|
Читайте также: |
Жоғары дәрежелі нейрохирург, Қазақстан
Республикасы Денсаулық сақтау ісінің үздігі,
«Алтын дәрігер» медалінің иегері, бауырым
Балғабаев Ережеп Рақымбекұлының
мерейлі 60 жасқа толуына орай.
Кішішыған мектебінің түлегі,
Ережепті бүгін әлем біледі.
Рақымбек әкесі мен Әлімқан,
анасының қабыл болды тілегі.
Сүт кенжесі жігіт болды ақылды,
ажыратар алыс пенен жақынды.
Балалықпен айтушы еді «тентегі»:
«әке сенің шығарам деп атыңды».
Періштелер «әумин» деген шығар-ау,
Жақсы сөз де жақсы ойдан туар-ау.
Тереңінде жалыны бар болған соң,
жігітке тән арман жолын қуалау.
Адамзатқа аспан емес, Жер мекен,
Қандай ұлы құдіретке сенді екен!
Балғабаев Ережепті бүгінде,
елімізде білмейтіндер кемде-кем.
Жүрегіне алау жаққан наз-арман,
асып түсті тағдыр берген тажалдан.
Қолы шипа нейрохирург дәрігер,
қанша өмірді алып қалды ажалдан!
Қанша жанның аштың үміт-бұлағын,
(бастан кешкен жаратқанның сынағын).
Сені ибн-Синадан кем көрмейді,
жаққаннан соң өзің өмір-шырағын.
Биіктерге алып шықты нар-талап,
алпысқа да келдің алғыс арқалап!
Өмір үшін күресіңді жалғай бер,
алпыстағы Ер
дейсің қалай шаршамақ...
Өмір силар елге жүрек-жарығың,
күткені Сен, науқастардың бәрінің...
Жетпіс, сексен, тоқсаныңды тойлайық,
мақтанышым, қырыққасқа бауырым!
***
Сыртым сау боп көрінер, түтіндеген ішім,
шарықтап неге ұшпайсың, үкілеген құсым?
Тілім, ділім, рухым қыл үстінде тұр –
қырық жамау дүние-ай, бүтінделермісің?!
Саясатқа құл боп санамыз, сарсылып бітті,
қажап жатыр «ешкілер» талшыбық-құтты.
Өз дегенімен жусатып, өргізген заман,
биліктің қолын құрық пен қамшы ғып,
жұртты.
Теледидардан болғанмен көргенің ғажап,
(шындыққа көңіл, қалар ем бөлгенін аз-ақ).
«Осыған да тәубә» деп тергенін қазақ,
таңдайға басып отыр ғой, бергенін қажап.
Айтуға құмар ағайын көсіліп ақыл,
(қонар-ау бір күн бақ құсы, кешігіп ақыр).
Әзірше үлкен мінберге шыға алмай тілім,
бөтен тілменен тағдырым шешіліп жатыр.
Көргісі келмес – көрмейді сүйресең жолды,
бағың жана ма, өзіңе имесең қолды.
Басымнан әзер сыпырған бақыртып тұрып,
тазкепешімді қайтадан кимесем болды.
МІТ-СӘУЛЕ
Күтуменен алдыдан туар айды,
бұла көңіл бұл күнде бұлағай-ды.
Білтесіне май тамбай, жанып-өшіп,
үміт-сәуле жабықтан сығалайды.
Үзермін деп түбі бір тапшылықты,
күте-күте шаршадым жақсылықты.
Анаған да, мынаған «алла-ай-һақ»
деп,
өмір шіркін үйретті «бақсылықты».
Беу ар-намыс, бүгінде тапшы болдың,
(Алауыңды жаныма жақшы мол ғып!)
Саясатқа жалтақтап, жабық сөйлеп,
ақын болам деп едім, бақсы болдым.
Досың қандай, білмейсің,
қасың қандай,
(берекесін пейілдің қашырғаны-ай).
Үй жығардай екпіні бәсең тартып,
бұла көңіл бұрқырап басылғандай.
Сыртқа түгің қампайтып,
шалқақтайсың,
ал, ішіңнен ілбіреп, қалтақтайсың.
Үміт-сәуле жабықта, сөнбегесін,
ішкі дертті сырт көзге байқатпайсың...
Махаббат шарабына
«масайу»
Он бес пенен он алтыдан басталған,
махаббаттың шарабына «мас болғам».
Ол күндері «мас болу» да басты арман,
елік-қиял еліктіріп қашты алдан.
Елік-қиял, елік-қызға айналып,
махаббатқа кеттім жіпсіз байланып.
Үлгіртпестен онға дейін ойланып,
ұшатын-ды елік-сезім айға алып.
Қалықтадым, жалықпадым самғаудан,
«па шіркін!» деп
қарттар қарап таңқалған.
Табанымның кіріп алып астына,
таңға дейін ұйықтатпайтын
тәтті арман.
Елік қуған құлан едік сағымнан,
(жол ырызғы – жолаушыға табылған).
Бер жағымен ғана ұрсып үлкендер,
«қармаққа бір түсер дейтін, қағынған»...
Айтпасам да белгілі ғой себебін –
бұл күндері бүкең-бүкең желемін.
Сол кездерден қалып қойған қанымда,
«масаңдықтан» арыла алмай келемін.
ЖАМАН АТ...
«...Біз келмеске кетуге керуен
тартқандармыз. Ал қазақтың
жас тұяғы қайтіп күн көрмек?..»
Роллан Сейсенбаев.
Өмір деген өкпек жел ғой өтпелі,
кімге келіп, кімді тастап кетпеді.
Келгеннен соң кіндігінен байланып,
кімдер шалқып, кімдер азап шекпеді.
Бүгін бармыз, ертең саған елеспіз,
соны ұмытып кетеміз-ау, көп ессіз.
Ар-ұяттан аттап жүре береміз,
қалдырам деп жүріп өткен белесте із.
Өмір деген дүние емес мәңгілік,
естігендей боласың бір жаңғырық.
Кетіп жатыр...
кетіп жатыр пенделер,
ұрпағына жаман атын қалдырып.
Неге күңгірт тартып кетті санамыз,
аузымызға түспей қойды тобамыз.
«Арт жағымда
жаман атым қалмасын»,
дейтін еді әкеміз де, анамыз.
Бүгін біздер осыны ойлап жүрміз бе?
Баға берер ертеңгі күн кім бізге?
Байысам деп,
басқалардан озсам деп,
бәсекеге түстік түн мен күндізде.
Сен кеткен соң біреу жылап қарғаса,
онда өмір сүргенің жәй далбаса.
Бақыттысың, дүниеде өтпелі,
ұрпағыңа жаман атың қалмаса.
Дата добавления: 2015-12-07; просмотров: 149 | Нарушение авторских прав