Regionalizm a Liberalizacja Handlu Międzynarodowego
RTA (Regional Trade Agreement) – Regionalne Umowy Handowe – ugrupowania integracyjne stworzone w celu redukcji barier handlowych pomiędzy nimi.
PTA – Preferencyjne Umowy Handlowe – niższe bariery handlowe na niektóre produkowane wewnątrz stowarzyszenia produkty.
FTA – Strefa Wolnego Handlu – całkowite zniesienie barier taryfowych i pozataryfowych (wrażliwe sektory często chronione).
FTA i PTA – stanowią większość, są częściej zawierane. Eliminacja taryf celnych tylko w stosunku do krajów-członków porozumień.
CU – Unia Celna – wspólna taryfa zewnętrzna na jakieś dobro od państw trzecich (są także wyjątki). Głębsza integracja.
Regionalizm – proces tworzenia się takich regionalnych ugrupowań integracyjnych.
Regionalizm aktualnie szybko się rozwija. Wystarczy porównać dane. Za okres działania GATT (1948-1994) zostało zawarto 124 RTA, natomiast od czasów pojawienia się WTO (1995-do dziś) ta liczba stanowi 400 RTA.
Dlaczego państwa wybierają regionalizm a nie multilateralizm?
- Łatwiejsza jest integracja mniejszej liczby krajów. Mniej konfliktów interesów i sporów podczas negocjacji.
- Okres stagnacji – aby stymulować gospodarkę zawierają RTA
- Względy strategiczne: walka o wpływy, utrzymanie swoich wysokich pozycji na arenie międzynarodowej, zacieśnienie współpracy politycznej, gwarancja bezpieczeństwa; jako krok na drodze do współpracy pomiędzy regionalnymi ugrupowaniami… (Przykład: umowa UE z Tajlandią doprowadzi do międzynarodowego porozumienia UE-ASEAN)
Większość obietnic z poprzednich negocjacji WTO nie zostały realizowane, zwłaszcza dla państw rozwijających się. Dlatego zwiększa się krytyka globalizacji i liberalizacji od państw, które nie odnoszą z tego korzyści. Często interesy tych krajów są drugorzędne, ze względu na dominację państw rozwiniętych w procesie podjęcia decyzji w WTO. Jest to też kolejny powód do zawierania RTA aby rozszerzyć swoje rynki i móc przeciwstawić się presji rozwiniętych gospodarek świata.
Poglądy ekonomistów nt. wpływu RTA na globalną liberalizację handlu różnią się. Do tej pory badania efektów regionalizmu w perspektywie czasu są kontynuowane. W jaki sposób RTA sprzyjają globalnej liberalizacji handlu?
- RTA – „drobniejszy krok” do globalnej liberalizacji handlu. Początkowo także WTO wspierało rozwój regionalnych umów integracyjnych, bo istniało przekonanie, że inicjatywa regionalnych ugrupowań może uzupełnić multilateralny system handlowy. Znaczenie tutaj także odgrywają zawieranie porozumień pomiędzy niektórymi wolnymi strefami handlu, oraz też akcesja nowych członków do istniejących regionalnych ugrupowań integracyjnych.
- „Efekt Domino” (autor Baldwin) – żadny kraj nie chce pozostać wyłączony z regionalnych ugrupowań. W końcu nawet największe sceptycy zaczną angażować się w liberalizację handlu, aby móc konkurować w regionie. Więc RTA są narzędziem promującym międzynarodową liberalizacją handlu.
- RTA pomagają redukować negatywne wpływy globalizacji i neutralizacji jej szkodliwych efektów, dlatego jest uzupełnieniem globalnej liberalizacji handlu.
Efekt kreacji handlu – zastąpienie produkcji krajowej przez tańsze towary importowane z krajów członkowskich WTO. Z powodu zniesienia barier taryfowych własna produkcja w jednym kraju przestaje się opłacać, bo inny kraj-członek produkuje ten produkt taniej. Wtedy zaczyna importować od niego.
Efekt przesunięcia handlu – efekt zróżnicowania stawek celnych wobec krajów trzecich. Przypadki gdy np. wewnątrz unii celnej stawki celne pozostają zniesione, natomiast w stosunkach z krajami trzecimi są nadal stosowane. Wtedy koszt importu od kraju-członka unii jest tańszy od importu z kraju z zewnątrz (nawet jeśli ostatni produkuje ten produkt taniej, bo wobec niego istnieją taryfy), a więc kierunek handlu zmienia się. Państwa wyłączone z takiej unii tracą na tym.
„Regionalne umowy handlowe wzmacniają efekty kreacji handlu i zmniejszają efekty przesunięcia handlu.” Czy to zdanie jest prawidłowe?
„Zachodzi obawa, wyrażana m.in. przez MFW, że regionalne porozumienia o wolnym handlu mogą utworzyć zamknięte strefy, zniekształcające handel międzynarodowy, zwłaszcza jeśli stanowią one substytut wielostronnej liberalizacji handlu. Hermetyczne, regionalne strefy handlowe mogą doprowadzić do efektu przesunięcia handlu zamiast do jego kreacji, obniżając w ten sposób pobudzające efekty gospodarcze FTA.”
Dominuje pogląd, że regionalizm jest szkodliwy dla multilateralnego systemu handlu. Dlaczego?
„Efekt miski spaghetti” – sieć nakładających się umów handlowych i związane z tym skomplikowane warunki i regulacje handlu, oraz większy koszt transakcji handlowych ze względu na rosnącą ilość obowiązujących przepisów wynikających z różnych porozumień. Stosunek RTA do tego: te umowy są wyjątkiem z zasady WTO o niedyskryminacji – państwa zawierające te umowy mogą handlować między sobą korzystając z preferencyjnych taryfów i warunków łatwego dostępu do rynku, natomiast inne państwa członki WTO nie mogą korzystać z tych taryfów i warunków. Czyli jednak natura tych porozumieńjest dyskryminacyjna.
Głównym celem powstania multilateralnego systemu handlowego (WTO) po II wojnie światowej było uniemożliwienie pojawienia się konkurencji pomiędzy dominującymo blokami handlowymi. To, że w PTA i FTA pozostają bariery zewnętrzne w handlu prowadzi raczej do dezintegracji gospodarki światowej, jej fragmentaryzacji, izolacji integrujących się grup krajów i pogłębienia różnic między nimi - i w przyszłości może spowodować walkę pomiędzy dużymi blokami handlowymi.
