Студопедия
Случайная страница | ТОМ-1 | ТОМ-2 | ТОМ-3
АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатика
ИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханика
ОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторика
СоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансы
ХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника

Котеп узган гомер 27 страница. - юк ла, белмим, мин дә аптырыйм, әллә ни булды, я ишетми

Читайте также:
  1. A) жүректіктік ісінулерде 1 страница
  2. A) жүректіктік ісінулерде 2 страница
  3. A) жүректіктік ісінулерде 3 страница
  4. A) жүректіктік ісінулерде 4 страница
  5. A) жүректіктік ісінулерде 5 страница
  6. A) жүректіктік ісінулерде 6 страница
  7. A) жүректіктік ісінулерде 7 страница

- Юк ла, белмим, мин дә аптырыйм, әллә ни булды, я ишетми, я тик торганда кызып китә. Аптырама, үтәр, ирләрнең бу яшьтә була торган хәл, диделәр.

Рушания уйга калды: әллә ул да чирли микән? Ни генә булмасын, аны нәрсәдер борчый. Рушания һәркөн көтте. Аңлатыр, моңа чаклы алар арасында сер булмады, һәрвакыт уртага салып сөйләшәләр иде. Хәер, сер барлыкка килде шул инде, иң беренче Рушания үзе, тик бу башка. Кем белә, ничә елга сузылачак аның чире? Әлегә куркыныч бернәрсә дә юк, һәрхәлдә, башкалар сизәрлек түгел бит әле. Июль ачаклап Ильич тагын анализлар бирергә кушты. Саша гагын командировкага җыенды. Рушания ирен озатты да үче больницага ашыкты, аның тизрәк эшен бетереп кайтып китәсе килде, чөнки аның коридорлары да иңнәрне баса. Ильичның да бүген вакыты юк иде, ахрысы, ул ашыгып килеп бәрелде дә ни әйтергә теләгәнен онытып, карап трды, тагын ашыгып китеп барды. Рушания да, кешенең пакыты юкта борчып йөрмим әле, дип, анализларын бирде до кайтырга чыкты. Ул баскычтан елый-елый төшеп килгән олы яшьтәге хатын белән тиңләшкәч, бераз туктап калды да акрын гына култыклап алды.

- Әйдәгез, булышыйм.

Ул аны култыклап урамдагы скамейкага китереп утыртты, ә теге хатын тагын да ярсып елады. Рушания әзрәк I ынычланганын көтеп торды да иңеннән кочаклап:

Тынычланыгыз, сез кайда яшисез? Бәлки бергә кайтырбыз, - диде иңеннән сыйпап. - Әйдәгез, булышам, бәлки сөйләрсез, үзегезгә җиңел булып калыр.

Минем монда ирем ята, шикәр чире белән чирли, менә хәзер аякларын тездән кистеләр. Мин үзем дә чирле, ничек карармын, Ходаем? Монда да көчкә килеп җиттем, Яңа шоһәрдән киләм. Минем кан басымы югары, бу эсседә бигрәк тә авыр йөрүләре, я Ходаем ничек яшәргә? - диде до геге апа кабат елап җибәрде. Рушания ничек юатырга да белмичә аптырап утырганда, Самат килде.

Ни булды, Рушания, кайтабызмы?

Әйе, менә бу апаны да өйләренә кертеп чыгыйк.

Яңа шәһәрне керү белән беренче тукталышта теге апа |укгатырга кушты.

Рәхмәт, мин моннан үзем дә кайтам, ерак түгел, - дип акрын гына чыкты. Таза гәүдәле, алтмышлардан өстәге ананы Рушания кызганып куйды, апа ике адым атлады да I уктап калды. Рушания да аның артыннан төште:

Сез кайтып җитә аласызмы? Бәлки озатыргадыр?

Әйе, мөмкин булса, әнә теге йортка чаклы гына озатып куегызчы, башым әйләнә, кайтып тизрәк дару эчәргә кирәк.

Рушания апаны фатирына чаклы озатып куймакчы булды, жнтмәсә, фатир өченче катта булып чыкты. Апа кеше көч- к«> I тын алып менеп җитте.

Мәгез, ачкыч ачыгыз, - диде стенага тотынып. Апа өйгә Ki-рде дә диванга тәгәрәп тә китте. Рушания су китерде, апа сумкасыннан капшап, даруларын кабып, су эчеп җибәргәч, әзрәк төс кереп китте.

