Студопедия
Случайная страница | ТОМ-1 | ТОМ-2 | ТОМ-3
АрхитектураБиологияГеографияДругоеИностранные языки
ИнформатикаИсторияКультураЛитератураМатематика
МедицинаМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогика
ПолитикаПравоПрограммированиеПсихологияРелигия
СоциологияСпортСтроительствоФизикаФилософия
ФинансыХимияЭкологияЭкономикаЭлектроника

ywych, martwych i poszkodowanych 5 страница



Читайте также:
  1. 1 страница
  2. 1 страница
  3. 1 страница
  4. 1 страница
  5. 1 страница
  6. 1 страница
  7. 1 страница

— Paweł, przestań! Ciemno było na góra kadłuba... Tfu! Powiedzcie to jakoś po polsku.

— Zejdźmy może z tego kadłuba — zaproponował Leszek. — My to panu po prostu pokażemy...

 

Po dokonaniu prezentacji lampy (после осуществления демонстрации лампы; dokonać — осуществить) pan Muldgaard całkiem rozsądnie zażądał odtworzenia dekoracji (пан Мульгор совершенно разумно потребовал воспроизвести декорацию). Ustawiliśmy krzesła i fotele tak samo jak wczorajszego wieczoru (мы расставили стулья и кресла так же, как вчера вечером), po czym całe śledztwo przeniosło się na taras (после чего все следствие перешло на террасу). Udało nam się w pewnym stopniu uzgodnić (в определенной степени, нам удалось договориться = согласиться друг с другом), gdzie kto siedział (кто где сидел). Przed oczami stanęły mi (перед моими глазами стояли) buty w czerwonym blasku i postanowiłam się włączyć (ботинки в красном блеске, и я решила включиться).

— Panie Leszku (пан Лешек), pana i Henryka (вас и Хенрика) mamy właściwie z głowy (собственно, можно исключить; mieć z głowy — разрешить проблему) — oświadczyłam bez wahania (заявила я без колебания), po czym zwróciłam się do pana Muldgaarda (после чего обратилась к пану Мульгору): — obaj (оба), ten pan i Henryk Larsen (этот пан и Хенрик Ларсен), przez cały wieczór nie ruszyli się z miejsca (весь вечер не двинулись с места), co mogę stwierdzić pod przysięgą (что = это я могу подтвердить под присягой). Siedzieli i rozmawiali (сидели и разговаривали). Sama widziała (я сама видела).

 

Po dokonaniu prezentacji lampy pan Muldgaard całkiem rozsądnie zażądał odtworzenia dekoracji. Ustawiliśmy krzesła i fotele tak samo jak wczorajszego wieczoru, po czym całe śledztwo przeniosło się na taras. Udało nam się w pewnym stopniu uzgodnić, gdzie kto siedział. Przed oczami stanęły mi buty w czerwonym blasku i postanowiłam się włączyć.

— Panie Leszku, pana i Henryka mamy właściwie z głowy — oświadczyłam bez wahania, po czym zwróciłam się do pana Muldgaarda: — obaj, ten pan i Henryk Larsen, przez cały wieczór nie ruszyli się z miejsca, co mogę stwierdzić pod przysięgą. Siedzieli i rozmawiali. Sama widziała.

 

— A pani ruszała się (а пани двигалась)? — spytał pan Muldgaard z tak silnym akcentem na „się” (спросил пан Мульгор с таким сильным акцентом на «сь»), że przez moment miałam wrażenie (что на мгновение у меня было = создалось впечатление), iż podejrzewa mnie o jakieś epileptyczne drgawki (что он подозревает меня = что у меня какие-то эпилептические судороги) i to właśnie pragnienie przede wszystkim wyjaśnić (и именно жажда = желание прежде всего объяснить это). Opanowałam wrażenie (/но я/ подавила в себе /это/ желание; opanować coś — подавить что-л., справиться с чем-л.).

— Jasne, że się ruszałam (ясное дело, двигалась). Kilka razy (несколько раз). Chodziłam po cukier, po papierosy (я ходила за сахаром, за сигаретами), pomagałam Alicji robić kawę (помогала Алиции делать кофе)... Ale za każdym razem, wracając (но каждый раз, возвращаясь), widziałam ich nogi (я видела их ноги). A w ogóle siedzieli koło mnie (а вообще-то, они сидели возле меня).