Ostatnio rozpoczęta 9. Runda Rozwojowa z Doha (2001-obecnie) – trwa najdłużej; zawiera bardzo kontrowersyjne tematy negocjacji, w których państwa nie mogą dojść do konsensusu. Poruszone kwestie są związane z liberalizacją handlu produktami rolnymi, tekstyliami (obszary, w których państwa rozwijające się mają komparatywne przewagi). Są to bardzo drażliwe tematy dla krajów rozwiniętych, którzy nie chcą otwierać całkowicie dostęp do swoich rynków w tych sektorach, bo mogłoby to spowodować bezrobocie wewnątrz kraju.
Przykład: polityka USA wobec rolnictwa – redukcja taryf celnych na produkty rolne nie jest znaczna, także wypłacane są subsydia dla sektora rolniczego wewnątrz kraju – to wszystko utrudnia import produktów rolnych z krajów rozwijających się.
Wniosek: Regionalizm (który aktualnie tak szybko się rozwija) ma dwa oblicza. Z jednej strony ten proces pogłębia różnice interesów i warunków handlowych pomiędzy państwami oraz także pogłębia nierówności, z drugiej zaś promuje globalną liberalizację handlu. Aby wiedzieć jaki pogląd warto wspierać, należy śledzić aktualności o zawieranych lub będących w trakcie negocjacji RTA, oraz też o kierunkach rozwoju współpracy handlowej na rynku międzynarodowym.
Międzynarodowy Fundusz Walutowy, MFW? międzynarodowa organizacja w ramach ONZ, zajmująca się kwestiami stabilizacji ekonomicznej na świecie. Dostarcza pomocy finansowej zadłużonym krajom członkowskim, które w zamian są zobowiązane do dokonywania reform ekonomicznych i innych działań stabilizujących. |
Rewolucja na Ukrainie, a Międzynarodowy Fundusz Walutowy,Pod koniec listopada?2013 rozpoczęły się protesty na Majdanie. W sobotę (22 lutego 2014 roku) ukraiński parlament odsunął Janukowycza od władzy. Związek przyczynowo skutkowy widoczny jak na dłoni.
Podsumowując wyraźnie widać, że rozgrywka poszła o dużą kasę i uzależnienie Ukrainy od bankierów z Zachodu lub Wielkiego Brata ze Wschodu. UE i MFW grają do jednej bramki usiłując zagonić Ukrainę w kajdany niewidzialnej niewoli finansowej. Tymczasem Rosja pragnie przyłączeniu Ukrainy do Eurazji jako partnera strategicznego. W obecnej mocno zdestabilizowanej sytuacji Rosja może dążyć do oderwania wschodnich i południowych obwodów Ukrainy i pozyskania korytarza łączącego jej terytorium z nieuznawaną na świecie jako niepodległe państwo Naddniestrzańską Republiką Mołdawską. Kraj ten, który podobnie jak Abchazja i Południowa Osetia, istnieje tylko dzięki finansowemu i militarnemu (stacjonuje tu część 14 armii) wsparciu Rosji. Jakiś czas temu Putin wystąpił już oficjalnie z propozycją przyłączenie Naddniestrza do Rosji. W celu realizacji wymienionych zadań MFW pełni cztery istotne funkcje:
? regulacyjną polegającą na ustanawianiu norm i wzorców działania w sferze międzynarodowych stosunków finansowych; kredytową przez dostarczenie krajom członkowskim dodatkowych źródeł finansowania w postaci różnych kredytów; konsultacyjną? przez usługi konsultacyjne i współpracę krajów członkowskich oraz jako forum wymiany doświadczeń między krajami w radzeniu sobie z problemami natury gospodarczej, m.in. plan Balcerowicza był konsultowany z ekspertem MFW prof. Jeffreyem Sachsem;kontrolną? polegającą na nadzorowaniu przez MFW uzgodnionych programów dostosowawczych i weryfikacji celów, na jakie przeznaczane są środki kredytowe
Międzynarodowy Fundusz Walutowy jest największą organizacją finansową współ?czesnego świata, odgrywającą przez cały okres swojej działalności istotną rolę w funkcjo?nowaniu międzynarodowego systemu walutowego.
Działalność Funduszu można podzielić na dwa okresy. Okres od powstania systemu z Bretton Woods do momentu zawieszenia wymienialności dolara amerykańskiego na złoto, to okres uzgadniania reguł międzynarodowych stosunków walutowych oraz rozwią?zywania międzynarodowych problemów finansowych. MFW brał przede wszystkim udział w finansowaniu procesu odbudowy rynków, równoważeniu oraz ograniczaniu deficytów bilansów płatniczych. Czas po sierpniu 1971 r. to okres kryzysu polityki monetarnej na świe?cie i poszukiwań kierunków jej niezbędnej reformy oraz niewystarczającej ilości środków finansowych Funduszu. Wówczas MFW łagodził głównie skutki kryzysu walutowego oraz kryzysu zadłużenia.
Fundusz stanowi poważne, choć ciągle niewystarczające źródło kredytowe dla państw członkowskich. Ze środków finansowych MFW korzystają najczęściej Wielka Brytania, Stany Zjednoczone i Francja, co wynika z ich największego udziału w kapitale zakłado?wym i tym samym możliwości otrzymywania największych kredytów, choć nie są krajami, które ich najbardziej potrzebują.
Okres po upadku systemu walty złotej:Próby rekonstrukcji waluty złotej
Konieczność utworzenia nowego systemu walutowego w celu pobudzenie gospodarki
Okoliczności powstania Skutki:Midzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju,MFW
Cele: stabilność kursów + niezależna monetarna polityka wewnętrzna
Dwie koncepcjeJ.M. Keynes: koncepcja Międzynarodowej Unii Clearingowej imitującej ponadnarodowy pieniędz-bankora H.D Whide: stworzenie międzynarodowego funduszu walutowego
Zasady Bretton Woods:Złoto jest głównym źródłem rezerwowym i płatniczym;Utrzymanie stałego zaufania do dolara;Zewnętrzna wymienialność walut;Funkcjonowanie systemu w latach 1945-1965;Ograniczona wymienialność walut;Wysoka stabilność kursów walutowych;Duża dynamika rozwoju międzynarodowego
Główne słabości BW:
Monowalutność: jedna waluta rezerwowa o stalym parytecie
Nizka elastyczność kursów walutowych
Zmiana w zakresie mobilności pieniądza
Zmiany w systemie
Pojawienie się wielu nowych rozwijających się krajów, które liczyły na pomoc organizacji światowych takich jak IMF jak i Bank Światowy;
W 1956 powołano Międzynarodową Korporację Finansową (IFC), która miała za zadani udzielanie kredytów firmom z krajów rozwijających się.