- Сез алып кайтмасагыз, мин бүген кайта алмас идем, кичәдән бирле бабай янында утырдым, ничә көн йоклаган да юк.

Кинәт тышкы ишек ачылып китте дә яшь кенә, бер егерме бишләрдә булыр - бик буянган чибәр генә кыз килеп керде, керә-керешли бик бәхетле елмаеп:

- Баба Маня, баба Маня, мин тагын китәм, - дип килеп кочаклап үбеп алды.

- Кая китәсең тагын, тагын шул бабай беләнме?

- Ярый инде - бабай дип мыскыл итмә, ул әле ох-хо-хо! Кыскасы, мине Александр Иванович көтә, вакытым юк, сине генә көттем. Менә ачкыч, минем Барсигымны карап торчы, мин сиңа тәмле-тәмле чит ил күчтәнәчләре алып кайтырмын. Ярый, очтым, - диде кыз шатланып, - без бу юлы бабай белән Анталияга барабыз.

- Әй бала, беткәнмени сиңа үз тиңнәрең, һичьюгы малаен каратыр идең үзеңә, атасына үрелгәнче, кеше гаиләсе бозып.

- Баба Маня, акча бит атасында. Малаена да вакыт җитәр, - диде дә көлә-көлә чыгып чапты.

Рушания ни әйтергә дә белмичә, шундый яшь кенә кызның азгынлыгына исе китеп тора бирде, хәтта ул өйдә чит кешенең барлыгына да исе китмәде, бөтен барлыгын ачып салды.

- Ах бу Маринаны, - дип, бик авырлык белән күтәрелеп тәрәзәгә үрелеп карады, - мескен бәндәнең башын әйләндерде инде.

Рушания да тышка үрелеп карады да бермәлгә тынсыз катып калды. Ишегалдында таныш машина тора иде, подъезд ишегеннән атылып чыккан кыз машина кырында басып торган аның Сашасының ирененнән үрелеп суырып үпте дә бәхетле елмаеп машинага утырып китте.

- Моның булуы мөмкин түгел, - диде Рушания көчкә телен әйләндереп, аның чырае ак кар төсенә кергән иде.

- Мөмкин, әле ничек кенә мөмкин. Яшьлек җиңә, яшьлек белән чибәрлек алдында ирләр җанын фида кыла. Ә бу ир шул яшьтә - аны бу кызның яшьлеге үзенә тарта, яшь тән, яшь көч. Ярату түгел, җенси азгынлык. Ул хәзер бик теләсә дә аның капкыныннан ычкына алмый шул индё, ә ул кызлар шул арада бик яхшы туныйлар аларның кесәләрен. Теге мәхлуклар, ярата дип уйлап, акчага күмәләр, үз гаиләләрен до оныталар. Әнә ишеттеңме, бер кулы атасында, икенчесе белән улын да капшый.

Рушанияның йөрәген, ашказаны астын кисеп-кисеп, нәрсәдер авыртырга тотынды, күзаллары караңгыланды. «Ир бирмәк - җан бир мәк» дигәнне ишеткәне бар иде, ул да җан бирмәк хәлгә килде. Башны бер сорау бораулады: ничек аңларга моны? Күзалдында бер күренеш: аның иренә үрелеп үптеләр. Ул утыз елга якын бергә яшәп, көнләшүнең ни икәнен татып караганы юк иде әле. Рушания ишеккә таба атлады, ул янындагы апаны күрмәде дә, ишетмәде дә, хәтта ('аматның машинасына ничек килеп җиткәнен дә аңламады, исерек кеше кебек аңгыраеп калды. Самат нәрсәдер сорады, нидер эндәште, тик ул аның иреннәре кыбырдаганны күрде гавышын ишетмәде. Сүзләр томаланган мигә үтеп керә алмады, көчкә телен әйләндереп, «өйгә» дип пышылдады. С амат вакыт-вакыт аңа карап алды, күренеп тора - нәрсәдер булган.

Рушания, ни булды сиңа, йөзең ап-ак, әйдә, кире больницага кереп чыгыйк, өйдә берүзең нишләрсең, хәлең начарланып китсә?

- Үләрмен, - диде Рушания тын гына.

Юк, әле генә бар да яхшы иде бит, ни булды тагын? Кешегә ярдәм итәм дип, үзең бетәсең бит инде.