 

— A pani ruszała się? — spytał pan Muldgaard z tak silnym akcentem na „się”, że przez moment miałam wrażenie, iż podejrzewa mnie o jakieś epileptyczne drgawki i to właśnie pragnienie przede wszystkim wyjaśnić. Opanowałam wrażenie.

— Jasne, że się ruszałam. Kilka razy. Chodziłam po cukier, po papierosy, pomagałam Alicji robić kawę... Ale za każdym razem, wracając, widziałam ich nogi. A w ogóle siedzieli koło mnie.

 

Zaczynając od domu (начиная с дома = входа) i licząc zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara (и считая по направлению движения часовых стрелок = по часовой стрелке; zgodnie z czymś — согласно чему-л.), siedzieli kolejno (сидели поочередно = один за другим): Elżbieta, Edek, Leszek, Henryk, ja, Alicja, Roj, Anita, Zosia i Paweł (Эльжбета, Эдек, Лешек, Хенрик, я, Алиция, Рой, Анита, Зося и Павел). Siedzieli czysto teoretycznie (сидели чисто теоретически), w praktyce nie tylko błąkali się tam i z powrotem (на практике не только блуждали туда и обратно = туда-сюда), ale także zajmowali cudze fotele (а также занимали = садились в чужие кресла). Jedynie Leszek i Henryk ani na chwilę nie opuścili swoich miejsc (только Лешек и Хенрик ни на секунду не освобождали = не вставали со своих мест), co zgodnie zaświadczyli wszyscy (что все подтвердили единогласно). Pan Muldgaard, badając szczegóły topograficzne (пан Мульгор, исследуя топографические особенности), sprawdził, czy przypadkiem Leszek nie mógł zabić Edka (не мог ли, случаем, Лешек убить Эдека) nie wstając z fotela (не вставая с кресла), i po nader wnikliwych próbach wykluczył tę możliwość (и после весьма тщательных проб/проверок такую возможность исключил). Tym bardziej nie mógł tego uczynić Henryk (тем более, этого не мог осуществить Хенрик), który siedział dalej (который сидел дальше). Istotnie (по сути), tych dwóch mieliśmy z głowy (эти двое были вне подозрения).

 

Zaczynając od domu i licząc zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara, siedzieli kolejno: Elżbieta, Edek, Leszek, Henryk, ja, Alicja, Roj, Anita, Zosia i Paweł. Siedzieli czysto teoretycznie, w praktyce nie tylko błąkali się tam i z powrotem, ale także zajmowali cudze fotele. Jedynie Leszek i Henryk ani na chwilę nie opuścili swoich miejsc, co zgodnie zaświadczyli wszyscy. Pan Muldgaard, badając szczegóły topograficzne, sprawdził, czy przypadkiem Leszek nie mógł zabić Edka nie wstając z fotela, i po nader wnikliwych próbach wykluczył tę możliwość. Tym bardziej nie mógł tego uczynić Henryk, który siedział dalej. Istotnie, tych dwóch mieliśmy z głowy.

 

Odliczywszy także Edka (после вычета также /и/ Эдека), pozostawało osiem osób (оставалось восемь человек), wśród których należało szukać mordercy (среди которых нужно было = предстояло искать убийцу). Chyba, że ktoś z zewnątrz (разве что кто-то извне = чужой)... Kogoś z zewnątrz nie można było wykluczyć (кого-то чужого нельзя было исключить). W tych ciemnościach i w tym zamieszaniu (в этой темноте и в этой суматохе; zamieszanie — замешательство, суматоха) do ogrodu mogło wejść czterdziestu rozbójników (в сад могло войти /хоть/ сорок разбойников) i nikt by ich nie zauważył (и никто бы их не заметил). Czemuż jednak ci rozbójnicy mieliby mordować akurat Edka (однако, почему эти разбойники должны были = зачем им было надо убивать именно Эдека), który przyjechał do Danii (который приехал в Данию) po raz pierwszy w życiu przed czterema dniami (первый раз в жизни четыре дня назад), spędził te dni na nadużywaniu alkoholu (провел эти дни, злоупотребляя алкоголем) i nikomu jeszcze nie zdążył się narazić (и еще/пока никому не успел насолить; narazić się komuś — восстановить кого-л. против себя; вызвать чье-л. недовольство)? Przez pomyłkę (по ошибке)...?