W 1961 powołano do życia Międzynarodowe Stawarzyszenie Rozwoju (IDA) udzielające pożyczek krajom rozwijającym się na jeszcze bardziej z liberalizowanych zasadach niż Bank Światowy.
Kolejne zmiany (lata 60 XX wieku)Szybki rozwój w krajach uczestniczących w II Wojnie Światowej spowodował osłabienie pozycji dolara amerykańskiego.
W 1967 roku przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy zostały utworzine Specjalne prawa ciągnienia (SDR - międzynarodowa jednostka rozrachunkowa, umowna jednostka monetarna, mająca charakter pieniądza bezgotówkowego) w celu stabilizacji międzynarodowego systemu walutowego.
Osłabienia systemu z Bretton Woods:brak równowagi w wymianie walutowej pomiędzy krajami zachodnimi doprowadził do dalszego osłabienia całego systemu
Powodem tego była za silna pozycja dolara w stosunku do mocy gospodarki Sanów Zjednoczonych
Wprowadzenie restrykcyjnej polityki w stosunku do wymienialności dolara pod koniec lat 60 spowodowało wzrost inflacji w innych krajach
Obecnie wiele dużych i silnych gospodarczo państw pozwala na wolną wymianę swojej waluty, co prowadzi do uwolnienia i urynkowienia kursów.
Inne kraje wiązały swoje waluty z silniejszymi poprzez parytety albo starały się utrzymywać pozycję swoich walut poprzez operacje na światowych rynkach finansowych.
System z Bretton Woods stał się raczej zlepkiem umów i metod oraz płaszczyzną wymiany informacji oraz stabilizacji.
Bretton Woods a sprawa PolskaPolska przystąpiła do sytemu z Bretton Woods poprzez przystąpienie do Międzynarodowego Funduszu Walutowego 27 grudnia 1945 roku.Od tamtego czasu w szczególności po 1989 roku stała się beneficjantem pożyczek z Banku Światowego.
Bretton Woods obecnie.Obecnie system wymienialności walut na złoto i stałych parytetów ich kursów upadł i został zaniechany, jego miejsce zajęły dzięki rozwojowi systemów teleinformatycznych płynne kursy walut.
Powołane w tamtym okresie instytucje jak Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy wrosły już w gospodarkę światową, jednocześnie starają się nadążać za szybko zmieniającym się światem.
BANK ŚWIATOWY
Bank Światowy został utworzony w lipcu 1944 roku po konferencji Bretton Woods.
Liczy 188 członków
Siedziba: Waszyngton
Za Bank Światowy uznaje się grupę ściśle ze sobą powiązanych organizacji. Są nimi:
Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju
Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju
Międzynarodowa Korporacja Finansowa
Wielostronna Agencja Gwarancji Inwestycji
Międzynarodowe Centrum Porozumień i Arbitrażu
Cele Statutowe Banku Światowego
Promowanie i ułatwianie dopływu kapitału inwestycyjnego
Popieranie rozwoju państw słabiej rozwiniętych
Popieranie przedsięwzięć prowadzących do wzrostu wymiany międzynarodowej oraz utrzymania równowagi biłansu płatniczego
Wspieranie rozwoju przedsiębiorczości lokalnej
Wspieranie rozwoju infrastruktury
BANK ŚWIATOWY PRZYCZYNIA SIĘ DO PRZYSPIESZENIA WZROSTU GOSPODARCZEGO
Bank Światowy we współpracy z wieloma partnerami działa na rzecz rozwoju, pomagając Polsce jak najlepiej wykorzystać fakt członkostwa w UE. Dzięki wsparciu ze strony Banku Światowego Polska może unowocześniać infrastrukturę transportową i technologię komunikacyjną, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności. Poprzez doradztwo w zakresie strategii makroekonomicznych oraz klimatu inwestycyjnego Bank Światowy przyczynia się do przyspieszenia wzrostu gospodarczego.
BANK ŚWIATOWY POMAGA TWORZYĆ NOWE MIEJSCA PRACY NA OBSZARACH WIEJSKICH
Dzięki zaangażowaniu Banku Światowego, tysiące uczestników szkoleń zawodowych prowadzonych na obszarach wiejskich przygotowuje się do pracy poza rolnictwem. Dla lokalnych władz samorządowych, organizacji pozarządowych i uczestników indywidualnych zorganizowano szkolenia poświęcone nauce korzystania z funduszy przedakcesyjnych i strukturalnych z Unii Europejskiej, przeznaczonych na rozwój obszarów wiejskich.
BANK ŚWIATOWY POMAGA WALCZYĆ Z KORUPCJĄ
Od 1996 roku Bank Światowy wprowadził w życie ponad sześćset programów antykorupcyjnych w stu krajach. Polska szybko odpowiedziała na ofertę Banku Światowego w dziedzinie przeciwdziałania korupcji, dzięki czemu udało się przygotować projekt antykorupcyjny zakrojony na szeroką skalę. Opracowanie Banku Światowego dało asumpt do powstania Antykorupcyjnej Grupy Roboczej na wysokim szczeblu. Dzięki strategii przyjętej przez Grupe walka z korupcją stała się przedmiotem ożywionej debaty.
BANK ŚWIATOWY POMAGA BUDOWAĆ GOSPODARKĘ OPARTĄ NA WIEDZY
We współczesnym świecie innowacyjnosc i wiedza sa motorem wzrostu i produktywności. Bank Światowy zaangażował się w opracowanie programu, który pomoże wzmocnić sieć powiązań pomiędzy poszczególnymi gałęziami gospodarki, wyższymi uczelniami i instytucjami badawczymi. W efekcie powinna wzrosnąć konkurencyjność polskiego przemysłu, szczególnie istotna wobec wyzwań wynikających z wstąpienia Polski do UE.
BANK ŚWIATOWY POMAGA REFORMOWAĆ KRAJOWY SYSTEM ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH
Bank Światowy oraz inni donorzywspierają wysiłki zmierzające do usprawnienia systemu zamówień publicznych w celu uzyskania większej przejrzystości i konkurencyjności. Dodatkowo, Bank Światowy pomaga polskiemu rządowi w opracowaniu standardowej dokumentacji przetargowej oraz kontraktów na towary i usługi.
