Студопедия
Случайная страница | ТОМ-1 | ТОМ-2 | ТОМ-3
АрхитектураБиологияГеографияДругоеИностранные языки
ИнформатикаИсторияКультураЛитератураМатематика
МедицинаМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогика
ПолитикаПравоПрограммированиеПсихологияРелигия
СоциологияСпортСтроительствоФизикаФилософия
ФинансыХимияЭкологияЭкономикаЭлектроника

Вопрос№ 45

Мнагазначнасць – уласцивасци слоу мець некальки лексичных значэнняу. Метафара – гэта слова або выраз ужитыя з пераносным значэннем на аснаве падабенства. Метанимия - перанясення имени аднаго прадмета на други на аснове их знешняй ци унутранней сувязи. Синекдаха – перанясенне назвы паводле колькаснай прыметы: частки замест цэлага, адзиночнага лику замест множнага лику, видавога замест радавога.

 

Вопрос № 46

Сiнонiмы – гэта словы, якiя абазначаюць адно паняцце, Але адрознiваюцца адценнямi значэння або стылiстычнай афакрбоукай, гучаннем i напiсаннем: клiкаць – зваць, гукаць.

Семантычныя сiнонiмы адрознiваюцца сэнсавымi адценнямi значэння.

Стылiстычныя сiнонiмы маюць розную стылiстычную афарбоуку.

Паронiмы – гэта аднакарэнныя словы з падобным гучаннем, Але рознымi значэннямi.

 

Вопрос № 47

Антонiмы – гэта пары слоу з супрацьлеглымi значэннямi.

Амонiмы – два або больш слоу, якiя гучаць аднолькава, Але маюць разныя значэннi: смлiць або юшка.

Лексiчныя амонiмы – гэта словы, якiя адносяцца да адной часцiны мовы, супадаюць напiсаннем i гучаннем ва усiх формах поунасцю або часткова: метрыка або кар`ер.

Марфалагiчныя амонiмы, або амаформы – гэта словы, якiя звычайна адносяцца да розных часцiн мовы, супадаюць гучаннем i напiсаннем у адной цi некалькiхмарфалагiчных формах: вусны,соты.

Фанетычныя амонiмы, або амафоны – гэта словы, якiя гучаць аднолькава, а пiшуцца па-рознаму плод i плот.

Графiчныя амонiмы, або амографы – гта словы, якiя пiшуцца аднолькава, Але адрознiваюцца у вымауленнi месцам нацiску: музыка музыка.

 

Вопрос № 48

Слова - гэта фанетычна i граматычна аформленная адзiнка мовы з пэуным значэннем.

Значэнне слова – гэта прынятая грамадствам суадноснасть гукавой абалонкi слова з пэуным прадметам цi з`явай рэчаiснасцi.

Паняцце – гэта абагуленае уяуленне людзей пра iстотныя прадметы i уласцiвасцi прадметау, з`яу рэчаiснасцi.

Лексiчнае значэнне перадаецца асновай слова, граматычнае значэнне выражаецца канчаткам, прыназоунiкам i канчаткам адначасова, прыстаукай, суфiксам, прыстаукай i суфiксам, нацiскам, формами лiку,часу, ладу i iнш.

 

Вопрос № 49

Актыуная лексiка – гэта усе сучасныя вядомыя i зразумелыя нам словы, якiя не маюць адзнак устарэласцi цi навiзны.

Пасiуная лексiка – гэта рэдкаужывальныя словы, якiя маюць адценне устарэласцi або навiзны.

 

 

Вопрос № 50

Да агульнаужывальнай лексiкi адносяцца шматлiкiя словы, якiя не абмежаваны ва ужываннi, могуць выкарыстоувацца ва усiх моуных стылях i складаюць устойлiвую аснову сучаснай беларускай мовы: мацi,бацька,святло,краiна i т.д.

 

Вопрос № 51

Стыль мовы – гэта сукупнасць прыёмау адбору i выкарыстання моуных сродкау у залежнасцi ад характару I зместу выказвання, з улiкам таго, дзе, калш, для чаго I Каму выказваецца думка.

 

 

Вопрос№ 52

Размоины (размоуна-бытавы, гутарковы) стыль абслугоувае сферу бытавых зносiн i часцей выкарыстоуваецца у форме вуснага маулення (у пiсьмовай форме у тэкстах мастацкага стылю, асобных жанрах публiцыстычнага). Асаблiвасцi жывога, вуснага маулення вызначаюць у большасцi асаблiвасцi размоунага стылю, для якога характэрна нязмушанасць, суб'ектыунасць, дыялагiчнасць i эмацыянальнасць.

Так, нязмушанасць, адсутнасць спецыяльнай падрыхтоукi да гаворкi, размовы дзвюх або некалькiх асоб вядзе да выкарыстання, з аднаго боку, фрагментау размовы, няпоуных сказау, экспрэсiуна-эмацыянальнай лексiкi, пытальных i пабуджальных сказау, а з другога — розных нямоуных, цi невербальных, сродкау: жэстау, мiмiкi, разнастайных рухау.

 


Дата добавления: 2015-07-20; просмотров: 219 | Нарушение авторских прав


<== предыдущая страница | следующая страница ==>
Вопрос 42| Вопрос №55

mybiblioteka.su - 2015-2024 год. (0.007 сек.)