Рушания тизрәк өенә кереп бикләнәсе килде, кеше күрмәсен бу хурлыкны. Күкрәктәге төер зурайганнан-зурайды, тик ул кеше алдында еламаячак. Тизрәк өенә кайтып бер почмакка сыенырга, беркемне күрмәскә. Машина ишегалдына кайтып I уктау белән ул чайкала-чайкала, хушлашмый да капкадан кереп китте. Ул туп-туры үзләренең йокы бүлмәсенә кереп ишеген япты да караватка килеп утырды. Күзалдыннан шул күренеш китмичә йөрәкне телгәләде, сөекле ирен кем исләндер бүлешү чыдап торгысыз итеп бөтен эч-бавырын, йөрәген телгәләде. Тамак төбендә каткан төер йомшарырга да уйламады, ни тын алырга, ни еларга бирмәде. Дөньяның асты оекә килүе, тормышының җимерелүенең башы икәнен аңлау, пиың инде беркайчан да элеккечә тату гаилә була алмаячагын аңлау нинди сабыр Рушанияны да акылдан язар хәлгә җиткерде. Чүп өстенә чүмәлә, чире өстенә хыянәт. Ялгыз гына күгәрмәкче булды чирен, чирен белү дә бәлки бу чаклы авыр ы к;ир итмәгәндер. Күперләрне җимереп киткән ташкындай, күт яшьләре бәреп чыкты. Ул күкрәгендәге авыртуга чыдый алмыйча үкси-үкси елады, киемнәрен өзгәләде, үз-үзен кая куярга белмәде. Бу чаклы җан әрнүен аның әле кичергәне юк иде. Бу кайгысы алдында аның чире дә чүп кенә булып калды. Чирле булса да, ул ялгыз түгел, аны саклаучы-яратучы бар иде. Ник килеп ул барысын берьюлы югалтты соң, тагын алда ниләр көтә аны?

Рушания уянып киткәндә, бүлмәдә караңгы, төнлек кенә яна. Ул бераз караңгылыкка карап ятты, нәрсәдер исенә төшерергә тырышты, аннан акрын гына торып утырды. Өс киемнәрен дә салмаган, изүләре ычкынган. Ул артына борылуга куркып китте. Башта ул аңа Саша булып күренде, ахрысы, яман төш кенә күргәнмен, дип сөенеп куйды.

- Саша, син... - диде дә тотлыгып калды. - Игорь?

Улы башын күтәреп карады, ул да йоклап утырган, ахрысы.

- Әни, ни булды сиңа? Самат абый сине чирли, диде. -Ул акрын гына әнисенең аяк астына шуып төште. Рушания уңайсызланып изүләрен каплады, улына күтәрелеп карамаска тырышты. - Әни, ни булды? Мин сине беркайчан да мондый хәлдә күргәнем юк.

Рушания бик озак елаганнан соң Ильич биргән даруны берьюлы ике төймәне йотып куйган иде, шуның тәэсире булды, ахрысы, ул һич уянып китә алмады. Әллә нинди иләс- миләс булып утырды да кабат сузылып ятты, аңлата алырлык түгел иде шул бу хәлне. Ул тагын күзләрен йомды, башта томан, беркемгә берни дә аңлатасы да, шушы караңгылыктан да чыгасы килмәде. Улы ничаклы селкетеп карамасын, ул урыннан тормады.

- Калдыр мине, улым, бик йокым килә, иртәгә сөйләшербез.

Игорь ни әйтергә белмичә бик озак утырды, аннан акрын гына торды да әнисенең өстенә ябып, үз бүлмәсенә чыгып китте.