BANK ŚWIATOWY DZIAŁA NA RZECZ CZYSTEGO POWIETRZA
Bank Światowy pomaga we wdrażaniu projektu poświęconego odnawialnym źródłom energii w rejonie Tatr. Dzięki projektowi dotyczącemu ochrony środowiska i ogrzewania geotermalnego na Podhalu zmniejsza się zanieczyszczenie powietrza będące konsekwencją emisji gazów/wyziewów z lokalnych kotłowni i rośnie wykorzystanie ekologicznie czystej energii. Poprawia się jakość powietrza, a mieszkańcy ponoszą mniejsze koszty opału. Poza tym, czyste powietrze oznacza więcej turystów w rejonie Zakopanego i Nowego Targu.
BANK ŚWIATOWY WSPIERA REFORMĘ GÓRNICTWA
Górnictwo węgla kamiennego jest jedną z najbardziej rozbudowanych gałęzi polskiego przemysłu, ale ze względu na dużą liczbę zatrudnionych i złe wskaźniki ekonomiczne stanowi balast dla krajowej gospodarki. Bank Światowy zaangażował się w reformę sektora górniczego, opracowanie planu prywatyzacji, poprawę metod zarządzania w spółkach węglowych, a także szkolenia zawodowe i pomoc finansową dla osób zwalnianych z pracy. Obecnie najważniejsze jest przywrócenie równowagi finansowej w górnictwie.
BANK ŚWIATOWY POMAGA USPRAWNIAĆ SIEĆ DROGOWĄ
Złe drogi ograniczają rozwój aktywności gospodarczej. Polscy konsumenci przeznaczają równowartość 16% PKB na pokrycie kosztów eksploatacji pojazdów, a kolejne 2% PKB wydaje się na likwidację skutków wypadków drogowych w postaci strat materialnych, leczenia ofiar wypadków i zaniżonej produktywności. Bank Światowy współfinansuje szereg inwestycji drogowych, czego przykładem może być remont najdłuższego w Polsce mostu na Wiśle w Wyszogrodzie, wymiana nawierzchni szeregu dróg krajowych oraz budowa kilku obwodnic o dużym znaczeniu komunikacyjnym, jak np. Obwodnica w Białobrzegach.
BANK ŚWIATOWY POMÓGŁ POLSCE W USUWANIU SKUTKÓW POWODZI Z 1997 ROKU
Bank Światowy pomógł Polsce w usuwaniu skutków powodzi z 1997 roku, która zniszczyła budynki mieszkalne i infrastrukturę na obszarze przekraczającym 25% powierzchni kraju. Poza likwidacją uszkodzeń i strat materialnych, Bank Światowy pomaga zapobiegać tego rodzaju katastrofom w przyszłości poprzez rozbudowę przeciwpowodziowego systemu wczesnego ostrzegania i reagowania.
POLSKA JEST JEDNYM Z CZŁONKÓW ZAŁOŻYCIELI BANKU ŚWIATOWEGO
Polska należy do grupy 45 krajów, które w październiku 1944 roku utworzyły Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju, znany też jako?Bank Światowy?. Polska wystąpiła z Banku w 1950 roku, aby w roku 1986, po 36-letniej przerwie, ponownie stać się jego członkiem. W 1990 roku Bank Światowy rozpoczął w Polsce działalność pożyczkową, i od tego czasu na 41 różnych programów pożyczkowych przeznaczono kwotę 5,8 miliarda USD.
Bank Światowy powstał w lipcu 1944 r. Po wojnie próbowano stworzyć taką instytucje, która mogłaby udzielać pomocy finansowej krajom zniszczonym przez wojnę oraz słabo rozwiniętym. Organizacja została zorganizowana w Stanach Zjednoczonych, podczas Monetarnej i Finansowej Konferencji Narodów Zjednoczonych w Bretton Woods. Na tej konferencji zostały podpisane i negocjowane artykuły Karty przez przedstawicieli 44 panstw(Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Francja, Chiny, Indie, Zwiazek Radziecki).Większa część tych kajów, które uczestniczyły w konferencji powołujacej IBRD do początku swej działalności, podpisała Kartę stajac się tym samym pierwotnymi (założycielami) członkami Banku. Bank Światowy rozpoczął swoją działalność razem z Miedzynarodowym Funduszem Walutowym (IMF) w 25 czerwca 1946 r. Miedzynarodowy Fundusz Walutowy (IMF) można jeszcze nazwać instytucją przyjacielską z Bankiem Światowym, lecz całkowicie odrębną w swoich działaniach.
Za Bank Światowy uznaje się grupę ściśle ze sobą powiązanych oganizacji. Są nimi:
Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju
Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju
Międzynarodowa Korporacja Finansowa
Wielostronna Agencja Gwarancji Inwestycji
Międzynarodowe Centrum Porozumień i Arbitrażu
Cele Statutowe Banku Światowego
1. Udzielanie pomocy w odbudowie i rozwoju terytoriów państw członkowskich
2. Promowanie i ułatwianie dopływu kapitału inwestycyjnego
3. Popieranie długoterminowego zrównoważonego wzrostu gospodarczego
4. Popieranie przedsięwzięć prowadzących do wzrostu wymiany międzynarodowej oraz utrzymania równowagi biłansu płatniczego
5. Popieranie rozwoju państw słabiej rozwiniętych
6. Finansowanie inwestycji rozwojowych, zwiększające zasoby produkcyjne państw
7. Wspieranie i promowanie prywatnych inwestycji zagranicznych
8. Wspieranie rozwoju przedsiębiorczości lokalnej
9. Wspieranie rozwoju infrastruktury
W pierwszych latach istnienia Banku Światowego jego działalnosc koncentrowała się na finansowaniu odbudowy zniszczeń wojennych gospodarki krajów Europy Zachodniej
Obecne cele Banku Światowego |
Członkostwo w Banku Światowym
Warunkiem członkostwa w Banku Światowym jest przynależnosc do MFW i wpłata udziału członkowskiego. W momencie powstania Bank liczył 45 członków. Do BS należą 188 członków. Polska była jednym z krajów założycieli Banku Światowego. W 1950 roku jednak wystąpiła z niego, a ponownie jego członkiem stała się w 1986 roku. Polska jest członkiem Banku od 27 czerwca 1986r. W zależnosci od wysokosci udziału kraje dysponują odpowiednią iloscia głosów.
Polska jako członek Banku Światowego
Polska od początku uczestniczyła w konferencji Bretton Woods i potem stała członkiem-założycielem. Wystepując z MFW w 1950 r., zrezygnowała również z członkowstwa w BS (ponieważ odmówiono pożyczki w wysokosci 600 mln USD na odbudowe zniszczeń spowodowanych przez II ws). Zgodnie z istniejącymi zasadami, przystepując ponownie do MFW 27 czerwca 1986 r., Polska stała sie również po raz kolejny członkiem Banku Światowego. Przedstawicielem Polski w Radzie Gubernatorów jest prezes NBP.
