|
Читайте также: |
Әбу Һурайрадан (р.а.) жеткен риуаятта Алланың елшісі (с.а.с.) былай дейді: «Ертеде бірде-бір қайыр іс қылмаған кісі болыпты. Ол адамдарға қарыз береді екен. Шабарманына: «Адамдардан жеңіл келгенін ал да, қиын болғанын қоя бер, кешіре сал. Бәлкім, Алла Тағала (Қиямет күні) бізді де кешірер», – дейтін. Сол кісі қайтыс болғанда Даңқты һәм Ұлық Алла оған: «Сен бір жақсылық жасап көріп пе ең?» – дейді. Ол кісі: «Жоқ. Бірақ менің қызметшім бар еді. Өзім адамдарға қарыз беретінмін. Қарызды алуға жібергенімде мен оған: «Адамдардан жеңіл келгенін ал да, қиын болғанын қоя бер, кешіре сал. Бәлкім, Алла Тағала бізді де кешірер», – дейтінмін, – дейді. Сонда Алла Тағала оған: «Олай болса, мен де сені кешірдім», – дейді». Ахмет, Нәсәи риуаят еткен.
Отыз төртінші хадис
الْحَدِيثُ الرَّابِعُ وَالثَّلاَثُونَ
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «تُفْتَحُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ يَوْمَ الإِثْنَيْنِ، وَيَوْمَ الْخَمِيسِ، فَيُغْفَرُ لِكُلِّ عَبْدٍ لاَ يُشْرِكُ بِاللهِ شَيْئاً إِلاَّ رَجُلاً كَانَتْ بَيْنَهُ وَبَيْنَ أَخِيهِ شَحْنَاءٌ، فَيُقَالُ: اُنْظُرُوا هَذَيْنِ حَتَّى يَصْطَلِحَا، اُنْظُرُوا هَذَيْنِ حَتَّى يَصْطَلِحَا، اُنْظُرُوا هَذَيْنِ حَتَّى يَصْطَلِحَا». رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
Әбу Һурайрадан (р.а.) жеткен риуаятта Алланың елшісі (с.а.с.) былай деген: «Әрбір дүйсенбі мен бейсенбі күндері жұмақ қақпалары ашылады да, Аллаға серік қоспайтын әрбір пенденің күнәсі кешіріледі. Тек бауырымен арасында өшпенділік болған адамға ғана кешірім етілмейді. Сонда: «Мына екеуіне қашан татуласқанша қарай тұрыңдар! Мына екеуіне қашан татуласқанша қарай тұрыңдар! Мына екеуіне қашан татуласқанша қарай тұрыңдар!», – делінеді». Мүслім риуаят еткен.
Отыз бесінші хадис
الْحَدِيثُ الْخَامِسُ وَالثَّلاَثُونَ
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ اللهَ عَزَّ وَجَلَّ لَيَرْفَعُ الدَّرَجَةَ لِلْعَبْدِ الصَّالِحِ فِي الْجَنَّةِ، فَيَقُولُ: يَا رَبِّ، أَنَّى لِي هَذِهِ؟ فَيَقُولُ: بِإِسْتِغْفَارِ وَلَدِكَ لَكَ». رَوَاهُ أَحْمَدُ.
Әбу Һурайрадан (р.а.) жеткен риуаятта Алланың елшісі (с.а.с.) былай деген: «Даңқты һәм Ұлық Алла жұмақта ізгі құлдың дәрежесін өсіреді. Сонда ол: «Уа, Раббым! Бұл маған қайдан келді?» – деп сұрайды. Раббы Тағала: «Бұл артыңдағы балаңның саған жарылқау тілегендігінен жетті», – дейді». Ахмет риуаят еткен.