 

Odliczywszy także Edka, pozostawało osiem osób, wśród których należało szukać mordercy. Chyba, że ktoś z zewnątrz... Kogoś z zewnątrz nie można było wykluczyć. W tych ciemnościach i w tym zamieszaniu do ogrodu mogło wejść czterdziestu rozbójników i nikt by ich nie zauważył. Czemuż jednak ci rozbójnicy mieliby mordować akurat Edka, który przyjechał do Danii po raz pierwszy w życiu przed czterema dniami, spędził te dni na nadużywaniu alkoholu i nikomu jeszcze nie zdążył się narazić? Przez pomyłkę...?

 

Pan Muldgaard przyjrzał nam się z uwagą i dość podejrzliwie (пан Мульгор посмотрел на нас внимательно и довольно подозрительно). Następnie po licznych, ciężkich i całkowicie bezskutecznych, wysiłkach (потом после многочисленных, тяжелых/трудных и совершенно безрезультатных усилий), zmierzających do ustalenia, kto, co i kiedy robił (с целью определить, кто, что и когда делал; zmierzać do czegoś — быть направленным на что-л.) i gdzie się w jakim momencie znajdował (и где в какой момент находился), przystąpił do szukania motywu zbrodni (он приступил к поиску мотива преступления).

— Azali nie miłowała jego jaka osoba (иль не миловала его какая особа; miłować — любить — устар.)? — spytał z naciskiem (спросил он с напором), nie odwracając od nas bacznego spojrzenia (не отворачивая = не отводя от нас внимательного взгляда; odwracać — отворачивать, поворачивать).

 

Pan Muldgaard przyjrzał nam się z uwagą i dość podejrzliwie. Następnie po licznych, ciężkich i całkowicie bezskutecznych, wysiłkach zmierzających do ustalenia, kto, co i kiedy robił i gdzie się w jakim momencie znajdował, przystąpił do szukania motywu zbrodni.

— Azali nie miłowała jego jaka osoba? — spytał z naciskiem, nie odwracając od nas bacznego spojrzenia.

 

Zatkało nas wszystkich radykalnie (мы все опешили радикально = радикальным образом; zatkać — заткнуть, закупорить). Odpowiedź na tak sformułowane pytanie (ответ на так сформулированный вопрос) wydawała się całkowicie niemożliwa (казался совершенно невозможным). Na upartego można było oświadczyć (если уж на то пошло, можно было заявить = сказать; uparty — упрямый, упорный), że owszem, miłowała go Alicja (что да, конечно, его миловала Алиция), ale po pierwsze miałoby to niewiele wspólnego z prawdą (но, во-первых, это имело бы немного общего с правдой), po drugie zaś wszystko wskazywało na to (а во-вторых, все указывало на то), że pan Muldgaard pyta raczej (что пан Мульгор, скорее, спрашивал = имел в виду), czy ktoś nie żywił do Edka niechęci (не испытывал ли кто-то неприязни к Эдеку). Nikt taki nie przychodził nam na myśl (никто такой нам на мысль = в голову не приходил). Edek na ogół dawał się lubić (Эдека вообще-то можно было любить = он мог нравиться; dać się — даться, поддаться) i na trzeźwo był człowiekiem uroczym i pełnym wdzięku (и по трезвому был человеком очаровательным и полным обаяния).

— Nie (нет) — powiedział Leszek (сказал Лешек), oprzytomniawszy po długiej chwili milczenia (придя в себя после долгого молчания = долгой паузы). — Wszyscy go lubili (его все любили).

 

Zatkało nas wszystkich radykalnie. Odpowiedź na tak sformułowane pytanie wydawała się całkowicie niemożliwa. Na upartego można było oświadczyć, że owszem, miłowała go Alicja, ale po pierwsze miałoby to niewiele wspólnego z prawdą, po drugie zaś wszystko wskazywało na to, że pan Muldgaard pyta raczej, czy ktoś nie żywił do Edka niechęci. Nikt taki nie przychodził nam na myśl. Edek na ogół dawał się lubić i na trzeźwo był człowiekiem uroczym i pełnym wdzięku.

