stawiam na trzynastkę... Albo nie, przeczekam.

 

Stosowana przez nas metoda gry (применяемая нами методика игры) była nader oryginalna (была весьма оригинальной) i stosunkowo mało kosztowna (и относительно недорогой; mało — мало; kosztowny — дорогостоящий), polegała bowiem na tym (поскольку заключалась в том), żeby nie stawiać (чтобы не ставить/не делать ставок). Przeczekiwać kilka albo kilkanaście obrotów koła (пережидать несколько или несколько десятков оборотов круга) i na nosa, na duszę, na instynkt (и носом, душой, инстинктом) oraz inne nadprzyrodzone elementy (а также другими сверхъестественными элементами) wyłapywać numer akurat wtedy (вылавливать номер как раз тогда), kiedy wychodził (когда он выпадал). Nos, dusza i instynkt (нос, душа и инстинкт), nie zawsze stawały na wysokości zadania (не всегда оказывались на высоте задания) i przeważnie numer wychodził bez naszego udziału (и номер, по большей части, выпадал без нашего участия). Wpędzało nas to w rozstrój nerwowy (это вгоняло нас в нервное расстройство), ale za to wypadało niedrogo (но зато выходило недорого). Niekiedy zaś się udawało (но иногда удавалось/получалось), przynosząc imponujące zyski (принося внушительные прибыли).

 

Stosowana przez nas metoda gry była nader oryginalna i stosunkowo mało kosztowna, polegała bowiem na tym, żeby nie stawiać. Przeczekiwać kilka albo kilkanaście obrotów koła i na nosa, na duszę, na instynkt oraz inne nadprzyrodzone elementy wyłapywać numer akurat wtedy, kiedy wychodził. Nos, dusza i instynkt, nie zawsze stawały na wysokości zadania i przeważnie numer wychodził bez naszego udziału. Wpędzało nas to w rozstrój nerwowy, ale za to wypadało niedrogo. Niekiedy zaś się udawało, przynosząc imponujące zyski.

 

— Słuchaj, do licha, co mówię (слушай, черт побери, что я говорю; licho — черт, бес, нелегкая)! — zniecierpliwiłam się (потеряла терпение я; cierpliwy — терпеливый). — Skoro nie ty (раз не ты), to powiedz mi (то скажи мне), wtedy, kiedy policja wychodziła (тогда, когда полиция выходила) i wszyscy polecieli się żegnać (и все полетели = ломанулись прощаться), to gdzie ty byłeś (где ты был)?

— Też tam (тоже там). Poleciałem się pożegnać (полетел попрощаться).

— Którędy (каким путем)? Dookoła domu (вокруг дома)?

— Aha (ага). Teraz będę przeczekiwał czwórkę (теперь буду пережидать четверку).

— A przedtem byłeś na tarasie (а до этого ты был на террасе)?

— Aha (ага).

— Majątek stracę na tą idiotyczną trzynastkę (я /целое/ состояние потеряю = разорюсь на этой дурацкой тринадцать)... I kto tam jeszcze był (и кто там еще был)?

— Wszyscy (все). Postawić teraz (поставить сейчас)?...Nie, jeszcze przeczekam (нет, я еще подожду).

— Jacy wszyscy (какие = кто все)? Przypomnij sobie (припомни-ка)...No, jest (ну, есть)!

 

— Słuchaj, do licha, co mówię! — zniecierpliwiłam się. — Skoro nie ty, to powiedz mi, wtedy, kiedy policja wychodziła i wszyscy polecieli się żegnać, to gdzie ty byłeś?

— Też tam. Poleciałem się pożegnać.

— Którędy? Dookoła domu?

— Aha. Teraz będę przeczekiwał czwórkę.

— A przedtem byłeś na tarasie?

— Aha.

— Majątek stracę na tą idiotyczną trzynastkę... I kto tam jeszcze był?

— Wszyscy. Postawić teraz?...Nie, jeszcze przeczekam.

— Jacy wszyscy? Przypomnij sobie...No, jest!

 

— Trzynaście, osiem koron (тринадцать, восемь крон) — powiedział krupier (сказал крупье).

— Za szóstym razem wyszła (на шестой раз вышло), stawiam (ставлю). Przeczekaj tę czwórkę (пережди эту четверку). Wszyscy, to znaczy kto (все — это /значит/ кто)? Bo kogoś musiało nie być (потому что кого-то должно было не быть)?

— Kogo (кого)? — zainteresował się Paweł (заинтересовался Павел).

— Nie wiem, właśnie ciebie pytam (не знаю, я тебя и спрашиваю). Przypomnij sobie, kto był (припомни-ка, кто был).

— Henryk i Ewa i Leszek (Хенрик и Эва и Лешек). I gliny się kręciły (и менты крутились), Alicję też widziałem (Алицию я тоже видел). Właściwie wszyscy byli (в общем-то, все были), tylko każdy wchodził i wychodził (только каждый входил и выходил). Aha, Elżbiety nie widziałem (ага, я не видел Эльжбеты).

— Elżbieta była w kuchni (Эльжбета была на кухне). A nie widziałeś (а ты не видел), kto wyszedł z domu tamtymi drugimi drzwiami (кто вышел из дома через те вторые двери)? Koło furtki (возле калитки)? Uważaj na tę czwórkę (осторожнее с этой четверкой)!

 

— Trzynaście, osiem koron — powiedział krupier.

— Za szóstym razem wyszła, stawiam. Przeczekaj tę czwórkę. Wszyscy, to znaczy kto? Bo kogoś musiało nie być?


Дата добавления: 2015-07-11; просмотров: 50 | Нарушение авторских прав






mybiblioteka.su - 2015-2024 год. (0.028 сек.)