Od 1990 r. Polska uzyskuje od Banku Światowego korzyści w postacie kredytów.
Współpraca Banku Światowego z Polską
Od 1990 roku Bank Światowy aktywno wspiera Polskę za pomocą nadawania kredytów dla Polski. Współpracę między Polską a Bankiem Światowym zaczeła się od 1990 roku. Lata 90 - to czas swego rodzaju - gorączki kredytowej, w którym całkowite zaangażowanie finansowe banku w Polsce było najwyższe w całej historii współpacy. W latach 1994-1997 sytuacja gospodarcza w Polsce uległa znaczącej poprawie, a popyt na kredyty Banku Światowego obniżył się.
Główne kierunki wspacia Banku Światowego dla Polski:
1. Wspieranie rozwoju sektora prywatnego
2. Pożyczki dla pzedsiębiostw
3. Modernizacja sektora finansowego
4. Ochrona środowiska naturalnego
5. Energetyka
6. Rozwijanie infrastruktury
Struktura Banku Światowego
Do organów Banku należą:
- Rada Gubernatorów
- Rada Dyrektorów Wykonawczych
- Departamenty Operacyjne
- Departamenty Funkcjonalne
Najwyższą włądzą banku jest Rada Gubenatorów wybierana na 5 lat. Zbiera się ona co roku. Rada Gubernatorów składa sie z gubernatorów i ich zastepców z każdego kraju członkowskiego. Gubernatorami sa przeważnie ministrowie finansów. Rada podejmuje najważniejsze
decyzje dotyczące:
1. Ustalanie warunków przyjmowania i przyjmowanie nowych członków
2. Ich zawieszanie oraz wykluczanie
3. Uchwalanie zmian w wysokosciach wpłat członkowskich do kapitału zakładowego
4. Uchwalanie zasad podziału zysku i jego rozdysponowanie
5. Zawieranie umów z innymi organizacjami miedzynarodowymi
5. Wybieranie Rady Wykonawczej i Dyrektorów Wykonawczych
Kapitał Banku Światowego
Bank jest zorganizowany w formie spółki akcyjnej, a jego kapitał składa sie z dwóch czesci: kapitał zakładowy i kapitał własny.
Kapitał zakładowy ma charakter udziałowy. Udziały składają sie z 2 czesci: 10% stanowi kapitał wpłacony, 1% jest wpłacony w walutach wymiennych lub w dolarach oraz 9% w walucie narodowej członka, (11,5 mld USD - 30.06.2005 r.) 90% to kapitał na żądanie, zwany funduszem gwarancyjnym (zabezpieczenie Banku wobec emitowanych obligacji i udzielanych gwarancji), Bank w razie potrzeby może zażądać wpłaty tej części kwoty. W lipcu 1994 r. po raz pierwszy wyznaczono wysokość
kapitału zakładowego - 10 mld USD. Kwota kapitału zakładowego została podzielona na udziały. Zgodnie ze statutem Banku akcje mogą byc nabywane tylko przez członków Banku (178,2 mld USD? 30.06.2005 r.).
Kapitał własny pochodzi z:
1. zaciagania pożyczek na międzynarodowych rynkach kapitałowych, przez emisje własnych obligacji umieszczonych na najbardziej chłonnych rynkach kapitałowych,
2. sprzedaż obligacji w kraju, który zaciągnał pożyczkę w Banku,
3. dochody uzyskane z różnych operacji przeprowadzanych przez Bank,
4. cesja wierzytelnosci? Bank odstepuję cześć niespłaconej pożyczki innym instytucjom finansowym,
5. kwot spłat udzielonych pożyczek.
MISROSOFT
Założyciele: Bill Gates, Paul Allen
Data założenia: 4 kwietnia 1975r.
Branża: Technologie informacyjne
Produkty: Microsoft Windows, Microsoft Office, Visual Studio, Microsoft Expression, Xbox, Xbox 360, Windows Internet Explorer, Windows Live, Windows Mobile, Windows Server, Windows Media Player, Microsoft Zune, Skype, Windows Phone, Office 365
W 1996 wraz z NBC stworzył telewizyjny kanał MSNBC, nadający wiadomości przez 24 godziny, połączony z internetowym serwisem informacyjnym.
W 1997 roku Microsoft kupił Hotmail – pierwszy z serwisów oferujących dostęp do kont pocztowych przy użyciu przeglądarki internetowej.
W 1999 powstał komunikator internetowy MSN Messenger, jako konkurencja dla AOL Instant Messengera (AIM).
W 2011 roku Microsoft przejął Skype.
W 2013 roku Windows Live Messenger zostaje zastąpiony zakupionym wcześniej Skype i korzystanie z WLM będzie dostępne tylko w Chinach.
Firma Microsoft jest przykładem tego, w jaki sposób organizacje mogą przyczynić się do rozwoju państwa:
transparentny i prosty sposób egzaminowania prawników, przy testach na aplikacje
- model cloud computing
Microsoft - Partners in Learning (Partnerstwo dla Przyszłości):
dostęp do bezpłatnych narzędzi Microsoft dla edukacji
współpraca z ciekawymi partnerami (Regionalne Centra Innowacji Microsoft), których celem jest rozwój systemu edukacji i innowacyjności
współpraca z Ministerstwem Edukacji Narodowej w zakresie działań realizujących „Strategię rozwoju społeczeństwa informacyjnego w Polsce do roku 2013”
finansowanie certyfikowanych szkoleń technologicznych i metodycznych, warsztatów oraz seminariów w zakresie wykorzystywania nowych technologii w pracy
APPLEApple zaprezentowało wyniki finansowe za pierwszy kwartał roku fiskalnego 2014. W skrócie - gigant zanotował rekordowe osiągi, lecz inwestorzy liczyli na jeszcze więcej.
Przychody firmy z Cupertino sięgnęły rekordowego poziomu 57,6 mld dol, natomiast zysk netto wyniósł13,1 mld dol. Nieznacznie spadła marża brutto - z 38,6% do 37,9%. co ciekawe, za 63% przychodów odpowiadała sprzedaż poza granicami USA. Jeśli chodzi o sprzedaż poszczególnych urządzeń, liczby prezentują się następująco:
iPhone: 51 mln sztuk (rekordowy poziom)
iPad: 26 mln sztuk (rekordowy poziom)
Mac: 4,8 mln sztuk
iPod: 6 mln sztuk
Imponujące wyniki nie zrobiły jednak wrażenia na inwestorach. W handlu pozasesyjnym (faza pre-market) akcje Apple tracą już blisko 7%. Główną przyczyną takiego stanu jest niższa od oczekiwań sprzedaż iPhone'ów - rynek liczył na wynik w okolicach 55-56 mln sztuk.