— Nie — powiedział Leszek, oprzytomniawszy po długiej chwili milczenia. — Wszyscy go lubili.

 

Pan Muldgaard zamyślił się (пан Мульгор призадумался), po czym zadał następne pytanie (после чего задал следующий вопрос), wysoko kwalifikujące jego instynkt śledczy (которое свидетельствовало о высокой квалификации его следственного инстинкта; kwalifikować — квалифицировать).

— Była może jaka incydent (может, была какая инцидент)? Ten wieczór alibo przódy (этот вечер иль переды)?

— O rany boskie... (о, Господи)! — jęknął z akcentem podziwu i zachwytu Paweł (охнул с акцентом = интонацией удивления и восхищения Павел; jęknąć — охнуть, застонать), roziskrzonym wzrokiem wpatrzony w usta pana Muldgaarda (искрящимся взглядом всматриваясь в рот пана Мульгора). Zachłannie i wręcz w napięciu (жадно и просто = в сильном напряжении; zachłannie — жадно, ненасытно) oczekiwał każdej jego następnej wypowiedzi (ожидал он каждого его последующего высказывания), delektując się formą i nie bacząc na treść (наслаждаясь формой и невзирая на содержание).

— Paweł, zamknij się wreszcie (Павел, да заткнись ты, наконец) — powiedziała mechanicznie Zosia (механически/машинально сказала Зося), zdenerwowana dla odmiany raczej treścią (скорее = больше расстроенная, наоборот, содержанием; odmiana — изменение, разновидность).

 

Pan Muldgaard zamyślił się, po czym zadał następne pytanie, wysoko kwalifikujące jego instynkt śledczy.

— Była może jaka incydent? Ten wieczór alibo przódy?

— O rany boskie...! — jęknął z akcentem podziwu i zachwytu Paweł, roziskrzonym wzrokiem wpatrzony w usta pana Muldgaarda. Zachłannie i wręcz w napięciu oczekiwał każdej jego następnej wypowiedzi, delektując się formą i nie bacząc na treść.

— Paweł, zamknij się wreszcie — powiedziała mechanicznie Zosia, zdenerwowana dla odmiany raczej treścią.

 

Pan Muldgaard przeniósł wzrok na nią (пан Мульгор перевел взгляд на нее) i z niej na Pawła (и/а с нее — на Павла).

— Ta dama (эта дама) — upewnił się (убедился он) — to wasza mać (это ваша мать = твоя мать; wasza — ваша, может относиться только к нескольким, хорошо знакомым людям)?

Sama zaczęłam zachłannie oczekiwać (я сама стала жадно = с нетерпением ожидать) każdej następnej wypowiedzi pana Muldgaarda (каждое последующее высказывание пана Мульгора). Poczułam, że jestem świadkiem rzeczy (я почувствовала/ощутила, что являюсь свидетелем вещей) jedynych w swoim rodzaju (единственных в своем роде). Paweł starannie unikał spojrzenia matki (Павел старательно избегал смотреть на мать; spojrzenie — взгляд). Zosia najwyraźniej wolała nie patrzeć na syna (Зося явно предпочитала не смотреть на сына).

— Tak (да) — powiedziała nagle życzliwie i ze współczuciem Elżbieta (сказала неожиданно доброжелательно и сочувствием Эльжбета). — To jest jego mać (это его мать).

— Elżbieta (Эльжбета)...! — jęknął Leszek (простонал Лешек).

Pan Muldgaard wrócił do tematu (пан Мульгор вернулся к теме).

— Incydent (инцидент). Była jaka alibo nie (была какая иль нет)?

 

Pan Muldgaard przeniósł wzrok na nią i z niej na Pawła.

— Ta dama — upewnił się — to wasza mać?

Sama zaczęłam zachłannie oczekiwać każdej następnej wypowiedzi pana Muldgaarda. Poczułam, że jestem świadkiem rzeczy jedynych w swoim rodzaju. Paweł starannie unikał spojrzenia matki. Zosia najwyraźniej wolała nie patrzeć na syna.