Рушания улы чыгып киткәч, тагын йоклап китте. Өйрәнгән вакыт белән, иртәнге таң нурлары белән кабат уянды, башта һаман томан иде. Ул көчкә торып аягына басты, үзен каршы көзгедән күреп, акрын гына көзге алдына килеп басты, үзен баштанаяк карап чыкты. Ул үзенә бик карт тоелды, әллә элек тә шундый карт булган, әллә төн чыкканчы шулай картайган. Өс киемнәре йомарланып беткән, чәче дә тузгыган. Изүләрен каптырмакчы булды, тик төймәләрен тапмады. Рушания көзгедән күзләрен алмыйча гына чишенде, ул үзен баштан-аяк күздән кичерде, аңа беркайчан булмаганча ямьсез кеше карап тора кебек тоелды күлмәк тузган, гомер узган, җырланасы җыры җырланган. 11әрсәдер өзелде, әйтеп бетергесез авырлык басты, иңнәрен күтәрә алмыйча кире килеп утырды. Йөрәге белән тойды нәрсәдер мәңгегә югалды, нәрсә икәнен әлегә аңламады, тик ул нәрсәдер акрынлап ераклашты. Рушанияның йөрәк гүрендә, кичәге көнне хәтерләтеп, бетмәс авырту калды. Ул үзе дә сизмәстән йөрәк турысын ышкып куйды, сулкылдап авырткан йөрәк аның беләкләре белән сызлый иде бугай. Рушания озын җылы халатын киеп алды да тәрәзә төбенә килеп басты. Тышта әле иртә, агач ботакларына кунган кошлар анда-кайда бер кычкырып куялар, тышта тынлык. Рушания кичәге көнне исенә төшермәскә тырышты, аның «чендә бушлык иде. Ахрысы, әле даруның тәэсире чыгып бетмәгән. Тукта, аның улы өйдә булырга тиеш бит. Нәрсә уйлар - ул бит кичә аны каршы да алмады, кайтуына ашарга да әзерләмәде. Ни уйлады икән улы? Ул ашыкмый гына беренче катка төште дә туп-туры бакчага чыгып китте, ойтерсең, шул бакча гына коткара ала аны авыр уйлардан. Ул акрын гына алмагачлар арасыннан атлады, ул бүген.шарның матурлыкларың да күрмәде, башка вакыттагы кебек елмаеп сөйләшмәде. Йөри торгач, башы әйләнүен тоеп, яраткан атынгычына килеп утырды. Ничек кенә кумасын, авыр уйлар башка этешә-этешә керделәр. Кичтән эчкән даруларның тәэсире үтә, айный башлагандай тойды үзен. Чон ки йөрәкне талап авырту кайта башлады, күзаллары да караңгыланып китте, өшегән кешедәй калтыранып куйды, «(’ашасы булса, җылытыр иде» дигән уй кабат йөрәк астын кисеп үтте. Элек мондый авыртуны хәтерләми. Ул кайтканчы үлеп калганы да хәерледер. Балаларына ни дияр - ул хәтта үз балалары алдында хурлана иде бу хыянәткә. *)ле кичә иртән генә үбә-үбә хушлашып чыгып китте. Әйе, ул күпме чакырды «әйдә минем белән» дип, әйтә алмады шул «бара алмыйм, чирлим», дип. Рушания иренең соңгы командировкасын исенә төшерде. Ул бит, кайта алмыйм дип, ар I ык бер атна йөреп кайтты, ә кайткач? Ул үзен ничектер м.пок тотты, Рушания эндәшсә дә ишетмәде. Алайса, күңеле 6е ки1 шул яшь туташ янында булган, ә ул аны иренең эшендә ерөй күңелсезлек килеп чыккандыр дип уйлады. Хәзер I шшыла иренең соңгы вакытта үзен тотышы, ул аңа карата жынайган, үзен элеккечә тотарга тырышса да, анда нидер үзгәргән иде, Рушания гына моңа әһәмият бирмәде. Рушания да менә хәзер үз эченә бикләнде, аңа соң хәзер нишләргә? Балалар алдында да оят бит, аларга ничек аңлатырга, икәү ничек аңлашырга?

- Әни син монда мени, мин сине эзлим. — Улы каршысына килеп утырды. Бөркет канатыдай куе кара кашлар бергә килеп кушылган, олы көрән күзләр бик җитди карыйлар, җавап көтәләр. Рушания ни әйтергә дә белмичә югалып калды, бермәлгә улы белән бер-берсенә карап тордылар.

- Улым, берни дә булмады, була торган хәл, хатын-кызлар капризы гына.

- Әни, син беркайчан да капризный хатын булмадың, син нәрсәдер яшерәсең бугай?

- Юк-юк, улым, берни дә яшермим.

- Бәлки әтине чакыртып кайтарырга кирәктер?

Рушания кыл кебек тартылуын үзе дә сизде.

- Юк-юк, улым, кирәкми, борчыма атаңны, мин бит чирле түгел.

- Алайса, ни булды кичә, син мине дә танымадың, әллә нинди дарулар ята иде.