Отыз алтыншы хадис
الْحَدِيثُ السَّادِسُ وَالثَّلاَثُونَ
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «أَنَّ رَجُلاً زَارَ أَخاً لَهُ فِي قَرْيَةٍ أُخْرَى، فَأَرْصَدَ اللهُ لَهُ عَلَى مَدْرَجَتِهِ مَلَكاً، فَلَمَّا أَتَى عَلَيْهَ قَالَ: أَيْنَ تُرِيدُ؟ قَالَ: أُرِيدُ أَخاً لِي فِي هَذِهِ الْقَرْيَةِ. قَالَ: هَلْ لَكَ عَلَيْهِ مِنْ نِعْمَةٍ تَرُبُّهَا؟ قَالَ: لاَ، غَيْرَ أَنِّي أَحْبَبْتُهُ فِي اللهِ عَزَّ وَجَلَّ. قَالَ: فَإِنِّي رَسُولِ اللهِ إِلَيْكَ، بِأَنَّ اللهَ قَدْ أَحَبَّكَ كَمَا أَحْبَبْتَهُ فِيهِ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
Әбу Һурайрадан (р.а.) жеткен риуаятта Алланың елшісі (с.а.с.) былай дейді: «Бір кісі басқа ауылда тұратын досына бару үшін жолға шығады. Сонда Алла Тағала оның жолына бір періштесін бақылаушы етіп қояды. Жақындап келгенде періште оған: «Қайда бара жатырсың?», – деп сұрайды. Кісі: «Мына ауылдағы досыма бара жатырмын», – дейді. Періште: «Сен одан бірдеңе сұрайын деп пе едің?» – деп сұрайды. Кісі: «Жоқ. Бірақ мен оны даңқты да ұлық Алланың жолында жақсы көремін», – дейді. Сонда періште: «Мен Алланың саған жіберген хабаршысымын. Досыңды Өзінің жолында жақсы көргенің үшін Алла да сені жақсы көрді», – дейді». Мүслім риуаят еткен.
Отыз жетінші хадис
الْحَدِيثُ السَّابِعُ وَالثَّلاَثُونَ
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ اللهَ عَزَّ وَجَلَّ يَقُولُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ: يَا ابْنَ آدَمَ! مَرِضْتُ فَلَمْ تَعُدْنِي. قَالَ: يَا رَبِّ، كَيْفَ أَعُودُكَ وَأَنْتَ رَبُّ الْعَالَمِينَ؟ قَالَ: أَمَا عَلِمْتَ أَنْ عَبْدِي فُلاَناً مَرِضَ فَلَمْ تَعُدْهُ؟ أَمَا عَلِمْتَ أَنَّكَ لَوْ عُدْتَهُ لَوَجَدْتَنِي عِنْدَهُ؟ يَا ابْنَ آدَمَ! اِسْتَطْعَمْتُكَ فَلَمْ تُطْعِمْنِي. قَالَ: يَا رَبِّ، وَكَيْفَ أُطْعِمُكَ وَأَنْتَ رَبُّ الْعَالَمِينَ؟ قَالَ: أَمَا عَلِمْتَ أَنّهُ اسْتَطْعَمَكَ عَبْدِي فُلاَنٌ فَلَمْ تُطْعِمْهُ؟ أَمَا عَلِمْتَ أَنَّكَ لَوْ أَطْعَمْتَهُ لَوَجَدْتَ ذَلِكَ عِنْدِي؟ يَا ابْنَ آدَمَ! اِسْتَسْقَيْتُكَ فَلَمْ تُسْقِنِي. قَالَ: يَا رَبِّ، كَيْفَ أُسْقِيكَ وَأَنْتَ رَبُّ الْعَالَمِينَ؟ قَالَ: اِسْتَسْقَاكَ عَبْدِي فُلاَنٌ فَلَمْ تُسْقِهِ، أَمَا أَنَّكَ لَوْ سَقَيْتَهُ وَجَدْتَ ذَلِكَ عِنْدِي». رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
Әбу Һурайрадан (р.а.) жеткен риуаятта Алланың елшісі (с.а.с.) былай дейді: «Даңқты һәм Ұлық Алла Қиямет күні: «Ей, адам баласы! Мен ауырып жатқанда сен неге халімді сұрамадың?» – дейді. Пенде: «Уа, Раббым! Мен сенің халіңді қалай сұраймын?! Сен әлемдердің Раббысы емессің бе?» – дейді. Сонда Алла Тағала: «Пәлен деген құлым ауырып жатқанда сен оның халін сұрап бармағаныңды білесің бе? Егер сен оның халін сұрап барғаныңды оның жанынан мені де табар едің ғой», – дейді. Сосын Алла Тағала: «Ей, адам баласы! Мен сенен тамақ сұрағанымда сен неге бермедің!» – дейді. Пенде: «Уа, Раббым! Мен Сені қалай тамақтандырамын?! Сен әлемдердің Раббысы емессің бе?» – дейді. Сонда Алла Тағала: «Пәлен деген құлым сенен тамақ сұрағанда бермегеніңді білесің бе? Егер де оны тамақтандырғаныңда соны (сауабын) Менің жанымнан табар едің ғой», – дейді. Сосын Алла Тағала: «Уа, адам баласы! Мен сенен су сұрап едім, сен маған бермедің ғой!» – дейді. Пенде: «Уа, Раббым! Мен Саған қалайша су бермекпін?! Сен әлемдердің Раббысы емессің бе?» – дейді. Сонда Алла Тағала: «Пәлен деген құлым сенен су сұрағанда сен оған су бермедің. Егер сен оған су бергеніңде соны (сауабын) Менің жанымнан табар едің», – дейді». Мүслім риуаят еткен.