Całkowity dochód wyniósł 57,6 mld dolarów, co jest wzrostem o 3,1 mld dolarów (6%) względem roku poprzedniego (54,5 mld dolarów).
Sprzedano 51 milionów iPhone’ów, czyli 3,2 miliona (7%) więcej niż w 1 kwartale 2013 roku (47,8 miliona).
Sprzedano 26 milionów iPadów, czyli 3,1 miliona (14%) więcej względem poprzedniego roku (22,9 miliona).
Sprzedano 4,8 miliona Maków – wzrost o 0,7 miliona (17%) (4,1 miliona w ubiegłym roku).
Sprzedano 6 milionów iPodów, co jest jedynym spadkiem spośród wymienionych tu urządzeń i to dużym, bo aż o 6,7 miliona (53%) względem roku poprzedniego (12,7 miliona).
Podział dochodów według urządzeń przedstawia się następująco: iPhone – 56%, iPad – 20%, Mac – 11%, iTunes/oprogramowanie/usługi – 8%, akcesoria – 3% oraz iPody – 2%.
iOS 7 został już zainstalowany na 80% urządzeń.
Całkowity dochód wyniósł 57,6 mld dolarów, co jest wzrostem o 3,1 mld dolarów (6%) względem roku poprzedniego (54,5 mld dolarów).
Sprzedano 51 milionów iPhone’ów, czyli 3,2 miliona (7%) więcej niż w 1 kwartale 2013 roku (47,8 miliona).
Sprzedano 26 milionów iPadów, czyli 3,1 miliona (14%) więcej względem poprzedniego roku (22,9 miliona).
Sprzedano 4,8 miliona Maków – wzrost o 0,7 miliona (17%) (4,1 miliona w ubiegłym roku).
Sprzedano 6 milionów iPodów, co jest jedynym spadkiem spośród wymienionych tu urządzeń i to dużym, bo aż o 6,7 miliona (53%) względem roku poprzedniego (12,7 miliona).
Podział dochodów według urządzeń przedstawia się następująco: iPhone – 56%, iPad – 20%, Mac – 11%, iTunes/oprogramowanie/usługi – 8%, akcesoria – 3% oraz iPody – 2%.
iOS 7 został już zainstalowany na 80% urządzeń.
Najstarsza i największa firma branży informatycznej świata,zatrudnienie: 398 455;przychód (2008): 103,6 miliarda / zysk w wysokości 16,7 miliardów $.Zajmuje się każdym segmentem rynku informatyczne go od software i hardware po nanotechnologię
Siedziby w 170/194 Państw IBM w Polsce- 1935r.
źródło: 2008 IBM Annual Report
IBM- jeden z największych ofiarodawców pieniędzy, sprzętu elektronicznego i zasobów ludzkich dla organizacji pozarządowych (NGO)
Wspieranie jednostek oświaty- rozwój edukacji
Zrewolucjonizowanie poziomu życia poprzez wprowadzanie nowych technologii polepszających pracę organizacji i instytucji
Tworzenie miejsc pracy. (nie tylko w samej korporacji)
Wprowadzenie programów pomagającym oszczędzać energię- ochrona środowiska
Ułatwianie życia codziennego obywatelom wprowadzając innowacyjne technologie
Rodzaje instytucji międzynarodowych:instytucje międzynarodowe zajmujące się analizą danych i zbierające informacje na temat zjawisk społeczno-gospodarczych na świecie
instytucje międzynarodowe zajmujące się analizą danych tematycznych dotyczących określonego sektora gospodarki w ujęciu międzynarodowym
instytucje finansowe zbierające dane statystyczne, ujednolicające metodologię zbierania danych ekonomicznych, tworzące wskaźniki dotyczące transformacji itd.
Funkcje instytucji międzynarodowych:Regulacyjne,Kontrolne,Operacyjne
Wady i zalety Instytucji międzynarodowych
WADY
Nadmierna biurokratyzacja
Dominacja mocarstw światowych
Rosnące koszty funkcjonowania
Uniemożliwione prowadzenie polityki w przypadku braku woli współpracy państw członkowskich
Duży poziom ingerencji w funkcjonowanie rządów i gospodarek narodowych
ZALETY
Tworzenie płynności międzynarodowej związanej z rozwojem rynku światowego i koniecznością rozliczania coraz większych transakcji
Tworzenie organizmu będącego wyrazem gotowości do współpracy międzynarodowej
Wspieranie procesu łagodzenia deficytów bilansów płatniczych
Tworzenie programów dla krajów dotkniętych pętlą zadłużeniową
Przykłady instytucji międzynarodowych
Międzynarodowy Fundusz Walutowy
Światowa Organizacja Handlu
Bank Światowy
Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju
Konferencja Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju
Bank Rozrachunków Międzynarodowych
Europejski Bank Centralny i jego znaczenie dla funkcjonowania strefy euro
Wieloletnie procesy europejskiej integracji gospodarczej doprowadziły do powstania w latach 90 europejskiej Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW, strefa euro). 1 czerwca 1990 r. powołano formalnie Europejski Bank Centralny, tworzący wraz z narodowymi bankami centralnymi wszystkich państw członkowskich EU Europejski System Banków Centralnych, jest bankiem centralnym tej unii walutowej.
Kluczowe rozwiązania prawne i organizacyjne obowiązującego współcześnie systemu wypracowane zostały w traktacie z Mastricht (m.in. unia walutowa, kształt bankowości centralnej). Dokument ten powołał do życia EBC i ESBC. Cechą wyróżniającą EBC spośród pozostałych instytucji unijnych jest jego formalny status prawny.
EBC oraz ESBC nie dopełniają jednak całości obrazu bankowości centralnej UE oraz Unii Gospodarczej i Walutowej. Wiele państw objętych jest derogacją, natomiast Wielka Brytania i Dania jeszcze w czasie negocjacji zapewniły sobie inny status.
Narodowe banki centralne krajów z derogacją, a także Bank Danii i Bank Anglii stają się oczywiście członkami ESBC, jednak mają one znacznie mniejszy wpływ na funkcjonowanie unii walutowej od tych państw, których banki centralne przyjmują wspólną walutę.
Dla większej przejrzystości tego złożonego systemu już w listopadzie 1998 r. Rada Prezesów (najważniejszy organ EBC i ESBC) wprowadziła pojęcie Eurosystemu, dla określenia tej części ESBC, która wykonuje zadania banku centralnego dla strefy euro. Zapis formalny wprowadzony został natomiast dopiero w Traktacie lizbońskim.