- Син, улым, әтиеңә берни дә әйтә күрмә, бу хатын- кызларның чирләгәндә тынычландыра торган дару гына, мин шуны эчкәч нык йоклыйм, шул гына. Ә әтиең озакка киттеме?

- Белмим, бу юлы нинди эш белән киткәнен дә аңламадым, әллә нинди проект белән йөри. Озак булмас, Мәскәүгә генә китте бит.

- Ә кем белән китте? - диде сак кына, үзе кызарганын сизеп башын икенче якка борды.

- Берүзе, әй, юк, фирмадан яңа юрист белән. Ә нигә, әни? Ул һәрвакыт аны үзе белән ала. - Игорь әйтте дә, үзе куркыпмы, туктап калды, ник әйттемгә төште, әнисе белән бераз бер-берсенә карап тордылар. Рушания улының читен хәлдә калуын аңлапмы, тизрәк бу хәлдән чыгу юлын эзләде.

- Ярый, улым, әйдә, чәй эчик тә синең эшкә дә китәсең бар бит, кичә дә ашамагансыңдыр, - дип торып басты.

Рушания улын чәйләр эчереп эшкә озатты, ул киткәч тагын ялгыз калды, тагын авыр уйлар басты. Ул кабат-кабат ирен теге яшь кыз куенында күзалдына китереп, бер янды, бер көйде. Йөрәкнең януы хәтта күлмәк аркылы күренә, аны хәтта чит күзләр дә күрәдер кебек тоелды, ул кулы белән

Йорәк гурысын каплап куйды. Ул бер тәүлек эчендә шартлап i i.i ш ан агачтай хис итте үзен, тик акылы белән бернәрсәне Яхшы аңлый - балаларга белгертмәскә. Рушания Саша ьaii гуга үзен ничек тә тынычландырырга, үзен кулга алырга I ырышты. Үзе күзгә күренеп ябыкты, йокысыз үткән газаплы тннәр күз төпләрендә бик тиз эз салды. Ул көн дә үзен ■ечгедән карады, караган саен үз-үзенә карт, ямьсез булып күренде. Саша элек көненә әллә ничә шалтыратса, бу юлы * л оч көн дигәндә бер шалтыратты. Ахрысы, теге апаң хаклы де гаиләләрен дә оныталар, башларын да югалталар, ушания инде мең тапкырлар күзалдыннан үткәрде ире айткач ничек итеп сөйләшәсен дә. Ничек сиңа оят түгел, ул и г синең балаң белән бер яшьтә, диячәк; ничек син хыянәт ө алдың, кая китте соң безнең яратулар? Юк, кичерә 1маячак ул Сашасын. Көннең-көне үзалдына аның белән жләште, кулына эш бармады. Саша шалтыратса, элекке сбск май кояшыдай ялтырап, сөенеп сөйләшә дә алмады. Л еүзсез-тынсыз катып калды, җавап бирмәде, дөресен генә I гкәндә, эндәшә алмады. Ул үзен шул хәлгә җиткерде ки аның кайтуыннан да курка башлады. Ул кайтыр да, мин ипканы яратам дип, чыгып китәр кебек. Аннан ул аны ркайчан да күрмәсә, нишләр соң? Аның чатнап башы ыр ггы, соңгы вакытта иреннәре кипте, су эчте дә су эчте, к көннекә ни ашаган белән ашамаганын да хәтерләмәде, оннәр буе үз эченә бикләнеп, бакчасыннан кермәде, җәйге шенле яңгырларны да шул бакчада үткәрде, шул яуган игырга кушылып елады. Килгән караңгы болытлар әллә <ың күңелендәге борчуларын юып төшерергә теләгәндәй, рсн-бәреп яудылар, яңгыр тамчылары көчлерәк яуган саен, шания да күз яшьләренә ныграк ирек бирде. Күктә болыт, ирдә Рушания елады, кайнар күз яшьләре яңгыр тамчылары»лән бергә кушылып, әллә кайларга актылар. Рушания р җирдәге ерганакларга, бер күктәге болытларга карады, ftn.ip да аның күңеледәй кап-кара, ул да әллә аның хәсрәтен Ьвргамы, әллә үзенең кайгысын бушатырга килгәнме? Кх, кара болыт. Елаудан эче бушап, җиңеләеп калгандай ■улды, тик укмашкан төер генә таралмады, ул кечерәйде си.», ә иртәгә ул тагын зураячак. Рушания чире белән инде: 1. шашкан да иде, күпме генә гомере калса да, аны матур и-и яшәп, матур истәлекләр генә калдырып китәрмен, и хыяллана иде, ә хәзер... Бердән, балаларының мондый Кмтта өйдә булмауларына сөенде генә, ничек аңлатыр иде соң ул шушылай җебеп елап утыруын? Сашаның китүенә ун көн вакыт үтте, Рушания беркем белән дә сөйләшмәде, телефонга да җавап бирмәде, хәтта Самат белән Ильяга да. Кеше түгел, үз-үзен дә күрәсе килмәде.