Отыз сегізінші хадис
الْحَدِيثُ الثَّامِنُ وَالثَّلاَثُونَ
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «بَيْنَا أَيُّوبُ يَغْتَسِلُ عُرْيَاناً، فَخَرَّ عَلَيْهِ جَرَادٌ مِنْ ذَهَبٍ، فَجَعَلَ أَيُّوبُ يَحْتَثِي فِي ثَوْبِهِ، فَنَادَاهُ رَبُّهُ: يَا أَيُّوبُ! أَلَمْ أَكُنْ أَغْنَيْتُكَ عَمَّا تَرَى؟ قَالَ: بَلَى، وَعِزَّتِكَ، وَلَكِنْ لاَ غِنَى بِي عَنْ بَرَكَتِكَ». رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
Әбу Һурайрадан (р.а.) жеткен риуаятта Пайғамбар (с.а.с.) былай дейді: «Аййуб жалаңаш күйде жуынып жатқанда оның алдына алтын шегірткелер құлап түседі. Айууб оларды киіміне көсіп сала бастайды. Сонда Раббысы Алла Тағала оған: «Ей, Аййуб! Мен сені сол көріп тұрған нәрсеңнен бай етпеп пе едім?» – деп үндейді. Сонда ол: «Әлбетте! Даңқыңа серт! Алайда мен Сенің құт-берекеңе мұқтажбын ғой», – дейді». Бұхари риуаят еткен. Бұл хадистен халал несібені талап етудің дұрыс екендігі білінеді.
Отыз тоғызыншы хадис
الْحَدِيثُ التَّاسِعُ وَالثَّلاَثُونَ
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «قَالَ اللهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَنَا أَغْنَى الشُّرَكَاءِ عَنِ الشِّرْكِ، مَنْ عَمِلَ عَمَلاً أَشْرَكَ فِيهِ مَعِيَ غَيْرِي، تَرَكْتُهُ وَشِرْكَهُ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
Әбу Һурайрадан (р.а.) жеткен риуаятта Алланың елшісі (с.а.с.) былай деген: «Алла Тәбарака уа Тағала былай дейді: «Мен – серік қосуға мүлде мұқтаж емеспін! Кімде-кім Маған басқа біреуді серік етіп қосып (ізгі) іс қылса, Мен оны да, серігін де тастаймын». Мүслім риуаят еткен.
Қырқыншы хадис
الْحَدِيثُ الأَرْبَعُونَ
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «قَالَ اللهُ: إِذَا أَحَبَّ عَبْدِي لِقَائِي أَحْبَبْتُ لِقَاءَهُ، وَإِذَا كَرِهَ لِقَائِي، كَرِهْتُ لِقَاءَهُ». رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
Әбу Һурайрадан (р.а.) жеткен риуаятта Алланың елшісі (с.а.с.) былай деген: «Алла Тағала айтады: «Егер құлым Менімен жолығуды жақсы көрсе, Мен де онымен жолығуды жақсы көремін. Ал егер құлым Менімен жолығуды жек көрсе, Мен де онымен жолығуды жек көремін». Бұхари риуаят еткен.
Басында да, аяғында да Алла Тағалаға мадақ! Алла Пайғамбарымыз Мұхаммедке, оның әулеті мен сахабаларына мол салауат пен сәлем жолдағай!
Дата добавления: 2015-11-30; просмотров: 49 | Нарушение авторских прав