— Tak — powiedziała nagle życzliwie i ze współczuciem Elżbieta. — To jest jego mać.

— Elżbieta...! — jęknął Leszek.

Pan Muldgaard wrócił do tematu.

— Incydent. Była jaka alibo nie?

 

Patrzyliśmy na niego (мы смотрели на него), nie chcąc, na wszelki wypadek (не желая = избегая, на всякий случай), spoglądać na siebie (смотреть друг на друга; spoglądać — смотреть, поглядывать — разг.). Niezdecydowanie gęstniało w powietrzu (в воздухе сгущалась нерешительность). Nikt jakoś nie miał ochoty (как-то ни у кого не было охоты/желания) ujawniać wydarzeń poprzedniego wieczoru (раскрывать = разглашать события предыдущего вечера) bez porozumienia z Alicją (без согласования с Алицией). Czy dziwaczny występ pijanego Edka mógł mieć w ogóle (могло ли чудаческое выступление пьяного Эдека вообще иметь) jakiś sens i jakieś znaczenie (какой-либо смысл и какое-либо значение)? Ona go znała najlepiej (она его знала лучше всех)...

Nagle doszłam do wniosku (внезапно я пришла к выводу), że nie można z tym dłużej zwlekać (что медлить с этим больше нельзя), i nie zważając na wrażenie (и невзирая на впечатление; zważać na coś — принимать во внимание, учитывать что-л.), jakie to może uczynić (какое это может произвести), postanowiłam uzgodnić z nią rzecz natychmiast (я решила согласовать с ней /это/ дело незамедлительно).

— Zaraz wrócę (я сейчас вернусь) — oświadczyłam (заявила я), nie wdając się w bardziej szczegółowe wyjaśnienia (не вдаваясь в более подробные объяснения), i opuściłam taras (и покинула террасу), zanim pan Muldgaard zdążył zaprotestować (прежде чем пан Мульгор успел запротестовать).

 

Patrzyliśmy na niego, nie chcąc, na wszelki wypadek, spoglądać na siebie. Niezdecydowanie gęstniało w powietrzu. Nikt jakoś nie miał ochoty ujawniać wydarzeń poprzedniego wieczoru bez porozumienia z Alicją. Czy dziwaczny występ pijanego Edka mógł mieć w ogóle jakiś sens i jakieś znaczenie? Ona go znała najlepiej...

Nagle doszłam do wniosku, że nie można z tym dłużej zwlekać, i nie zważając na wrażenie, jakie to może uczynić, postanowiłam uzgodnić z nią rzecz natychmiast.

— Zaraz wrócę — oświadczyłam, nie wdając się w bardziej szczegółowe wyjaśnienia, i opuściłam taras, zanim pan Muldgaard zdążył zaprotestować.

 

Alicję znalazłam w atelier (я нашла Алицию в ателье), rozpłaszczoną na czworakach (распластанной на четвереньках), z głową pod katafalkiem (с головой под катафалком). Czasu miałam mało (времени у меня было мало), od razu więc uznałam (поэтому я сразу сочла; uznać — счесть, посчитать), że prościej będzie samej się tam wczołgać (что проще будет самой там вползти) niż próbować ją wyciągnąć (чем пробовать/пытаться вытащить ее).

— Ty, słuchaj (ты, слушай) — powiedziałam do jej łokcia (сказала я ее локтю), usiłując wyplątać włosy z jakiś elementów konstrukcyjnych (стараясь распутать волосы из каких-то элементов конструкции). — Doszliśmy do incydentów (мы дошли до инцидентов), które zaszły alibo nie (которые произошли или нет). Nie wiemy (не знаем), czy mu powiedzieć o tych krzykach Edka (говорить ли ему об этих криках Эдека). Co o tym myślisz (что ты об этом думаешь)?

 

Alicję znalazłam w atelier, rozpłaszczoną na czworakach, z głową pod katafalkiem. Czasu miałam mało, od razu więc uznałam, że prościej będzie samej się tam wczołgać niż próbować ją wyciągnąć.