- Рушания, менә син кайда!

Рушания авыр күз кабакларын күтәреп карады, каршысында басып торган Саматны элекке кебек куаны каршы ала алмады.

- Ә, синме? - диде моңсу гына елмаеп. Ул карашын икенче якка борды, Саматның йөзендәге аптырау һәм борчылун күрмәде. Самат берсүзсез Рушанияга карап тора бирде, ни булган? Рушания күтәрелеп карамый гына, «утыр, Самат, карама миңа алай итеп», диде.

- Рушания, ни булды сиңа, син шундый ябыккансың Илья Ильич та шалтыраткан иде, телефонны алмыйсың, хәлең ничек?

- Ярыйсы, Самат, куркырлык бернәрсә дә юк.

- Рушания, сиңа больницага барырга кирәк. Сашаң кайтса танымас та үзеңне алайса.

Рушанияның йөзе кинәт агарынып китте, акрын гына Саматка борылып карады.

- Шулай ук начармыни чыраем?

- Бик шәптән түгел. Ниндидер моңсу син, Рушания, бәлки Ильич янына барып кайтырбыз? Дәваланырга кирәк, Рушания, бик тиз бирешкәнсең.

- Ярый, иртәгә барырбыз.

Самат икенче көнне иртә килде, ул Илья Ильич белән сөйләште, хәлне дә әзрәк аңлатырга тырышты. Үзе дә чын-чынлап борчуга калды, ни дияр икән доктор? Әле гел елмаеп торган Рушанияның буш карашы белән очрашу аңлашылмый иде. Ул килгәндә Рушания әле киенмәгән дә, ашыкмый гына бакча буйлап нидер уйланып китеп бара иде.

- Рушания, мин килдем, ә син әле киенмәгәнсең дә.

Рушания туктап бераз аңа карап торды, шулай чире кинәт

көчәерлек нәрсә булды соң? Ул сүнеп барган утын кисәвен хәтерләтә.

- Гафу ит, бөтенләй онытканмын, мин хәзер, - диде дә киенергә өйгә кереп китте. Озак тормады, бик тиз киенеп чыкты. Рушанияның ябыкканы хәтта киеменнән үк күренеп тора иде. Рушания өйрәнгән юл белән ашыкмыйча гына больница коридоры буйлап атлады, тик ул чире турында да > 11 иамады. Ильич утыра торган кабинетны шакыды да акрын I м на ишекне ачып:

Керергә ярыймы? - диде. Ильич башта башын күтәреп карады, аннан аякка торып басты, беренче күргәндәй, 1’мпанияны баштанаяк карап чыкты да акрын гына өстәл ар I ыннан чыгып аңа таба атлады. Аның күзләре зур булып ачылган иде.

Рушания Бариевна, - диде аның күзләренә карап,

йюрсең, күзләреннән аңларга тырышты аның хәлен, и Нишләп мине оныттыгыз, әллә башка яхшы доктор mi и тыгызмы? Алай булса, әйтегез, мин сезне борчымам, жңлыйм, сезнең ирегез бай, әллә кайларга алып китәргә дә пмкинчелеге бар, тик минем белән дә киңәшергә кирәктер

*1М.

Рушания авызына су капкандай тора бирде, доктор акрын!На аның кулларын учына алып йомды.

Әйдә әле, анализлар биреп килик тә аннан утырып Иләшербез.

Алар ашыкмыйча гына коридор буйлап атладылар, Шабораторияда анализ биргәч, кире кабинетка кайттылар. Рушания, сөйләгез әле, ниләр булды шушы ун көн)сндә, ничек үзегезне хис итәсез, ничек тукланасыз, нәрсә >рчый?