Cele Polityki EBC:
Polityka pieniężna (monetarna) - działalność Banku Centralnego prowadzona w imieniu państwa, polegająca na wyborze pieniężnych celów makroekonomicznych i ich realizacji poprzez regulowanie podaży pieniądza oraz popytu na pieniądz za pomocą wybranych instrumentów, których celem jest:
*stabilny poziom cen czyli niska inflacja
*wysokie zatrudnienie
*wzrost gospodarczy
*stabilność stóp procentowych
*stabilność rynków finansowych
*stabilność rynków walutowych
PODSTAWOWE ZADANIA ESBC:
*definiowanie i urzeczywistnianie polityki pieniężnej Unii
*przeprowadzanie operacji walutowych
*utrzymywanie oficjalnych rezerw walutowych państw członkowskich i zarządzanie tymi rezerwami (rezerwy walutowe EURO-SYSTEMU składają się z rezerw przekazanych przez krajowe banki centralne a drugą własne rezerwy walutowe krajowych banków centralnych.
*prawidłowe funkcjonowanie systemów płatniczych
*pozostałe zadani ESBC związane są ze standardowymi funkcjami banku centralnego, a więc m.in. emisja pieniądza czy gromadzeniem i przetwarzaniem danych statystycznych
*utrzymanie stabilności systemu finansowego m.in. mowa o kredytowaniu i nadzoru nad bankami krajowymi (Europejska Rada Ryzyka Systemowego)
Organy decyzyjne Europejskiego Banku Centralnego
Rozwiązania Traktatowe ukształtowały ESBC i Eurosystem tak, że ich ośrodkiem decyzyjnym jest EBC. Dlatego jego trzy ciała decyzje - zarząd, Rada Prezesów i Rada Ogólna - również władzami ESBC i Eurosystemu. Najważniejszy z tych organów to Rada Prezesów, do której należą wszystkie decyzje strategiczne Eurosystemu, w szczególności decyzje dotyczące polityki pieniężnej. W skład Rady Prezesów wchodzi sześciu członków zarządu EBC oraz prezesi krajowych banków centralnych należących do Eurosystemu, a więc prezesi banków centralnych, które przyjęły euro jako wspólną walutę. Obecnie Rada Prezesów liczy 22 członków.
GATT WTO
Celami organizacji GATT były:
likwidacja ograniczeń hamujących rozwój wymiany handlowej, obniżenie maksymalnych stawek celnych, ocena sytuacji w handlu międzynarodowym, rozstrzyganie sporów pomiędzy członkami.
Oznacza to, że głównym celem jest liberalizacja handlu międzynarodowego i w efekcie stworzenie warunków zbliżonych do wolnej konkurencji.
Cele WTO:
* stanowi forum negocjacji dotyczących wielostronnych stosunków handlowych jej członków w dziedzinach, które są objęte porozumieniami wymienionymi w aneksach;
* stanowi forum do dalszych negocjacji między członkami na temat wielostronnych stosunków handlowych oraz stanowi ramy do wdrażania tych rokowań
* administruje Uzgodnieniem w Sprawie Reguł i Procedur Dotyczących Rozstrzygania Sporów;
* zarządza Mechanizmem Przeglądu Polityki Handlowej;
* Współpracuje z Międzynarodowym Funduszem Walutowym, Międzynarodowym Bankiem Odbudowy i Rozwoju oraz Grupą Banku Światowego w celu zapewnienia spoistości w formułowaniu globalnej polityki gospodarczej.
Funkcje WTO: |
Najważniejsze zasady wymiany handlowej:
1. Klauzula największego uprzywilejowania - klauzula niedyskryminacji i równości w traktowaniu partnerów. Wyjątki: Unia Celna i Strefa Wolnego Handlu.
2. Zasada wzajemności - wzajemne korzyści i koncesje. Państwo nie musi udzielać takich koncesji i przywilejów jeśli nie korzysta z nich z drugiej strony. Wyjątek: Powszechny System Preferencji Generalnych
3. Ochrona rynku przez taryfę celną. Wyjątki: przy ochronie bilansu płatniczego, przy ochronie zdrowia lub przepisów sanitarnych. Jednak główna zasada wymiana wszystkich barier pozataryfowych na cła.
4. Klauzula Narodowa- towar importowany nie może być gorzej traktowany niż towar krajowy pod względem dystrybucji, zakupu, przewozu, podatków itp.
Organy WTO
Organy plenarne 1. Konferencja Ministerialna złożona z ministrów wszystkich krajów członkowskich zbierają się raz na dwa lata - podejmuje decyzje związane z wielostronnymi porozumieniami handlowymi, zmianą statutu, prowadzi współpracę z innymi organizacjami. 2. Rada Generalna (zastąpiła Radę Przedstawicieli GATT) - składa się ze wszystkich krajów członkowskich; zbiera się w razie potrzeby jest odpowiedzialna za rozstrzyganie sporów, pełni funkcję Konferencji Ministrów gdy ona nie pracuje, zatwierdza budżet, ustala składki i inne sprawy członkowskie. Pod kierownictwem rady działają: Rada do spraw handlu towarami; Rada do spraw usługami; Rada do spraw handlowych aspektów praw intelektualnych. Skład tych rad jest otwarty dla wszystkich członków, mogą one powoływać organy pomocnicze
Konferencja Ministerialna powołała:
- Komitet ds. Handlu i Rozwoju
- Komitet Finansów Administracji i Budżetu
- Komitet ograniczeń wprowadzonych dla ochrony bilansu płatniczego
Komitety są otwarte dla wszystkich członków, zbierają się w razie potrzeby i mogą powoływać organizacje pomocnicze.
Sekretariat: na czele z Sekretarzem Generalnym - wybieranym prze Konferencje Ministerialną, która określa jego zadania i czas kadencji. Jest on odpowiedzialny za sprawozdania z działalności organizacji, za opracowanie budżetu i sporządzanie bilansu WTO, reprezentuje WTO na zewnątrz, jest kierownikiem personelu. Nie ma określonej z góry długości kadencji czy na 5 czy na 6 lat. Siedziba WTO jest w Genewie wcześniej było tam GATT. Sekretariat jest organem administracyjnym. W skład sekretariatu wchodzą: Sekretarz Generalny - najwyższy rangą urzędnik- funkcjonariusz międzynarodowy (działa w interesie organizacji, nie może przyjmować innego stanowiska
Mechanizm podejmowania decyzji w WTO: |
Krytyka WTO
Argumentem najczęściej spotykanym przeciwko WTO jest zarzucanie tej organizacji, iż jest instytucją niedemokratyczną, która służy interesom jedynie wielonarodowych korporacji. Inna grupa zarzutów dotyczy negatywnych konsekwencji globalizacji, czyli likwidację krajowych miejsc pracy na skutek upadku niekonkurencyjnych przedsiębiorstw oraz pogłębianie się dysproporcji rozwojowych. Spotyka się również argumenty, że WTO nie dba o ochronę środowiska.