— Ty, słuchaj — powiedziałam do jej łokcia, usiłując wyplątać włosy z jakiś elementów konstrukcyjnych. — Doszliśmy do incydentów, które zaszły alibo nie. Nie wiemy, czy mu powiedzieć o tych krzykach Edka. Co o tym myślisz?

 

— Właśnie nie wiem (вот не знаю) — odparła Alicja okropnie rozzłoszczona (ответила Алиция ужасно разозленная), głosem przytłumionym zarówno furią (голосом приглушенным как яростью), jak i pozycją (так и позицией = положением, в котором находилась). — Myślałam (я думала), że może tu gdzieś wleciał (что, может, куда-то сюда залетело/свалилось). Za cholerę nie mogę go znaleźć (никак не могу его найти). Myślałam (я думала), że może oni znajdą przypadkiem (что, может, они найдут случайно), ale też nie (но тоже нет). Gdzie on, do diabła, może być (где оно, черт возьми, может быть)?!

— Na litość boską, kto (боже милостивый, кто; litość — жалость)?!

— Ten list od Edka (это письмо от Эдека), który zginął (которое потерялось). Nie wiem, co on tam napisał (не знаю, что он там написал).

— Ale nie możemy czekać z odpowiedzią (но мы не можем ждать с ответом), aż go znajdziesz (аж до момента, когда ты его найдешь). Zdecyduj się (решайся), mówimy mu prawdę czy nie (говорим ему правду или нет)?

 

— Właśnie nie wiem — odparła Alicja okropnie rozzłoszczona, głosem przytłumionym zarówno furią, jak i pozycją. — Myślałam, że może tu gdzieś wleciał. Za cholerę nie mogę go znaleźć. Myślałam, że może oni znajdą przypadkiem, ale też nie. Gdzie on, do diabła, może być?!

— Na litość boską, kto?!

— Ten list od Edka, który zginął. Nie wiem, co on tam napisał.

— Ale nie możemy czekać z odpowiedzią, aż go znajdziesz. Zdecyduj się, mówimy mu prawdę czy nie?

 

Alicja cofnęła łokieć (Алиция отодвинула локоть) i z pewnym trudem odwróciła się do mnie twarzą (и с определенным = большим трудом повернулось ко мне лицом).

— Jaką prawdę (какую правду)? — spytała nieufnie (недоверчиво спросила она).

— No przecież ci tłumaczę (ну, я ведь тебе объясняю)! On pyta, czy były jakieś incydenty (он спрашивает, были ли какие-то инциденты), a my wszyscy milczymy z głupim wyrazem twarzy (а все мы молчим с глупым выражением лица). Masz tu samych wiernych przyjaciół (у тебя тут самые верные друзья). Przyznajemy się czy nie (признаемся или нет)?

— No przecież ci mówię (но ведь я тебе говорю), że właśnie nie wiem (что не знаю)! Chciałam przedtem znaleźć ten list (я хотела перед этим = сначала найти письмо)!

— Mamy mu powiedzieć (нам ему так и сказать), że odpowiemy na pytanie dopiero (что ответим на вопрос только тогда), jak ty znajdziesz list (как/когда ты найдешь письмо)?

— No nie (ну/да нет)... Nie wiem (не знаю). Sama nie wiem (сама не знаю). Jak uważasz (/а ты/ как считаешь)?

 

Alicja cofnęła łokieć i z pewnym trudem odwróciła się do mnie twarzą.

— Jaką prawdę? — spytała nieufnie.

— No przecież ci tłumaczę! On pyta, czy były jakieś incydenty, a my wszyscy milczymy z głupim wyrazem twarzy. Masz tu samych wiernych przyjaciół. Przyznajemy się czy nie?

— No przecież ci mówię, że właśnie nie wiem! Chciałam przedtem znaleźć ten list!

— Mamy mu powiedzieć, że odpowiemy na pytanie dopiero, jak ty znajdziesz list?

— No nie... Nie wiem. Sama nie wiem. Jak uważasz?

 

— Ja też nie wiem (я тоже не знаю). Ale jak my nie powiemy (но как/если мы не скажем), to mogą powiedzieć tamci (то могут сказать те). Roj, Henryk (Рой, Хенрик)... To są Duńczycy (это датчане), powiedzą prawdę bez chwili namysłu (скажут правду, не задумываясь ни минуты).