- Борчылырлык берни дә юк, - диде күзләрен яшереп. Рушания, мин барысын да белергә тиеш, белмичә мин Cf н ie ничек дәвалыйм соң? Чиргә юл бирергә ярамый, хәтта үчеңнең көчсезлегеңне сиздерергә дә ярамый, җиңүче берәү Ън>> була ала, я ул сине, я син аны.

| Рушания эндәшмәде, гәүдәсен туры тотып утыра бирде. Анализларны китерделәр, Илья аларга күз йөртү белән ■Вснең дә йөзе агарып киткәндәй булды, куллары калтырап 1у и цы шикелле. Анализларны бер кырыйга ыргытты да аио.п Рушанияның каршысына килеп утырды, шулчак Иуимнияның чигә чәчләре агара башлавын күреп, авыр сулап Шу И ii.i, бер ай элек кенә бернинди дә ак чәч юк иде әле.

Миңа сезнең ирегез белән сөйләшергә туры килер, ВИрмсы.

W Рушания уянып киткәндәй сискәнеп китте.

I 11әрсә турында? Ул өйдә дә юк.

ү- Булмаса, кайтыр, ә сөйләшәсе сүз күп. Сез бит iHna i мыйсыз ни булганын, нәрсә сәбәп булды болай I0i.ii ырга? Сез моннан кайтып киткәндә анализларыгыз бик яхшы иде, ә хәзер сез үзегезгә тагын бер чир ябыштыргансыз.

Рушания олы күзләрен тутырып докторына карады:

- Тагын нинди чир?

- Шикәр чире, бу сездә юк иде. Бу чир кинәт тетрәнүдән, куркудан килеп чыга, нәселдән дә килә. Тик ул бит сездә ун көн элек юк иде, мин сезне шуңа күрә авыр кичерешләрдән читтә торырга, артык хискә бирелмәскә куштым. Мин сезнең чирегез белән көрәшәм, ә сез чир белән миңа каршы көрәшәсез. Безгә сезнең белән бик күп еллар бергә булырга туры киләчәк, әгәр яшисегез килсә.

- Ә килмәсә?

Илья беразга телсез калды, бик җитди итеп текәлеп карап тора башлады, аннан акрын гына Рушанияның кулларын үз кулларына алып, йомшак кына итеп кысты.

- Ә яшәргә кирәк, оныттыгызмы әллә сезнең өстә нинди бурычлар торганын?

- Нинди бурычлар?

- Ә Сабированың балалары, сезне үлеп яраткан ирегез, балаларыгыз, ә мин? - диде дә төртелеп калды.

Тагын күзләр очрашты. Илья үзе дә сизмәстән, нык итеп Рушанияның кулын кысты, нидер әйтергә теләде, тик аның моңа хакы юк иде. Илья аның табибы булмаса, йөрәгендә ниләр ятуын, нинди газап чигүен ачып салыр иде. Ул аны беренче күргән көннән бирле җан тынычлыгын югалтты, бер күрер өчен әллә ниләр бирердәй була. Юксаң, кайтармыйча да тота алыр иде, тик аның теләгенә каршы килә алмый. Аннан ул тагын бернәрсәдән курка: ире аны теләсә кайсы клиникага илтә ала, теләсә - Мәскәүгә, теләсә - чит илгә. Ул чакта ул аны беркайчан да күрмәячәк, ә дәвасы, дәвасы юк, вакытны гына сузарга мөмкин. Ул инде аңа яраклы яхшы тәэсир итә торган даруларын да сайлаган иде, шуңа соңгы анализлары да яхшы, күңеле дә күтәренке иде. Бүгенге бу очрашу мондый борылыш алыр дип һич тә башына китермәде. Бигрәк тә андагы күңел төшенкелеге чиргә котырып өстенлек алырга яхшы мөмкинчелек тудыра иде. Илья авыр сулап куйды, башка тыныч кына карап утыра алмавын тоеп торып китте дә тәрәзә төбенә барып басты. Хәленнән килсә, ул аны хәзер кысып кочаклар да каткан күңелен җылытыр, тынычландырыр, юатыр иде. Рушания ничек утырса - шулай утыра бирде, тик вакыт-вакыт авыр сулап кына куйды. *


Дата добавления: 2015-11-26; просмотров: 60 | Нарушение авторских прав



mybiblioteka.su - 2015-2024 год. (0.018 сек.)