GENEZA GATT. |
Siedziba, organy, przewodniczący
Konferencje układających się stron GATT (główny organ) nabrały charakteru sesji odbywających się 1-2 razy w roku. W 1960 utworzono stały organ wykonawczy? Radę Przedstawicieli. Od 1951 działa Sekretariat z Dyrektorem Generalnym, mający siedzibę w Genewie.
Członkowstwo w Światowej Organizacji Handlu
GATT miał 4 kategorięczłonkostwa: członkostwo zwyczajne, członkostwo tymczasowe,członkostwode facto, status obserwatora. Obecnie w WTO wyróżniamy dwa rodzajeczłonkostwa: członków zwyczajnych i obserwatorów. Członkowie zwyczajni mają pełne prawa. Przyjmowani sąwiększością2/3 głosów na podstawie specjalnego protokołu przystąpienia, zawieranego między organizacjąi państwem kandydatem. Przystąpienie państwa do WTO poprzedzająnegocjacje taryfowe między nimi a organizacją, których celemjest ustalenie ustępstw celnych nowo przystępującego państwa w stosunku do pozostałychpaństw WTO. Obserwatorzy mogą brać udział we wszystkich pracach WTO, lecz bez prawa głosu. Ich prawa i obowiązki sprowadzają się do konsultacji z pozostałymi państwami członkowskimi. O status obserwatora ubiegają się państwa, które chcą w przyszłości przystąpić do WTO w charakterze członków zwyczajnych, ale nie są pewne czy sprostają zobowiązaniom wynikającym z tego członkostwa
Zalety GATT/WTO oraz Wady GATT/WTO
Zalety GATT/WTO
rozwój handlu międzynarodowego
redukcja wszelkich barier
liberalizacja handlu
hamowanie tendencji protekcjonistycznych
Wady GATT/WTO
niemoc organizacji wobec łamania zasad GATT przez państwa członkowskie
negocjacje w ramach GATT nie dotyczyły wszystkich artykułów i grup towarowych
nie uwzględniał potrzeb krajów słabo rozwiniętych
wielkie mocarstwa łamały zasady
powstanie korporacji utrudniających dostęp do rynku
Runda Urugwajska
Decyzje w ramach GATT podejmowane były w ramach tzw. rund negocjacyjnych, których było dotąd 8.
W latach 80' przed gospodarką światową zaczęły pojawiać się nowe wyzwania. Istniały tendencje protekcjonistyczne, które mogły być realizowane poprzez obchodzenie przepisów GATT, a nie istniała skuteczna metoda załatwiania sporów powstałych na tle tego traktatu. Kolejnym zjawiskiem które wymagało uwagi była tendencja do tworzenia regionalnych stref wolnego handlu co wyłączało zastosowanie GATT. W tym okresie też międzynarodowy handel usługami zaczął nabierać znaczenia. W odpowiedzi na te wszystkie tendencje zwołano rundę urugwajską. Runda Urugwajska (1986? 1994) przyniosła dla stron znaczne sukcesy negocjacyjne,
Najważniejszymi osiągnięciami rundy są: utworzenie Światowej Organizacji Handlu.
Do podstawowych osiągnięć Rundy Urugwajskiej można zaliczyć:
-dalszą liberalizację handlu międzynarodowego (szczególnie w sektorze rolnym i tekstylnym);
-wzmocnienie zasad funkcjonowania międzynarodowego obrotu gospodarczego (modyfikacja Układu i bardziej precyzyjne określenie procedur stosowania jego postanowień);
-ustanowienie wielostronnych reguł prowadzenia handlu usługami;
-włączenie do negocjacji nowych dziedzin obrotu międzynarodowego, tj. ochrony praw własności intelektualnej oraz handlowych aspektów inwestycji zagranicznych.
-redukcja taryf celnych oraz umów w sprawie ograniczenia pozataryfowych barier handlowych.
Światowa Organizacja Handlu powstała w miejsce GATT, z w związku z tym miała przejąć dotychczasowe funkcje GATT, uzupełnione ustaleniami osiągniętymi w ramach Rundy Urugwajskiej.
-GATT miał charakter tymczasowy (porozumienie), WTO ma charakter trwały, jest organizacją międzynarodową, co oznacza, że jest podmiotem prawa międzynarodowego Integracja regionalna na przykładzie Unii Europejskiej Integracja europejska jest formą integracji międzynarodowej, regionalnej, procesem zachodzącym na płaszczyźnie gospodarczej i politycznej. 9 maja 1950 konferencja prasowa Schumana 18 kwiecień 1951 r traktat w Paryżu 23 lipca 1952 r. wszedł w życie a 23 lipca wygasł Wspólnota Europejska Bruksela, Luksemburg, Strasburg EWWiS 1951 Traktat w Paryżu, EWG i Euratom 25 marzec 1957 Traktaty Rzymskie. -1993r EWG na WE Traktaty z Lizbony 2009 Rozszerzenia 1973,1981,1986,1995 UGW, obywatele, politykę wspólnot Etapy rozszerzenia Unii Europejskie
3 bnJldi54bWxQSwECLQAKAAAAAAAAACEAVtJfiTvTAgA70wIAFAAAAAAAAAAAAAAAAACWCAAAZHJz L21lZGlhL2ltYWdlMS5wbmdQSwUGAAAAAAYABgB8AQAAA9wCAAAA ">
Szara strefa (ang. shadow economy) – finansowy obszar zdrowej gospodarki państwa, którego dochody osiągane z działalności niezakazanej przez prawo, są ukrywane w całości lub w części przed organami administracji państwowej, podatkowej, celnej itp. Jest nielegalnym obrotem legalnymi towarami i usługami. Nie należy jej mylić z czarnym rynkiem, który obejmuje nielegalne towary i usługi[1][2]. Jako zjawisko społeczne łączy się z pracą „na czarno”, która umożliwia wolność od świadczeń socjalnych. W Polsce często jest to sposób pracodawcy na obniżenie kosztów zatrudnienia, a dla pracownika – lepiej płatna lub jedyna możliwa do znalezienia praca[3][4]:
|