— Nie rozumieli, co krzyczał (они не поняли, что он кричал).

— Ewa i Anita mogły im przetłumaczyć (Эва и Анита могли им перевести).

Alicja nagle poderwała głowę (Алиция внезапно подняла голову; poderwać — поднять, резко вскинуть) i też zaplątała się włosami w konstrukcję (и тоже запуталась волосами в конструкции).

— Anita (Анита)!... Masz rację, Anita powie (ты права, Анита скажет). Gdzie ja go mogłam położyć (где/куда я его могла положить)...? Trzeba powiedzieć, że był pijany (нужно сказать, что он был пьяный).

— Po pijanemu człowiek miewa przypływy szczerości (по пьяни у человека бывают/случаются приливы = приступы откровения). Ważne jest (важно то), czy to w ogóle coś znaczyło (значило ли это вообще что-нибудь), bo ja mam obawy (потому что у меня есть опасения = я опасаюсь), że tak (что да). Nie wiem (я не знаю), ile chcesz ujawnić (сколько ты хочешь раскрыть = рассказать).

 

— Ja też nie wiem. Ale jak my nie powiemy, to mogą powiedzieć tamci. Roj, Henryk... To są Duńczycy, powiedzą prawdę bez chwili namysłu.

— Nie rozumieli, co krzyczał.

— Ewa i Anita mogły im przetłumaczyć.

Alicja nagle poderwała głowę i też zaplątała się włosami w konstrukcję.

— Anita!... Masz rację, Anita powie. Gdzie ja go mogłam położyć...? Trzeba powiedzieć, że był pijany.

— Po pijanemu człowiek miewa przypływy szczerości. Ważne jest, czy to w ogóle coś znaczyło, bo ja mam obawy, że tak. Nie wiem, ile chcesz ujawnić.

 

— Hej (эй)! — wrzasnął znienacka Paweł gdzieś na naszych tyłach (неожиданно заорал Павел где-то позади нас). — Czy to już zawsze będzie tu widać tylko nogi bez reszty kadłuba (уже/теперь всегда будет видно только ноги без остального туловища)?

— Czego on chce (чего он хочет)? — mruknęła niechętnie Alicja (неохотно пробормотала Алиция). — Nie rozumiem, co on mówi (я не понимаю, что он говорит).

— Ja rozumiem (/зато/ я понимаю). Czego chcesz (чего ты хочешь)?!

— Ja nic nie chcę (я ничего не хочу). To ten facet chce (это тот мужик хочет; facet — мужик, тип), żebyście obie przyszły (чтобы вы обе пришли)! Przerwał konferencję i czeka (он прервал конференцию и ждет)!

Odczepiłyśmy głowy od dna katafalku (мы отцепили головы от дна катафалка) i zaczęłyśmy się wyczołgiwać na świat (и начали выползать в мир). Alicja się nagle zdecydowała (Алиция внезапно решилась).

— Dobrze, o krzykach mówimy (хорошо, о криках говорим), tego się nie ukryje (этого не укрыть). Ale o liście ani słowa (но о письме ни слова). A w ogóle to bredził po pijanemu (а вообще он бредил спьяну)...

 

— Hej! — wrzasnął znienacka Paweł gdzieś na naszych tyłach. — Czy to już zawsze będzie tu widać tylko nogi bez reszty kadłuba?

— Czego on chce? — mruknęła niechętnie Alicja. — Nie rozumiem, co on mówi.

— Ja rozumiem. Czego chcesz?!

— Ja nic nie chcę. To ten facet chce, żebyście obie przyszły! Przerwał konferencję i czeka!

Odczepiłyśmy głowy od dna katafalku i zaczęłyśmy się wyczołgiwać na świat. Alicja się nagle zdecydowała.

— Dobrze, o krzykach mówimy, tego się nie ukryje. Ale o liście ani słowa. A w ogóle to bredził po pijanemu...


Дата добавления: 2015-07-11; просмотров: 57 | Нарушение авторских прав






mybiblioteka.su - 2015-2024 год. (0.039 сек.)